Ik krijg als werkende moeder juist de andere vragen: Mis je je dochter niet, ben je het werken nooit zat? Hoe doe je dat als ze ziek is? Maar dat betekent toch niet dat het raar is dat ik werk of dat jij thuis bent? Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om thuis te zijn en ik verwacht dat ik me gruwelijk zou gaan vervelen, (gebeurde al toen ik een paar maanden in de ziektewet zat). Maar dat is mijn referentiekader, thuis-zijn is gewoon niets voor mij... net zo goed als werken niets voor een ander kan zijn Doen waar jij en je gezin je goed bij voelen! Wat ik wel altijd denk: heb je nagedacht over als de kids groot zijn? Hoe je het dan wilt? Kun je gemakkelijk her-intreden in jouw werk? Want los van het feit dat ik werken gewoon heel leuk vind, zou het voor mij ook wel aardig lastig worden om na bijvoorbeeld 5-10 jaar te gaan herintreden, omdat mijn kennis dan gewoon verouderd is...
ik zeg altijd voor de gein hij zorgt voor het inkomen en ik zorg dat het eruit gaat ( hij verdient geld en ik betaal de boodschappen)
Ik ben van plan een eigen praktijk te gaan starten ooit en no way dat ik buiten die uren ga werken. Ook met een eigen zaak kun je prima normale uren aanhouden. De truc is dan volgens mij grenzen stellen en nee durven verkopen. Als je goed bent, komen ze namelijk echt wel terug of wachten tot jij tijd hebt.....
Ligt eraan wat je doet en of je concurrentie hebt natuurlijk, ik word altijd doodziek van nee verkopen, mensen die niet bereikbaar zijn en sla ik meteen over en zoek ik verder.. voor hun 10 andere die wel willen..
Nee maar vol is vol. Simpel, je kan je wel een slag in de rondte gaan werken, maar dat lijkt me uiteindelijk nergens goed voor: lichamelijk, geestelijk en familiair. ( en ja ik heb dat ooit ook gedaan, maar lichamelijk ga je eens kapot met alle gevolgen van dien) Maar goed ieder moet het voor zich weten.
1: Ik ben een werkende mama, werk 24 uur. In mijn contract staat 32 uur, maar ben 1 van de gelukkigen die ouderschapsverlof doorbetaald krijgt. Dat neem ik maar al te graag op, 8 uur per week. 2: Over 2 jaar is mijn ouderschapsverlof ten einde. Is er dan niet sprake van een 3de kindje, ga ik per direct terug in contract uren. Waarom? Omdat ik 4 dagen werken te veel vind in combinatie met de kindjes. Heb het 2 maanden gedaan en had het gevoel alleen maar te koken, badderen etc etc. Daarbij heb ik gekozen voor kinderen. Maarrrrr..... 1: Ben ook graag onder de "werkende" mensen. Dus even niet daadwerkelijk bezig zijn met opvoeden, wassen, opruimen etc etc. (in mijn hoofd nog wel hoor.....). 2: Thuis zitten/blijven is gewoon niet aan mijn besteed. Ik word daar geen vrolijk mens van. Dus dan ook geen leuke mama. Mijn vriend heeft een uitstekend goed lopen eigen bedrijf. Maar we hebben een levenstijl die we, dankzij mijn goede baan, kunnen blijven houden met kinderen. Dus hoeven we niks in te leveren. Wij blij, iedereen blij. Werk 3 dagen, ben 4 dagen bij mijn kindjes, heerlijk! Leven en laten leven... Waar ik trouwens wel een gruwelijke hekel aan heb is de term: Fulltime mama.... Alsof je dat niet bent als je werkt....ik bel namelijk ook gewoon 2x per dag naar huis om te horen hoe het gaat....moeder zijn heeft helemaal niks te maken met het feit of je werkt ja of nee, maar hoe je in het leven staat en hoe je met je kinderen omgaat.... Maar ik vind het niet raar......heb er respect voor! 5 maanden verlof gehad en retedruk
