Woe....wat een haat en nijd zeg! En het gaat echt te ver! @isademi: je moet geen dingen invullen voor een ander. Ik werk 24 uur per week, kindjes gaan 2 dagen naar opa en oma. Dus zeker sprake van heul veul liefde en geborgenheid. Ja, ik werk omdat ik dat leuk vind, omdat ik een huis heb gekocht op mijn 24ste en minstens 1x per jaar op vakantie wil en wij het liefst rondloprn in goede kleding. En oh ja, ze hebben straks voldoende spaargeld voor een studie. Hou ikdaarom minder van mijn kinderen? Welnee!!! Ben 4 dagen in de week de hele dag bij ze! En als ik niet bij ze ben, denk ik wel aan ze. Nu zit k ook op mijn werk, weliswaar te kolven! Dus ga mij niet vertellen dat ik een mindere moeder ben omdat ik werk! Ben het ermee eens dat 40 uur werken ergveel is, maar waat is devader? Mijn vriend is nu ook thuis bij de meiden, dat hoef iktoch niet perse te zijn?
Getwijfeld of ik uberhaupt wel in zo'n topic moet reageren, maar ik trek toch maar de stoute schoenen aan. Ik ga straks weer werken. 4 dagen in de week. Aangezien ik niet kan stoppen met werken financieel is het niet anders. En al zou ik kunnen stoppen dan zou ik nog niet volledig thuis willen zijn, maar 2/3 dagen blijven werken. Maar dat betekend toch niet dat mijn kind wat te kort hoeft te komen. Mijn kindje is straks 5 dagen per week thuis. 2 dagen met papa en mama, 1 dag met mama, 1 dag met papa en 1 dag met oma. Daarnaast nog 2 dagen bij oma thuis. Allemaal vertrouwde verzorgers en vertrouwde omgeving. Voldoende liefde, aandacht en verzorging. Nu al een paar dagen geoefend met naar oma gaan en dat gaat prima. Mijn zoontje komt s'ochtends (nadat hij zelf wakker geworden is) nog gezellig bij papa en mama in bed liggen knuffelen. Dan krijgt hij van mama zelf nog de fles. Daarna breng ik hem naar oma en nee niet om 6 uur s'ochtends maar om half negen. Zij houd het zelfde schema qua rust en regelmaat aan. En ik haal hem weer op tijd op. Hij krijgt thuis zijn happies, gaat thuis in bad en slaapt lekker in zijn vertrouwde eigen bedje. Zijn middagslaapjes bij oma doet hij ook in een bedje wat alleen van hem is en helemaal vertrouwd inmiddels. Daarnaast kan ik in geval van ziekte thuis werken en gewoon vrij nemen met cb/zh bezoekjes. Ik vind dus echt niet dat mijn kind wat te kort komt! Maar als ik hier alleen neer had gezet dat mijn man en ik beide 4 dagen werken dan had ik me toch de wind van voren gekregen. Oordelen zijn zo gemakkelijk te snel te vellen. Leef en laat leven. Bijna iedereen doet wat hij/zij denkt wat het beste is voor de kinderen. Thuisblijven is geen garantie voor goed ouderschap en werken niet voor slecht ouderschap. En anders om even min.
