jeetje wat een discussies hier zeg :s meiden hou het een beetje vrolijk hier aub. is gok ik niet de bedoeling dat we met elkaar in flinke discussie gaan of je wel of niet thuis moet blijven en wel of geen uitkering. je kan hoog of laag springen, maar iedereen heeft hier zijn eigen kijk op. leven en laten leven
Nee, maar ik zou het wel heel graag willen! Helaas kan het financieel gezien niet bij ons, dat ik thuismama kan zijn! Hopelijk aan het eind van het jaar wel!!!
Dat is niet waar... mensen met een uitkering of loon krijgen de 'aanrechtsubsidie' ook, maar dan is het verwerkt in je uitkering/loon, en merk je er op zich niets van. De alg. heffingskorting is in feite een korting op de loonheffing die wordt ingehouden op je loon/uitkering. Alleen als je geen loon of uitkering hebt, kun je hem rechtstreeks bij de Belastingdienst aanvragen (en dan heet het ineens 'aanrechtsubsidie' )
@isademi, Zo, wat ben jij vol van jezelf. Super hoor dat je je leven zo goed voor elkaar hebt. Dat doe ik in jouw ogen dan vast niet. Ik ben getrouwd om mijn leven samen met mijn man te delen. Niet om mijn eigen vrijheid te houden zoals jij. Ik vraag me af wat je man voor toegevoegde waarde aan jullie leven heeft. Geld? Inkomen? O, nee je hebt je aandelen in je eigen bedrijf en bent zelfstandig. Ik vraag me af of je man uberhaupt wel om 17.00 uur thuis durft te komen of krijgt ie dan ook zo'n preek en is het een watje? Een beetje scherp gesteld misschien maar daar kan je vast tegen gezien je eigen posts.
Elke keer als ik die quote langs zie komen zie ik mijn naam erbij staan. Ik hoop dat het duidelijk is dat ík niet samen met mijn partner met een uitkering thuis zit... Weliswaar zijn we beiden thuis, maar hij als huisvader, en ik werk vanuit huis. Aangezien we in het buitenland wonen krijgen we geen subsidies, toeslagen, uitkeringen enz...
Van mij mogen ze dit wel afschaffen. Dit kunnen ze dan investeren in vrouwen die wel willen werken met een gezond lijf en geest.. Bijv. in het KDV, zodat werkende vrouwen niet half vrijwilligerswerk doen.. En kinderbijslag, etc. hebben werkende vrouwen ook recht op en is bedoeld voor kinderen om kleding etc. te kopen, dus dit vindt ik geheel wat anders.. Maar gezonde vrouwen die betaald krijgen om thuis te zitten, zonder ECHTE reden vindt ik raar. Gr. Carlien
Ik ben best neutraal hier onder, ik denk niet dat er 1 ideale situatie is maar per gezin moet men een weg vinden hoe het het best gaat werken. Ik zelf was met een studie bezig toen ik zwanger raakte, heb die nu dus op een lag pitje staan. Wil graag de eerste 6 maanden sowieso helemaal meemaken met mijn kindje, ook ivm de borstvoeding en de band opbouwen, vind dat voor mij gewoon belangrijk dat ik er helemaal kan zijn voor hem. Daarna wil ik wel mijn studie weer oppakken en weer in het 'normale' ritme komen van buiten het gezin om ook mezelf kunnen verrijken met kennis, ervaring en persoonlijke groei. Ik ben nu al een tijd thuis en merk wel dat ik het soms mis, het contact met leeftijdsgenoten, kennis opdoen.. Soms is het wel het 'tussen 4 muren zitten' gevoel omdat er gewoon weinig gebeurt. Of het nu maandag of vrijdag is, de tijd zou zomaar stil kunnen staan want elke dag is vergelijkbaar. Toch vind ik het heerlijk nu mijn kindje er is dat ik zo van hem kan genieten, dit is toch echt wel een wonderbaarlijke tijd, een tijd die je nooit terug kan krijgen. Dat verder studeren en werken komt wel, daar ben ik niet bang voor. Voor mij is mijn kindje nu echt prioriteit en ik vind de gedachte hem weg te moeten brengen ook niet fijn. Wil graag alles zelf doen als ik het kan. Nadeel is natuurlijk dat alleen mijn man nu kostwinner is en we daardoor ook in mogelijkheden ietwat beperkt zijn in tegenstelling tot tweeverdieners...
