Oh dat begrijp ik dat je dat moeilijk vond! Maar goed, het hielp dus wel! Hier wel een redelijke nacht. Sem was gisteravond om half 11 nog even wakker geworden en toen heb ik hem nog wat te drinken gegeven. Toen werd ie rond 2 uur wakker en was ook helemaal overstuur dus even getroost en toen sliep ie verder tot 6 uur ongeveer. Speentje gegeven en toen heeft ie uiteindelijk nog geslapen tot kwart over 8. Dus dat was al weer een stuk beter als de nacht ervoor
@truus oh dat is best een redelijke nacht idd! ik heb voor sam een boekje gekocht bij de hema van jip&janneke zo'n noitieboekje heb er in geschreven voor mijn ouders en gevraagd of zij willen op schrijven hoe ie bij hun slaapt en wat ie beleefd natuurlijk. kan ik dat na het weekend op zijn site schrijven.
we zijn weer thuis!! was erg gezellig. wel sam gemist natuurlijk!! hotel was goed, eten was lekker zaterdag gewinkeld en gister gezwommen en s'avonds naar de bios geweest. vanmorgen sam weer opgehaald wel fijn om weer thuis te zijn hoor. @truus hoe is het met je? @sann hoe is het met jou?
hoi dames , na wikken en wegen kom ik me toch bij jullie aansluiten , zal proberen mijn verhaal kort te houden .... vorig jaar mei de 20 weken echo kwamen we erachter dat ons mannetje tetralogie van fallot heeft een aangeboren hart afwijking , 28 sebtember vorig jaar werd hij geboren en had een goede start ...februari 2011 heeft hij zijn eerste openhart operatie gehad en we dachten dat we vanaf dat moment verder konden maar niks bleek waar inmiddels weten we dat djemy uiteindelijk z'n operatie nog een keer moet omdat er wat complicaties zijn , ook ligt hij regelmatig in het ziekenhuis dus alles gebeurt op de automatische piloot een week of 8 geleden begon ik aan mezelf te merken dat ik nergens meer zin in had constant huilen en boos worden om niks en slapen lukte me niet meer , inmiddels bij maatschappelijk werk geweest in het ziekenhuis en die heeft me nu doorgestuurd naar de psych in het ziekenhuis omdat ze vermoed en bijna zeker weet dat ik een postnatale depressie heb , ik schrok er enorm van want djemy is inmiddels al bijna een jaar nu moet het balletje gaan rollen en de gesprekken moeten op gang komen . ik hoop zo dat het allemaal werk want zit er momenteel zo doorheen met alles vraag me soms echt af waarom ik er nog ben en dat maakt me wel bang dat ik die gedachtes heb , het verhaal is toch wat langer geworden dan ik dacht maar hoop dat ik een beetje heb kunnen uitleggen hoe het zit , veel liefs manuela
@Manuela, Jee wat heftig allemaal zeg Heel veel sterkte met alles! Die vragen 'waarom ben ik er nog' e.d. spelen ook vaak door mijn hoofd. Soms voelt het echt alsof ik het liefste gewoon weg zou willen gaan. Maar ja, dat is geen optie natuurlijk.. Hier, nu ja, ik heb in geen eeuwen meer geschreven hier, dus het kan best zijn dat het merendeel geen idee heeft wie ik ben of wat mijn verhaal is. Mijn excuses daarvoor, het gaat echt met ups en downs hier. We hebben het financieel echt heel erg zwaar momenteel en we zitten er gewoon doorheen. Hopelijk gaat het over een tijdje weer wat beter, mijn man werkt zich wezeloos voor een betere toekomst. Misschien dat we dan eindelijk samen leuke dingen kunnen gaan doen, dat zal ook vast helpen. Daarnaast heeft mijn psycholoog me doorverwezen naar ja, wat is dat in in NL... een soort maatschappelijk werk zeg maar, die zich specialiseren in familie ondersteuning. Hopelijk komt daar iets uit voort, al is het een bezoek 1x per week. Want van dat dagen alleen thuis zitten word je ook niet beter, de muren vliegen momenteel echt op me af, vreselijk.
