Heej Ukkie, welkom terug op het forum Afgelopen zaterdag een acute koortsaanval gehad.. dat was niet zo leuk... zondag al stukken beter en vandaag heb ik gewoon gewerkt. Dat ging op zich wel, maar aan het einde van zo'n werkdag was ik toch wel op. Het lijkt idd al alsof ik kan testen, maar mijn banner klopt niet helemaal.. ik kon daar maar maximaal 35 in aangeven, terwijl mijn cyclus 38 dagen was. Verder heb ik helemaal geen zwangerschapsgerelateerde signalen... en al wel mijn maandelijkse puist. Ik verwacht dus gewoon ongi te worden... maar mocht dit niet gebeuren, dan ga ik pas het weekend voor het eerst testen Wat betreft je donkere afscheiding... daar kan ik je niet meehelpen... heb daar verschillende verhalen over gelezen (ongi vs. zwangerschap)... ik weet het echt niet. @wolkje, goede tip van die tests!!!
@wolkje Bedankt voor de tip! Ga ze gelijk bestellen!! Voor hier.. erge buikpijn..! Mijn eitje is druk bezig met springen geloof ik! Druk geklust.. dus nu maar weer hopen en hopen!
Goedemorgen dames! Hoe gaat het met iedereen? Ik voel nog steeds weinig, beetje last van maagzuur 's ochtends en nog steeds wat spanning onderin m'n buik, maar met wat nieuwe middeltjes die ik slik (vorige week bij een alternatieve therapeut geweest en hab nu allerlei supplementen) wijd ik die klachter eerder daar aan als aan een zwangerschap. Afwachten dus! Overigens was mijn vriend gisteren bij zijn ouders. We hadden hen toen we gingen vertellen dat we zwanger waren een doosje gegeven, zo'n zilver bewerkt sieraden doosje, met daarin 1 boontje en een briefje met iets van: hoi opa en oma, zo groot ben ik nu, komen jullie eind april naar me kijken? Zelf vonden we het echt een hele leuke manier om het te vertellen. Na de mk hebben ze er niets meer over gezegd, niet oprecht gevraagd hoe het ging en ging alles weer door als anders. Best vervelend vond ik dit, want het gaf mij het gevoel dat ons kindje werd genegeerd. Ook al was het nog heel klein, het was en is er voor ons wel degelijk geweest. Een vriendin van me zei het heel mooi: alleen omdat jullie rupsje nooit is ontpopt tot een vlinder betekent het niet dat het geen rupsje was! Maargoed, hun reacties op de mk in gedachten houdend, gisteren was m'n vriend bij ze en hebben ze het doosje teruggegeven. Zo van: die krijgen we de volgende keer wel weer. Ik zelf weet eigenlijk niet wat ik er van moet vinden. Vindt het eigenlijk best wel lomp!!! Geeft mij in ieder geval een onprettig gevoel en had, toen ik het doosje vanmorgen op tafel zag staan, de neiging het meteen in de kliko te smijten. Niet gedaan, maar toch. Wat vinden jullie?
@wolkje!! Ow.... wat harteloos..! Sorry.. maar ik zou er echt met ze over praten! Makkelijk gezegd natuurlijk maar zoiets zou mij ontzettend pijn doen! En jou ongetwijfeld ook..! Net alsof jullie kindje er gewoon nooit is geweest! Het was toch ook hun kleinkindje!!! Kan hier echt boos om worden...!!! Zo'n lieve mooie manier hoe jullie het aan hun verteld hebben dat ze opa/oma worden en dan krijg je het zo batsboem zonder gevoelens terug! Ook heel naar dat ze het er niet even met jullie over hebben gehad na je mk! Misschien dachten ze dat jullie er niet aan toe waren ofzo, tis natuurlijk erg heftig om mee te maken maar dan nog hadden ze het kunnen proberen! echt een naar verhaal meissie!! Als ik jou was.. zou ik het doosje mooi bewaren, het is toch een herinnering aan je ongeboren kindje! je hoeft het niet in het zicht te zetten ofzo maar gewoon als je het eenmaal in het jaar tegenkomt ofzo.. Of heb je daar geen behoefte aan? Voor een volgende keer, zou ik ze niks geven..! echt zo'n dwarshoofd ben ik dan! Misschien kan je vriend met zijn ouders praten over hoe hard het bij jullie aan is gekomen? Sterkte meis! En voor nu zou ik het doosje misschien uit het zicht zetten.. anders maak je je elke keer boos als je het ziet staan misschien! *knuffel*
@wolkje..Erg k*t!!!!...Ik ben het helemaal met beertje eens...alleen bij mij word het ook onder de tafel geschoven...dus ik ken je gevoel..
