ter informatie. De reden dat we hem om 5 uur weer uit bed hebben gehaald is omdat hij al 2 keer had geslapen. Hij leek moe dus we wouden het gewoon proberen. Savonds was de visite al weg toen de ellende begon, dus dat kan het niet zijn. Nu weer ligt hij te gillen in bed en is hij helemaal overstuur. Sorry maar woorden van jullie doen het niet goed werkt nu echt niet. Wij doen echt ons best, maar ik weet niet meer wat ik moet doen. Gisteravond hebben we hem uit bed gehaald omdat zijn neus helemaal vol zat en hij geen lucht kon krijgen, hadden we hem dan maar moeten laten liggen? En daarna wisten we het niet meer, we zijn 4 uur bezig geweest en toen pas hebben we hem uit bed gehaald. Wat moeten we nog meer?
Je moet niets, maar waarom ben je niet gewoon bij hem gaan liggen? En dat de visite al weg is, zegt niets, als kindjes overprikkeld zijn overdag, verwerken ze dat 's avonds. En kleine kindjes die nog niets anders kunnen, kunnen dan gaan huilen om het te verwerken. Vaak verwerken ze het echter veel sneller als ze lekker bij papa of mama in een rustige liggen.
Ik denk dat je kindje erg reageert op prikkels. Die zou ik dus proberen te minimaliseren. Met dit soort gelegenheden, kort visite (max 2u) en idd niet te veel mensen (10 is al erg veel voor kinderen), geen harde muziek ed en eventueel halverwege even naar buiten met de kleine. Hier zijn er altijd twee oma's die dat graag op zich nemen . Sowieso prikkels reduceren: geen muziek aan overdag (behalve soms wat rustige kinderliedjes, maar beter is zelf zingen ), geen tv aan als je kind erbij is, veel naar buiten ed. Ik zou verder kijken hoe je kindje in slaap valt als je erbij blijft of als hij bij jou ligt. Misschien ook tijd om over te gaan op 1x slapen? M was ook een slechte slaper en haar moest je juist pas naar bed brengen als ze bekaf was, dus niet bij de eerste moeheidssignalen! Dan ging ze namelijk in verzetstand en werd alleen maar wakkerder. Dus bij de eerste moeheidssignalen ging ik juist nog even boekjes lezen of een ander rustig spelletje met haar doen. Misschien is het boek Lekker slapen zonder huilen iets voor jullie?
We moeten toch een beetje normaal een verjaardag kunnen vieren, ben ondertussen al bang om ergens heen te gaan met hem. Ook al is het maar kort. Over 3 weken is zijn eigen verjaardag, dan hebben we zo`n 20 personen in huis zitten. En met mijn werk is het ook druk. Bij hem liggen gaat niet ( zou niet weten waar ik moet gaan liggen ) maar als je bij hem blijft vind hij heel veel te gezellig ( dan blijf je stil zitten en praat niet ) en gaat hij staan en kletsen. Dan kan je hem vaak weer neerleggen maar slapen zal hij niet. Dit hebben we al geregeld geprobeerd. En 1 keer slapen is een poosje goed gegaan, maar dat lukt nog niet. Hij heeft die 2 keer slaap echt nog nodig, al krijgt hij die vandaag ook niet.
en we leggen hem meestal idd pas op bed als hij echt al een tijdje aangeeft moe te zijn. En een verhaaltje lezen maakt hem alleen maar wakkerder, hier kwamen we pas na een aantal maanden achter.
Oh gets het is trouwens geen kritiek he op jullie, we proberen jullie ook alleen maar te helpen. Jullie zijn ook bijna aan het einde van jullie latijn. Is hij ook zo als hij bijv een dagje bij opa en oma is? dus zonder papa en mama erbij?