Hee meiden, Elsie, wat fijn dat jullie weekendje weg zo geslaagd was! Hoe heeft Sam het gedaan bij je ouders? Sann, hoe gaat ie bij jou meid? Manuela, welkom. Wat heftig allemaal zeg, vind het niet raar dat je er door heen zit! Het is niet niks wat je allemaal al mee hebt moeten maken met je zoontje. Wanneer kan je bij de psych terecht? Biccy, dat het met ups en downs gaat, herkenbaar. Hier ook. Wat vervelend dat het financieel niet zo lekker gaat, zulke dingen hakken er gelijk in dan he? Wat houd die familieondersteuning in? Is dat iemand die komt praten met jou en evt. je partner? Zoals er bij mij steeds een psychiatrisch verpleegkundige komt om te praten enzo? - Hier gaat het helaas ook weer bagger op het moment. Zie het allemaal niet meer zo zitten en vraag mij weer af wat het allemaal voor nut heeft en waar ik het allemaal voor doe. Jammer deze terugval/dip, het ging juist weer een beetje de goeie kant op.. Donderdag naar de psychiater, ben benieuwd wat die te vertellen heeft. Vermoed zo dat de AD wel opgehoogd gaat worden.
@truus sam heeft zich prima vermaakt bij mijn ouders, slapen hetzelfde als thuis maar afgelopen nacht werd ie rond 3 uur even wakker maar ben er niet heen gegaan en toen werd om 5.30 wakker en toen had ie wel dorst en daarna geslapen tot 8 uur. balen dat je nu ff in een dipje zit! ik hoop dat je er snel weer uit bent. @biccy jammer dat het bij jou ook met ups en downs gaat en dat het thuis ook niet helemaal lekker loopt. @sann waar ben je meid?
Ik ben er ook weer s. Geloof dat ik het vergeten was te melden. we waren een week op vakantie. Kom eerdaags ff uitgebreider reageren. Zo ongezellig nu mn man nog 1 dag thuis is. Vakantie verliep niet echt heel super dus ben stiekem blij dat ik weer thuis ben.
Hier gaat het nog steeds shit op het moment.. Angsten zijn ook weer helemaal terug van weggeweest. Zwaar vermoeiend. Morgen middag naar de psychiater, kijken maar wat hij er van zegt. Daarvoor nog even naar de tandarts voor mijn kapotte vulling, zijn we daar ook weer vanaf. Verder een ontstoken oog (denk ik) op het moment, maar vind het zo raar want heb dat al eerder gehad maar nooit dat het pijn deed. Als ik nu buk ofzo dan komt er zoveel druk op, doet hartstikke pijn. Kreeg ook de brief van het ziekenhuis binnen en moet 17 Oktober naar de revalidatiearts voor de BI. Dus nog een dikke maand wachten, had ik ook wel verwacht. Geeft ook niet, als ze maar wat voor mij kunnen doen.. Sann, nee hoor had je wel gezegd dat jullie op vakantie gingen Jammer dat het niet helemaal super verlopen is, hoe kwam dat? Elsie, fijn dat Sam zich goed heeft vermaakt bij je ouders. Wel lekker zeg dat ie uiteindelijk geslapen heeft tot 8 uur! Goed van 'm.
