Hey meiden, Hoe gaan jullie om met de teleurstelling van weer je regels te krijgen? Ik mag donderdag testen en ik heb zo'n schrik van weer een negatieve test te zien. Hoe peppen jullie jezelf terug op nadat je je regels gekregen hebt? Ik geloof precies niet dat het ooit raak kan zijn bij mij, na die negatieve testen! Ik weet dat het ooit wel raak zal zijn, maar niet weten hoe lang dat nog kan duren is toch wel zwaar. Bedankt voor jullie advies! Groetjes xxx
het enige advies wat ik kan geven is door blijven ademen en pas na een week overtijd gaan testen!!!! Geloof me door schade en schande wijs geworden....
Bedankt voor je raad! Er zit zeker een grote waarheid in. Alleen nog wat op dat geduld oefenen en da's het moeilijkste.
Meis ik kan je 1 ding zeggen dat het moeilijk is je geduld te bewaren snap ik maar de angst en de pijn van een vmk en de teleurstelling wegen echt niet op tegen dat geduld hebben meis... Ik wens je alle kracht om geduld te blijven hebben. Liefs Djonna
heey, Ik moet zeggen dat ik het elke maand erg moeilijk had als ik weer ongie werd maar ik ga er nu standaard elke maand vanuit dat ik niet zwanger ben en daardoor is de klap wel minder hard voor mij. Maar nog vind ik het elk maand erg moeilijk want vanaf het moment dat de eisprong is geweest voel ik van alles en dan krijg ik toch elke keer een beetje hoop. Het blijft toch moeilijk he als je iets graag wilt en het lukt niet meteen . Heel veel succes met wachten en ik hoop dat je gewoon niet ongie word !!! Kuss
Niet.. Al zeg ik wel weer elke keer tegen mezelf.. Nu is de ongie er.. weer nieuwe kansen, nieuwe ronde.. Je leest bij zoveel meiden dat de ongie niet komt.. of cyclussen dat je denkt pff.. ik vind de mijne nu al lang.. maar kom soms meiden hier tegen.. waarbij ik niet mag klagen.. Het is altijd moeilijk! Je wilt iets zo graag.. dus ook logisch dat je baalt! Maar mis. helpt het als je bewust wordt dat je iig een nieuwe ronde met nieuwe kansen hebt.. Hoop dat je snel zwanger bent..
Hey..!! Die teleurstelling is inderdaad heel erg moeilijk, vooral als je steeds iets voelt na je eisprong wat op een zwangerschap kan duiden... Ik kan er zelf ook niet goed mee omgaan, maar wat mij altijd helpt is idd te denken dat er weer een nieuwe ronde aankomt en dan zoveel mogelijk leuke dingen doen samen met mn vriend... Komt goed! Succes en ik duim voor jullie
mmmm, dat is bij mij anders, ik verwacht al echt niet meer dat ik zwanger zou zijn, zou van mijn stoel vallen als het wel zo zal zijn. Ik heb ook geen testneiging meer. Maar nu moet ik wel zeggen dat ik vijandig baarmoederhalsslijmvlies heb en de kans ook echt heel klein is dat ik zwanger wordt zonder hulp. Nu is de teleurstelling des te groter als ik een IUI heb gehad, dan hoop je weer net zo hard als voorheen.... Het is toch wel gemeen van moeder natuur ons steeds zo in spanning te laten... Dina, en natuurlijk alle anderen,ik hoop dat je gauw een tweede streepje krijg, want dat is uiteindelijk wat we allemaal op dit moment het liefste willen! Probeer niet te lang te treuren, want dat is zo zonde van de tijd!
IK ben dan nog wel niet zo lang bezig nog, pas in ronde 3 nu, maar ook ik test niet voor mijn NOD dag! En inderdaad.. ga je testen en is het negatief.. op naar de volgende ronde! Erg moeilijk als je al heel lag bezig bent.. Ik denk ook vaak aan deze meiden!!! Ik had de eerste maand zoveel ontpilverschijnselen wat leek op een zwangerschap.. dus had gelijk na de eerste menstruatie toen al zoiets van mm... mijn lichaam houdt ervan me voor de gek te houden blijkbaar! Dus nergens op hopen voortaan.... En dat doe ik tot dusver nog.. maar vooralsnog.. dat zal voor meiden die langer bezig zijn erg zwaar zijn!