Oh nee, ik had een superlange reactie geschreven, maar hij is nu weg Pfff... Even kijken wat ik er nog van weet. Dit soort dagen/avonden blijf je af en toe houden. Zeker als het druk is door visite/bezoek. Ze moeten zoveel verwerken van de dag, hebben zoveel prikkels gehad dat slapen nu eenmaal moeilijker is. Wat je anders had kunnen doen: voordat je kindje helemaal op was, op bed leggen. Dus ergens tussen 5 en half 8. Als ze eenmaal TE moe zijn, kunnen ze niet slapen. Als ze zo hysterisch en overstuur worden in hun bedje dat hun neusje prompt verstopt gaat zitten, kost het daarna nog aardig wat tijd om te troosten of tot rust te laten komen. Logisch dat hij daarna sowieso niet meer kon slapen. Jammer dat het wiegen op zijn kamertje niet hielp, vind ik wel een goed idee. Gelukkig lukte het wel om uiteindelijk in de auto in slaap te vallen. Wij vierden vorige week ook onze verjaardagen en ons meisje ligt normaal voor 7-en in bed. Maar ook zij wilde niet slapen. Uiteindelijk ook naar beneden gehaald en in slaap gewiegd... Dus ook later dan normaal. Waarschijnlijk was jouw ventje zo oververmoeid dat het hem niet meer lukte. Je bent al gauw geneigd te denken dat je kindje dan "kiest" voor gezelligheid, maar dat is op deze leeftijd meestal niet het geval. Je kindje heeft zoveel te verwerken en is inmiddels TE moe om in slaap te kunnen vallen. Oververmoeide kindjes kunnen dat vaak niet meer. Hij was om half 8 helemaal op zei je en daarna zo overstuur geworden. Ik vind het niet gek dat het hem niet meer lukte. Knuffelen/wiegen/tot rust laten komen/ evt. in de auto in slaap laten vallen is dan ook alles wat je kunt doen. Wat dat betreft heb je het heel goed gedaan denk ik, maar het was gewoon teveel voor jullie mannetje. De 5-minuten regel werkt duidelijk niet bij je zoontje. Als hij zichzelf zo overstuur kan maken, is dit niet iets voor hem. Ons meisje heeft dat precies zo. Wordt helemaal hysterisch. Sowieso is de 5-minuten regel vooral bedoeld voor kindjes die op tijd in bed leggen (dus die niet al oververmoeid zijn) en die niet willen slapen (in tegenstelling tot niet kunnen slapen). Ik zou zeggen: ga zo door met de dingen die wél werken! Probeer je zoontje echt eerder op bed te leggen en niet te wachten tot hij op is. En denk alsjeblieft niet dat hij gezelligheid "verkiest", hij was naar mijn idee gewoon TE moe. Ook niet denken dat hij, als hij het voor het zeggen had, pas diep in de nacht zou gaan slapen. Zoals ik al eerder aangaf, het is bij oververmoeide kindjes niet een kwestie van niet willen, maar van niet kunnen. Succes de komende week! Ben benieuwd hoe de komende dagen aan.
Misschien 1 ding aanhouden en dit echt een week lang proberen. En misschien niet uit bed halen en dit en dat en zus en zo.
Als waarschuwing: dit werkt dus niet voor alle kindjes. "Even huilen" werkt niet als je kindje zichzelf overstuur huilt. Als hij zo erg in paniek raakt dat zijn neus verstopt gaat zitten, waardoor hij natuurlijk nog erger in paniek zal raken, dan is dit niet een kindje wat zichzelf in slaap huilt... Ons meisje gaat zo hard huilen dat ze werkelijk bijna stikt. Nou dan laat ik haar echt niet liggen!!! Hier werkt het bijv. veel beter om haar uit bed te halen, te troosten, even een klein flesje en dan gaat ze daarna meestal gewoon slapen.
