Helemaal mee eens! Ik krijg die vraag ook regelmatig, met mijn 4 kinderen. Hier is er gelukkig genoeg financiële ruimte voor een 'groot' gezin. Ze kunnen krijgen wat ze willen (niet dat ze dat krijgen hoor...) Ik kan ze aankleden zoals ik wil en we kunnen 2 keer per jaar op vakantie. Klinkt mss wat opschepperig, maar ik zie het ook echt als een 'zegen'! Ik weet niet of ik het zou redden als we het financieel een stuk minder zouden hebben. Dat geeft toch een hoop xtra zorgen, en je hebt je energie gewoon nodig voor je gezin, huishouding ed, als je gezin groot is. Dan ga je wss ook heel anders over het kinderaantal denken. Ik heb nooit hoeven denken of het wel/niet zou kunnen. Dan hoef je er ook niet over na te denken of het financieel en qua ruimte gaat lukken. Gezinnen die dat wel doen gaan er dan al heel snel van uit dat wij ondoordacht kindertjes op de wereld gezet hebben. Ik geniet gewoon van de luxe dat ik niet met die 'problemen' zit. Maar... mijn gezin is nu wel compleet met 4 kinderen hoor. Ook al is er nog genoeg ruimte in portemonnee en huis, mijn lijf vindt het gewoon genoeg!
Ik ken ook een paar gezinnen (2) die nu zwanger zijn van hun 5e of 6e, en die kijken ook niet echt naar deze dingen, zoals het financiele, die moeder's hebben mij ook weleens gezegd dat zolang ze vruchtbaar zijn er gewoon kinderen bij blijven komen. Maarja, dan kun je wel doorgaan tot 19 zoals die vrouw in Amerika. Is dat die vrouw van die dominee trouwens wat weleens op tv is geweest? die hebben het geod ja, maar avst niet alleen van zijn loon Naar mijn weten heeft Amerika geen kinderbijslag, misschien hebben ze wel een enorme erfenis? als ik dat zou hebben zou ik ws. niet twijfelen en minstens 3 of 4 kinderen willen, aangezien ik me daar dan nooit zorgen over hoef te maken. Ik ken zelfs een gezin van 10 (of ze er inmiddels meer hebben weet ik niet...ik heb ze al jaren niet meer gezien). Die vrouw bleef ook gewoon zwanger worden, want het kon Uiteraard heeft iedereen hier een eigen keuze in, en grote gezinnen zijn hartstikke tof maar voor mijn eigen gemoedsrust en gezin zeg ik: niet tegen elke prijs. Ik wil wel wat voor mijn kinderen kunnen betekenen, ik heb een familielied in de schuldhulp, die straks weer met te hoge schulden komt, want een D*S*B hypotheek die veeeeel te hoog is, en zo blijf je doorgaan he...zullen nooit kunnen sparen voor hun 2 kinderen. Dan denk ik bij mezelf: logisch dat ze niet meer kinderen willen, dit is al zo zwaar. Maar kun je het je prima veroorloven, prima, vooral doen! hartstikke leuk veel kindjes!
Nog een opmerking over ruimte: zolang kinderen klein zijn is die ruimte niet erg van belang. Als baby hebben ze bij ons geslapen, eigen kamer echt niet nodig. Maar als het pubers zijn? poeh, dan is het wel fijn, weet ik nog van mezelf. Nou hebben wij dat probleem niet, we zijn 3 maanden geleden verhuisd naar een huis met 5 slaapkamers, 3 in gebruik, 1 is een (tijdelijke) waskamer. Dus praktisch gezien zouden er nog 2 kids bij kunnen, maarja, huis is niet geodkoop, ik werk niet ft. dus....2 of 3 kinderen is wel een max voor ons op 't moment.
Ik wil ook dat ze een eigen kamer hebben hoor, zeker als ze naar de basisschool gaan. Ze vinden het vaak leuk om met een vriendje/vriendinnetje op hun eigen kamer te spelen. En het is ook heerlijk als ze lekker rustig op hun eigen kamer kunnen lezen/spelen. Dat heb je gewoon nodig met 3 andere kinderen om je heen. De oudste twee hebben op hun 5de een bureautje gekregen, kunnen ze heerlijk knutselen en tekenen op hun kamer. En over sparen: dat vindt ik ook heel belangrijk, het is niet zo dat je je kinderen kunt verkopen dat je niets gespaard hebt voor hen omdat ze al genoeg hebben gekost...