Wij zijn bij de eerste 13 maanden bezig geweest. Elke maand weer die teleurstelling. En ook ik kan niet wachten. Wil het liefste het al de dag na het seksen weten, hihi. Maar de teleurstelling went nooit. Wij willen nu voor de tweede gaan. Ze zeggen dat als de eerste lang heeft geduurd tweede wel eens snel kan gaan. Daardoor heb ik hoop dat het snel raak kan zijn, maar tot nu toe steeds weer een negatieve test. Elke keer weer opladen. En wij hebben tussendoor ook nog een miskraam gehad. Eigenlijk begint bij mij de angst pas als ik zwanger ben, want zou dat niet meer willen meemaken.
Idd er gewoon al een beetje vanuit gaan, dat het niet raak is. Maar als je dan een witte test hebt baal je natuurlijk wel! Ik zou zeggen koop iets leuks voor jezelf, of verwen je een keer met een sauna/beautysalon arrangement.
Dat zijn inderdaad leuke tips. Uiteindelijk heb je het al moeilijk om geen streepje te zien, dat je jezelf wel mag troosten door iets leuks voor jezelf te kopen of gewoon iets ontspannends te doen. Ervan uitgaan dat het niet raak is, is ook een goed advies hoewel mezelf kennende, ik toch stiekem elke keer héél erg hoop dat het nu wel raak is en dat ik er uiteindelijk toch niet meer van uitga! Normaalgezien ging ik vandaag testen met zo'n midstream van sensitest maar ze zijn nog steeds niet aangekomen. Nog een dagje geduld dan. Vele groetjes, Dina xxx
Ik ga uit van het ergste, dus dat het niet raak is. Natuurlijk is het jammer dat de test dan wit blijft, maar dan denk ik ook hetzelfde als toen ik nog niet probeerde zwanger te worden: Alles werkt nog.
Ik ben het helemaal eens met Djonna! Iedere maand in spanning zitten rond je ongi is zenuwslopend,maar als je zwanger was en je krijgt een miskraam,dan is dat verdriet niet te omschrijven.Ook ik heb helaas een miskraam gehad en denk nog heel vaak: ik had nu zoveel weken zwanger geweest.Ik vind dat een stuk moeilijker.Ook ben ik echt wel zenuwachtig en gespannen als mijn ongi nadert,maar ook de angst van als ik weer zwanger ben,mag ik dit kindje wel houden?!
De eerste maanden dat we aan het proberen waren, waren spannend en daarna behoorlijk teleurstellend. Na anderhalf jaar werd dat gevoel minder, maar nu, na 3 jaar proberen voel ik me een beetje moedeloos... Ik voel mezelf soms in een neerwaardse spiraal zakken. In het begin van de maand, een week na mijn ongi voel ik me beter: we gaan er weer tegenaan, tot ik in mijn laatste week kom en ik geen zwangerschapsverschijnselen vertoon of mijn 'standaard' signalen voor een ongi... Het blijft moeilijk!
Ik kan me dat heel goed voorstellen!Jullie zijn ook een hele tijd bezig zeg!Is er een medische reden?Lopen jullie ook in het ziekenhuis?
Nee nog niet, ook omdat mijn vriend vind dat er dan meer druk op ligt. We zitten er nu wel over na te denken om toch die stap te ondernemen, maar dat maakt het niet minder spannend rond de NOD...! Liefs
3 jaar is wel lang hoor! Misschien is het toch wel een idee om voorzichtig stappen te nemen. Zeker als jullie wel regelmatig gemeenschap hebben (op het juiste moment) Als het te snel gaat moet je op de rem trappen, maar ik zit nu al een jaar in de mmm en bij ons is alles best snel achterelkaar gegaan, dus ben je soms zo weer een hele tijd verder. Ik weet ook niet hoe oud jullie zijn, maar ik zou wel rustig aan de eerste stappen ondernemen, gewoon in jullie eigen tempo kan toch ook? Misschien is het maar een kleinigheid, heb je al die teleurstellingen steeds voor niks...