Ik ben het niet vaak met je eens maar hierin absoluut wel. Ik hou wel van die traditionele rolverdeling
ja maar jij draait het nu om.. die zaak was er dus al, ik ben (oa) thuismoeder zodat hij die zaak gewoon draaiende kan houden. Ik vind vooral dat je moet werken wanneer je daar behoefte aan hebt als vrouw, zou daar niks over zeggen persoonlijk en snap dat ook best. Wil straks ook wel weer wat gaan doen maar voor nu is dat gewoon niet handig. Overigens komt mijn man regelmatig even buurten thuis als hij even tijd vrij heeft, maar dat is nooit op een zelfde moment. Soms is hij dagen veel thuis, en soms ook heel lang niet.
Weet je, ik kan het alleen maar aangeven waarom het voor ons zo goed werkt, om de zorg te delen en allebei part-time te werken: Ik kwam gisteren thuis na het werk, en toen stond pappa in de keuken te koken, en onze kleine smurf (2,5 jr) stond erbij naast op een stoel met een houten lepel in haar hand in de lucht te zwaaien. Toen ze mij zag draaide ze zich om en riep: L. pappa helpe! Pappa straalde helemaal om zijn grote meid *smelt*
Ik heb niet alle 27 pagina's gelezen maar wel de laatste paar. Wij zijn samen tbm/tbp: ik werk 2 dagen en mijn man de andere 3. Nu nog mbv ouderschapsverlof, als dat voorbij is gaan we minder werken. Een heel bewuste keuze om het zo samen te doen. Daar hebben we andere keuzes ook op aangepast, bijvoorbeeld de keuze voor welke huis (lees: de hoogte van de hypotheek). We hadden 5 jaar terug 1,5 ton meer aan hypotheek kunnen krijgen, maar als we dat toen gedaan hadden, hadden we nu niet samen de kinderen kunnen doen. Ben nog elke dag blij met die keuze en ik vind het heerlijk dat onze kinderen net zoveel met papa optrekken als met mama. En nee, ik ben beslist geen feminist maar ik zie gewoon dat het ons allemaal goed doet zo. Oja en hoewel ik mannen en vrouwen beslist niet gelijk vind, zijn ze imho wel gelijkwaardig en de zorg voor de kinderen en het huishouden gaat mijn man dan ook meer dan uitstekend af!
Oh maar ik heb het niet over jou specifiek, maar in het algemeen Maar goed, ik werkte toch ook voor er kinderen waren? En natuurlijk draai ik het om, omdat die kant er ook is. Het is eigenlijk best hypocriet om te zeggen dat moeders thuis moet zitten bij de kinderen, omdat dat 'hoort' en zorgt voor een stabiele basis, maar papa is de hele dag weg. En dan heb ik het weer niet over jou, maar dat is hier wel gezegd in het topic. En daarbij, mijn man werkt in een echt mannen beroep met alleen maar kerels. Was geen enkel probleem dat hij minder ging werken, sterker nog, ze vonden het allemaal super dat hij dat deed. Hij heeft het er wel eens met oudere collega's over waarvan de vrouw dus vroeger thuis was en de man werkte keihard om zijn gezin te onderhouden. Die zeggen met regelmaat dat ze het jammer vinden dat ze vroeger zo veel hebben gewerkt, omdat ze toch ontzettend veel van de kinderen hebben gemist.
hier ook een bewuste thuisblijf mama Soms komen de muren wel op me af maar als ik me bedenk wat ik anders had gemist in de afgelopen 2jaar... wauw nee dat zou ik voor geen goud willen missen. Als ik het over kon doen zou het precies t zelfde gaan. Deze week begin ik met hier en daar wat uurtjes oppassen, maar dat kan ik super combineren met mijn zoon erbij. Elke donderdag en vrijdag pas ik op de kids van mn buuf. En dat heel komend schooljaar. We zijn bezig voor een 2de uk erbij, en ook dan ben ik echt neit van plan om erbij te gaan werken (op het oppassen na dan)
Ik snap wat je zegt en het is mooi dat het voor jullie goed werkt zo. Maar als ik suggereer dat mannen thuis kunnen blijven om voor de kinderen (en het huishouden) te zorgen, dan ga ik ervan uit dat op dat zelfde moment hun zelfstandige vrouw niet óók thuis is, maar ergens buiten de deur aan het werk of op school... Daar vind ik persoonlijk niets beklemmends aan, mij zit-ie niet in de weg op mijn werkdagen
beklemmend vind ik het idee dat ie het huishouden aan het doen is of eten aan het koken, zo'n type man val ik gewoon niet op... Daarnaast vind ik om 17 uur thuis ook al parttime werken daar zou ik niet tegen kunnen elke dag..
Ja waarom eigenlijk niet? Een man moet de volgende dag ( of weet ik het hoeveel dagen erna) weer aan het werk. Zou toch leuk zijn als zij ook een maandje vrij krijgen. Zij moeten er toch ook 's nachts uit?
Jeetje, als ik wist dat dit topic zoveel reacties zou opleveren.... haha . We moeten inderdaad ieder in zijn waarde laten, werkend of niet!!
't Is niet voor niks, dat veel oudere mannen die nog een tweede gezin beginnen, ineens een heel andere invulling aan hun vaderschap geven dan toen ze het voor het eerst deden. Veel hardwerkende en daardoor afwezige papa's missen enorm veel van hun kinderen, én vice versa. Laat ze toch ook tijd met elkaar besteden, zonder dat je erbij bent, juist omdat vaders zo'n andere rol vervullen voor hun kind dan moeders.
