OK, dan ben ik technisch gezien het bangste voor dat zij dood zou gaan. Dus het loodje zou leggen. Het hoekje om zou gaan. Hoe je het ook maar zou noemen. En op wat voor manier is dan van minder groot belang. Dood is dood. Omdat ik een doodgeboren dochter had, is er het besef dat alles zo weer afgelopen kan zijn. Daarom vind ik dat het engste. Dat je dit technisch gezien geen wiegendood mag noemen, ja... lekker belangrijk als je kind dood zou zijn. Overigens heeft de zoon van mijn zus, omdat hij prematuur was, eerst ook op zijn zij gelegen met een hydrofielluier zo rond hem dat hij niet door kon rollen. Op advies van de kinderarts uiteraard. Prima toch? Dat vind ik wat anders. Ik wil ook niemand afpraten van welke ligging ook. De vraag was: zij-of rugligging. Hier dus rugligging. Kan toch?
daniel heeft eigenlijk nooit op zn rug willen slapen. Het was of zn zij of op zn buik (ja ik weet dat dat wiegendoodkans vergroot). Zn rug was goed voor 5minuten, ook in de box wilde hij niet op zn rug. Lydia leg ik ook nog op dr zij. Niet vanwege voorkeurshouding, maar ik vind rugligging eng omdat ik paar x heb gemerkt dat ze dr spuug dan niet goed kwijt kan. Hoelang ze op dr zij blijft slapen hangt van dr eigen af, hoe snel ze gaat rollen etc
Hier op ons verzoek ook de eerste weken wisselend op linker- en rechterzij gelegd... Op een gegeven moment draaide ze zelf naar haar rug, toen zijn we haar op de rug gaan leggen! Wel goed in de gaten gehouden of ze geen voorkeurshouding ging ontwikkelen, maar dat deed ze gelukkig niet. Tegenwoordig draait ze altijd zelf op haar zij of buik om te slapen! Bij een evt volgende gaan we het weer op dezelfde manier doen...
Hier eerst op de rug maar door een sterke afplatting van het achterhoofd in een zijligkussen gelegen daarna. Gelukkig vanzelf bijgetrokken! maar een volgende gaat vanaf dag 1 lekker op haar zij liggen. Dan wel in een zijligkussen want dat geeft mijzelf gewoon een wat veiliger gevoel. Door het steuntje aan de voorkant rollen ze niet snel met hun gezichtje in het matras.
Hier had het bedje omdraaien echt geen zin hoor, werd idd verteld dat ze naar t licht kijken, maar de voorkeur was in t begin al zo sterk, dat dat bed draaien totaal geen nut had
onze kv zei dat was gebleken dat rugligging het veiligst was (ivm wiegendood), maar zij draaide wel heel voorzichtig het hoofdje om op de wang (en dan om en om), om voorkeurshouding te voorkomen. weet niet of t echt zo is, maar hier ging t prima
ben ik het helemaal mee eens. daarbij had je ook kindjes die niet sterk genoeg waren om hun hoofd omhoog te houden. zowel de eerste als detweede waren beide vanaf dag 1 super sterk in hun nek en konden hun hoofd goed hoog houden en draaien als ze op hun buik lagen. op haar rug slaap ons meisje slecht en onrustig en word ze om de 2/3 uur wakker op haar buik slaapt ze door 8 uur aan een stuk.tja wat kiesje dan? ik heb het er over gehad bij huisarts kinderarts en het cb en het antwoord van allemaal "ik mag het niet zeggen maar geef je wel gelijk" z'n opmerking zegd al genoeg. daarbij als ze over een aantal weken gaat draaien hou je het toch niet meer tegen. zoonlief draai met 3 maanden van rug naar buik tja dan kon ik het ook niet tegenhouden als hij het in de nacht deed toch?
De inspectie van de gezondheidszorg heeft het vorig jaar of het jaar ervoor veranderd. Voorheen was de richtlijn: eerste twee weken om en om zijligging, daarna rugligging ivm meer risico op doordraaien en met gezicht in matras 'verdwijnen'. Veel ouders leken dat te 'vergeten' na twee weken om rugligging toe te passen, vandaar dat de inspectie heeft gezegd: dan maar vanaf dag 1 in rugligging... Dat is de reden dat dit nu de richtlijn is en de kz + het cb er zo op hameren! Iedereen moet doen waar ze zichzelf en hun kindje natuurlijk zich goed bij voelen...
