Sorry weer een topic van mij maar ik heb echt hulp nodig. Mijn zoontje bepaald echt alles in huis, en hij is nog niet eens 1 jaar. Hij bepaalt wanneer hij wil slapen, anders ligt hij gerust tijden te gillen in zijn bed ( lees, tot we hem uit bed halen ) Als we aan het eten zijn en hij is klaar, gaat ie net zo lang gillen tot we hem van ellende maar uit de stoel halen. Dan pas kunnen we zelf nog een beetje rustig eten. S`ochtends moet ik hem de hele tijd vasthouden omdat mijn oppaskindjes anders niet kunnen eten. Hij gaat dan steeds aan de borden trekken en het brood pakken. De box hebben we maar weggehaald omdat hij er echt niet meer in wil. Bij alles wat we doen gaat hij gillen, omdat het niet zijn zin is. Hij heeft echt nog 2 slaapjes nodig maar een ritme wil hij niet aannemen. Hij ligt gerust 45 min. te gillen en krijsen in bed. Hij valt dus ook echt niet in slaap. Vervolgens is hij oververmoeid en word hij stront vervelend, waardoor hij later soms nog in slaap valt. Maar dan ligt hij savonds pas rond half 10 op bed, en of hij dan slaapt is maar de vraag. De relatie van mijn man en mij staat op knappen en een avondje samen is er ook niet vaak meer bij. Omdat J. echt ons leven bepaald. Ik kan dit niet meer, ik ben echt blij als ik hem weg kan brengen. En dat gebeurt helaas niet zo vaak. Ik heb echt hulp nodig meiden. Het standaard laten huilen werkt niet. Een ritme erin krijgen lukt ook niet, en we hebben al van alles geprobeerd. Ik werk thuis en heb die kleine dus echt 7 dagen per week. Ik trek dit echt niet meer. Please help
jeetje meid, wat pittig allemaal, zeker als je er 7 dagen per week inzit. Ik vrees dat hij al een tijdje zijn zin steeds heeft gekregen door hem te geven wat hij wil. Helaas is dit nu lastig terug te draaien aangezien hij het dan nog bonter maakt door te blijven gillen. Ik ben wel benieuwd wat je overdag met hem doet; spelen, wandelen, fietsen. Ik noem maar wat. Ik stel die vragen om een wat helderer beeld te krijgen..
Tsja, ik lees dat hij altijd zijn zin krijgt na een tijdje gillen en dat heeft ie zéér goed in de gaten... Lekker laten gillen meid!
ik doe overdag heel veel met hem. Lekker wandelen, eendjes voeren. Lekker samen naar de winkel, spelen met de bal en dat soort dingen. En janken werkt niet, echt niet. Ik heb voor mijn werk ook andere kinderen te slapen en die blert hij dan ook wakker. We zijn waarschijnlijk eerder wat makkelijker geweest en daar heb ik nu echt spijt van. Net als dat ik er spijt van heb dat ik de hele week thuis ben. Ik ben nu gewoon echt geen leuke moeder, constant moe en sjagrijnig ( hoe schrijf je dat ) en zit echt met mijn handen in het haar. We moeten het nu doorbreken maar hoe? Ik kan hem moeilijk een uur laten janken in bed, dan valt ie later wel weer in slaap, waardoor we savonds weer ellende hebben. Sorry meiden, ik zit er echt doorheen. En laten janken is hier gewoon echt geen optie, het werkt gewoon niet. Dan zet ik hem buiten omdat ik er zo gek van word
Over het savonds slapen *5 minuten regel: zodra hij gaat gillen ga je naar boven (geen oogcontact maken) legt hem weer neer in bed, zegt: het is tijd om te slapen, weltruste, slaap lekker. Legt knuffels goed en ga weer weg. Als hij weer gaat gillen wacht je 5 minuten en ga je weer hetzelfde doen. Dit herhaal je tot hij slaapt. het kan best zijn dat dit 3 uur lang duurt. Of drie dagen. Maar de aanhouder wint. consequent deze 5 minuten regel blijven doen en op een gegeven moment gaat hij echt doorkrijgen dat je wel komt, maar dat hij er niet uit gehaald wordt. Als hij bijv. na een uur slaapt en na 2 uur wéér wakker wordt en gaat gillen, doe je wéér hetzelfde. 5 minuten regel, geen oogcontact, het is tijd om te slapen, weltruste slaap lekker, hem neerleggen, knuffels neerleggen en weggaan. Steeds hetzelfde blijven doen. Overdag met gillen: zelfde: zeg tegen hem nee dat mag niet (korte boodschappen) en negeer verder. Maar zodra hij ook maar 1 tel iets WEL goed doet, gelijk zeggen: wat knap dat je zo netjes stil bent. Wat knap van je dat je zo lief zelf speelt. Wat knap van je dat je zo lief tegen de kindjes doet. Volhouden en consequent blijven. Neutraal en korte boodschappen. Moeilijk: ja Maar uiteindelijk loont het zich sterkte!