@Danty Heb jij het ook meegemaakt meis? Ben hier nog niet heel bekend dus ken niet iedereen zijn verhaal.. Maar eigenlijk wel erg dat mensen er niet met je over durven te praten! Terwijl je juist dan zoveel hormonen/gevoelens hebt die je kwijt wilt!!
Ja bij mij was het heel raar gegaan en niet iedereen weet het ook(ergens gelukkig)...ik heb mijn implanon er 23 juni uitgehaald en we hebben van die tijd ook onveilig geklust zeg maar...en mijn ongi bleef maar uit en toen heb ik een maand later 25 juli getest en had ik drie positieve testen in de hand...helemaal verbaast maar helemaaal blij...en toen een week later weer een test en die gaf negatief ik de huisarts opgebeld want die had mij ondertussen als gefeliciteerd en toen mocht ik een bloedtest doen en toen bleek dat mijn hcg weer aan het dalen was en twee weken later kwam alles eruit...en bleek ik dus een vroege miskraam te hebben gehad...maar daar heb ik het verder ook niet meer over....anders was ik nu 11 weken zwanger...maar ik snap hoe wolkje zich voelt..
Ow... Vreselijk!! Ben jij blij dat niemand het wist? zodat je niet reacties kreeg? Of had je het er graag ook wel over willen hebben met iemand? Nou meiss.. ik hoop dat ook jij zeer binnenkort positief mag testen en dat het ditmaal blijft plakken!
ja mijn schoonouder en ouders en man en beste vriendin en haar vriend wisten het toen alleen...en daar ben ik wel blij om het is niet leuk als iedereen het dan steeds gaat vragen hoe is het met je zwangerschap en dan steeds moet zeggen...er is geen zwrsp meer...dus idd hoop dat iedereeen hier snel posi mag testen En had gelezen dat sommige banners niet klopten ivm lange cyclus als je op die van mij klikt kan je een banner maken met cyclussen tot 45 geloof ik misschien een aanrader voor diegene... Liefs Danty
Hey meiden, Ja bij ons wist ook bijna niemand het. alleen onze ouders eigenlijk. naderhand toen het mis was gegaan heb ik het achteraf nog wel wat mensen verteld, goede vrienden enzo. meer om te voorkomen dat die dalijk ineens een keer roepen van: en, gaan jullie nog niet aan de kinderen? dat zou voor ons vrij pijnlijk zijn, en voor hen ook zo lullig als ze het dan niet weten. Verder over mn schoonouders.... mn vriend komt uit een gezin waar gewoon niet gepraat wordt over dingen. eigenlijk hebben ze daar maar een hele oppervlakkige relatie met elkaar, erg zonde. ze praten niet over gevoel, zijn altijd bang wat de buitenwerled wel niet ergens van moet denken en verder vooral zo normaal mogelijk doen, niet opvallen en niks geks doen. Ik kom niet uit het dorp waar zij wonen en mijn ouders zijn gescheiden dus eigenlijk vonden ze me in het begin helemaal niks. na 3 jaar hoorde ik nog steeds zijn moeder zeggen: ach, ik zou het zo leuk vinden als onze jongens (hij heeft nog 1 broer) eens thuis zouden komen met een gewoon meisje uit het dorp. recht in mn gezicht zeg maar. en dan daarna doen alsof er niks aan de hand is. Ik voel me in hun ogen dus sowieso niet voor vol aangezien. maar ondertussen (we zijn al 4,5 jaar samen) kan ik daar goed mee om gaan en kan ik dingen heel makkelijk achter me laten. ga er soms ook wel tegenin of wordt een keer boos, maar dat heeft eigenlijk geen zin, komt niet bij ze aan. een jaar geleden hebben we ons huis gekocht en verbouwd en toen we net verhuisd waren stond de huiskamer nog vol met spullen, we hadden maar een paar dagen om te verhuizen voor we ons app op moesten leveren. als de gordijnen dus open waren kon je de rommel zien liggen zeg maar, naar mijn idee vrij normaal als je net bent verhuisd. het was na een