Hallo allemaal, Ons dochtertje is nu 4 maanden en wij zouden opzich al graag verder willen voor een 2de. Maar weet het allemaal nog niet zo goed, de wil is er zeker maar er komt meer bij kijken. Wie van jullie wil of is nog bezig zo kort op de 1ste? HELP HELP we komen er niet uit wat we doen. Gr x een nadenkende mama!
Oh Poemie, wat erg meis..... ik weet hoe je je voelt, zie mijn banner, maar toch.... ik had het je zo gegund!
@Poemi jeetje wat een naar bericht. Vee sterkte die onzekerheid is wel heftig allemaal wat nu weet je nog niet veel. @Evenstar echt rottig voor je die twijfel ben benieuwd wat jullie gaan besluiten en tja jullie moeten er beide ene goed gevoel bij hebben of het nou even wachten is of gewoon doorgaan met proberen @Daydreamer tja die onzekerheid is vervelend we gaan gewoon van het beste uit en laat ons maar lekker misselijk worden Vakantie doet het goed in ons groepje @Tanya jeetje voor jouw dus ook onzeker maar kan dus positief gaan uitpakken ik duim voor een knaltest voor je
Poemi Fijn dat je man bij je is gebleven! En fijn dat het HCG niet gelijk alarmerend was. Nu dus morgen even afwachten. Nog geen krampen of bloedverlies nu? Hopelijk laat het vanzelf los. Hoe gaat het verder? Geestelijk? Smile Ja, op vakantie gaan! Dat is hier de manier om zwanger te raken. Hihi! Nou, vind het leuk voor je! Gaia Hoe is het bij jou? Morgen over een week heb ik de echo. Komt steeds dichterbij!
@ Daydreamer: Hier gaat het allemaal goed, behalve mijn humeur en het moe zijn merk ik niet zo heel veel. Da's ook weer reden voor twijfel natuurlijk, maar ik probeer er maar niet aan te denken en gewoon elke keer tegen mezelf te zeggen dat het gewoon goed is. De 22ste mogen we weer voor een echo, een dag na jullie! Spannend hoor Ik ben trouwens wel aan het aankomen omdat ik me niet echt aan het inhouden ben qua snoepen. Zo stom, ik was net alle zwangerschapskilo's (en meer) kwijt van mijn dochter. Van 92 kilo naar 78 kilo is netjes toch? (is nu al weer boven de 80!) En dan kijk ik in de spiegel en zie mijn buik (ik ben dus al lekker gevuld van mezelf) en vraag me af of dat nu van het snoepen is of van de zwangerschap Afgelopen weekend op een verjaardag zei een tante die het al weet: "Tja, kan me voorstellen dat je het al gaat zeggen, omdat je het al gaat zien." Whahahahaha! Da's gewoon mijn eigen buik! Alhoewel hij nu wel rond aan het worden is... Hoe gaat het met jou? @enjoyllive: Moeilijk he, om te beslissen wanneer weer te gaan beginnen? Wij zijn weer begonnen toen onze dochter ruim 4 maanden was. Aangezien we volgens de statistieken minstens een half jaar zouden moeten proberen (daar gingen wij van uit). Bleek het in de tweede ronde al raak te zijn! Tja, hartstikke mazzel natuurlijk, maar ook wel even nadenken over de praktische dingen (kinderwagen, box, bedjes, etc). Dat het een hoop geregel en veel energie zal kosten (met onze dochter die van alles aan het leren is in deze periode) dat weet ik wel, maar ach, we zien wel hoe het loopt. We zijn supergelukkig om het weer mee te mogen maken!
Bedankt voor de lieve reacties. @Daydreamer Voor jou wordt het nu ook al wel een beetje spannend. Nog maar een weekje tot de echo! @Tanya Nog een paar daagjes tot testen, spannend! @Gaia Voor jou ook al weer bijna een echo. Dan krijgen jullie hopelijk wel het hartje te zien. Hier gebeurt er verder nog weinig. Geen krampen, bloedverlies, of wat dan ook. Ik heb net ook nog eens een test gedaan in de hoop dat het streepje lichter zou worden, maar helaas nog hetzelfde als 2 weken geleden. Ben de enige hier denk ik die op een negatieve test zit te hopen. Heb een foto toegevoegd van de test van vandaag.
Poemi Huh?? Wat is 'ie inderdaad nog donker! Dan maak je zeker nog genoeg hormonen aan. Morgen dus een spannende dag voor je! Gaia Over dat aankomen.. Hier ook al 2 kilo zwaarder! Terwijl ik niet meer eet of snaai. Juist elke keer maar een klein beetje. Als ik ongesteld ben, ben ik ook altijd iets zwaarder. Dit blijft nu dus hangen... Helaas! Moet zeggen, heb ook een opgezette buik. Darmen spelen dit keer erg op. Niet echt obstipatie trouwens.. Maar een dikke buik wel! Heb ik ook wel van mezelf een beetje, hoor. De after-borstvoedingskilo's sowieso nog.. 8 kilo! Mag hier in totaal wel een kilo of 15 minder. Maar ja.. Ik hoop, als alles goed blijft gaan, dat ik net zo weinig aankom als de vorige keer. 7,5 kilo!