Ik wil(de) altijd graag 4, net zoals ik altijd heel jong moeder heb willen worden (helaas niet gelukt) maar okay, 24 jaar is ook nog niet zo oud. Mijn man is het hiermee eens. 3 vind hij dan "ook al" goed genoeg, maar we zien wel wat de tijd ons brengt Heb wel altijd gezegd mijn familie compleet te willen hebben, hopelijk, voor mijn 30ste. Dus kijken of het er echt 4 worden of toch iets minder, maar we zien het allemaal wel. Alles op z'n tijd en hopelijk niet veel leeftijdsverschil tussen de kids. Waarom wij er 4 in't hoofd hebben. Ik zelf kom uit een familie met 7 kids en mijn man met 4, en een grote familie is gewoon leuk, gezellig en als het 'kan' waarom niet hé
Hallo ik stel toch ook een vraag of niet? Ik vraag juist of ze dat ook meeneemt of puur kijkt naar of ze wel kinderen kan krijgen. En het is heel leuk als je het aan kunt dan is het hartstikke leuk (al moet ik er zelf niet aan denken om de aandacht te verdelen onder 10 kinderen bv ik vind persoonlijke aandacht heel erg belangrijk en dat gaat toch verloren met 10 kinderen, je hebt nu eenmaal niet zee-en van tijd toch? Niet erg als je dat zelf niet erg vind maar ik zou daar niet mee kunnen leven. Het is toch een hele normale vraag om te kijken wat iemand met veel kinderen motiveert en wat ze belangrijk vinden voor hun gezin. Ik vind een werkende baarmoeder je niet het recht geven om maar kinderen te blijven krijgen, maar zolang je de ruimte ervoor hebt in huis en hart en portemonnee dan is dat helemaal prima!
oei gevaarlijke titel hoor. Van kleins af aan riep ik altijd dat ik twee kids wilde. Mijn man riep altijd 4. We zijn 3 jaar voor Levi bezig geweest.Toen was ik al heel blij met hem en konden alleen maar hopen dat het nog een keer mocht lukken. Inmiddels trotse mama van Levi en Elin. en natuurlijk van Milou* die op een afstandje mee kijkt maar in mijn hart wel mijn dochter is. Wij vinden het nu goed zo. We zijn gezegend met twee prachtige gezonde kinderen. Als deze beide op de basisschool zitten willen we gaan kijken of het mogelijk is om misschien nog een pleegkind in huis te nemen.
Hoeveel kinderen je zou willen he, is de vraag, niet of je dat dan ook daadwerkelijk doet en ook daargelaten of het uberhaupt wel kan? als mijn kinderen engeltjes zouden zijn, zich altijd zouden gedragen, ik mega zwangerschappen zou hebben gehad, dan had ik er wel 4 gewild, nu zeg ik: 2 is geod, en misschien een 3e. Ik wil niemand kwetsen hoor met de titel, ik was gewoon benieuwd hoeveel kinderen tegenwoordig nog wensen, zeker aangezien het jaren geleden heel erg in was 2 kinderen te hebben Nu lijkt 1 kind, of juist meer dan 3 weer in
Ik heb 3 kinderen en voor nu zeg ik prima zo, ze hebben allemaal een eigen kamer en het is financieel ook goed te doen maar wie weet wat de toekomst brengt ik zeg nooit nooit.
In mijn hoofd leek mij 3 kinderen het ideale plaatje en soms nog wel. Maar mijn man trok al wit weg toen ik over een 2e begon, dus een 3e komt er niet. En eigenlijk vind ik het diep van binnen ook wel prima zo.
Mijn ideaal was altijd 3..maar met mn ex NIET! Nu hebben we die (3e van nieuwe man)....maar zou er best nog 1 bij willen...of misschien wel 2? Mn man is er pas na zn dochtertje achter dat hij het toch wel HEEL erg leuk vind...maarja... Het zal niet meer gebeuren denk ik....kwa financiën en leeftijd...