bedankt lynn. Ik ga dit zeker meenemen in mijn probeerseltjes. dank je wel. Maar wat nou als hij overdag ook steeds gaat gillen. Hij zal uiteindelijk een keer moe worden, maar dan is bedtijd voorbij ( dan moet hij meestal ook echt uit bed ivm werk ) En valt vervolgens later in slaap. Of word strontvervelend. Wat moeten we op zo`n moment dan doen
Hoi meid, wat een ellende zeg. En omdat je weinig tijd heb voor jezelf kan je ook niet eens rustig afstand nemen. Toen ik het las dacht ik meteen, wat een klein boeffie heb jij. Je kindje is inmiddels aan dit patroon gewend, kan jij niets aan doen (je dacht toen dat je het beste voor hem deed) en hij ook niet. Mijn advies, heb een pedagogische opleiding enzo gedaan en inmiddels ervaren moeder van een dochter van 4: Maak een duidelijk dagprogramma voor hem. Gebruik daar plaatjes voor en hang het ergens waar hij het kan zien. Elke ochtend laat je hem die plaatjes zien en vertel je wat er gaat gebeuren. Na elke activiteit laat je weer even het volgende plaatje zien. Klinkt stom maar werkt echt al op die leeftijd. Dus: ontbijten-aankleden-samen naar de supermarkt, slapen, broodje eten, enz enz En dan de grootste hobbel, heeeeeeeeeeeeel consequent zijn. Dus bedtijd is bedtijd. Als hij twee slaapjes nodig heeft, dan leg je hem dus 'smorgens en 'smiddags op bed. En een vaste bedtijd 'savonds. Dat wordt een enorme strijd, maar je moet er echt even doorheen, want hij wordt ouder en dus steeds slimmer! Zorg dat je hem niet drie kwartier laat huilen, maar troost hem af en toe, zonder tegen hem te gaan praten maar zodat hij wel weet dat je in de buurt bent. Hij heeft de veiligheid van mama nog nodig. Verder kan je hem ook straffen voor ongepast gedrag. Dus bordjes weg maaien mag niet. Rond de 1 jaar kan je een kindje al in de hoek zetten. Ze hebben dan al door dat ze stout zijn geweest. Dus 1 keer waarschuwen en dan 1 minuut in de hoek ( bij 1 jaar 1 minuut, bij 2 jaar 2 minuten, enz)en op een duidelijke toon zeggen dat hij stout is geweest. Probeer op de dag zelf alle goede dingen extra positief te belonen. Bijna overdreven zeggen en klappen dat hij iets zoooooo goed heeft gedaan. Wordt je zelf ook weer een beetje happy van. En als laatste tip, want het is een heel verhaal, je hebt je man hier ook bij nodig. Dus samen op 1 lijn en als hij thuis is moet hij je daar bij helpen. Even diep ademhalen, een paar dagen even doorbijten en je zult merken dat het dan steeds beter gaat. En misschien eerst even een dagje voor jezelf voordat je de strijd aangaat. Sterkte meid, het is wat hè met die kleintjes!
ik ben bang dat je hem een klein beetje te veel zijn eigen ideeen hebt laten bepalen: zoals als hij gaat gillen dan mag hij van tafel (zou ik als baby ook wel leuk vinden dat ik dan lekker mag gaan spelen), de box weg gehaald omdat hij dat niet leuk vond, hij bepaalt wanneer hij slaapt anders gilt hij iedereen wakker. Ik denk toch dat je wat strenger zult moeten zijn en consequent moet handelen bij "misdragingen" (tussen "" omdat hij heel klein is natuurlijk). Anders krijg je echt een vervelend kind dat bij alles gilt/schreeuwt en krijst om z`n zin door te drukken. Kun je niet een week vrij nemen zodat je hem overdag kunt laten gillen in bed, met een paar dagen (als jij consequent blijft) zal het al veel beter zijn. Ik heb ook een pittig ventje dat graag gilt/keihard krijst en bijt om z`n zin te krijgen, maar hij krijgt echt zijn zin niet (altijd)! Ik heb hier ook oppaskinderen dus kan ik hem ook niet laten krijsen, maar hij gaat (inmiddels, heb het hem ook moeten leren want hij wilde overdag ook alleen op mij slapen ipv in bed) gewoon lekker slapen.
