Mijn dochtertje kreeg haar oorbelletjes toen ze 8 maanden was. Hier in Spanje schieten ze overigens al gaatjes in de oren bij de pasgeboren meisjes in het ziekenhuis. Een meisje zonder oorbellen kan hier dus echt niet. Maar los daarvan, wij vinden het zelf gewoon heel lief staan. P.s we hebben gestudeerd en zijn ook geen tokkies of ordinaire asos Smaken verschillen.
Niet???? Nou zeg...wat een openbaring . Mijn broertje heeft vroeger ook een oorbel gehad en zo'n klein staartje in zijn nek. Best fout al zeg ik het zelf, maar hij wilde het zo graag en mijn vader en stiefmoeder (zijn moeder) waren nooit zo moeilijk dus die vonden het prima. En nee....hij is ook niet in de goot beland. Is inmiddels een verstandige, hardwerkende jongeman van 23 . Ik zou het trouwens ook best vinden als mijn zoontje rond zijn 6e een oorbel zou willen. Ik maak daarin geen onderscheid tussen mijn dochter en zoon. Maar goed, beetje off-topic, want dat was niet de vraag van TS. Sorry!
ik vind het ook echt verschikkelijk als een baby oorbellen heeft! zo'n klein grietje voelt lekker veilig bij mama mag lekker op schoot zitten en dan pang!! pijn zooooo zielig. Siënna mag het als ze er om vraagt maar niet voor ze 6 is (ook al vraagt ze erom) en hetzelfde geld voor jayden... owja wij hebben niet gestudeerd
Hoezo? Je bepaalt toch nog steeds zelf of je een gat in je kind maakt? (okay, gaatje maar toch.. dit klinkt als 'omdat iedereen het doet'.. gelukkig dat je het zelf ook mooi vindt)
Zal wel een cultuur ding zijn, surinamers doen het direct na de geboorte met naald en draad vaak, is ook heel normaal.
Natuurlijk is het een cultuurding! Het is zelfs een directe omgevingsding. Dat bepaalt immers wat jij normaal vindt.
Ik vind t onzin om m'n kind onnodig pijn te doen omdat ik t leuk of schattig zou vinden (wat ik overigens niet vind. Vind een baby met oorbellen helemaal niks). Zij mag dit later zelf bepalen. Haar lichaam, haar keuze.
Als ze er zelf om vraagt en dan nog is het afhankelijk van haar leeftijd. Kan er geen getalletje aan vast plakken, we zien het dan wel. In elk geval gaan we niet over één nacht ijs. Los daar van vind ik het bij baby's en kleine kinderen helemaal niet mooi, net als zo'n zilveren armbandje ofzo... ze zijn al zo mooi en puur van zich zelf, ik wil dat niet gaan behangen met sieraden, vind ik helemaal niet nodig.
Persoonlijk vind ik oorbellen bij baby's echt niet mooi, maar als ik een meisje zou hebben zou ik het pas overwegen als ze er zelf om kan vragen en interesse in toont. Ik weet nog dat dat met mij ook zo ging, ik was een jaar of 7, 8 denk ik en toen ben ik met m'n ouders naar de juwelier gegaan en heb gaatjes gekregen en direct een paar prachtige zilveren oorbelletjes. Ik was er zo blij mee! En zo moet 't zijn vind ik, het kind moet zich beseffen wat er gebeurt als er gaatjes worden geschoten. Hier kwam laatst m'n stiefzoontje van 11 thuis met een gaatje in z'n oor.... had ie een keer tegen z'n moeder gezegd en die was dan maar meteen met 'm meegegaan om 't te laten doen. Bij ons waren de poppen aan het dansen want papa vond het helemaal niet oké! (Het was ook niet even gemeld van tevoren). Na een goeie week begon het wel zo ontzettend te zweren (stiefzoontje had 't niet goed onderhouden met schoonmaken en ontsmetten en liet ons er niet aankomen) dat hij er zelf meteen genoeg van had en we het ding eruit hebben gehaald en hij heeft er nooit weer naar getaald....haha! Afijn, beetje offtopic.