Beetje jammer dat een aantal mensen vol (voor)oordelen blijken te zitten over de andere partij. Ik denk dat iedereen zelf moet bepalen wat goed voor hem of haar is (en voor de kinderen!). Zo heb ik een vent die deelt in het huishouden en de zorg voor ons kind. Met een andere man zou ik persoonlijk niet in één huis kunnen wonen, maar dat heeft ook weer alles met mijn persoonlijkheid te maken. Ik denk dan ook dat iedereen die levenspartner kiest die het beste past bij hem of haar (en zijn/haar ideeën over de rolverdeling in het huishouden). Hetzelfde geldt ook voor werken of niet. Er zijn mensen die gedwongen werken, er zijn mensen die gedwongen thuiszitten, er zijn vervolgens mensen die er voor kiezen om voor de kinderen thuis te zitten, maar er zijn ook mensen die er voor kiezen om te blijven werken. Ook daar denk ik dat, waar het aan komt op keuze, iedereen kiest wat het beste bij hem of haar past. En ik denk maar zo: als ik lekker in mijn vel zit, straal ik dit ook uit naar mijn kind(eren) en hebben ze aan mij een leuke moeder. Voor mij betekent dit dus dat ik blijf werken, voor een ander dat zij thuis blijft. Ik denk ook dat het wat eenvoudig is om te stellen dat werkende moeders hun kind niet opvoeden. We doen het waarschijnlijk op een andere manier, maar hier wordt zeker wel opgevoed. Onze kleine meid is nog altijd meer thuis dan op de creche (drie dagen opvang, vier dagen thuis, plus alle avonden thuis).
Ik gooi er ook nog een vraag door heen. Stel dat je kind het niet naar zijn zin heeft op de bso, blijf je dan ook werken? Ik merk het nl in mijn omgeving dat kindjes huilen omdat ze naar de bso moeten. ( ongeacht welke dus ligt niet aan de bso) Dus maw doe je het voor je eigen plezier en ga je door ondanks een ongelukkig kind of stop je met werken en blijf je bij je kind?
Ik zou eerst kijken waar de oorzaak ligt, misschien is het wel op te lossen en als mijn kinderen echt niet willen een oplossing zoeken. Of dat ik/man andere tijden ga werken, misschien kan oma helpen. Stoppen met werken zou ik dus niet direct doen. Maar als je kind bij het brengen naar de peuterspeelzaal huilt, haal je hem/haar er dan ook af? Of ga je voor je eigen 'evenmijnhandenvrij'tijd
Crisis zeg... ik ben halverwege het topic eerst maar eens naar de winkel gegaan om zo'n rugkrabber te halen. Wat zijn sommige mensen vól van zich zelf, beetje op de borst kloppen, vol met aannames en vooroordelen, enórm zwart-wit kijken en gewoon geen respect voor wat een ander doet. Wees er maar trots op Verder valt het me echt op dat als werkende moeders weer eens afgeblaft worden er dan altijd zo'n extreme situatie bij gehaald wordt. Dan gaat het ineens over sleutelkinderen, kinderen die niet blij zijn dat hun moeder aan het werk is, je kan je kinderen ineens niet zelf meer normen en waarden meegeven, je dúmpt ze bij leidsters van 20 jaar. Er zijn ook GEMIDDELDEN he. Als ik zeg dat ik het verschrikkelijk vind om de hele dag thuis te zitten en daarom lekker m'n werk blijf doen en miniNooNoo naar de creche gaat, betekent dat nog niet dat ze voor galg en rad opgroeit, geen greintje fatsoen zal hebben later of een sleutelkind zal worden. En dan nog, al brengt iemand z'n kinderen wel 5 dagen in de week naar de creche, wie ben jij om te bepalen dat een kind daar slechter of ongelukkiger van wordt? Ik geloof heilig dat diegene het beste voor heeft met zijn of haar kinderen