Nou, zelfs na de geboorte zijn er moeders die niet aan het geslacht van hun kind kunnen wennen hoor!! Volgensmij had mijn moeder ook liever een jongen gehad, heb altijd tegen mn broertje moeten opboksen en kon nooit iets goed doen!! Ook mn oudere zus heeft dit gehad!! Dus nee, ik kan dit geen erg probleem noemen.. Je krijgt een kind..een geschenk... een wonder!!!
Kijk, dat iemand een voorkeur heeft en dat uitspreekt, vind ik kunnen. Maar als dan blijkt dat het kindje toch het andere geslacht heeft. Jammer! Maar het is een kindje, vlees en bloed. En ik neem aan, toen jullie de kinderwens hadden en ermee begonnen.. Je toch graag een kindje wilde. En niet een jongen. Of een meisje. Ik heb een zoon. M'n zusje heeft een zoon. Mijn vriendinnen, op 1 na, allemaal zoons. Wij vinden het geweldig! Onze kleine mannen! Vrienden voor het leven! Zelfs ben ik nu weer zwanger. Wat ik hééél spannend vind, vanwege de 2x dat het misging. Dus in 1e instantie hoop ik gewoon dat het hartje volgende week klopt! En dit keer ook blijft kloppen! Ik wil gewoon niet weer die pijn en teleurstelling.. En toch, ik heb een voorkeur voor een meisje. En waarom? Tsja, omdat ik al een jongen heb en het toch prachtig zou zijn.. Een zoon én een dochter. Maar mocht dit allemaal goed gaan en krijgen we een zoon.. Fantastisch!! 2 stoere mannen in huis! Dan moet je je daar gewoon overheen zetten. Kom op! Niet in dit gevoel blijven hangen! Koppie omhoog en trots zijn op je zoon in aankomst! ps. Bij de 1e had ik trouwens totaaaal geen voorkeur..
Nou sorry ook ik sluit me aan bij iedereen die vindt dat je blij moet zijn met wat je krijgt...Mijn schoonzus en zwager kunnen geen kindjes krijgen en ik zie heeeeel veel verdriet...en dat je zulke topics niet moet lezen is BULL SH*TT...als mensen geen negatieve of wat voor nare opmerkingen niet wil lezen moet ze er geen onderwerp van maken...maar sommige zijn wel heel fel maar ook dat is in sommige gevallen wel logisch..Wat als JIJ diegene bent die in een mmm zit en je leest dat...kom op zeg..ik snap die vrouwen heel goed...doordat mijn schoonzus geen kindjes kan krijgen...MAG ik van veel mensen in onze omgeving OOK geen kindjes krijgen...dat word er tegen mij gezegd...en hun zelf zouden het prachtig vinden dat ik misschien ook mama word of mag worden... En ja ga HULP zoeken want het is best als je ff teleurgesteld bent maar dat je zelfs niet weet of je van je kindje kan houden...Praat met vriendinnnen,moeder of vader of je vriend/man hierover..maar doe er wat mee want het is niet goed als je het niet van je af kunt zetten...Je kind voelt nu ook al wat jij voelt dus pas er wel mee op... En ik ben iemand die erg last heeft van de hormonen dus zo zijn er nog wel 1000den die het ook hebben en die is een Forum met allemaal lieve vrouwen en dus vol met hormonen...maar nogmaals blijf hier niet in hangen
Meid, je krijgt een gezond kindje... geloof me, daar moet je o ZO dankbaar voor zijn. Jongen of meisje, wat maakt het uit? Het is van JOU... van JULLIE... jullie wondertje... Geniet alsjeblieft van je zwangerschap, het is zo voorbij en straks krijg je spijt.
Hoi allemaal, Ik heb alle reacties gelezen en ben erg blij om te horen dat ik toch niet de enigste ben die moet omschakelen bij het horen van het geslacht. Dat er een taboe op dit onderwerp ligt heb ik wel gemerkt en vooral in mijn omgeving daar wordt over dit onderwerp helemaal niet gesproken. Ik heb echt heel erg dankbaar dat ik zwanger ben en hoop (zoals iedereen hoopt) dat mijn jongen helemaal gezond ter wereld mag komen. Ik heb nu een aantal pakjes gekocht echt voor jongens en begin aan het idee te wennen. Als ik na de geboorte de omschakeling niet heb zal ik echt wel hulp zoeken, maar ik denk niet dat dat nodig is.... Bedankt voor jullie lieve reactie en jullie steun. Groetjes
Alles komt goed, kijk maar als je de kleine straks in je armen hebt. en je ziet dat mooie lieve onschuldige gezichtje. Bij ons d8 iedereen een Meid, maar ik hoopte op een jongen. Wij haaden zelfs al de kamer groen met bruin geverft. Met de 20 weken echo kregen we te horen dat het ook een jongen was, helemaal blij was ik. Ook ik voelde me daar schuldig om, stel het was een meid was ik terleur gesteld geweest. erg eigelijk Maar dit is je gevoel en daar kun je niks aan doen. Ik vond alleen altijd heel erg vervelend dat mensen zegen had je niet liever graag een meid gehad.
