Ik vind dat iedereen gewoon lekker moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt, en denkt dat de kinderen zich het het beste bij voelen. Wel een grote kanttekening erbij: Ik vind dus wel dat je je stinkende best moet doen als een gezin (of economische unit) om zelfstandig te zijn. Dus: als je er voor kiest om op 1 inkomen te leven, moet je dat ook doen en niet aanvullen met allerlei toeslagen en uitkeringen. Heel simpel: ik vind dat als een gezin de volledige verdiencapaciteit benut en daar niet mee rond komt, alle hulp geboden moet worden (en mensen met psychische problemen, en ouderen, en alle dus echt zwakken in de samenleving) Maar een keuze van een van de twee verdieners om thuis te blijven moet dan ook binnen het gezin opgevangen worden, dat wil ik eigenlijk niet sponsoren, want dat gaat m.i. ten koste van mensen die het echt nodig hebben en zonder niet rond komen.
Hier ook een TBM, maar ik zou best wel twee daagjes willen werken. Maar helaas houden we er dan bijna niets aan over. Mijn man heeft een hoog inkomen en ik zou een klein inkomen krijgen, maar de kinderopvangtoeslag gaat natuurlijk over het gezamenlijke inkomen. Ik blijf voorlopig nog even thuis.
Ik vindt het niet raar hoor. Heerlijk toch als je de mogelijkheid hebt om van je kinderen te genieten. Hier moet ik helaas 30 uur werken omdat we het anders financieel niet redden
Ik vind het absoluut niet raar!! Kan me heel goed voorstellen dat je ervoor kiest, zeker als je je salaris eigenlijk direct doorgeeft aan de creche. Buiten dat, als je gevoelsmatig veel liever thuis bent, en de financiele situatie laat dat toe, lekker doen. Zelf zou ik er niet snel voor kiezen, omdat ik (voor mijn gevoel!!) een leukere mama ben als ik naast moederen ook nog mijn werk heb. Mijn wereld zou te klein worden als deze alleen bestaat uit mijn kind(eren) verzorgen en alles wat daarbij hoort. Ik ben mama met heel mijn hart, maar vind het heel fijn daarnaast ook mijn werk te hebben. Dit is voor mij een heel bewuste keuze, we zouden ook goed zonder mijn salaris rondkomen, het is geen moeten. Maar als iemand mij vertelt dat ze bewust thuisblijfmama is, vind ik dat helemaal prima! Heerlijk toch, als je die keuze kan maken?
Goed gezegd! @ kaboutertje: ik mag hopen dat je in de toekomst alsnog wat met je opleiding gaat doen, want persoonlijk heb ik met zo'n mentaliteit wel een beetje moeite. Die van "ik heb op hoge opleiding genoten maar ik doe er lekker niets mee". De overheid heeft jou met bakken geld gesponserd om jou in staat te stellen een opleiding te doen. Ik denk dat veel vrouwen zich niet beseffen dat het echt niet meer van deze tijd is om thuis te blijven. Zijn jullie wel op de hoogte van de ontwikkelingen rondom de vergrijzing? Niet voor niets wordt de aanrechtsubsidie de komende jaren afgebouwd, heeft de overheid een taskforce in het leven geroepen om vrouwen aan het werk te krijgen, etc. Willen we met z'n allen financieel gezien een gezond klimaat behouden, zullen er toch echt een boel thuisblijfmama's in de nabije toekomst aan het werk moeten. Zodat ook zij belasting gaan afdragen, een steentje bijdragen aan de economie en ervoor zorgen dat er voorzieningen in stand blijven voor ouderen. En anders zullen de mensen die wel werken veel meer belasting moeten gaan betalen, zal de gezondheidszorg met grote problemen kampen omdat zij geen personeel kunnen inzetten, en zal er dus grote problemen ontstaan. Naja, jullie komen er nog wel achter.
Je moet lekker doen wat je zelf wilt, dus nee, niet raar. Het lijkt me juist prettig als het je eigen keus is en niet doordat je niet kan werken. Jammer dat je je moet 'verantwoorden'. Ik werk parttime (18 uur), en vind dat erg leuk. Ik vind de afwisseling prettig en ik denk dat mijn wereldje erg klein zou worden als ik tbm zou zijn. Ik ben namelijk niet zo out-going.. dus voor mij is werk ook een stuk sociaal-volwassenenpraat zeg maar. Plus ik verdien redelijk, en we kunnen daar lekker van op vakantie enzo. Vinden wij erg belangrijk.