de keren dat hij bij mijn ouders heeft geslapen ging het goed. Die denken dus ook dat we ons aanstellen. Bij mijn schoonouders ging het redelijk, en die denken een beetje hetzelfde
Ik laat sowieso geen huilende kindjes liggen, ze huilen niet voor niets. Ook al willen ze aandacht, dat is ook iets. Consquent laten liggen van een kindje dat ligt te huilen is toch gewoon heel zielig? Hier zou het overigens ook niet werken denk ik. Als mijn dochtertje huilt bijvoorbeeld ga ik er even heen, ga ik bij haar op bedje zitten en troost haar even, eventueel slokje water en slaapt ze vaak weer verder. Gaat ze echt huilen haal ik haar eruit. Klaar.. Ik doe geen wedstrijd met mijn kindje om te kijken wie de langste adem heeft. @mamavanjs: het is heel normaal vind ik om dit soort dingen te vermijden hoor, vooral het eerste jaar. Wij zijn het eerste jaar ook alleen maar naar verjaardagen gegaan van alleen de mensen die heel dicht bij ons staan en voor de rest niet, want mijn zoontje kon er echt heel slecht tegen en raakte erg overprikkeld.
Dat oververmoeid zijn kan wel kloppen, maar dat is eenmalig. En dit gedoe is al tijden zo. En nu is hij ook bekaf, terwijl er vandaag geen rare dingen zijn. Ik ben vrij, dus geen kinderen in huis. Hij heeft al meerdere keren op bed gelegen maar geen van de keren wil hij slapen, en eerder was hij nog gewoon moe, niet bekaf. Hij is nu aan het eten ( lees: brood op de grond gooien ) en dan ga ik het weer proberen. Maar heb er al geen hoop meer in.
Ik ben het volledig met Suus1983 eens mbt aanpassen van levenstijl. Je schrijft dat je normaal een verjaardag wilt kunnen vieren maar waarom zou je dat doen als dat zo'n negatief effect heeft op je zoontje? Ons zoontje is onze prioriteit. Wij hebben voor hem gekozen en zijn dus verantwoordelijk voor zijn welzijn. Dat ons/mijn sociale en prive leven daar momenteel bij in schiet is mijn probleem en ik vind het heel belangrijk dat het niet zijn probleem wordt omdat ik bijv een verjaardag wil vieren.
@ suus, dit was een verjaardag van iemand die dicht bij hem staat. Mijn verjaardag namelijk. Ik weet dat je dingen op moet geven voor je kindje maar nu zou ik mijn hele sociale leven op moeten geven. Ik doe al niks voor mezelf, ben alleen maar met hem bezig en de dagen dat ik werk ook met de andere kids.
Queen, ik vind het ook een beetje ver gaan hoor, om alles op te geven, TS, mag ook nog wel een eigen leven hebben vind ik, en hoe vaak vier je nou een verjaardag in een gezin van 3? Ook niet dagelijks..
bij ons is ook ons zoontje prioriteit nummer 1. Maar ook op andere dagen is het ellende, dus waarom zou het per se aan de verjaardag moeten liggen. Bij mijn ouders gaat het goed, ook met een verjaardag. En daar is het veel drukker dan hier. Denk meer dat het gewoon aan de ouders ligt, mij en mijn man dus
Op mij komt dit over alsof het je enigszins verbaast dat hij bekaf is. Hij sliep vannacht pas om 1 uur...uiteraard is hij bekaf. Het kan makkelijk een paar dagen duren voordat na zo'n dag/nacht weer een beetje een schema heeft.
Ts: ik heb niet het hele topic gelezen, maar ik begrijp dat dingen je echt hoog zitten. Misschien is het goed dit eens met het CB te bespreken (ook al weet ik dat veel moeders niets met het CB hebben). Wij hadden zulke problemen in de avond-nacht en ik heb het wel bij hun aangegeven. Heb echt hele goede begeleiding gehad. Toch denk ik dat het een machtspelletje is tussen jullie. Je kindje voelt dat jij het niet meer op kan brengen om te reageren. Wat als je hem nu eens 2 dagen zijn gang laat gaan? Gewoon nergens op reageren. Kun je even opladen, en dan met een schone lei beginnen. En ik ben het met je eens, dat je gewoon je eigen verjaardag moet kunnen vieren.
Je stelt je niet aan maar je kindje weet dat als hij het bij jullie op een gillen zet hij krijgt wat hij wilt, dus hij is en blijft jullie testen. Dit gaat pas over als jullie je der echt niet aan toe geven en consequent blijft samen. Sterkte!