Oh nanette: dikke knuf. Ik ga morgen geen bloed laten prikken want IUI 6 is mislukt. Eigenlijk willen ze dan wel dat je langs komt maar dat doe ik dus niet. Vind ik onzin, bel ze wel dat ik weer ongesteld ben geworden (kwam ik net na het uurtje spinning achter.....).
Ach ik voelde vanmorgen aan mijn buik al dat het waarschijnlijk weer niet gelukt was. Ben al lang blij dat het pas na het spinnen zich aandiende....Alhoewel ik vanmorgen al zei tegen Sasseman, als het tijdens sporten komt heb ik gelukkig fietsbroek aan met groot zeemleren kruis
Even serieus: ik baal er enorm van want zie heel erg op tegen het IVF-gebeuren. Tegen de punctie maar vooral of er uberhaupt wel bevruchting zal optreden als ze mijn eicellen en Sassemans zaadcellen in een petrischaaltje doen (misschien zwemmen zaadcellen dan heel hard de andere kant op )
Nette, wat ongelooflijk rot weer...knuffel! Sas, ook voor jou, IUI mislukt dus...kl*te!!! M.b.t. IVF, wanneer gaat dat hele circus dan starten? Sanne, hoe is het met jou? Karine, hoe voel jij je?
Met Nienke gaat het beter! We hebben zwaardere medicijnen gekregen, Nexium. De Zantac deed zijn werk helemaal niet meer, ze had de hele dag last van het zuur (ze rook ook zuur steeds). Dus minder slapen, meer huilen enz enz. Nu sinds vorige week dus die andere meds en dat lijkt te helpen, ze is veel vrolijker. Gelukkig maar! Ik ben sinds 2 weken weer aan het werk, en dat bevalt goed. Even wennen, maar vind het nu leuk! We hebben ons ritme aardig gevonden met zijn drietjes en de poezen scharrelen (lees: slapen) overal doorheen.
Hey kippies, kennen jullie mij nog??? Ik heb al een tijdje niets van me laten horen....schaam schaam schaam..... wel weer helemaal bijgelezen.... In t kort: T is weer een beetje rustig thuis... H. heeft besloten wel volledig voor zijn gezin te gaan...... dit geeft wel wat meer rust. Al wantrouw ik nog steeds echt alles...... zoek ook nog steeds van alles achter kleine dingen.... dat zal nog wel even blijven.... vertrouwen heeft zo'n klap gekregen dat duuuuuuuuuuurt nog wel effe voor ik m durf te vertrouwen. Maar hij gaat tenminste volledig weer voor ons. Verder Megan groeit echt super hard (mt 68!!!)en is een echt lachebekkie..... Ze begint nu al hele verhalen te brabbelen. zo gezellig.... Jamie is nog steeds de ondeugende puberende peuter.... laatst met een stift alles onder zitten kliederen. Bed, deur, muur, laminaat, tafel stoelen.....grrrrrrr.... en de stift is watervast...... dussssssssss! Met mij; ik ben veel afgevallen door alle stress... is tenminste nog iets positiefs aan overgehouden van afgelopen maanden. Ik kan nu eindelijk weer een rok mt 42 aan die ik 5 jaar geleden als veeeelste klein heb moeten weg hangen. AD lijkt goed te werken, heeft zijn aanloop wel gehad maar voel me weer een beetje beter, niet meer zo heel erg somber. tot zover de update
@Sas en Nette ik wil jullie allebei en hele dikke virtuele knuffel geven voor wat het waard is, dit is gewoon K*****!!!!!! Nette.....ik heb de pb eruit dus hoor het wel van haar. Dit is toch niet normaal meis, laat niet meer met je sollen hoor!!!
@ Meijke: Wat fijn dat Nienke goed op de nieuwe meds reageert!! En heerlijk dat jullie je draai weer hebben gevonden Hier gaat het goed, eigenlijk nergens last van, dus mij hoor je niet @ Nanette & Sas: (*&%*($%^%#$#@ # :x :x :x :x @ mamavan2snoetjes: Natuurlijk kennen we je nog!!! Fijn dat je weer wat beter bent! Begrijpelijk dat je een tijd niet hier bent geweest, je had wel wat anders aan je hoofd!!!! Jeeeee... Wat groeit Megan snel!! En Jamie; tja... puberende peuters; hmmm... stiften liggen dus niet meer laag Sterkte meis! En fijn weer wat van je te lezen
Hey Mama! Goed om te horen dat jullie elkaar weer een beetje gevonden hebben als gezin. Moeilijk zal het nog wel enige tijd blijven, maar als jullie er samen goed over kunnen praten, is dat al het halve werk! Fijn ook dat je je iets beter voelt door de AD. Denk ook dat het daarvoor bedoeld is, om je iets minder somber te laten voelen. Lijkt me ook niet de bedoeling dat je de hele dag manisch vrolijk door het huis stuitert? Zo kun je de scherpe randjes er mooi vanaf halen en toch zelf een heleboel verwerken, wat me later weer prettiger lijkt. Dikke knuffel
Wat fijn die nieuwe voeding! Soms blijft het zoeken hè, ze kunnen natuurlijk zelf niet aangeven wat ze voelen. Goed dat het jullie opviel! Zie de katten bij ons al overal IN slapen...dat wordt nog wat...
