Vreselijke informatie volgt, dus niet lezen als je daar niet tegen kunt. NOu het is heel simpel, wil je degene die jou zo gigantisch in de steek heeft gelaten terug als jij het kindje in je buik, wat je nu al zou kunnen voelen schoppen weg laten halen? En dan even voor de duidelijkheid, je kind is compleet! Wegzuigen gaat niet, dus knippen ze eerst alle lichaamsdelen eraf zodat dit wel kan. GRUWELIJK! Mensen die hiervoor kiezen op dit termijn zonder een medisch noodzakelijke reden vervloek ik. Bekijk dit filmpje eens: http://www.youtube.com/watch?v=y4gQ6Yug4Js En anders eens de andere suggesties rechts in beeld.. Is dat wat je wilt? De relatie tussen jou en je vriend zal nooit meer hetzelfde worden. En zo'n stuk uitschot ( want de naam: man verdient hij duidelijk niet meer ) zou ik links laten liggen.. TOch hoop ik wel dat je reageert, want er zijn veel fakers geweest op zp. En dat je nu nog steeds niet heb gereageerd vind ik wel erg jammer.
Ik wrijf nog even over mijn buik... Ik ben 21 en door de pil heen zwanger geworden. Nooit gedacht ik laat het weg halen! Ik woon samen, bla bla. Ook al heb ik mijn kindje nog niet vast gehouden, ik hou ontzettend veel van haar.. Jou.kindje is al een mensje.. Denk er goed overna! abortus is vreselijk. Helemaal hoe tamale het beschrijft!
Jakkes. 24 weken is toch wel echt heel laat.... Ik ben in principe pro-abortus in bepaalde gevallen als het om een zuivere afweging van de moeder gaat... maar 24 weken... tsja. Dat doet met toch wel erg veel pijn.
Sorry dat ik niet eerder reageerde, maar er gebeurd erg veel om mij heen op dit moment en ik dacht dat ik berichtjes zou krijgen als er reacties waren op mijn forum bericht maar niet dus.. Dus kwam er nu per toeval achter..
Ten eerste allemaal bedankt voor jullie reactie, Zoals ik al eerder aangaf ging ik er vanuit dat ik in mijn email een berichtje zou krijgen als ik reactie had op mijn forum bericht.. Dit blijkt dus niet zo te zijn, vandaar dat ik niet reageerde. Sorry voor de typfouten in mijn verhaal, het is dat ik 3 augustus een test heb gedaan en daar bleek uit dat ik zwanger was. Mijn ouders steunen mijn beslissing welke ik dan ook maak, daarnaast heb ik gelukkige vriendinnen die er voor mij zijn en mij niet laten vallen. Nick heeft het kindje ook erkent omdat hij er in eerste instanties wel blij mee was en volgens mij nu nog steeds. Het verhaal is nog erger geworden dan mogelijk voor mij gevoel: 8 september werd ik gebeld door zijn vader die kort samengevat zei: Ik bepaal nu wat Nick: zegt / denkt en doet dus bij deze is jullie relatie uit en Nick kan nooit meer met jouw alleen praten daar zorg ik persoonlijk voor Daarnaast zouden we vandaag met zijn alle (mijn ouders zijn ouders en wij op gesprek gaan) dit deden we ook maar het leek wel of Nick gehersenspoelt was en alleen kon zeggen wat hij mocht van zijn ouders we mochten ook niet verder dat 3m weg van zijn ouders zodat ze alles nog half konden horen. Toen hij na de toilet moest en ik daar achteraan liep, en ze hoorde ons buiten praten heeft Nick's zijn vader hem uit te toillet gesleurd en zijn ze weg gegaan, zonder gedag te zeggen of wat dan ook. Ik hoorde later van mijn ouders wat zei met zijn ouders hebben besproken: - Nick mag niet meer bij zijn moeder thuis wonen die heeft een nieuwe vriend en wil daar een leven mee opstarten (zijn ouders zijn gescheiden) - Nick moet van zijn vader naar een psycholoog om te bespreken hoe hij zo dom kan zijn want zijn ouders vinden hem oprecht dom en zeggen dit ook constant tegen hem. - Nick zijn vader heeft een zus in Amerika en daar willen ze Nick heen sturen zodat hij weg is van deze gehele situatie (dit mag Nick beslist niet weten) - Nick is niet uit eigen keuze bij mij weggegaan dit heeft zijn moeder voor hem beslist hij zou daar een nachtje slapen voor gezelligheid en toen hij daar was moest hij hier heen om zijn spullen op te halen. Ik vind het gewoon zo moeilijk ik geef heel veel om Nick en mis hem ook constant. Bedoel afgelopen maandag was ik: verloofd, samenwonend, in verwachting en werkte ik. Nu ben ik alleenstaand, zelfstandig wonend, in verwachting en werk ik. Liefs, Dafne
Jeetje! Maar dit kan toch gewoon allemaal niet zo. Die jongen is 23! Hij woonde notabene met je samen, het is geen jongen van 13!