paar dagen ook allemaal netjes weg. Vervolgens krijgen we bij hen thuis als kleine kinderen op ons kop, want wat moeten de buren daar wel niet van denken? dat kan toch niet, bla bla bla. Ik ben toen boos geworden, gevolg: schoonpa liep weg (kan geen confrontaties aangaan en schoonma zat nietszeggend voor zich uit te staren. Niet echt de mensen waar mee je in discussie kunt gaan zeg maar. Dus deze reactie... ach ik had niet anders verwacht. maar het lullige was, tijdens dat we daar aan het vertellen waren dat we zwanger waren ging het mis. en toen hadden zij dat natuurlijk meteen in de gaten. toen zei ze ook al: ach, het is natuurlijk een wonder als het meteen lukt, laat staan dat alles ook meteen goed gaat! Daar zakte mn broek toen al van af... alsof het minder erg was omdat het onze eerste keer raak was? belachelijk! daarna zijn we er nog twee keer geweest, wel ook met anderen er bij, maar als we er waren was het even een snelle: hoe gaat het? alles goed? ja mooi! in plaats van dat ze iets lieten merken van medeleven. Ik heb me er maar bij neergelegd dat zij gewoon niet over gevoelens kunnen praten. ik troost me met het idee dat ze het vast zelf nooit hebben meegemaakt en daarom gewoon niet weten wat het inhoudt. je kunt niet weten hoe het is tot je het zelf hebt meegemaakt. Het enige wat me gewoon wel erg steekt is als ik hen vergelijk met de reactie van mijn ouders. zij waren zo lief, mn moeder heeft de hele dag bij me op bed gezeten en met me zitten huilen, dagelijks contact, etc. en dat afgespiegeld tegen 1 kort telefoontje van de schoonouders, niet eens naar mij maar naar mn vriend. echt heel erg jammer. en vooral aangezien ze al 3 kleinkinderen hebben van zijn zus uit. je zou denken dat ze dan wat meelevender zijn. voor mij voelt het alsof ik me heb ingebeeld dat ik zwanger was ofzo. zo van: ach volgende keer beter. Doosje gaat de kast in bij het andere doosje, voor mijn eigen ouders had ik er ook 1 maar die hebben we nooit gegeven omdat het toen al mis was. aan zijn ouders ga ik het de volgende keer ook niet meer geven. ze bekijken het maar! Heb ook eigenlijk niet echt de behoefte het ze dan weer zo vroeg te vertellen. wat mij betreft pas na de eerste echo. echt zo stom hoe mensen je leven kunnen beinvloeden.... ik mag hopen dat als mijn kinderen straks verkering hebben ik dan nooit zo ga doen! en Danty, echt heel vervelend dat jij het ook mee hebt moeten maken. het is echt een vreemd gevoel je te bedenken hoe ver je zou zijn geweest enzo he... maar ook jij heel veel sterkte en vruchtbaarheid toegewenst de komende tijd
Wow wat een verhaal wolkje!! Ben dr even stil van..... herken zoooveel van je schoonouders in mijn schoonouders! Mijn vriend kon thuis ook nergens over praten! Ik denk dat hij voor het eerst van mij te horen kreeg dat zijn moeder toch vroeger ook echt wel ongesteld was enzo! Ze zijn ook met zijn 3en thuis, 3 jongens..! Ook emotieloos en gevoelloos met elkaar omgaan is daar normaal! En toen kwam ik.. en ik ben juist echt heel vrij opgevoed praat echt over alles met mijn ouders! (vooral moeder)! Ze vonden mij ook niks.. pfff.. zeg je toch niet zomaar dat je ongesteld bent ofzo! Ze komen ook noooooit langs.. we zijn sinds mei verhuisd.. nou.. geen 1x nog langs geweest! Dat soort dingen doet me nu al pijn.. dus ik kan me voorstellen dat wat jouw schoonouders jou geflikt hebben nog 1000 maal erger is.. en het erge is... ik zie het mijn schoonouders ook doen! :x Mocht het mij overkomen zijn! Meissie.. bewaar je doosjes mooi.. voor jouw zit er een mooie herinnering achter!!