Meijke wat fijn dat het weer wat beter gaat met haar.......!!!! Mamavan2snoetjes......ohhhh dat wantrouwen ken ik maar al te goed van mijn ex destijds.....heeft tijd nodig en natuurlijk heel logisch. Sterkte meid! Zo hier weer opmaken voor een pittige week, manlief twee keer overwerken en weekend helemaal foetsie naar Spanje.......zucht......
2goof.. fijn dan hoor ik het wel.. wij moeten ons nog even bezinnen nu weer hoor.. ik weet niet wat we allemaal willen.. Ik weet het gewoon even niet.. @meijke wat fijn dat nienke nu wat minder last lijkt te hebben.. dan arme meisje.. @mv2s... natuurlijk kennen we je nog! @sas.. verdorie.. zo kl**e steeds voor je.. en ik snap wel dat je opziet tegen het hele circus.. het is ook niet niks! @alle hugs.. die had ik even nodig.... heb mijn snert compleet verkloot door alles en barstende pijn in mijn hppfd van de spanning/teleurstelling.. De test van vanmorgen durfde ik eindelijk van te zeggen dat er weer wat was en verdorie nog geen uur later kletter ik keihard de realiteit in.. Ik snap niet waarom ik er steeds weer in trap met die verrotte wazige testjes... ik moet gewoon helemaal stoppen met testen.. Als ik 6 maanden niet ongesteld ben en vet begin te worden bel ik de gyn wel weer
Lieve nanette, toch logisch dat je er elke keer weer intrapt, je houdt namelijk gelukkig HOOP. Stel dat je dat nou niet meer zou hebben. Ik heb het ook elke keer ook al weet ik eigenlijk wel dat het weer niet is gelukt. Hele dikke knuffel voor jou. Meijke weet nog niet wanneer IVF circus begint maar heb eind oktober intake IVF arts. Sanne, karine en goof bedankt voor de lieve steun! Mamavan2snoetjes fijn dat het iets beter met je gaat! Hier daarnet toch tranen. We zijn speciaal in een klein nieuwbouw wijkje gaan wonen met jonge gezinnen. Daarnet stonden een boel ouders ergens te borrelen maar wij dus niet. Hoe erg we ook onze best doen we horen er gewoon niet bij. We maken altijd met iedereen een praatje, we wonen in hoekhuis en als ik weer eens charmant door de tuin kruip om onkruid te wieden zie ik veel buren en maak vaak gezellig praatje....maar als puntje bij paaltje komt hebben wij geen kinderen komen dus ook niet in het speeltuintje en horen er niet bij.....
o meisje... Ook voor jou een hele hele heeeeeleeee dikke knuffel.. lekker lomp trouwens van de buren..
@Nette: het is ook maar goed dat je die hoop houdt, anders is het ook geen leven...maar ik vind het zo lullig dat ze gewoon jullie laten zwemmen, dat is zo krom. Wanneer moet je weer naar de gyn? @Sas: moeilijk is dat zeg...kan me voorstellen dat jullie "erbuiten" vallen, maar (en hopelijk word je niet boos nu) kan het ook zijn dat jullie je, door de vruchtbaarheidsproblemen, iets afsluiten voor "de wijk"? Als ik dat het teveel pijn doet om telkens de gezinnen te zien, dat je onwillekeurig zelf ook afstand neemt en daardoor ook onbewust de afstand nog meer vergroot? Dat bespeur ik wel eens bij mezelf namelijk...dus mss geldt dat voor jullie ook?
Hey mykelti hele legitieme vraag, word ik niet boos om hoor. Maar het is zelfs zo dat we wel op kraamvisite en verjaardagen kinderen hier gaan, en indien geen uitnodiging zelfs felicitatiekaartje geboorte door brievenbus heen gooien....dus was net erg verdrietig....
Op 2 stellen na weet niemand van onze problemen. Zo zat ik met Sint Maarten hier met bergen snoep maar niemand belde aan (behalve de kinderen van 1 van die 2stellen), want die kinderen werden door ouders alleen maar naar huizen van andere kinderen gebracht. Deed toen ook zeer....