Beste dames, Nu ik de uitgerekende datum nader merk ik dat ik aan het cocoonen ben. Ik had al een tijdje behoefte aan rust, maar het is nu veel erger geworden. Ik kan er bijvoorbeeld helemaal niet meer tegen als vrienden en familie me bellen om iets af te spreken of als ze me vragen via sms o.i.d. of ik al bevallen ben. Dat laatste gebeurt zo langzamerhand meerdere keren per dag. Het voelt dan alsof ze me lastig vallen en ik neig ook heel geirriteerd te reageren of zelfs helemaal niet Ik wil het liefst gewoon met rust gelaten worden! Ik weet dat het interesse is en dat er wordt meegeleefd, maar ik kan hier steeds minder goed mee om gaan. De kans is heel groot dat de eerstvolgende een enorme uitbrander krijgt. Herkennen jullie dit en hebben jullie tips hoe hier mee om te gaan? Als het even tegen zit duurt het namelijk nog 2 weken en ik vrees dat ik dan echt m'n koffertje pak en ergens in een hutje op de hei ga bivakeren Tips zijn dus zeer welkom! Bedankt!
Gelukkig komen die smsjes hier nog niet binnen, ben dan ook pas 34 weken. Merk sinds een week wel dat ik behoefte heb om op mezelf te zijn. Toch spreek ik nog wel met vriendinnen af, ik zie alleen elke keer zo op tegen een afspraak. Ik kan moeilijk met verplichtingen omgaan op het moment. Ik zeg: op naar die hut of doe net als mij...haard 's avonds aan, gordijnen dicht en lekker op de bank liggen en tv kijken. Telefoon op stil en lekker chillen. Succes met de laatste loodjes!
Heel herkenbaar, had dat heel sterk net voor de bevalling van mijn zoontje. Ik heb gewoon de meeste berichtjes genergeerd en had op hyves in mijn www gezet dat ik rustig aan het wachten was op ons beebje en zou laten weten als hij geboren was. Ik had de tel op stil en nam die gewoon lekker niet op als ik geen zin had.
ooh gelukkig herkennen jullie dit!! Ik heb m'n telefoon ook al op stil staan en log expres niet in op facebook..Voel me een stuk minder schuldig nu! Bedankt!
ja hoor ik herken het.. het liefst ga ik de deur niet meer uit... lig graag lekker op de bank en rommel thuis een beetje om. Ik kan niemand meer bellen want iedereen denkt dan dat t begonnen is dus op mijn hyves zet ik ook regelmatig dingetjes zodat iedereen op de hoogte is dat de baby nog lekker warm in mijn buik zit.
Heeeeeel herkenbaar. Mijn dochter was 2 weken te laat en de laatste 3 weken kon ik niemand meer behalve mijn man en beste vriendin verdragen. Ik heb iedereen in mijn telefoonlijst een sms gestuurd met uitleg dat ik heel erg behoefte had alleen te zijn en rust te hebben en liever niemand wilde spreken. Iedereen begreep dat blijkbaar want ik ben totaal met rust gelaten
ik ben pas 36 weken zwanger, wordt over 2 weken ingeleid maar zou gisteren horen wanneer, heeft gyn nu nog weer week uitgesteld maken volgende week de afspraak voor inleiding, ik wordt ook veel gevraagd hoe of wat en waneer ze komt, ik ga serieus waar denk ik gewoon een andere dag zeggen dan dat ik ingeleid wordt want moet er niet aan denken dat ik in ziekenhuis ben en mensen me bellen enz enz enz
Oh zo herkenbaar dit! Ik heb echt geen behoefte aan visite, telefoon, sms e etc... laat mij maar gewoon lekker met rust. En ook het sjaggie zijn herken ik erg goed. Hoort er echt bij heh? Al had ik het bij mijn zoontje lang zo sterk niet!
hier ook hoor! denk dat het echt hormonaal is! Heb absoluut geen zin in verplichtingen, verjaardagen e.d. Als mensen bellen om af te spreken zeg ik vaak nee, heb het druk of ik ben moe, of ik moet nog zoveel doen. En dan zit ik eigenlijk heel de dag op de bank met een filmpje en lekker niks te doen omdat ik er totaal geen behoefte aan heb. Dus nee vind het niet vreemd. Denk dat het ook wel normaal is aan het end van de zwangerschap.
Dat zou ik ook doen Gewoon 2 dagen later zeggen, dat je opgenomen wordt. Ik ben bij mijn eerste ingeleid maar dit heeft toen wel 2 dagen geduurd voor de weeen begonnen en ik ontsluiting had. Dus zo wie zo kan het een paar dagen duren. En ik had ook mijn tel. uitgezet werd niet goed van dat ding toen...
Groot gelijk, ik ben bij mijn eerste ingeleid en nou ja was een dag omdat ik al wel ontsluiting had maar nog geen weeen, dus aan infuus en 12 uur later was hij er...... bij de meiden allemaal spontaan dus ging ook best snel, maar ik moet er gewoon niet aan denken, heb nu ook vaak me broer hier met zijn gezin om mij te helpen omdat ik alleenstaand ben, maar soms krijg ik dan ook savonds nog visite en dan denk ik echt neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee heb er geen bal zin in, ben dan ook niet echt aardig meer geloof ik maar heel stil en kijk gewoon dom naar de tv en zeg hoognodige hahah, best erg maar waar, en ik heb nogal last van nesteldrang geloof ik, want ben vandaag stad ingeweest om alvast winterkledig te kopen voor de andere drie kids, want ja ik heb zoiets moet allemaal alvast hebben terwijl ik nog kleding zat voor ze heb..... en schoonmaken , het hele huis elke dag weer opnieuw.. hebben jullie dat ook?
Ha, ha....Hier geen ergenissen. Ik ben nog maar 33 weken en ik ben nu al aan het cocoonen.... Mischuen wel omdat ik bij de eerste bij 34 weken bevallen ben.... Maar ik laat het gewoon lekker komen... Heb zelfs eerder verlof genomen(volgende week, 6 weken voor de uitgerekende datum) om schaamteloos te kunnen genieten van het alleen zijn, lekker kneuterig op mijn eigen tempo alles klaarmaken en heerlijk languit opde bank als ik daar zin in heb..... Schuldig voelen???? ..... Absoluut niet!!!! Het is normaal denk ik.....zo aan het einde van de zs.
Zo te lezen hebben meer hier 'last' van dus..en de meesten voelen zich ook niet schuldig, dus daar trek ik lering uit! Inmiddels overtijd en ik heb een aantal mensen al vriendelijk verzocht me niet dagelijks te sms-en, bellen, pingen o.i.d. met de vraag 'en...voel je al iets?'..het is al spannend genoeg zonder al die aandacht! Lucht wel iets op moet ik eerlijk zeggen hoor..bedankt voor de tips en happy cocooning