@truus he wat balen dat de angsten weer terug zijn op het moment! maar meid dit is even een terugval en die horen er helaas ook bij maar komt weer goed hoor! hoop idd dat die arts wat voor je kan doen! en hoop dat die maand snel voor bij is voor je, 18 oktober ben ik jarig! dus 1 dag na jou afspraak!
hoi meiden, even een reactie weer van mijn kant: Truus: Terugvallen horen er inderdaad bij. Soms krabbel je weer op, soms moet je a.d wat omhoog hier. Ik ben 1x opgehoogd inmiddels en 1x wilde de psych het nóg eens doen, maar wilde ik het eerst nog héél even aankijken. Toen bleek ophoging uiteindelijk niet nodig. Hopelijk geraak jij ook snel weer een beetje in balans wat dit betreft. Manuela: meid, ik ken je nog een beetje van het oktober mama/zwanger topic. Maar daar ben ik de draad ook al lang geleden kwijt geraakt. Ik kan me wel een beetje voorstellen dat het in jullie situatie op een gegeven moment gewoon een beetje 'op' is voor jezelf. Jullie zweven al zo lang tussen hoop en vrees, slecht nieuws, iets minder slecht nieuws, een beetje goed nieuws, maar al die tijd dus nog tobben. Pfff sterkte hoor, hopelijk kom je er snel uit met de hulp die je krijgt! Hier: Ik snap niet helemaal wat er gebeurd is, maar het gaat hier góéd! Een paar weken terug merkte ik ineens dat ik iets minder vermoeid raakte. Normaal was ik smorgens om 10 uur al weer hondsmoe en ging ik met de oudste op bed liggen (zij spelen ik een beetje doezelen) terwijl de jongste lag te slapen. Maar ineens besefte ik dat dat niet meer hoefde! Verder nam de drang om weer meer te auto rijden toe (ik heb al jaren niet meer over de snelweg gereden etc, vanwege angstaanvallen) . Vorige week had ik mijn intake gesprek van de cursus 'angst de baas' . Omdat afgelopen week de 1e les was en wij op vakantie waren, heeft hij me gelijk één en ander verteld en uitgelegd. Conclusie was wel: Angst is niet gevaarlijk, je valt níét flauw (dat kan niet eens als je hart zo snel slaat) , het gaat goed komen. De opdracht: Lang en vaak oefenen. Eigenlijk zodat je ervaart dat er daadwerkelijk niets gebeurd en dat het goedkomt en liefst langer dan 10 minuten, zodat je je lichaam de kans geeft om weer rustig te worden tijdens hetgeen je doet wat je eng vind/vond. Met dat idee ben ik gaan autorijden en nog wat dingen gaan doen waar ik doodsbenauwd voor was, zwaar en confronterend enerzijds maar anderzijds stond ik er echt in met het idee van 'oke, laat die angst maar komen, dan kan ik het doorstaan!' Zelfs bewust gaan hyperventileren in een situatie waarin ik een beetje bang was (op een voor mij eng trapje op m'n werk) om het gevoel te verergeren. Maar het gaat allemaal erg goed. Net alsof de anti depressiva ineens na 5/6 maanden helemaal perfect werken en misschien ook wel alsof de hormonen die alles zo hevig verergerd hebben, ineens uit m'n lijf zijn! Het lijkt grotendeels vanzelf gegaan te zijn dus. Maar dat is dus ook weer eng - zo snel het gekomen is, zo snel gaat het weg, wát als het dadelijk ineens weer terug komt? Vertrouwen is er dus nog niet helemaal, maar ik hoop dat ik er helemaal doorheen ga komen met behulp van de cursus. Nog 4 bijeenkomsten en dat om de 2 weken... Maar oke - van hieruit dus eindelijk een goed bericht... Ik ben nu hartstikke moe van een midweek centerparks, waar ik eindelijk eens heerlijk alleen met m'n oudste op stap geweest ben (dat heb ik nooit echt gedurft, zeker niet op onbekend terrein) en dat is echt genieten.
@athina wat fijn om te horen dat het zo goed gaat met je! fijn! hier gaat het ook goed, ik heb ook niet meer de behoefte om s'middags te gaan slapen al doe ik het wel soms na een slechte nacht.