Poemie, als ik dat zie zou ik zeggen dat er niks aan de hand is.... tjonge meisje, wat maak je het spannend! Maar ja, die echo die je hebt gehad is wel akelig. Nu maar hopen dat ze het niet goed hebben gezien, toch? Ik duim voor je dat het beter uitvalt dan je dacht! Ik gun het je zo..... maar als het dan eenmaal niet goed is, dat het dan ook maar snel over is, zodat je verder kunt.... dat klinkt cru, maar echt, ik spreek uit ervaring.... sterkte ermee en laat je ons weten hoe het verder gaat? Testen..., ja, ik heb er vanmorgen (want het was over, na goed 3 dagen i.p.v een week!!!) een testje er tegenaan gegooid, maar die was wit. Helaas. Nu moet ik er wel bijzeggen dat de urine érg waterig was (bijna wit), dus misschien is het ook niet geconcentreerd genoeg geweest. Misschien over een paar dagen nog eens herhalen. Als het dan ook niets is, naar de dokter, want dat drukkende gevoel en die pijnlijke borsten moeten érgens vandaan komen.... niet dat er weer een kraker zit .... ik wil alleen maar een florerende huurder, geen kraker waar geen vooruitgang in zit . Ik weet dat ik dat misschien een beetje stom op papier zet, maar ik heb soms een beetje scherpe humor nodig om dit vol te houden zo..... jij in elk geval sterkte, poemie, en laat wat van je horen!
Hé Enjoyllive, ik weet niet hoe jong je nog bent, maar ik kan je maar één ding meegeven: als je net een kindje hebt en je bent toe aan de volgende, wacht dan niet te lang. Wij hebben wel wat langer gewacht en hoe ouder hoe moeilijker het wordt, echt waar. We zijn nu al anderhalf jaar bezig en het enige dat dat tot nu toe heeft opgeleverd is een miskraam. Alle financiële en andere dingen leggen zich wel, waar een wil is is een weg, maar medisch is het vaak moeilijker als je ouder bent, dus grijp je kans zolang het kan, zou ik zeggen..... maar dat is natuurlijk helemaal aan jezelf, je moet doen waar je je goed bij voelt.
@Tanya Balen van je negatieve test. Maar bij de oudste testte je ook pas één week overtijd positief? Dus de hoop niet opgeven! Ik had juist gehoopt dat die test lichter was. Heb hem net vergeleken met een test van 28 augustus die ik ook op foto had, en dan is deze best wel een stuk donkerder. En nu zit ik dus weer met hoop. Dan denk ik ook: Wat als ze het nu gewoon niet goed hebben gezien? Laat ik het straks weghalen, terwijl het misschien wel goed zat. Slaat natuurlijk helemaal nergens op, want 2 personen hebben niets kunnen vinden. Maar nu is die angst er dus wel en daardoor ga ik nu dan misschien langer wachten met het ondernemen van actie. Ik heb me nu al ziek gemeld, maar ik kan moeilijk volgende week weer ziek zijn als ik dan besluit het uiteindelijk toch weg te laten halen....
Poemie, meis.... Luister eens even naar mij: ziek is ziek! Blijf desnoods tot de volgende afspraak aaneengesloten thuis. Als jij dit meemaakt zal iedere weldenkende baas je de tijd geven.... dat deed zelfs mijn baas (een pittige tante, maar dit kon ze wel meevoelen). Je doet dit ook niet voor je plezier he. Je moet dit goed verwerken, anders loop je straks met je kop tegen de muur. Laat nog een extra echo doen bij een onafhankelijke vk. Heb ik ook gedaan, daar werken ze graag aan mee. Als je van drie mensen onafhankelijk een oordeel hebt dat het niet goed is, kun je ook die knop omzetten. Ik weet precies hoe je je voelt, ik heb dat zelf ook gehad. Ik ben twee keer bij verschillende echoscopistes in het zh geweest voor een echo en een keer bij de vk hier in het dorp. Ik had dat gewoon nodig om de zekerheid te hebben dat ik geen stommiteit beging, zeker omdat het op een gegeven moment allemaal zo snel ging (woensdag bij de gyn, vrijdag op de ok). Maar...... mijn test was lang niet zo mooi donker als die van jou.... misschien loopt het nog wel goed voor je af! Ik zou ook goede hoop krijgen van zo'n test..... ik hoor graag van je hoe het verder gaat en: volg je gevoel. Jij zult ermee moeten leren omgaan. Doe wat voor JOU het beste is! Ook met het oog op de toekomst. Jij bent het belangrijkste. Sterkte, en laat wat van je horen!
@ Poemi: Helemaal eens met Tanya! Je eigen gezondheid gaat boven alles en als ze het op je werk vervelend vinden of wat dan ook dan is dat hun probleem! Wb de onzekerheid: Ik denk dat ik ook meerdere echo's en meningen zou willen hebben. Jouw test is zeker nog erg donker, maar ik heb helemaal geen ervaringen met dit soort dingen dus ik weet ook helemaal niet of dat normaal is of niet. Heel veel sterkte!