Als je bedenkt dat wij hun werk moeten opknappen mag ik daar eigenlijk niet over klagen maar de meeste bedrijven huren ons in omdat wij het wel af krijgen en wat langer doorwerken dan hun eigen mensen. Is toch apart dat alle grote bedrijven ons inhuren terwijl ze eigen personeel hebben?? Maar goed inmiddels ga ik veel te ver off topic, Ik ben thuisblijfmama en ik geniet van mijn kinderen elke dag en ben blij dat ik ze dat kan geven wat mijn man en ik voor ogen hadden / hebben voor ze. Ik ga straks wel weer aan het werk dat is geen probleem omdat dat toch als zelfstandige is, ik zou nooit voor een baas willen of kunnen werken (willen omdat ik daarvoor veel te zelfstandig ben, en omdat ik geen gebruik wil maken van alle voorzieningen die ze hebben en me niet wil irriteren aan mensen die dat wel doen en voor lief nemen). Daarnaast houd ik van een man die voor zijn gezin zorgt (in de zin van wij geen zorgen hebben en dat ik de vrijheid heb om onze kinderen de opvoeding te geven die wij willen ) dat vind ik sexy ik vind het niet sexy als een man regelmatig huishoudelijke dingen doet en zich teveel met alles bemoeit, ik doe mijn eigen ding en houd van mijn stukje vrijheid.. Dat dat niet voor iedereen is snap ik wel maar ik krijg er gewoon soms kriebels van omdat dat echt niets voor ons is..
Maar de opmerking van degene die thuis zit met een uitkering: Ik vind het wel lekker zo.... Tja....daar kan ik niet zoveel mee....
begrijp ik dus ook niet....haar vriend zat ik de ziektewet...vroeg al wat er aan de hand was dan..maar kreeg er geen antwoord op Ik ben zo iemand met een uitkering maar zou al te graag wel 2 daagjes willen werken....
wajong.. Ik ken persoonlijk geen mensen die in de ziektewet of wajong zitten en ´het wel lekker vinden´ zo thuis zijn. Denk dat je dan niet ziek genoeg bent (ja foute opmerking misschien). Mijn zus zit ook in de wajong en wilt nog wat met dr leven doen, ze vind het helemaal niet 'lekker zo' om vanwege haar ziekte aan huis gekluisterd te zitten.
Kneiter, ruim 300 reacties, die ga ik dus niet allemaal doorlezen wel wat globaal gebladerd en gelezen.. Ik ben bijna 1.5 jaar thuis geweest bij Lenn.. Ik vond het heerlijk Nu ben ik sinds Mei weer aan het werk.. ene week 3 dagen, andere week 4 dagen (de zaterdag als man thuis is).. Ik ben weer gaan werken omdat ik merkte dat Lenn kinderen mistte van zijn eigen leeftijd om mee te spelen.. Mijn oude werkgever wilde me graag weer terug en op het KDV was meteen plek.. We zouden het een maand aankijken en als Lenn het leuk vond om daar te zijn, zou dat zo blijven.. Ik heb mijn zoon niet gelukkiger kunnen maken.. Hij vindt het super daar en ik vind het super op mijn werk.. Mijn man verdiend genoeg zodat ik thuis kan blijven, maar echt sparen was daar niet bij.. Met mijn salaris kunnen we dat nu wel doen.. Mijn man is alleen in de weekenden thuis dus die dagen zijn heilig en doen we leuke dingen met zn 3en.. Papa brengt hem naar bed op zaterdagavond, gaat met hem uit bed op zondagochtend.. Gaat eendjes voeren (papa zoon tijd dus mama moet liever thuis blijven) Zoals het nu gaat gaat het prima en loopt alles gesmeerd..