een dagprogramma werkt alleen als een dag steeds hetzelfde is. Ik ga niet elke dag naar de winkel om maar even een ding te noemen. Of is het niet erg als dingen soms een beetje verschillen? en ik wist niet dat straffen nu al nut heeft. Is me namelijk al vaker verteld dat ze dit nog niet snappen. En het voorbeeld van met borden gooien klopt ook nog hier. Hij doet dat soort dingen met regelmaat. En de dingen die ik eerder heb gedaan deed ik idd omdat ik dacht dat ik er goed aan deed. Ik heb gewoon m`n best gedaan, maar dat was niet genoeg blijkbaar
een week vrij nemen gaat helaas niet. Dan verdien ik ook geen geld, en dat zijn we wel nodig. En ik weet wel dat ik consequent moet zijn maar soms gaat dat niet. Zoals het voorbeeld wat ik al gaf, wat nou als hij uiteindelijk niet in slaap valt. Dan valt hij op een onhandige tijd in slaap, of word ie om achter t behang te plakken.
Als hij het overdag ook gaat doen blijf je hetzelfde doen.Desnoods de hele 'slaaptijd' of langer. Jij hebt de regie. Dus jij bepaalt wanneer hij eruit mag. Misschien moet het idd een hele dag strijd zijn voordat hij het doorheeft. Maar blijf hem telkens, elke 5 minuten, even kalmeren. Hij moet gaan zien dat jij wel elke keer komt om hem te kalmeren, maar dat hij er niet meer uitgehaald wordt. Dat is even een strijd maar als je dit een week lang hebt gedaan weet ik zeker dat het al veel beter gaat! Oh en idd iemand geeft hier de tip, kan je niet een week vrij nemen om dit even flink aan te pakken? Dat je dus niet gebonden bent aan tijden enzo?
Ik zie net dat je geen vrij kunt nemen Werk je 5 dagen? Of 3 ofzo? Dan moet je dit gaan instellen de eerste dag dat je vrij bent en liefst dat je de dag erna ook nog vrij bent. Dus op vrijdagavond bijvoorbeeld mee beginnen. Grote kans dat het op maandag al heel anders is... straffen op deze leeftijd moeten kort en duidelijk zijn. korte boodschap, korte straf en dan ook over en weer normaal doen. En echt, blijf hem op alle momenten dat ie juist wel lief doet, complimenten geven, HEEL VAAK. En slecht gedrag zoveel mogelijk kort benoemen en negeren of idd eventjes op een krukje zetten of in de hoek (al ben ik daar zelf geen voorstander van) Hoe vaker jij super blij en vrolijk op hem reageert als hij goed gedrag laat zien, hoe sneller hij doorkrijgt dat díe aandacht veel leuker is. onthoud: negatieve aandacht is ook aandacht. En dat is wat hij wil, aandacht. En jij moet duidelijk gaan zijn in wanneer hij aandacht kan krijgen (goed gedrag) en wanneer niet (slecht gedrag)
Zie mijn antwoord op 1e pagina. Zou het misschien wel wat makkelijker maken maar is gewoon echt niet mogelijk
ik werk momenteel maar 2 dagen maar dat is nog niet zolang. Werk normaal gesproken 4 dagen. Ik ga het zeker voorleggen aan mijn man ( die moet er natuurlijk ook aan mee willen werken ) maar ik moet toegeven dat ik niet heel sterk in mijn schoenen sta en met regelmaat met hem mee sta te huilen ( schaam ) En heb langzaam de hoop al een beetje opgegeven. Had me heel wat anders voorgesteld bij het moederschap. Voel me echt een slechte moeder
o meid ik zit je verhaal te lezen en ik met de vorige berichten eens hier zitten we dus bij babylon(wel om meerdere dingen ) maar ook om noa uit het ritme te halen dat zij niet alles mag bepalen zover wil je het echt niet laten komen even doorbijten maar je krijgt er iets moois vo9or terug
Meid, je bent ECHT geen slechte moeder!!! Vergeet die gedachte a.u.b. heel snel! je doet je best en denk je dat hier alles vlekkeloos gaat? Ik heb ook zo'n periode gehad met mijn meisje hoor, ook rond die leeftijd en dan werd ik ook gillend gek! Maar het is wel echt zo, je moet jezelf even heel hard toespreken dat je nu ECHT consequent gaat zijn. En je zult echt zien, drie-5 avonden verder en het gaat ECHT beter. Maar je moet wel consequent blijven, hij heeft niet na 1 avond door dat mama anders blijft doen...hij is eraan gewend dat hij zijn zin krijgt...dus jij moet dat veranderen en voel je daar alsjeblieft niet slecht over, want jij hebt gedaan wat je dacht dat goed was, en dat is toch het belangrijkst? Ik doe ook (elke dag) wel iets stoms dat ik denk: nou nou dat heb ik weer niet slim gedaan zeg... Maar dat is moederschap Je hoeft geen perfecte ouder te zijn, echt niet, maar wel is belangrijk dat je duidelijk en consequent bent...voorspelbaar. Je moet te vertrouwen zijn. En dat ben je nu ook, maar je gaat nu iets veranderen waardoor je in feite nog steeds te vertrouwen bent (je komt immers elke 5 minuten hem gerust stellen) maar je laat wel merken dat jij bepaalt en niet hij...