Hier ook een thuisblijfmoeder en heb hier na de bevalling heel bewust voor gekozen. Ik was bezig met een studie, maar kon het niet over mijn hart verkrijgen mijn kleine meid achter te laten, dus ben gestopt en werk nu 1,5 uur in de week. Ben dan 2 uurtjes van huis, de ene keer gaat ze mee en als er iemand bij ons kan oppassen, blijft ze thuis (dan kan ze lekker slapen). Ik vind het heel belangrijk dat ik er altijd kan zijn voor mijn kindjes. Mijn tijd komt nog wel! Als ons gezinnetje compleet is, de kindjes naar school gaan, heb ik tijd om te studeren Bovendien zou dat nu toch niks zijn: We willen de kindjes graag een beetje snel achter elkaar als dat zou lukken (1,5 jaar ertussen ofzo) en dan moet m'n studie steeds onderbroken worden. Ik vind het onzin om te zeggen dat het 'niet meer van deze tijd' is. Het is een keuze die je maakt en om een keuze voor je kinderen te maken, vind ik niet ouderwets! Hiermee suggereer ik trouwens niet dat een werkende moeder niet goed voor haar kinderen is, dat is iets van je zelf moet overwegen. Ik weet wel dat ik mijn moeder vroegen enorm gemist heb als ik uit school kwam en er niemand was. Daarom vind ík het belangrijk dat ik er ben als mijn kindjes thuis zijn.
Ruim een jaar geleden ben ik ook gestopt met werken omdat ik het gevoel had dat ik mijn kinderen in de steek liet. Als ik aan het werk was dan wilde ik het liefste thuis zijn om voor de meiden te zorgen. Toen ik het werk niet meer leuk vond ben ik gestopt, man heeft een eigen bedrijf en verdiend goed. Ik heb een jaar niet gewerkt maar ik ben in het voorjaar weer begonnen met werken bij mijn man in zijn bedrijf. Ik vond hele dagen wassen strijken stofzuigen luiers etc iets te saai worden. Nu werk ik twee dagen onder schooltijd en de jongste neem ik mee. Ideale oplossing. In de schoolvakantie heb ik niet gewerkt maar was gewoon vrij. Het is heerlijk om zo te kunnen werken, ik voel me nog steeds ´thuisblijfmoeder´.
Ik ben meer dan op de hoogte en weet daarom ook dat ik nu nog thuis kan blijven maar over 5/10 jaar niet meer. Dan gaat er zoveel veranderen dat je wel moet. Nou ja, alleen de mensen met echt hoge inkomens zullen de luxe houden om te kunnen kiezen. Nu geniet ik er dus nog even van, de rust En ik hoop ook wel een beetje dat mijn man zijn inkomen genoeg is/blijft om te kunnen kiezen. Verder over studie: ik heb ook gestudeerd en ga straks ook weer een studie doen. En ik doe er mee wat ik zelf wil.
Ik vermaak me ook prima, ons kindje had dit ook echt nodig dat ik thuisbleef en had mijn handen vol aan oefeningen doen met hem dus verveelde me geen seconde, nu is ie inmiddels naar school en heb ik er nog maar 1 thuis en vind het wel even relax, ik moet even bijkomen van het drukke jaar ervoor haha Hier in deze wijk is het toch wel normale als ergens anders, veel thuisblijfmama's, erg gezellig!! Ik snap het eerlijk gezegd andersom nooit zo, op zich een beetje parttime werken om er even uit te zijn gaat nog wel. Soms is het geld gewoon nodig (zelfde geld voor alleenstaande mama's) maar als het even gaat dan wil je toch die korte jaren dat ze zo klein zijn ook bewust meemaken en niet maar 2 uurtjes per dag (snel in de ochtend en even snel in de avond eten / bad en bed. Zo lang er een goede balans is is het prima maar ik zie ook veel kinderen die hun ouders misschien 2/3 uur per dag zien en dat vind ik gewoon zonde, wat is nu 4 jaar op een mensenleven om even je eigen ik opzij te zetten voor je kind? (even ervan uitgaande dat het niet nodig is qua geld, al dat wel discutabel is natuurlijk want met een kleiner huis, 1 auto ipv 2 en geen luxe vakanties e.d. kan je natuurlijk wel zelf ook wat ervoor over hebben)
Wat een onzin zeg, mijn man werkt gewoon genoeg om voor twee te kunnen verdienen dus wij dragen bij aan de economie e.d., daarnaast draag ik liever bij dat ik mijn kinderen goed en fatsoenlijk ZELF opvoed en niet door vreemden , jeugd is onze toekomst toch, daar mag ook best wat in geïnvesteerd worden (in elk geval meer als 2/3 uur per dag) Kinderen nemen is meestal een bewuste keuze dus vind ik eigenlijk dat je hiervoor ook voornamelijk zelf zorg kan dragen, ik ben het wel met je eens (en Juul geloof ik) dat het niet aangevuld moet worden met uitkeringen, toeslagen e.d. maar als je man genoeg verdiend voor twee personen en je levert bv wat in op de grootte van je huis, en andere luxe items kan je prima daarvan leven hoor.. Ik vind juist NU de tijd om tijd en geld te investeren in een goede opvoeding van je kinderen waarbij je je eigen waardes kan doorgeven ipv die van een 20 jarige leidster die ook al zal ze goed zijn in haar werk het maar werk is. Zij kan nooit een moeder vervangen. Ik heb het niet over dat je 18 jaar moet thuisblijven maar zo parttime mogelijk werken, tot ze naar school gaan ruimte maken voor opvoeding en als ze op school zitten heb je weer alle tijd voor je zelf... kwestie van prioriteiten stellen , wat vind je belangrijk... je kan best werken maar het moet niet de overhand hebben over je kinderen... er moet een balans zijn waarbij de kinderen op de eerste plek staan anders moet je ze niet krijgen denk ik dan..
vind het ook niet raar, ben nu een weekje vrij omdat sophie voor het eerst naar school gaat en thijs zit nu op de creche. dus ben alleen thuis, vind het heerlijk en wat rommelen en opruimen en de was bijhouden. maar vind het ook weer lekker dat ik volgende week weer ga werken, contact met collega's vind ik ook belangrijk.