en dat iedere ouder doet waar ze het beste gevoel bij hebben. Het zal mij jeuken wat je doet, of je je man angstvallig weghoudt van het aanrecht, of je je kind van 8 tot 17:00 naar de creche brengt, of je de hele dag met je gat op de bank zit soaps te kijken, of je man 80 uur in de week werkt en jij alles op shopt met je kinders of als je gewoon hartstikke educatief bezig bent met je kinderen, zelf een uitdaging zoekt, of dat nou in koekjes bakken of een cursus is, of je parttime werkt (en dan NIET van 8 tot 17:00, pfff) of je.... weet je, whatever. Wees er gelukkig mee, maar loop in de vredesnaam niet zo te wijzen naar een ander, jezelf op de borst te kloppen, te hakken op een andermans keuze of allerlei overdreven scenarios te bedenken. Wees eens LIEF voor elkaar! *waar is m'n krabber?*
mijnde doet dat ook hoor . doet zowiezo de afwas want ik kan het niet zegt hij, nou prima verder dweilt hij regelmatig, vouwt wel is een wasje (op man manier), doet de tafel met een doekje etc. kan em geen man voorstellen die thuis komt na een dag werken en dan maar niks meer doet. zal dara niet tevrede mee zijn. bedoel werk zelf in de ochtend en doe genoeg klusjes overdag in huis en houdt de kids bezig. wat er savonds nog te doen is word door ons samen gedaan. man ziet ook wel dat ik heel de dag in de weer ben en savonds ook wel even wil zitten. partime baan en huishouden inc kids is wel meer dan een fultime baan hoor is dit luxe (klaag zelfs wel is dat hij wel is wat meer mag doen ). toen we bijde fultime werket en geen kids hadden deden we het huishouden ook samen. doe nu zelf wel veel meer maar hij lekker alleen op de bank liggen na een dagje werken echt niet he.
Mijn man helpt ook gewoon mee hoor na zijn werk. Vind ik niet meer dan normaal, ik ben doordeweeks wat vaker thuis, dus overdag doe ik gemiddeld meer in het huishouden, maar hij werkt 1 dag in de week thuis, als ik dan na een dag van mijn werk thuis kom, ga ik toch ook niet met mijn armen over elkaar zitten, dan doe ik ook nog wel wat dingen in het huishouden.
en hoe zit het met de moeders die noodgedwongen thuis zitten zonder uitkering en zonder werk omdat anderen het hebben verneukt. verneukt in de zin van 'ziek' thuis zitten met uitkering met als gevolg dat ik niet word geloofd dat ik écht iets mankeer. heb al 10jaar chronische rugpijn en werd door uwv arts niet geloofd. uitkering werd stop gezet in sinds dien zit ik thuis met de gebakken peren. nou ik zit dus elk jaar weer te springen om die 'aanrechtsubsidie' Ben heel blij dat dit bestaat. klopt ik werk niet, maar ik kan ook echt niet werken door de pijn. alleen een uitkering krijg ik niet omdat ze me niet geloven (op papier niet te bewijzen wat ik mankeer) lang leve deze regeling bedoel het niet aangevallen maar als je roept dat iets afgeschaft kan worden omdat werkende moeders het meer verdienen, dan gaan bij mij de nekharen overeind staan omdat er zoveel meer redenen zijn waarom een moeder thuis kan zitten zoals in mijn geval
Ja das logisch oorzaak vinden. Niet vermeld maar dat is natuurlijk nummer 1. En oma en papa zijn ook goed en eigen natuurlijk. En pzs en bso is het zelfde lijkt mij. Lijkt mij dat je hetzelfde handelt. Maar was gewoon nieuwsgierig, omdat ik het dus vrij vaak mee maak, dat kindjes na een half jaar nog huilen. Kijk nu zijn er ook ouders die moeten werken, maar er zijn er ook die voor hun plezier gaan.