Ontzettend moe,bang en verdrietig maar tegelijke tijd trots en blij, mijn zoontje is gelijk bij me weg gehaald,ik kreeg een spoedkeizersnede omdat hij niet verder na beneden wou komen na 48 uur in volle weeen ,geen pijnstilling(kon niet)en 9 centimeter later, toen ze me zeiden 9 centimter dacht ik yes bijna voorbij,had het zo graag natuurlijk willen doen!, toen ze hem er eindelijk uit hadden doormiddel van keizersnede kwamen ze er achter dat zijn luchtwegen geblokkeerd waren door vlies en bot, dus kon hij zelf niet ademhalen, hierdoor moest hij gelijk in couveuse en aan de beademing. Ong 4 tot 5 dagen later mocht ik hem voor de eerste keer vasthouden en een fles geven. Heb hem toen ik wakker was 2 minuten gezien in de couveuse en toen werd hij weer weg gereden naar een ander kinderziekenhuis, 2 operaties en 2 weken later mocht hij naar huis. Geloof me na een bevalling ben je lichaamlijk kapot, ook als het WEL allemaal goed gaat.
Hoi dames Wat geweldig dat jullie allemaal je verhaal en ervaring wil delen Het is niet dat mijn man bot is maar hij snapt er weinig van hihihihi Maar het is leuk om te lezen dat de 1 er helemaal door heen zat en de ander alweer fluitend rond liep Super bedankt !!! En ik hoop natuurlijk meer reacties te krijgen Liefs
Een bevalling wordt niet voor niets vergeleken met het lopen van een marathon. Qua inspanning van je hart, spieren en uithoudingsvermogen komt het overeen, laat hem die eens lopen en vervolgens het huishouden doen. O ja en ook een vergelijking die ze vaak wel voor kunnen stellen. Vanaf week 16 draag je een leeg bierkrat mee qua gewicht. Elke week komt daar een vol flesje bier bij. Dus laat hem maar een hele dag met een vol krat bier rond zeulen op zijn buik. haha snapt hij ook wat voor inspanning het van je lichaam vraagt. Kreeg trouwens beide vergelijkingen van de bekken fysio dus is vast geen onzin. Succes!!!!!
Ik voelde me moe en uitgeput en van mijn onderkant niet te spreken...ik kon pas op dag 4 weer het kleine stukje naar de wc lopen (80 uur zware bevalling) moet er niet aan denken dat ik thuis was geweest...!!! Na dag 4 begon alles weer een beetje op gang te komen,kon weer naar de wc en kon weer normaal zitten/liggen/lopen want ik hadhet gevoel ofdat ik met mijn blote onderkant even een paar uur in de brandnetels had gezeten zeg maar...
Na mijn eerste bevalling voelde ik mij vooral héél erg slap en duizelig. Verder had ik bij iedere beweging die ik maakte het idee dat ik van onderen leegliep. En ik kon niet gaan zitten en niet opstaan: de hechtingen voelde ik niet eens, maar die dikke tros met aambeien.... AUW! Ik ben de eerste dag een uurtje uit bed geweest, (en een half uurtje om te douchen, met hulp van de kraamhulp), en dan alleen omdat mijn moeder niet in staat was op mijn slaapkamer te komen. Dan had ze 2 trappen op gemoeten, terwijl ze in een rolstoel zit. We hadden dus besloten om elkaar halverwege te ontmoeten: zij één trap op, ik één trap af. Ik was er zó beroerd aan toe, dat zij sneller op de 1e verdieping was dan ik (en zij natuurlijk zo supergemotiveerd omdat ze haar jongste kleinzoon wilde zien ). En verder voelde ik me apetrots, en heel gelukkig, en een beetje hyper, omdat ik zo'n prachtig, prachtig jongetje op de wereld had gezet. Het was een volkomen ongecompliceerde bevalling, by the way. Als je echt veel bloed hebt verloren, of een flinke scheur+hechting hebt, voel je je waarschijnlijk nog wat minder fris. Overigens voelde ik me na de 2e bevalling veel sneller weer fit. 't Was sneller gegaan dus ik was minder moe, ik had minder bloed verloren, en ik had er geen aambeien aan overgehouden. Dan nog liep ik niet te springen om beneden de deur open te gaan doen als de bel ging. Ik neem aan dat je vriend een beetje een geintje maakte, dat hij echt denkt dat je na een bevalling gelijk weer zo fris als een hoentje door het huis heen rent. En anders komt hij daar gauw op terug, als hij ziet wat voor waanzinnige prestatie jij dan zult hebben geleverd!