Ik liet beide kinderen op de rug slapen. Geen voorkeurshouding, geen plat hoofdje, niet gestikt in spuug. Wel een grote kale plek op hun achterhoofd (van links rechts, dus alle kanten even sterk 'geschuurd'). Sinds ze zelf kunnen omdraaien slapen ze op hun buik, overigens. Blijkbaar vinden ze dat het lekkerst.
@ Aquilegia: Wat naar dat je een doodgeboren kindje hebt gehad.. Heel logisch dat je bang bent dat het zo afgelopen kan zijn. Je moet ook zeker doen wat goed voelt en natuurlijk kijken naar je kindje. Onderzoeken wijzen uit dat wiegendood wel met buikligging te maken kan hebben. Maar als er meerdere dingen (van buik naar rug, niet roken bij baby, letten op ventileren en niet te warm kleden) veranderen en er overlijden minder kindjes, dan kan je niet goed zeggen waar het vandaan komt dat er minder overlijden. Dat hoeft dan helemaal niet persé aan de buikligging te komen. Maar het verstikking is geen wiegendood. Wiegendood betekend dat er geen oorzaak te vinden is. Onverklaarbaar dus. Maar goed, zoals je zegt: voor jou geldt overlijden is overlijden. Op welke manier dan ook.
Bij de oudste gold nog 2 weken om en om op de zij. Maar die lag bij het laatste bezoek van de vk al dwars over onderin z'n bed (hoe hij dat voor elkaar kreeg???). Op haar advies zo'n zijligkussentje gekocht. Daar heeft hij vanwege veel spugen nog een tijdje ingelegen. Hij draaide echt z'n koppie niet om als die melk omhoog kwam, als hij z'n mondje open had zag je het gewoon naar boven komen (spoot er niet uit maar leek wel of z'n maag overliep of zo). Dit voorjaar had de kraam er helemaal geen probleem me dat nr 2 ook tussen dat kussentje lag. Maar ook hier de opmerking dat ze het niet meer mogen adviseren en eigen verantwoording. Onze kraam had zo iets van 'het is een fijn ding en waarom zou je het niet gebruiken, alleen ik mag het niet adviseren.' Uk heeft wel een lichte voorkeurshouding gehad, maar is daar aardig vanaf gekomen bij de osteopaat.
Volgens mij stond in elk geval wel vast dat er minder gezonde baby'tjes dood gingen in hun bedje, sinds het algemene advies werd gegeven om ze op de rug te laten slapen en niet op de buik. Dat zal vast ongeveer gelijk zijn geweest met het advies om niet te roken in bijzijn van de baby, dus het zal vast vertekenen in het effect. Maar ik ben het eens met aquilegia (ook zonder zoiets vreselijks meegemaakt te hebben) dat het geen jota uitmaakt of je kindje nu om onverklaarbare reden dood in z'n bedje ligt, of dat je weet dat je kindje daar is gestikt. Dus als rugligging helpt om dát te voorkomen, kies ik voor rugligging. En als je er zelf van overtuigd bent dat je kindje net zo veilig, of misschien wel veiliger, in een andere houding slaapt dan is dat een beslissing die je zelf mag maken. Vervelend als anderen je daar zo op aanspreken, dat je het niet zou moeten of mogen doen. Je doet toch wat volgens jou het beste is voor jouw kind...
ik kreeg vanwege braken van de kleine het dringende advies alleen op de zij te leggen en om en om. nooit iets gezegd over op de rug leggen. ook nooit bewust gedaan. hij begon met een maand of 2 zelf steeds naar rugligging te draaien, dus zijn we hem daarna op zijn rug in bed gaan leggen
Even een vraag tussendoor, ik zal anders ook proberen een foto te maken morgen. Maar mijn zoontje slaapt dus op zijn rug en dan vooral met zijn gezichtje naar het plafond zeg maar. Nu is de achterkant van zijn hoofdje nogal plat, is dat ook iets om toch proberen af te wisselen? Mijn 1ste zoontje had geen voorkeurshouding, dus wat dat betreft een beetje een leek.
Dat zou ik wel doen inderdaad, dat afwisselen van houding van het hoofdje... Anders wordt die afplatting van het achterhoofd nog erger!
mijn meisje had een week in het ziekenhuis gelegen en daar zeiden ze tot ze 44 weken oud is moet ze op haar zij slapen om en om. en nu slaapt ze dus plat op haar rug en haar hoofdje doet ze steeds zelf een andere kant op. ze heeft nog geen plat hoofdje of zo een kale plek.