Fijn Elsie ! Ik had grofweg gelezen en kreeg ook het beeld een beetje dat het wel beter ging met je. Maar fijn om te lezen dat het ook écht zo is. En af en toe bijtanken is gewoon nodig. Wat dat betreft moet je gewoon goed blijven luisteren naar je lichaam, ook om je mentaal sterk te houden.
Hee meiden, Ja zei de psychiater donderdag ook inderdaad dat die terugvallen erbij horen en dat ik er waarschijnlijk nog wel meer ga krijgen. Ze zullen alleen als het goed is steeds korter duren en minder hevig worden. Ik hoop het. Medicijnen zijn weer opgehoogd, heb nu 150 mg. Dus hopelijk merk ik daar snel weer een positief effect van. De pit belde nog vrijdag, dat ze mij toch nog niet stabiel genoeg vinden om 'mij te laten gaan' dus ik hou hun nog even en dan bekijken ze verder steeds hoelang en hoeveel het nog nodig is. Wel een fijn idee dat ik hun nog steeds achter de hand heb. Ze gaan ook nog met mijn psychiater bespreken wat voor hulp ik krijg na de pit dus ik ben benieuwd. Athina, wat ontzettend fijn dat het bij jou nu zo goed gaat! Wat goed ook dat je je auto-rij-angst aan het aanpakken bent, hopelijk werpt het snel zijn vruchten af! Ben je je werk ook alweer aan het oppakken of is dat nog een stap te ver?
@truus wat fijn dat de pit je nog niet helemaal los gaat laten! @athina nou af en toe heb je idd gewoon even je rust nodig, en als sam dan slaapt ga ik ook lekker liggen hoor, maar heb het gelukkig niet elke dag meer nodig. vanmiddag wel een dutje gedaan na een nacht waarin sam een paar keer wakker was en om 6.15 vond ie het genoeg geweest en vanmorgen gezwommen dus daar word je dan wel moe van!
@Manuela: jeetje wat een verhaal zeg. een mens zou van veel minder de weg kwijt kunnen raken. Ik hoop dat je je gauw weer wat beter gaat voelen. @Truus: he bah meid wat waardeloos dat je zo'n terugval hebt. Tuurlijk horen ze erbij maar dat maakt het niet minder moeilijk. Juist als het even beter ging komt het extra hard aan. Hoop dat de revalidatiearts wat voor je kan doen. Voor tips hou ik me ook aanbevolen want mn bekken doet ook geregeld nog flink zeer. @Athina: wat een fijn bericht om te lezen zeg allemaal positieve dingen. Ben echt superblij voor je. Vooral alleen met je dochter op pad, superknap! @Elsie: fijn dat het bij jou ook de goeie kant op gaat. Af en toe je rust pakken is niks mis mee. Psych zegt dat vermoeidheid erg slecht voor de depressie is want dan kan je helemaal niet tegen alles op. Sorry dat ik er zo weinig ben. Had een erg onrustige week. Zelf bij de dokter gezeten voor een hartfilmpje omdat ik veel benauwd was en mn hart de hele dag door telkens over slaat. Filmpje was gelukkig goed dus dinsdag nog even terug. Waarschijnlijk stress dus. Die avond kwam 1 van mn katten maar niet thuis en toen ie na veel roepen en zoeken eindelijk kwam bleek hij ziek. Volgende ochtend lag hij alleen maar apatisch in zn mand en dronk en at niks. Oppas geregeld dus en naar de dierenarts. Daar bleek hij hoge koorts te hebben, uitgedroogd en zoals de dierenarts zei een flink ziek diertje. Hij heeft vocht gekregen en 2 spuiten voor de koorts en iets pijstillends mee gekregen en nu afwachten. Zit nog niet echt verbetering in helaas. Dit was allemaal gisteren dus ik ben keikapot momenteel. Kon van alle onrust niet in slaap komen tot ver na 1 uur en kwart voor 6 was Ivy al wakker. Heb dus knallende koppijn van het slaapgebrek. Al met al niet erg bevorderlijk voor de pnd