hoopte je op een jongen omdat je echt een jongen wou.... of hoopte je op een jongen omdat je gevoel zei dat het een jongen was, dit was bij mij namelijk het geval.... ik hoopte zo erg op een jongetje bij de eerste omdat mijn gevoel zo zeker was van een jongetje, en als het dan een meisje bleek.... dan zou ik zoooo verkeerd zitten met mijn gevoel..... dat was voro mij de reden dat ik op een jongen hoopte, idem met mijn dochter, maar ik had het totaal niet erg gevonden als het andersom was geweest, als mijn gevoel het wel fout had gehad, ik ben blij dat ik gezegend ben met kinderen en het maakt me niet uit wat het geslacht is, ik zal ervan houden en er voor zorgen de kinderarts van onze kids heeft 5 jongens.... ze krijgt vaak de vraag ; goh zou je niet een meisje hebben gewild, ach tuurlijk elke moeder wil ook graag een dochter om mee te tutten.... maar ik ben nu eenmaal een jongens mama, en als er nog een 6e komt.... weet ik zeker dat ook dat een jongen zal zijn, het maakt me niet uit, jongens trekken vaker naar de mama, dat geluk heb ik nu 5 keer ! ja maar een `jongen trekt straks altijd naar de schoonfam. toe omdat zijn "liefje" naar haar eigen fam toetrekt meisjes vinden de schoonmoeder vaak een trut, "dan is het aan mij om de leuke schoonmoeder te worden " was haar antwoord, tja en zo denk ik er ook over, ik ga gewoon een leuke schoonmama worden
Opmerkingen als 'je moet er blij mee zijn', daar kun je vermoedelijk niet zo veel mee. Blijdschap kun je niet afdwingen. Natuurlijk ben je niet ondankbaar, en zou je straks je 2e jongen ook nooit meer willen missen. Accepteer je gevoel voor wat het is. Je had je verheugd op een meisje, en dat komt niet. Dat vind je jammer, en dat mag best. Meisjes zijn namelijk ook heel leuk, en het is toch anders dan een jongen. Als je eraan toe bent, kun je proberen je te gaan verheugen op je 2e zoon. Kijk eens naar jongensgezinnen. Hebben die mannetjes het leuk samen? En grote jongens/mannen, die dragen hun moeder op handen, da's ook een voordeel. Verder mag je altijd hopen dat er ooit nog een meisje zal komen, of misschien later een lieve schoondochter. Ik heb in elk geval een heel leuke schoonmoeder, en volgens mij is ze best blij dat haar 2 zoons een vriendin hebben 'ingebracht' in het gezin. Gelukkig heb je nog even de tijd om eraan te wennen. En misschien is dat genoeg tijd om het echt leuk te gaan vinden dat er nog een zoon bijkomt. En misschien komt dat pas als je hem in je armen krijgt. Of als ze samen gaan spelen. Vertrouw op je moedergevoel.
Tja dat is wel het voordeel van een zoon, mijn vriend is ook helemaal dol van zijn moeder haha. Ik weet dat er twee vrouwen in zijn leven zijn, nog even en dat zijn er drie! Ik heb er vrede mee n moet eerlijk bekennen, mijn schoonmoeder is ook gewoon een lief mens...
Haha volgens mij worden de vrouwen met voorkeur gelijk afgestraft. De meesten krijgen een kindje met het andere geslacht dan ze graag wilden. Maar goed, Ik was er heilig van overtuigd dat ik een zoontje zou krijgen. (Had er niet de voorkeur voor maar had gewoon het gevoel dat er een klein jongetje in mn buik zat). Maar ik heb nu toch echt een prachtige dochter!
ik dacht hetzelfde toen ik hoorde dat we een zoon kregen. wat baalde ik. ik deed voor de buitenwereld alsof ik het geweldig vond, maar vond het echt niet leuk. tot aan dat hij op mijn buik lag......en wat was ik meteen verliefd! en ik zou hem voor geen meid willen ruilen!
ik ben ook van de kant die zegt: ga je in een hoekje doodschamen. Zulke gevoelens moet je maar proberen te sturen. Als ik hier onderschriften zie staan van mensen die een kind dus uberhaupt wel kunnen vergeten dan vind ik dit echt ziek hoor. En ja, ik vind dat je dat wel mag vergelijken, even met beide benen op de grond gezet worden.
Ik ben 32 weken zwanger en we weten niet of wij een klein stoer jongetje krijgen of een lief schattig meisje. Het maakt ons ook absoluut niet uit, ware het niet dat ik stiekem hoop op een meisje.. mijn gevoel zegt ook dat er in mijn buik een klein meisje schuilt. Maar! Natuurlijk vind ik een jongetje ook geweldig! Klompjes aan, tuinbroekkie... Ik vind het vervelend te lezen dat TS het zo lastig heeft met de omschakeling, maar ook vervelend hoe sommigen reageren. Natuurlijk is het voor veel meiden een klap in hun gezicht TS's onderwerp te lezen, maar ik vind wel dat ze een pluim verdient heeft omdat ze het aandurfde het hier te plaatsen. Het is geloof ik al vaker gezegd hier dat dit een forum is en dat je nare en fijne reacties kunt verwachten, maar sommige reacties zijn niet echt nodig, vind ik. het verlangen naar een kindje is hier op dit forum groot, bij iedereen. Bij de één wordt dit verlangen sneller werkelijkheid dan bij de ander en dan nog heb je recht op je eigen gevoel. TS laat alleen maar zien dat zij het verlangen met ons deelt, maar dat ze het gewoon lastig om haar 'extra' verlangen te laten varen. TS, ik hoop wel dat je dit 'extra' verlangen een plekje kunt geven. Als je kindje er straks is zul je hier misschien niet eens meer aan denken! En verheug je lekker op een gezond kindje, want dat is op zich al een wonder, toch? Succes! Gr. Pinda83
Wacht maar tot dat kleine mannetje voor het eerst op je buik ligt. Dan ben je in een klap verliefd!!!