Ja maar wat denk je nu zelf ervan? Je bent al ontzettend ver zwanger, op de helft bijna. Sowieso lijkt me niet dat je ooit nog samen wilt zijn met een jongen (ja een man kan ik het noemen) die je zo hard laat stikken? Lijkt me niet dat je op hem kunt bouwen in wat voor situatie dan ook.
Inderdaad! En naar hoe het mij klinkt, behandelt zijn vader hem alsof hij 13 is. Ik vind dit echt niet normaal! Kun je dit niet aangeven ofzo? Hij word gewoon constant gekleineerd en misschien wel onder dwang dingen opgedragen. Kun je die Nick niet een keer treffen ergens en hem desnoods het huis uitsleuren?
Ik zou willen dat ik Nick alleen kon bereiken maar is echt geen mogelijkheid voor, hij gaat nu tijdelijk niet meer naar school woont bij zijn moeder of vader die mij vast niet binnen laten. Wat ik zelf wil kan ik dus geen beslissing meenemen, ik geloof namelijk niet dat Nick de dingen die hij doet uit zichzelf doet. Ik weet niet bij wie ik dit kan aangeven maar als dit kon zou ik dit graag doen
Ja maar nu sta je er even alleen voor Dafne, met het kindje in je buik van jullie samen. Je bent een volwassen meid en zult goed moeten overwegen wat je wilt. Nick is blijkbaar de kluts kwijt of er tussenuit gepiept. Het is van die ouders en hemzelf (want uiteindelijk heeft hij als volwassen vent alsnog de mogelijkheid om dat huis uit te lopen neem ik aan, anders moet je de politie bellen) gewoon enorm zwak om er zo vandoor te gaan. Jullie wilde dit toch samen nadat jullie erachter zijn gekomen? Het kan toch niet zo zijn dat je nu opeens het kind niet meer wilt omdat je nou eenmaal in een lastigere situatie terecht gekomen bent. Dat kindje in je buik is nu afhankelijk van jou. Heeft ook niet om dit alles gevraagd, maar jullie waren er zelf bij en hebben zelf de keuze gemaakt om gemeenschap te hebben. Mij lijkt dat de relatie tussen jou en Nick nu al zo beschadigd is dat je er geen vertrouwen meer in kunt hebben.
Wat een ellende Dafne, sterkte ermee en ga nu voor jou en je kindje. Aan die kerel heb je echt niets sorry
Een jongeman van 23 die dit toelaat? Dat kan ik niet begrijpen, nah ja tenzij pa hem ook heel erg strikt heeft opgevoed en Nick gewoon bang is (wat heeeeeeeeeeeeel erg jammer is). Het is allemaal erg vervelend voor jou maar ik denk dat je dan beter af bent zonder hem en zijn fam, zolang N zich nog niet heeft losgemaakt van zijn ouders zul je er altijd een strijd mee voeren en dat is er een die je dan meestal verliest. (en dit bedoel ik niet aanvallend naar N toe hoor) Gun jezelf en je kleintje nu de rust die jullie nodig hebben, ook al is het heel moeilijk omdat je nog veel van N houd, maar denk maar zo, mannen komen en gaan maar je kind blijft altijd bij je.
het lijkt bijna alsof die jongen ontvoerd is!! wat raar zeg....snap het niet. Ik snap ook niet dat er ouders van jongens het goed vinden dat ze hun zwangere vriendin in de steek laten. Wat een moraal heb je dan...Zit je dan als meisje...Sterkte... Misschien met je huisarts praten...Weet misschien een weg te bewandelen.