haha, nou laat je man dit topic maar lezen!!! Ik weet nog bij de eerste dat ze zeiden dat ik veel te krampachtig in mijn armen was:"pas op anders heb je morgen spierpijn" Nou dacht ik, als dat alles is waar ik morgen last van heb dan teken ik ervoor. Ik had 2 nachten niet (gewoon helemaal niet) geslapen, een bevalling van 24 uur met vanaf de start om de 2-3 min weeën, veel bloedverlies, enorm ingeknipt en aambeien tot aan mijn enkels. Daarnaast is bevalling ook gewoon topsport, dus al kom je ongeschonden uit de strijd, je zult wrs bekaf zijn! voor je bekken is het sowieso niet goed om meteen van alles te doen! gewoon lekker pyjama aan en in bed blijven liggen!!! Verder zweef je met een beetje geluk op een roze wolk en kun je alles wel aan hoor!!!!
Ik was doodop ( sliep a; weken niet door de pijn van flinke bekkeninstabiliteit) en ik mocht de eerste dagen ook geen traplopen. Tel daarbij op een fors gevalletje inscheuren en dan heb je wel een idee. Hoewel ik ook echt dames heb gekend die de dag na de bevalling doodleuk aangekleed en al beneden op de bank visite ontvingen. Dat kan dus ook...
meteen na de bevalling voelde ik mezelf fantastisch helemaal op en top ik had ook meteen honger haha toen ik gehecht was en lekker een douche had genomen en het tijd was om naar de kraamafdeling te gaan ben ik zelf gaan lopen en heb het wiegje met mijn dochtertje geduwd en de verpleegkunde mijn bed ik had echt nergens last van!
zat overvol van energie was ontzettend druk (ze vroegen aan mijn man, is je vrouw altijd zo druk?? nou absoluut niet was erg vrolijk en lollig en druk en blij erg energierijk!!!
Maar wat ook belangrijk is dat je vooral in je kraamweek je rust pakt waar je kan. Dat helpt zoveel voor de weken erna. Dus ook al denk je: nou ik voel me prima, ik ga lekker alles doen, dan is de kans groot dat je na een week of 6 denkt hmmm.. had ik toen maar wat rustiger aan gedaan. Voor je fysieke (en emotionele) herstel is het gewoon beter zoveel mogelijk rust te pakken in het begin en langzaam op te bouwen. Geloof me, op langere termijn heb je er echt profijt van!
Een bevalling vergelijken met een marathon? Ppfff, een marathon is MAAR 42 km toch?? Haha. Ik voelde me echt belabberd. Alsof ik was geraakt door de intercity Zwolle - Utrecht. Slaaptekort, uitgeput, bloedverlies, veel hechtigingen...nee ik was de eerste week niks waard en kon echt maar weinig zelf. Ik heb zelfs nog twee extra dagen kraamzorg gekregen omdat mijn zelfredzaamheid niet voldoende was. Was echt ge-bro-ken. Nu kan ik er om lachen maar destijds was het echt niet leuk haha.
Zou het zelf btw echt niet tof vinden als mijn man zou zeggen dat de bevalling eigenlijk weinig voorstelt (zo zegt de man van ts het niet letterlijk maar daar komt het wel op neer) en dat hij dus eigenlijk 'verwacht' dat je binnen een dag of twee wel weer op de been bent. Maar goed, tijdens de bevalling zelf draait hij misschien nog wel bij.