Wat denk je van een sociale bijdrage aan de samenleving? Er bestaat niet alleen maar een economie , neem een buurman die zijn eigen ramen niet meer kan wassen (even simpel voorbeeld) of een oma die haar boodschappen niet meer kan halen, hier in de wijk word dat vaak voor elkaar gedaan JUIST door de thuisblijfmama's of extra hulp op school (reisjes, overblijven e.d.) wie denk je wie dat doen? Er zijn belangrijkere dingen als designer kleding, een auto van tienduizenden euro's, vakanties naar Timboektoe, er is ook zoiets als een samenleving die voor elkaar en hun kinderen zorgen zodat we niet allemaal een grote ego massa worden die alleen maar dingen doen omdat ze ervoor betaald krijgen..
Ik ben het hier gedeeltelijk mee eens, maar ik wil straks wel 3 dagen in de week werken. Maar dan werk ik wel als vrijwilliger!! En daar ben ik geen voorstander van! (Ja, idd ik houd wat zakgeld over..) Ze mogen het ook wel eens wat aantrekkelijker maken om te werken, mij lijkt thuis zitten helemaal niks.. Verveel me echt kapot op het moment. Doe nu nog minder in het huishouden dan dat ik doe als ik 5 dagen per week weg ben van huis! Morgen kan toch ook nog wel, want dan heb ik toch ook niks te doen (Gelukkig nu wel last van nesteldrang!) Ik ben wel een voorstander van een cariere! Ik wil graag zelfstandig zijn. Mocht het ooit niet goed gaan met mijn man.. (Overlijden, handicap, scheiding, etc.) Dan wil ik niet afhankelijk zijn van de bijstand, of 1 of ander flutbaantje omdat ik geen CV heb.. Maar goed.. Werken wordt niet gestimuleerd voor vrouwen!! Echt slecht vindt ik dat!!:x (Ieder zijn eigen ding, maar ik vindt crechekindjes nog slechter dan thuisblijfmoeders. Mijn moeder was ook altijd thuis en vondt dat wel gezellig en stabiel..) Gr. Carlien
Altijd zo jammer dat jij niet kan inzien dat jouw opvatting van balans een hele andere is die van een heleboel andere vrouwen. Ik werk 4 dagen in de week en ik voel een perfecte balans. Ik heb twee zeer gelukkige kinderen van wie ik zielsveel hou en die evenzoveel van mij houden. Ze zouden zich alleen rot vervelen als ze de hele tijd met mij thuis moesten zitten. En ik heb ook niet het gevoel dat we iedere dag maar aan het rennen en vliegen zijn. Nee, voor ons werkt dit perfect. En die leidster (die bij ons overigens allemaal een stuk ouder zijn dan 20) vervangt mij helemaal niet, die vult aan. Ik voed nog altijd mijn kinderen zelf op, met een beetje hulp en aanvulling van het kdv en soms van opa en oma.
Ik ben het helemaal met Isademi eens. Daarnaast, als het echt zo hard nodig was dat alle moeders (en/of vaders) aan het werk zouden gaan omdat anders de economie niet draaiende kan blijven, waarom is er dan nog altijd sprake van werkeloosheid? Je zou denken dat het juist wenselijk is dat sommige mensen zich (tijdelijk) vrijwillig uit de arbeidsmarkt terugtrekken om juist die werkzoekenden een kans te geven. Zolang mensen met eigen middelen rond komen en niet hun handje ophouden voor uitkeringen e.d. mag iedereen lekker voor zichzelf bepalen of hij/zij thuisblijft of niet.
wat een onzin dat thuisblijven voor je kinderen ineens niet meer van deze tijd is... als het niet anders kan zul je wel moeten maar als 1 van de 2 zat verdiend dan is het erg logisch dat je dan als moeder thuis blijft bij je kinderen en ze zelf opvoed en hen de normen en waarden bijbrengt. als ze allebei op school zitten dan heb ik mn handen weer wat vrijer... wie zegt dat een thuisblijfmoeder de rest van haar leven thuis blijft? je kunt na die 4 jaren van een kind toch makkelijk weer deelnemen in de maatschappij? ik vind het een voorrecht dat ik mijn kinderen zelf zie opgroeien en dat zelf allemaal mag doen! je krijgt toch andere kinderen als ze door een leidster worden " opgevoed " en hoeveel kinderen waarvan de ouders beide werkten en altijd weg waren en die kids elke dag tot een uur of 7 savonds op een opvang zaten zeggen nu wel niet, dat ze dat helemaal niet leuk vonden! ik vind dat als je de keus hebt je zelf die verantwoordelijkheid hoort te nemen...!