Dank je wel voor jullie reacties, Ja daar lijkt het haast wel op, of dat hij gehersenspoelt is. Kreeg nog gisteren een verontrustend smsje van hem: Lieve Dafne, moet van mijn vader hyves en mijn emailadres verwijderen zodat je via die weg geen contact meer kan zoeken daarnaast heeft hij je mobiele nummer geblokkeerd op whatsapp en via hi weet niet wanneer dit ingaat maar zo kan je dus geen contact meer met mij krijgen, sorry. Ik weet niet wat te doen of hoe dit op te lossen. Nou mijn hart brak echt in 1000000 stukjes hoe hopeloos hij is en hoe graag ik hem wil troosten en hoop dat hij mij ook troost.
Ik heb met verbazing alles gelezen! Onverwachts zwanger maar zwangerschaps is een ontzettend groot wonder.Veel vrouwen hier op dit forum doen er ALLES an om zwanger te worden.Uit jou verhaal blijkt dat julie er eigenlijk samen toch wel vrede mee hadden. Hem zijn ouders zijn het probleem! Jou laatste berichtje hier,wijst uit dat hij idd gehersenspoeld word door zijn ouders.Ik ken iemand(van zeer dichtbij) die onder dwang van haar vriend abortus gepleegd heeft en zij heeft er zo,n vreselijk verdriet van.Ik heb haar dagboek gelezen,waar ze al haar verdriet in schreef en het ws hartverscheurend! Doe het niet! Het is moord en in liefde verwekt. Het is duidelijk dat je vriend helemaal beinvloed word door zijn ouders,maar hij is 23 jaar!Hij is de enige die zich tegen zijn ouders kan verzetten. Je bent 17 weken zwanger,waarschijnlijk voel je de baby al bewegen.Wat een heerlijk gevoel vond ik datgeniet van die momenten en kies voor je baby,grote kans dat de ogen van je vriend open gaan en zijn ouders gedag zegt. Ik wens je heel veel sterkte en ik feliciteer je toch echt van harte met je zwangerschap!!!!!!!
jeetje wat een verhaal... sorry dat ik het zeg,maarr heeft die jongen wel een ruggegraat?of veegt zijn mama nog zijn billen voor hem af!! pfff...op je 23ste ben je toch volwassen neem ik aan!! hij heeft je toch echt zelf zwanger gemaakt en zal ook zijn deel van de verantwoordelijkheid moeten nemen!!!en als ie van je houd behoort ie voor je te vechten en voor jullie kind te gaan!! als je echt oprecht van iemand houdt ga je voor die persoon door het vuur!! zo niet...is het een slappe zak!!! meid kies lekker voor jezelf en je kindje!! jij kunt het wel!! aleen al uit je stukjes maak ik al op dat jij een sterke meid bent en volwassen genoeg om je kindje groot te brengen!!desnoods alleen!! gelukkig heb je veel mensen om je heen die je wel steunen en die je kindje wel al in hun hart hebben gesloten!!
Tjeetje wat een verhaal is dit dan... Ik kan niet begrijpen dat Nick niet voor jullie kiest en breekt met zijn ouders. Zo te lezen wilt hij het kindje en jou wel. Het is voor hem ook niet makkelijk met zulke ouders. Ze kunnen zo ontzettend veel invloed op hun kind hebben. Wat betreft contact. Kan hij niet ouderwets een brief naar je schrijven? En dat jij een brief terug stuurt naar het adres van een goede betrouwbare vriend van hem? Verder wil ik je sterkte wensen. Hou het kindje alsjeblieft. Het lukt je wel!
Vergeet die jongen. Hij gaat een beetje zielig lopen doen dat zijn ouders van alles van hem willen, of hem van alles verbieden, maar een beetje kerel van 23 laat dat niet gebeuren. Die ben je echt liever kwijt dan rijk. Te triest dat hij alle verantwoordelijkheid afschuift, ipv tegen zijn ouders te zeggen dat hij zelf wel bepaalt met wie hij wel en geen contact heeft. Hij is toch geen kind meer? En jij ook niet. Dus trek je eigen plan. Zet je kind op de wereld en voed het op, tot een zelfstandige volwassene die verantwoordelijkheid voor zijn/haar daden neemt.