Onze meid heeft oorbelletjes gekregen toen ze 15mnd was. Ze heeft er nooit last van gehad of aan gezeten. Overigens zijn er speciale babyknopjes. Die zijn kleiner dan normale oorknopjes. En nee deze zijn niet tokkie-achtig, maar juist heel schattig! Gister zag ik wel een baby van bijna 3mnd met "gewone" knopjes, en die waren naar mijn idee idd wat groot. Maar ieder denkt daar anders over natuurlijk.
Hier pas als ze er zelf om vraagt. En wanneer dat is...? Ikzelf was volgens mij een jaar of 5 toen ik mijn moeder vroeg of ik gaatjes mocht. We zijn toen samen naar de juwelier gegaan, wat was ik blij!
sluit me er helemaal bij aan!!! k kan me nog goed herinneren dat ik oorbellen kreeg, o wat was ik trots! mijn dochters krijgen het echt pas als ze minimaal 6 jr zijn en dan als ze er zelf om vragen!
idem hiero.... zeker over die tongpiercing.. waarij mijn moeder zeid at ze hem eruit zou trekken en ik heel boos antwoordde dat het toch zeker mijn lichaam was. Daarnaast had ik er al zaker 3 maanden over gedacht en heb hem ondertussen nog steeds.
Ik was ook heel trots toen ik met 6 jaar gaatjes in mijn oren mocht, ik moest het zelf betalen van mijn ouders, vooral mijn vader was er niet zo blij mee. Ik wilde het zo graag, heb er 4 maanden voor gespaard. Toen we bij de juwelier kwamen waren net de prijzen verhoogd, mijn vader vond het zo sneu voor mij dat ik nu niet genoeg geld had en besloot daarom om het maar helemaal te betalen. Ik was zo blij en trots en ik weet het nu nog, zo hoort het ook vind ik. @trisha: ja, jij vind het schattig.. Ik vind alle oorbelletjes, hoe klein dan ook, tokkie-achtig staan.
Waarom niet? Ik heb ook gewoon gewacht tot ik 16 was, wat bij ons de regel was. Ik wist altijd precies waar ik aan toe was.
M'n dochter mag ze, zodra ze aangeeft dat ze ze wil. Als ze heel jong is (4 jaar, ofzo) zal ze het wel een paar keer moeten zeggen, voordat ik het ga laten doen. Niet gelijk bij de eerste keer dat ze er ook maar iets over zegt. Ik was zelf trouwens 12.
Ik vind het altijd zielig, baby's met oorbellen. Je gaat toch in zo'n lijfje prikken. En het is een versiering van het lichaam, wat heeft een baby daar nu aan? Als mijn dochter het zelf wil, dan mag ze het...
Omdat niet alle puberkindjes even goed luisteren. Als je een latere reactie van mij leest, kun je ook zien dat ik het antwoord enigszins nuanceer.
Ik heb geen dochter, maar als ik een dochter zou krijgen dan zou ik denk ik wachten tot ze het echt zelf wil. Dus inderdaad na een paar keer vragen. Zelf heb ik gaatjes gehad vanaf mn 3e of 4e jaar denk ik. Altijd ringetjes gedragen tot een jaar of 12 (van stekertjes kreeg ik onstekingen). Toen dicht laten groeien en weer open laten schieten toen ik een jaar of 16 was. En daarna weer dicht laten groeien. Nu zijn ze dus dichtgegroeid, maar om nou te zeggen dat ik voor mn leven verminkt ben? Nee dat valt ook wel weer mee.. je ziet het niet eens. Dus ik heb er niet zoveel moeite mee om bij een dochtertje ook gaatjes te laten prikken, maar pas als ze er zelf om vraagt.