Ik heb nogal een pittig meisje... Ze is nu 2 jaar en 9 maanden, ze gaat twee dagen per week naar het kdv op een groep met kindjes van 2 tot 4 jaar. Ze is daar (en daarbuiten) altijd haantje de voorste geweest, echt de clown van de groep. Maar het gaat me steeds meer opvallen dat ze heel bazig kan zijn. Ze is voor niets en niemand bang, nergens door geintimideerd. Met jongetjes van 4 jaar gaat ze gerust in dicussie als zij op die fiets wilt fietsen, en meestal wint ze dat dus ook. Ze wilt altijd alles als eerste en staat altijd met haar neus vooraan. Ze luistert wel goed, heeft weinig driftbuien en is thuis echt een makkelijk kindje. Het lijkt echt in haar karaktertje te zitten. Tot nu toe is ze niet gemeen naar andere kindjes, maar alleen bazig. Hoe gaan jullie daarmee om? Drukken jullie het bazige gedrag meteen de kop in als je het ziet? Ik doe dat eigenlijk wel, maar vind het aan de andere kant wel goed dat ze zo zelfverzekerd is en niet bang. Maar ik vind het lastig om een balans te vinden tussen toestaan en haar karaktertje niet te onderdrukken. Hoe gaan jullie hiermee om en hoe vind je die balans? Ben benieuwd...
Hier PRECIES zo;n meisje.. ook van de zelfde leeftijd. mijn dochter is van november. Ze is over het algemeen altijd haantje de voorste.. en laat zich echt niet ondersteboven lopen door oudere kinderen. die geeft ze gerust een klap omdat ze vind dat ze haar zusje (7 maanden) niet op mogen tillen. en maar gillen "neeee, jij mag Aliyah niet optillen!" Ze is ook echt heel erg beschermend over haar zusje. maar aan de andere kant ook weer heel zorgzaam. thuis is ze verder ook wel bazig hoor. ze houd ervan om haar zin te krijgen maar die krijgt ze natuurlijk niet altijd. dat is soms wel een drama. Ik probeer haar uit te leggen dat ze met kindjes moet delen en dat ze niet altijd de baas hoeft te spelen. en dat gaat telkens beter maar ik vind het ook wel heel leuk hoor, zo'n bijdehante tante. kan echt dubbel liggen om haar
Ik zou zelf in de gaten houden of ze geen dingen afpakt of er een stel beteuterde kindjes om haar heen staan die wat minder assertief zijn. En of ze uiteindelijk ook weer deelt natuurlijk. Ik zou het dus laten afhangen van de situatie.
Ja precies, ik probeer altijd wel in te schatten of de kindjes om haar heen het vervelend vinden. Soms zijn er kindjes die net zo zijn en dus lekker meedoen Maar anderen die zijn compleet verbouwereerd. Ik wil haar echt niet teveel remmen, want hij is natuurlijk ook gewoon goed dat ze voor zichzelf opkomt. Dat beschermende naar haar broertje heeft ze ook heel erg, maar dat heeft denk ik niet zoveel met haar karaktertje te maken... Slaan doet ze gelukkig nooit, dat heb ik heel snel de kop ingedrukt. Karaktertje of niet, slaan, schoppen of duwen is gewoon not done...
Andere kinderen slaan/schoppen of duwen vind ik echt niet kunnen, zou dat absoluut niet accepteren. Ik vind het wel belangerijk dat kinderen voor zichzelf opkomen en zelfvertrouwen hebben.
Ik vind nogal een verschil bestaat tussen 'voor zichzelf opkomen' en alles zelf willen bepalen in een groep. Het is goed dat een kind voor zichzelf opkomt als die in een situatie komt dat een ander kind iets wil afpakken/ vervelend doet/ enz. Maar andere kinderen vertellen wat ze wel of niet moeten doen, en zelf speelgoed afpakken, is niet 'voor zichzelf opkomen'. Wij proberen de kinderen te leren dat het prima is om zichzelf te verdedigen, maar afpakken/ commanderen/ slaan is hier in huis niet toegestaan.
Vind ik ook, kinderen moeten geen dingen van andere kinderen afpakken/vervelend doen of pesten. Heb daar echt een hekel aan en vind dat ouders daar op moeten letten en ze aan moeten leren respect voor anderen te hebben. Maar vind ook dat kinderen geleerd moet worden dat ze niet overzichzelf heen moeten laten lopen en dat ze voor zichzelf op moeten komen in bepaalde situaties (als ze zelf gepest of getreiterd worden ) en dat was ook eigenlijk wat ik eerder bedoelde hier.
Lastig, mijn dochter (even oud ) is juist erg terughoudend, en heeft veel moeite om zichzelf staande te houden in groepen. Ze laat zich vaak dingen afpakken, en blijft dan beteuterd kijken. Ik zou het aankijken, als je ziet dat andere kinderen zich ongemakkelijk voelen er wat van zeggen, en zo niet dan niet.