Ik denk dat je verkeerd bezig bent, als je het gevoel hebt dat je je opofferd voor je kind, omdat dat perse het beste zou zijn. Ik ben thuis, omdat IK graag voor mijn dochter wil zorgen en niets wil missen. Ik denk dat kindjes ook niet (veel) tekort komen als ze 2-3 dagen op een kdv zijn. Zelf wilde ik haar écht niet hele dagen naar een opvang brengen toen ze baby was, IK wilde het allemaal niet missen. Daarbij was ze erg moeilijk met slapen (en zeer BV-verslaafd), dat zag ik gewoon niet zitten. Wil niet zeggen dat t misschien best goed had kunnen gaan, ik wilde gewoon voor haar zorgen en bij haar zijn. Ik vind persoonlijke de sociale contacten op de werkvloer niet zo belangrijk, ik werk(te) hoofdzakelijk omdat ik het werk leuk vind. Dus momenteel werk ik thuis en doe leuk werk ('s avonds en als ze naar de psz is). Ik weet dat ik in loondienst nooit zo'n uitdagende baan kan krijgen voor max 20 uur. Sociale contacten haal ik uit mijn sportvereniging en de dingen die ik met mijn dochter doe (zwemmen, gymmen etc), vrienden, familie, internet etc. Dat vind ik voldoende. Mijn dochter heeft t enorm naar dr zin op de psz en dat zou ze ook hebben op een kdv. Zeker op deze leeftijd. Ik kan me best voorstellen dat werkende moeders niet genoeg voldoening kunnen halen uit ft zorgen voor hun kind(eren), helemaal als het er meer zijn, want dan heb je gewoon minder vrijheid. Ja, ik geef eerlijk toe dat ik ook wel eens 'gek' wordt van dat peutergedrag en dat ik blij ben dat de vakantie weer is afgelopen en ze weer naar de psz gaat. Maar ik ben niet jaloers ofzo dat anderen meer geduld hebben en creatiever zijn om hun kind bezig te houden, haha. Ik vind het wel jammer dat kinderen tegenwoordig ook nog eens 'allemaal' naar de BSO gaan, maar ik geloof wel dat de meesten het er erg leuk vinden. Vroeger speelden we allemaal buiten/op straat, ja ik vind het jammer dat dat nu niet meer zo veel gebeurt/kan. Als thuisblijfmoeder voel ik me dan bijna genoodzaakt om haar daar ook heen te brengen, omdat daar al haar vriendinnetjes zullen zijn. Ik heb t idee dat ze daar ook wel erg veel vermaakt worden ipv dat ze zichzelf moeten vermaken, maar goed, ik weet er niet genoeg van. Ik vind het erg jammer (voor mezelf denk ik), maar niet perse slecht. Ik geloof wel dat ouders die iets van 32 uur of meer werken een minder sterke band opbouwen met hun kind. Ik ken mijn dochter gewoon beter dan mijn vriend haar kent. Hij werkte eerst >40u en nu werkt hij bv veel meer thuis en ook 's avonds. Hij merkt echt veel verschil in hoe hij haar kent en meemaakt.
Je kindjes naar een kdv brengen betekent niet dat je het niet alleen kunt.... Als je als werkende ouder een betere en leukere ouder bent is het toch fijn en ook goed om dit te erkennen. En ik vind eerlijk gezegd ook dat een kdv erg leuk is voor kindjes ( op enkelen na die huilen en blijven huilen) ze hebben het er prima naar hun zin en worden goed verzorgd. Persoonlijk zou ik voor een kdv kiezen en niet voor oma omdat spelen met leeftijdgenootjes leuker lijkt? Maar goed, ieder voor zich Groetjes een gelukkige thuisblijfmams
Ik heb respect voor iederse keuze of je nu gaat werken of thuis blijft we willen allemaal het beste voor onze kinderen,zolang je je kind met liefde opvoed komt alles goed
Heel herkenbaar. We leven in een werkmaatschappij. Mensen vinden het raar als je niet buiten de deur werkt. Ik heb er een andere mening over. Ik werk dan wel 16 uur in de zorg, omdat het dus gewoon niet anders kan hier. Maar als ik had gekunt dan was ik helemaal voor het gezin gegaan. Ik vind kinderen heel belangrijk en ik vind het helemaal geen prettig idee om zoveel uur van de opvoeding bij anderen neer te leggen. Daarbij vind ik de zorg voor ons kindje ook echt heel erg leuk! Ik vind een huishouding die goed op de rit is fijn en ik vind het zeker niet min als mensen ervoor kiezen om het zo te doen. Het is gewoon fijn dat je het kan en wat anderen daarvan denken, laat maar kwaken hoor.
Ik zie zelden zulke kortzichtige reactie's als die van Isademi. Het is gewoon niet best... Weet ook niet wat ik er op moeten zeggen, maar schiet wel enorm in de lach van dit soort domme reactie's....
Ik hoop trouwens dat mensen als isademi nooit hun kinderen noodgedwongen naar het kinderdagverblijf moeten brengen. Lieve help, wat zal er wel niet van terecht komen, van zowel moeders als de kinderen. Ik vind het echt schandalig hoe hier gepraat, ingevuld en veroordeeld wordt. En wat ben ik blij dat ik niet zulke mensen in mijn omgeving heb en dat ik WEL een ander in z'n waarde kan laten, ongeacht zijn keuze. Het lijkt me ook vrij benauwd om zo'n zwart-wit instelling te hebben. Ik zou haast gaan hopen dat mensen met zulke absurde opvattingen hun kinderen noodgedwongen naar het kinderdagverblijf moeten doen, maar dat zou dan wel weer kinderachtig zijn van mij...