Ik wilde er 3 of 4 maar of dat 'm gaat worden is maar de vraag. Mijn zoontje is gezond en ben ik heel gelukkig mee, ben zwanger van de 2e maar deze zwangerschap zit niet mee. De eerste weken alleen maar bang geweest voor weer een miskraam, en nu was de 20 weken echo niet goed. Het is maar afwachten voor ons hoe en wanneer dit kindje ter wereld gaat komen. Of het uberhaupt wel een overlevingskans heeft. Kan je zeggen, dat hakt er behoorlijk in voor je toekomstbeeld qua kinderen. Want als een volgende dit ook kan krijgen, ga je je toch afvragen of je dat een kleintje aan wilt doen.
k dacht vroeger aan 3, maar nu na 2 zeker niet verkeerde zwangerschappen maar wel 1e hele heftige bevalling met spoedks er achteraan en 2e geplande ks want mijn baarmoederhals is afwijkend is het wel genoeg geweest! Ben super trots op mn 2 gezonde meiden! En k wil gewoon nu echt niet meer zwanger zijn!
@desiree: jeetje, wat heftig! Ik kan me heel goed voorstellen dat je ideeën daardoor veranderen. Wij zouden graag in ieder geval 3 kinderen willen. (Ben nu zwanger van de tweede). Ik ben thuis, er zijn genoeg inkomsten, dus wat dat betreft zou het kunnen. Wel wil ik even afwachten hoe het straks met 2 kinderen bevalt, en zou ik de derde pas willen als de eerste naar school gaat. 'Heel veel' hele kleine kinderen lijkt me erg zwaar. Als de oudere kinderen wat zelfstandiger worden, lijkt de keuze voor nog een kindje erbij me makkelijker gemaakt. Ik heb de eerste keer een superzwangerschap gehad, deze keer ben ik erg misselijk geweest. Ik merkte dat ik op dat moment echt dacht dat we het hierbij maar moesten laten, zo verschrikkelijk voelde ik me.... Nu ik me weer goed voel, en eigenlijk gewoon weer een superzwangerschap heb, is het beeld ook meteen weer veranderd. Je weet nooit wat er gebeurt of wat er op je pad komt, waardoor het beeld dat je voor ogen had verandert....
ik ben 21, getrouwd, 19 weken zwanger van mijn 1ste kindje en ik zou graag ongeveer 4 kindjes willen -als het wordt gegeven natuurlijk en de omstandigheden daar zijn....
Ik had altijd in mijn hoofd 4, mijn man 3, vond 4 teveel - en we wilden ze het liefst dicht op elkaar als dat zou lukken. Toen bleek het voor ons heel moeilijk zwanger te worden en hebben we een tijd gedacht al heel blij te zijn met 1 (al waren we dan ook zeker snel doorgegaan met behandelingen voor een 2e). In februari ben ik in 1x bevallen van 3 kinderen, haha... en ik krijg van iedereen de opmerking dat ik dan wel mooi in 1x klaar ben, terwijl wij het er nu dus juist helemaal over eens zijn dat wel heel heel graag nog een 4e zouden willen.......... over een paar jaar - als dat ons gegeven is natuurlijk. Maar eerst deze drie maar uit de luiers.
Moeilijke vraag.. Hier hebben we samen altijd de wens gehad voor een groot gezin met 4 of 5 kinderen. Onze eerste was een erg lieve en makkelijke baby. Toen zij 6 maanden was, was ik zwanger van de 2e. Dat liep allemaal even anders.. Ze was een huilbaby, met Kiss, verborgen reflux, en KMA. Heeft de eerste weken veel in het ziekenhuis gelegen en heeft mij al mn kracht gekost waardoor ik helemaal de weg kwijt raakte. Gelukkig met alle hulp weer bovenop gekomen... en de wens voor een 3e kwam heel voorzichtig weer om de hoek kijken.. Nog voor we het beseften was ik zwanger van de derde! Mijn man grapte al, ach misschien ooit nog wel een 4e. Ik zei heel stellig, nee schat ik vind 3 echt wel genoeg, en 3 kids in 3 jaar heeft voor mijn lichaam ook wel genoeg gekost. En toen kregen we een echo... Ik grapte : ik ga echt gillen als het er 2 zijn!! En ja hoor... het zijn er twee! En we zijn er dolgelukkig mee! 1 ding weet ik heel zeker. Hierna is het genoeg! 4 kids in 3 jaar. Ik ben nog maar 26 maar denk erover om met te laten sterriliseren hierna. Voor mij (en mijn lijf en wat ik aankan) is 4 de max. Ook omdat wij elke keer in de 1e ronde zwanger waren, wil ik het "risico" niet meer lopen. Ik kan me wel voorstellen dat dit een hele moeilijke vraag is voor velen... Ik zeg altijd : zeg nooit, nooit... je weet immers niet wat er nog op je pad komt..