Onderschat het niet hoor! Zeker de eerste week voel je je echt wel belabberd. De dag van de bevalling ging ik naar de wc en dat was denk ik 6 meter lopen. Dat was al echt een hele opgave, ik moest daarna echt uitrusten van die inspanning ('t is maar om je een idee te geven)... In je kraamweek moet je echt lekker de tijd nemen om bij te komen. Je gewoon lekker laten verzorgen hoor, des te sneller ben je daarna weer op de been. Succes ermee! oh en verder.....pfff....mannen, ze hebben soms ook daadwerkelijk geen idee...
Wat is dat toch met mannen?!? Ik hoor zo vaak dat mannen denken na de bevalling dat het ergste wel geweest is Maar waarschijnlijk denkt jou man daar wel anders over als hij de bevalling eenmaal heeft meegemaakt want het is echt niet niks, de prestatie die je als vrouw moet leveren!! Zoals zoveel vrouwen zeggen heb je het gevoel dat je overreden bent haha Eerst had ik energie voor 10 ondanks een nacht niet slapen omdat ik aan het bevallen was. Ik voelde me zo stoer dat ik dat klusje had geklaard en was helemaal verliefd op mijn kindje. Maar ik had enorm spierpijn, flinke knip dus ook daar erg last van en tja, alles voelt blauw en beurs daar beneden dus nee, je voelt je lichamelijk niet top! En met al die gebroken nachten ben je echt moe! Ik heb in beide gevallen de kraamweek als zeer zwaar ervaren, emotioneel gezien. Hormonen deden goed werk en je bent echt wel uitgeput!
Wat die mannen betreft nog even; mijn man was supertrots na de bevalling en besefte echt wel dat het een enorme klus is geweest. Maar toch stond ik er snel alleen voor omdat hij na 2 dagen weer gewoon aan het werk ging en dat vond ik best wel zwaar. Vond het ook teleurstellend, herkennen jullie dat? Ik had denk ik meer gehoopt/verwacht dat hij de kar een beetje zou trekken.
Dat verschild per persoon en per bevalling. Ik voelde me top! Ben op dinsdag ochtend bevallen en op donderdag avond liepen we in de stad. Ook ging ik gewoon even naar de supermarkt hier 5 minuten vandaan om boodschappen te doen en kookte ik. Het enige wat ik niet deed was stofzuigen maar een wasje er in gooien voordat de kraam kwam deed ik ook gewoon. Maar goed ik heb geen zware bevalling gehad en ondanks best wel veel bloed verlies had ik daar ook geen last van.
Klopt, neem je rust in de kraamweek. En mijn kraamverzorgster heeft me op het hart gedrukt om sowieso de eerste 6 weken nog een beetje rustig aan te doen, dus niet te zwaar tillen en zo, i.v.m. het risico op een verzakte baarmoeder.
Ik was na de bevallingen helemaal niet moe en voelde me prima. Heb wel vlotte en makkelijke bevallingen gehad, thuis en zonder knip of scheur en met weinig bloedverlies. Ik wilde van alles doen, maar heb me lekker laten verwennen in de kraamweek . Voor je bekken en baarmoeder moet je het gewoon rustig aan doen, hoe goed je je ook voelt. Ik heb Eva wel naar bed gebracht 's avonds op de dag dat Lisa geboren was, dat wilde ik heel graag en dat ging ook prima. Voor de bevalling van Eva was ik erg moe doordat ik nauwelijks kon slapen van de zwangerschapsjeuk en bij Lisa had ik slaaptekort doordat ik net buikgriep had gehad. In de kraamweek kon ik dus heerlijk bijkomen. Bij Eva heb ik in de kraamweek overdag niet geslapen, had ik geen behoefte aan. Heb toen geen terugval gehad, ging allemaal prima. Bij Lisa heb ik in de kraamweek wel geslapen, de kraamhulp kreeg me vaak nauwelijks wakker als Lisa huilde . Ik wilde eigenlijk niet slapen, maar had het blijkbaar wel nodig .
ik voelde me gewoon goed. ik deed alles gelijk zelf na mn bevallingen. zoals de stad in, stofzuigen, poetsen.kinderen in bad doen. enzovoorts. ik had ook echt geen zin om smiddags te gaan slapen. dus dat heb ik ook niet gedaan.