ik persoonlijk vond het vreselijk. ik hou er niet van als vreemde mensen in mijn huis zijn en alle kastjes en laadjes openen en mn slaapkamer binnen stappen. Ik ben iemand die zeer op de privacy gesteld is en wil zoiezo al nooit iemand op de bovenverdieping hier hebben. dat is prive gebied voor mijn gevoel. die vrouw van kraamzorg liep naar boven wanneer het haar uit kwam. zat in mn kastjes te neuzen en daar voel ik me gewoon niet prettig bij. Zij deed wat mijn man ook kan (op het wegen en controlleren van de baby na dan) ze ging om de dag stofzuigen, bed nooit aangeraakt(vraag me dus af wat ze boven moest! badkamer was toen in dat huis beneden) vaatwasser heeft ze 1x leeg gehaald en prullenbakken heeft ze 3x geleegd en dat was het. ik zie geen toegevoegde waarde aan een kraamverzorgster op de controlle's na. misschien dat zij gewoon beetje raar werkte want ze deed echt niks. heb paar keer zelf met mn keizersnede wond een prullenbak staan verschonen toen ze net weg was omdat ik misselijk werd van de poepluiers erin. en dan is ze notebene net 3uur lang geweest. maargoed anderen vinden het weer heerlijk zo'n kraamverzorgster
Ik had al eerder een reactie gegeven.. Maar wat mij opvalt is dat nog steeds de moeders verantwoordelijk worden gehouden voor de kinderen. Als beide ouders 5 dagen per week werken, is het toch wel asociaal van de moeder dat ze er een 'zwerver' (<die kwam ook nog voorbij:x) van maakt?!?! Schijnbaar is het een schande als moeders ook een cariere willen (en dan ook nog hun man niet genoeg ruimte geven) Daarnaast vraag ik me af hoeveel vrouwen er thuis zitten met een subsidie die betaald worden door die zelfde werkende vrouwen. (Op de vrouwen na die een man hebben die hun 'ouderwets' onderhouden, omdat ze toevallig wel een goed salaris hebben). Ik vindt het best dat vrouwen thuis blijven, ieder zijn ding. Ik vindt het ook best (beter eigenlijk) dat vrouwen zelfstandig willen zijn en ook nog wat naast de kinderen in het leven willen. Gr. Carlien Ps. Ik vindt dit topic eerder beledigend tegenover vrouwen die werken, dan tegenover vrouwen die thuis blijven. Dus vraag me af of de titel van dit topic wel klopt?!?!
Dat doen ze vooral om geen vast personeel aan te hoeven nemen bij wisselende vragen naar hun product. Dat heeft niets te maken met werkmentaliteit van werknemers....
Ik ben vrijwillig en bewust thuisblijfmama en zou niets anders willen! Het is soms pittig, maar geniet er iedere dag van! Ik kijg eigenlijk nooit negatieve reacties en als dat is van moeders die hun kind 4 dagen op een kdv dumpen dan veeg ik daar mijn billen mee af! Het is nu zelfs zo dat als mijn zoontje op de psz zit en ik doe boedschappen bij mijn vaste winkels mensen verbaasd vragen waar mijn zoontje is.
Ik word ook een thuisblijf mama! Doordat ik alleen al na de mededeling dat ik zwanger was de meest rare afwijzingen kreeg met sollicitaties, hebben wij besloten dat ik daar sowieso mee wacht tot na de bevalling. Vriendlief laat me er vrij in, we redden het financieel en mocht ik dan echt definitief thuis willen blijven vind hij het helemaal prima. Dit vind ik persoonlijk beter als hoe een kennis van me het doet. Haar kindje zit 5 dagen per week 12 uur per dag op de opvang....
Mijn toekomstbeeld was een thuisblijf mama te zijn totdat de kleine naar school zou gaan, dan zou ik parttime gaan werken. Tis allemaal ff anders gelopen: ben ietwat later zwanger geworden dan gehoopt en ben volledig afgekeurd...word dus een fulltimethuisblijfmama. Soms loopt het allemaal net even anders als dat je zou willen