Ik vind het niet raar. Je ziet het alleen steeds minder, tenminste ik wel. Ik ken helemaal geen thuisblijfmoeders zelfs. Tegenwoordig komen er steeds meer 2verdieners bij, uit noodzaak, omdat het allemaal gewoon duurder wordt, of mensen duurder leven , maar ook omdat hier in NL goede mogelijkheden liggen op parttime werk gebied en dus beter te combineren valt met kinderen. En er zo dus meer kansen liggen voor moeders. Vandaar dat mensen er automatisch vanuit gaan dat je ook wel aan het werk bent. Tenminste dat denk ik dat het zo gaat. Maar iedereen moet het zelf weten en als het financieel kan, prima toch?! Leven en laten leven.
mijn man heeft dit jaar bijna geen vakantie opgenomen, hopend dat ik snel zwanger ben natuurlijk, zodat hij na de bevalling een maand kan vrij nemen. Hij wist nog bij onze zoon dat hij het vreselijk vond om zn vrouw en kleine gup achter te laten in het ziekenhuis. Hij wilde bij eerste prikje zijn enzo, en ook omdat ik kraamzorg walgelijk vind wilt hij die taak op zich nemen zodat ik niet weer tegen een vreemde aan zit te kijken eerste week (vond dat echt 100x niks zo'n vrouw in je huis BRRRR)
Nou draaf je een beetje door hoor. Als iemand om 7 uur naar z'n werk gaat, is 17 uur thuis echt niet parttime werken. En zelfs als iemand maar van 10 tot 17 op kantoor zit, kan hij nog heel wat werk verzetten nadat de kinderen in bed liggen. Of maak je die opmerking nou echt alleen maar om te provoceren? Deed ik namelijk ook toen ik nog een workaholic was, dat soort opmerkingen naar collega's die om 17 uur naar huis gingen (goh, vrije middag?). Ik schaam me dood dat ik ooit heb bijgedragen aan zo'n negatief werkklimaat. Ik vind dat het niets afdoet aan de aantrekkelijkheid van een man als hij eten kookt of stofzuigt. Jij blijkbaar wel. Waarschijnlijk hebben we dan allebei de man getroffen die bij ons past...
jij zegt dat ze zo gelijk mogelijk kunnen zijn... dat vind ik onzin, mannen zijn niet zwanger e.d. daarvan moet je lichamelijk gezien (op sommige mazzelaars na) vaak al maanden herstellen, vaak krijgen vrouwen meerdere kinderen waarbij het nogal een lichamelijk aanslag is voor een aantal jaren van hun leven, dit is toch niet te vergelijk met een man.. dat is het punt, ze zijn niet hetzelfde en worden ook nooit hetzelfde. Een man als vrouw gaan behandelen vind ik echt helemaal niets en ze moeten ook niet gaan zeuren als vrouwen doen dat vind ik totaal niet aantrekkelijk maar goed dat is nog persoonlijk, we hebben allebei onze eigen kwaliteit, ik vind eerlijk gezegd een vrouw op de bouw ook niets, behalve op kantoor of iets, je moet juist gebruik maken van die verschillen om elkaar aan te vullen niet om je partner in een halve vrouw (of andersom) te veranderen.
man om 17.00 thuis, en dan koken en even een wasje doen ofzo? waar kan ik zo'n vent bestellen?!?!?! Kom maar op!!!
ik vind het niet raar, het is je eigen keuze. Het is voor iedereen persoonlijk. Als ik naar mijzelf kijk, vind ik het prima om 3 dagen te werken. Ik vind mij werk leuk, mijn collega's ook en na een dag thuis vind ik het ook weer lekker om met volwassenen onder elkaar te zijn. Wat ik wel altijd een risico vind, is dat je geheel van de arbeidsmarkt af bent en er weer op komen met een gat in je cv is gewoonweg niet makkelijk. Dat krijg je toch vaak de wat mindere banen, maar ja het ligt het natuurlijk ook aan of je dat erg vind of niet, en wat je ervoor deed. Plus dat mocht je relatie stukgaat (en daar ga je niet vanuit maar het is uiteraard niet ondenkbaar) dat het dan een stuk moeilijker is om jezelf te redden. Dat zijn bij elkaar redenen om te blijven werken. En vroegah geldden deze redenen minder omdat het toen idd " gewoon" was om te stoppen met werken als je kids kreeg. Ik heb het bij mijn moeder gezien: hele leuk baan bij de klm en toen ze beviel van mijn zus, gestopt met werken. De enkele dames die toentertijd zijn blijven werken, hebben nu een dienstverband van 30 jaar bij de klm en daarbij alle voordelen. Mijn moeder heeft nog een jaar of 10 gewerkt toen wij ouder waren, maar verder dan 3 ochtenden telemarketing kwam ze niet. En niet omdat ze geen goeie opleiding heeft of niet meer kan, maar gewoon omdat ze er zolang uit geweest is, kennis is verouderd en zelf ook ouder, dus moeilijk aan een baan te komen. Ze vind het niet erg hoor, aantal jaar geleden helemaal gestopt met werken toen mn pa met pensioen ging, maar ik vind het wel zonde.
Weet je wat ik beklemmend vind, en écht niet van deze tijd? Zo'n vooraf gedefinieerd patroon van wat een vrouw hoort te doen en wat een man hoort te doen. Wat nou als je daar niet in past? Ik heb zelf ooit voor een studie aan de TU gekozen. Niet omdat ik een man wilde zijn (neeeee zeg), maar omdat ik techniek ontzettend interessant vind. Had er niet aan moeten denken om verpleegkunde of onderwijs of zo'n ander vrouwenberoep te moeten kiezen. De verschillen tussen mannen onderling, en tussen vrouwen onderling zijn zo veel groter dan de verschillen tussen de gemiddelde man en de gemiddelde vrouw. Laat iedereen toch lekker zélf kiezen wat ze willen doen.