Oh en verder: ook ik ga er met een lijstje onder m'n arm (echt een topidee) vandoor. Succes verder met elkaar veroordelen, je vooral niet inleven in een ander en niet verder kijken dan je neus lang is. Tschuss!
Mijn kindje moest "noodgedwongen" naar een MKD omdat ze dachten dat ik dat niet aankon (achterstand vanwege doofheid die door operatie verholpen is) , dat heb ik geweigerd en heb hem zelf zijn achterstand laten inhalen met mijn hulp. Ze gingen er al standaard van uit bij de instanties dat ik daar niet de tijd voor zou hebben (of het geduld en de energie) er bestaat niet zoiets als "noodgedwongen" alles is een keuze en mijn keuze is anders dan die van de meeste hier. Ik ben niet perfect maar wij hebben bij elke beslissing in onze leven de kinderen op de eerste plek staan en maken beslissingen vanuit die positie iets wat blijkbaar (aangezien er zo op gereageerd werd) dus als niet normaal word gezien hier.
Mijn bloed is alweer een beetje uitgekookt, was echt zo pissig.. Ik sta achter mijn keuzes, de eerste om thuis te blijven voor mijn dochter en de tweede om weer te gaan werken (in ons eigen bedrijf) en mijn dochter naar kdv te laten gaan. Dus hoera iedereen vrolijk en blij. Iemand schreef leven en laten leven, dat zullen we maar gaan doen!
volg dit topic een beetje maar nog niet gereageerd. ga ik ook niet doen verder. ik wil alleen tegen isademi zeggen: sorry maar hoe jij af en toe reageert? niet normaal. tegen het onbeschofte aan groetjes een thuisblijfmama
Sorry we hebben al een hond.. Alsjeblieft zeg.. Dus omdat ik WIL werken en er dus ZELF voor kies om te werken zet ik mijn kind niet op de eerste plek? Prima hoor dat jij zo perfect bent en ik (wij) dus blijkbaar niet.. Arm arm arm kind die zoon van ons.. *zucht*
wat maken jullie je toch allemaal druk zeg...... is toch niet nodig? iedereen doet waar hij/zij zich prettig bij voelt.... en elke ouder wil het beste voor zijn kind.... anders kom je niet kleppen op een zwangerschapsforum toch......
Wat pretentieus om te stellen dat anderen hun kindjes niet op de eerste plaats hebben staan. Dan heb je het wel wat hoog in je bol hoor... Thuisblijven/werken....hoe kun je nou voor iemand anders bepalen wat beter is? Ik weet wat voor ons en onze kindjes het beste is en ik voel me daar prettig bij. Roeltje Tja, jouw zoon is niet meer te redden hoor
ik heb mn zegje al gedaan over dit onderwerp, maar wou wel ff zeggen dat het de afgelopen dagen wel heel erg is met discussieren op zp zeg.. gossie je kan nergens wat zeggen of je word al gebombardeerd met hormonen of boze meningen gossie.. Hormonen kan ik inkomen maar die kun je ook inhouden En voor de rest respecteer elkaar en laat elkaar in dr waarde.. groetjes een tbm
Dat zeg ik nergens lees nu eens even, ik heb nergens gezegd dat 2/3 dagen werken niet kan ofzo, ook niet dat ik KDV vreselijk vind (wel voor onze kinderen maar niet in het algemeen) ik zei alleen ergens een paar pagina's geleden dat in een perfecte wereld de kinderen op nummer 1 horen staan en dat je hier met je beslissingen rekening mee houd (door bv niet 5 dagen ze weg te brengen maar een balans hierin te vinden die voor iedereen fijn is) DAAR waren sommige het niet mee eens. Ik ben idd tegen je kindje 5 dagen wegbrengen als het niet perse nodig is (dat had ik ook al gezegd) dan vraag ik me af waarom je kinderen wilt want er is amper tijd om elkaar echt te leren kennen in die 2/3 uur per dag.
Wat is lezen toch moeilijk ik zei juist dat iedereen dat zou moeten doen en dat het ook zo hoort, toen kreeg ik te horen dat ze het DAAR niet mee eens waren want als moeder zijnde heb je ook wat te willen en kom je boven of gelijk met je kinderen, ik vind dat niet zo ik vind dat je zeker de eerste paar jaar je kinderen best even op nummer 1 prioriteit mag zetten. lees nu eerst even goed voordat je zo'n reactie plaatst..