@poemi, jeetje wat een rot berichten meid. Hoe moeilijk ook, ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt. Want dat afwachten is helemaal slopend. Leef met je mee. Alle liefs.
Hey Poemi, heel moeilijk zeg - die onzekerheid... vooral ook omdat ze niet konden zien waar het zat. Hopelijk geeft de tweede echo meer duidelijk. Ik weet niet echt of een test nu wat zegt. Ook als het ergens anders zit zou je misschien een vermeerdering van hcg zien - bij een mk kan je ook nog een lange tijd positief testen. Maar verwarrend is het wel, natuurlijk, zeker omdat ze niet weten waar het dan zit.
Enjoylive, heel eerlijk zou ik er zelf niet voor kiezen om zo snel alweer voor een tweede te gaan. Maar ik wilde minstens een jaar bv geven, dus het eerste jaar was het sowieso met jasjes (en had ik de eerste 10 maanden ook nul cyclus door volledige bv). Andere overwegingen zijn ook ontzwangeren (9 maanden wordt wel gezegd, bv kan dat vertragen maar ook minder heftig maken), maar ook dat je nog maar een heel jong kind (een net-dreumes) zou hebben naast een baby. Dat laatste zou ik zelf echt niet gewild hebben, niet zo snel al. Ik zou zelf een verschil van minstens 18 maanden willen - dan heb je naar alle waarschijnlijkheid een kind dat kan lopen, en niet (vaak) opgetild hoeft te worden. Wat Tanya zegt is natuurlijk ook zo, maar er is natuurlijk wel een verschil tussen een paar maanden na de eerste en een paar jaar na de eerste. Maar dat zijn mijn overwegingen - het is een heel persoonlijke keuze!
Daar weet ik op zichzelf ook niets van hoe zo'n test er normaal uit ziet, ik weet alleen dat bij mijn mk de test nooit zo donker is geweest. Zelfs niet in het hele begin, en zeker niet meer naar de curettage toe. Ik begrijp Poemie wel, dat dat onzeker maakt..... daarom heb ik zoveel gehad aan alle meningen op de echo's. Drie verschillende mensen met dezelfde conclusie; toen kon ik er niet meer omheen. En achteraf is het voor mijn gevoel heel goed geweest dat ik dat gedaan heb, omdat ik zeker wist dat het goed was. En dat er niet stiekum nog een baby zat. Ik had dat erg nodig en mentaal heeft mij dat erg geholpen om erover heen te komen.....
Ik ga morgen denk ik ook wel vragen of er ook nog een echt gyn naar kan kijken. Geloof dat het nu nog een algemene arts was ofzo, want hij moest met die foto's naar de gyn toe voor overleg, dus het lijkt me niet dat ie zelf een gyn is. Het lijkt mij ook wel fijner om vragen te kunnen stellen aan iemand die er verstand van heeft, en niet aan eentje die telkens maar hetzelfde herhaald :x Hopelijk lukt me dat morgen ook, gisteren was ik helemaal overdonderd en kon ik niets nuttigs meer vragen.
Net terug van het ziekenhuis, we hebben er ruim 2 uur gezeten, en we zijn er niets mee opgeschoten. Er moest toch bloedgeprikt worden, wat ik zelf al wel verwacht had, dus we moesten daar wachten op de uitslag. HCG waarde was 191, vrijwel gelijk aan die van maandag. Op de echo was ook niet meer te zien, gyn heeft ook nog eens gekeken. En ze weten dus niet wat het is. Het is of een zwangerschap die niet goed is gegaan, en waarvan ze nu dan niet weten waar die zit, of het is een cyste die ineens HCG is gaan produceren. Ik weet 100% zeker dat ie dat 4 weken gelden nog niet deed, toen nog een hartstikke witte test, maar goed. Volgende week donderdag weer terugkomen. Eerst bloedprikken, dan een echo, en dan uiteindelijk weer naar de arts. Zo willen ze in de gaten houden of er iets veranderd. Als het over 2/3 weken nog steeds hetzelfde is willen ze alsnog een kijkoperatie gaan doen om te kijken wat er nu aan de hand is. Ik hoop dat zo'n kijkoperatie niet nodig is, zitten toch wel weer risico's aan verbonden. Zo, einde ego-verhaal van mij. Ben wel teleurgesteld, maar gaat al stukken beter dan gisteren. Baal er alleen ontzettend van dat ik nu zolang moet wachten voordat er meer duidelijk is en we weer verder kunnen.
Poemi Hè, wat een verhaal toch! Liever weten waar je aan toe bent, of niet? Ook al is dat geen leuk nieuws.. Nu is het weer afwachten.... Meid toch! Sterkte ermee! En die hormonen, bij welke termijn van een zwangerschap horen die dan? Gek dat je lichaam nog hormoon aanmaakt/vasthoudt dan.. Oh, wat balen, meid! Ik hoop dat je er snel vanaf bent!!