@Wolkje en Beertje, Ik heb een redelijk moeizame relatie met m'n schoonouders..., maar bij lange na niet zo slecht als die van jullie! Nu na 8 jaar word ik bijna geaccepteerd In het begin maakte het mij ook heel verdrietig/boos/gefrustreerd/etc., maar toen besefte ik mij dat ik degene was die er mee zat (dus het was 'mijn' probleem) en dat niet ik (danwel mijn vriend) hen kon veranderen. Wat ik wel kon veranderen is de manier hoe ik er mee om ging. En dat heb ik dus gedaan. En dat werkte prima voor mij, en inmiddels is de relatie tussen hen en ons 10x beter dan in het begin. (Eigenlijk heb ik dat principe van Dr. Phil gejat ) Misschien kunnen jullie er iets mee.., misschien ook niet... Ik leef met jullie beide mee.., want ik weet hoe vervelend het kan zijn... en hoe ongewenst en ongewaardeerd je je kunt voelen. Dikke knuffel ladies
Dankjewel Flierefluiter! Tis ook niet dat ik er ontzettend mee zit zo in het dagelijks leven hoor.. ik zie ze nou.. hooguit eenmaal in de maand ofzo! Ze komen nooooooit bij ons thuis, hebben ons nieuwe huis nog niet eens gezien en we wonen hier al 4 maand!:x Vorige week waren we er toevallig nog.. zei ik ineens iets over hormonen.. (taboe daar in huis...) en zei voor de grap van nou t word vast erger als ik ooit zwanger raak! (zoiets in die trend..) Zei mijn schoonmoeder ineens.. nou dat hoeft nog lang niet en het kwam erop neer dat we daar (nog) niet geschikt voor waren!! Man... ik was er al klaar voor toen ik 18 was!!!:x Dat soort dingen... krijg je toch de kriebels van... zulke schoonouders!!
Adem in..... Adem uit.... HOEEEEEEEEEZZZZAAAAAAAAAA En hier mag je altijd je EI kwijt! (of hormonen... of wat dan ook)
Hoi meiden, jeetje wat een verhalen hier, we kunnen wel een topic openen over vervelende schoonouders Wat zijn jullie verhalen herkenbaar zeg! Hier ook zulke schoonouders en het ene moment denk je, nu vallen ze wel mee en het andere moment kun je ze wel schieten! De mijne denken totaal niet na voordat ze iets zeggen, zijn altijd maar gedeeltelijk positief en hebben altijd wel iets af te kraken (vooral de schoonmama dan). Ze hebben ook gewoon totaal niet door hoe ze mensen en hun eigen kinderen eigenlijk kunnen kwetsen! Mijn vriend zegt wel eens, ach daar ben ik aan gewend, maar ik kan er echt niet aan wennen, nooit niet! Het is meer een soort van leren omgaan met.....je hebt ze dr nou eenmaal bij. Het gekke is dat je ook overal excuses voor gaat bedenken omdat ze bijv een zware periode achter de rug hebben. Wij hebben zijn ouders wel eens geconfronteerd met hun gedrag en echt heel duidelijk gezegd wat ons dwars zat, dit deed ze heel veel pijn en daarna ging het ook echt wel EEN WEEK goed, maar daarna niet meer. Tsja tis moeilijk, maar wees in ieder geval nog blijer met de band die je met je eigen ouders hebt en denk niet teveel na over je schoonouders. Hebben dr alweer mensen getest? Ik morgen ochtend weer, ben benieuwd!
Goeie tip! Ik wacht even nu mijn ongi af.. en dan ga ik een nieuwe banner maken, die wel overeenkomt met mijn cyclus
Jij ook al dus engeltje..! Jah raar toch heh hoe anders schoonouders dan kunnen zijn vergeleken met je eigen ouders!! En spannend...nog geen ongi voor jou!! Hou je het nog vol om niet te testen??
Nee niet echt hahaha! Vind het echt verschikkelijk om zo af te wachten! Maar wil wel echt 's ochtends testen omdat je urine dan het meest geconcentreerd is! Hoop in ieder geval voor het weekend echt duidelijkheid te hebben hoor! We hebben trouwens al gezinsuitbreiding....onze guppen hebben kleintjes Das al reden genoeg voor beschuit met muisjes hahaha
haha engeltje, gefeliciteerd met je guppen! Over schoonouders... ik kan er zo over mee praten! Alles wat jullie zeggen hebben de mijne ook... Zo kwetsend en vervelend! Ik kan er altijd enorm verdrietig van worden... Maar je krijgt ze er gratis en voor niets bij en een gegeven paard mag je niet in de bek kijken he!
Hahaha thnx, wel fijn dat de visjes van mijn mannetje goed hun best doen hahaha nu nog afwachten of zn andere zwemmertjes het ook doen hahaha Ja je kan er helaas niks aan veranderen.....maargoed, heel af en toe hebben ze ook wel hun goede momentjes, moeten we daar maar meer naar proberen te kijken. Het vervelende alleen is dat de negatieve dingen altijd zwaarder wegen als de positieve dingen, maar daar kan je zelf dan weer wat aan doen! "Always look on the bright side of life lala lalalalalala"