Volgens mij zit het probleem niet in een kind dat zijn zin altijd heeft gekregen, zo werkt een kind van een jaar namelijk nog niet. Ja, hij "begrijpt" dat gillen iets oplevert, maar een kind van deze leeftijd denk hier nog niet verder bij na! Hij doet dit dus echt niet om lastig te doen\ te pesten of noem maar op. Als ik je verhaal lees, vrees ik ook dat het probleem eerder is dat je zoon in een moeilijke periode terecht is gekomen, is ook voor ouders zware periode, die reageren (bewust of onbewust) hierop, kind gaat lastiger doen, ouders zien het niet meer zitten (zeg niet dat ik dit niet begrijp), dit zorgt voor heel veel stress, waardoor kind nog lastiger wordt, hier worden de ouders nog meer gespannen van, enzovoort. Wat mij nodig lijkt, is dat de cirkel doorbroken wordt, zodat je zoon terug, voornamelijk, positieve aandacht krijgt. Laten huilen en gillen lijkt me dan ook zeker GEEN oplossing in dit geval (niet dat ik vaak vind dat laten huilen een oplossing is, maar dat terzijde), eerder proberen te voorkomen dat hij gaat gillen, zodat deze gewoonte doorbroken wordt. Ik weet niet of het doenbaar is voor jullie, maar anders zou ik zeker proberen om geregeld een oppas te regelen, zodat jij en je man er tussenuit kunnen en een beetje van de stress en spanning af kunnen komen. Misschien is het in dit geval zelfs niet verkeerd om professionele hulp in te schakelen, omdat ik vrees dat je er echt al heel erg onderdoor zit en dan lijkt het me moeilijk om zo'n situatie terug om te draaien. Ik wil je in elk geval veel sterkte wensen, want het lijkt me zeker wel zwaar.
Hoi, ben ik weer. Je geen slechte moeder voelen hoor! Je roeit met de riemen die je hebt.... Het is ook het zwaarste beroep van de wereld! Je doet ontzettend je best en het feit dat je het hier bespreekt vertelt mij dat je het zo graag goed wil doen voor je mannetje. Probeer jezelf elke ochtend even op te peppen. Gewoon moed inspreken, het komt allemaal goed. Jij bent de mama, dus jij hebt de regie. Wat betreft het dagprogramma, dat hoeft niet elke dag hetzelfde te zijn. Je kunt van die vierkante vouwblaadjes kopen en daar (als je handig bent) zelf activiteiten op tekenen of plaatjes van internet halen. Elke avond plak je dan voor de volgende dag het schema voor die dag op. Dus een werkdag ziet er dan voor je zoontje anders uit dan een dagje thuis en ook dan kunnen de activiteiten nog verschillen. De truc is dat hij door gaat krijgen dat als een bepaald plaatje is geweest het volgende plaatje komt. Dus hij ziet wanneer het slaapmoment gaat komen. Kindjes hebben behoefte aan een bepaalde structuur en regelmaat in hun leven en dit trucje kan heel veel rust geven. Probeer rustig te blijven, probeer niet tien stappen tegelijk te maken en vraag eventueel hulp! Heb je lieve mensen om je heen die je kunnen helpen??? Of maak het eventueel bespreekbaar op het consultatiebureau. Ze kunnen dan een dagje met je meekijken en je tips geven. Bijkomend voordeel is dat ze je ook vertellen wat je wel goed doet, want dat zal ongetwijfeld heel veel zijn ook al zie je het zelf niet meer zo!
Ik zie het anders. Idd bepaald jouw kleintje het hoe en wat want hij/zij kan nog niet denken 'goh laat ik mama pesten om lekker niet te gaan slapen' Je kunt zeker het gillen negeren voor een tijdje, maar hij kan ook nog niet anders duidelijk maken wat ie wil hij is nog maar 11 maanden hoor!