pff. klinkt niet helemaal gezond tussen de oren. Ik kan me voorstellen dat iemand er voor kiest om niet op een baby te passen. maar dat als hij groter is gewoon weer er heerlijk van genieten. maar dit? nee hoor. Mijn jongste huilt ook snel naar mijn vader. omdat hij die nog (te) weinig heeft gezien. niet met opzet. want opa is gek op al zijn kleinkinderen. en mijn moeder wordt knetter van dat als ze 1 van de kleinkinderen aan de tel heeft dat ze allemaal naar opa vragen! .. maar dat is iets wat je op moet bouwen. tijd geven. knuffelen. mooie dingen zien. ik snap sommige mensen niet. Maar ja. ben zelf wel redelijk een baby gek
Een oma die solliciteert om op haar kleinkind(eren) te passen... En dan ook nog voorkeur hebben voor eentje... Nou dan mag ze verhalen de ronde laten gaan die ze wil, maar ik zou daar echt niet voor buigen! Gelukkig is mijn moeder gek op alle 5 haar kleinkinderen. Ik hoop dat je een oplossing kunt vinden en dat je kindjes er niets van merken! Succes!
Nee ze heeft gesolliciteerd om op andermans kinderen te passen. Maar vertelde daar doodleuk aan die vrouw dat ze niet op haar kleinzoon wilt passen want die huilt teveel. Maar die vrouw komt er wel achter. Mijn moeder is er 1 die bij een miniknakje in de rug (wat niet eens pijn doet want ik ken het) 3 weken niks 'kan' kan doen omdat ze door haar rug is gegaan. En mijn moeder is een mega mega mega mega schooier.. En dit zijn welvarende mensen. Mijn moeder kan heeeeel goed zielige verhaaltjes ophangen zodat ze geld kan lenen en dan nooit terugbetalen enzo. Ik hoop voor die vrouw dat ze slimmer is dan je nu zou denken om mijn moeder aan te nemen na die ene opmerking.
Dit vind ik écht geen leuk of normaal omagedrag. Ik zou er nog een goed gesprek aan willen wagen, dat jullie het een heel verkeerde boodschap aan allebei jullie kinderen vinden dat de een leuker is dan de ander. Dus óf ze doet haar best voor allebei, of ze wordt een oppervlakkige oma bij wie je eens per maand op de koffie komt. Mijn schoonmoeder heeft het ooit wel eerlijk gezegd dat ze nog wat minder band voelde met onze dochter, maar daar zei ze bij dat ze dat jammer vond. En we hebben er samen wat moeite voor gedaan dat zij elkaar ook wat beter konden leren kennen. En nu reageert dochter ook leuk naar oma (was eerst érg eenkennig, maar oma hoort nu ook tot haar groepje 'vertrouwde mensen'), en worden ze steeds gekker op elkaar. Kortom: wel normaal dat ze de oudste wat leuker vindt dan de jongste, maar niet normaal dat ze niet probeert de jongste beter te leren kennen. Uiteindelijk zijn ze beide evenveel waard, en verdienen ze het evenveel om geliefd te zijn. Ik zou er heel erg verdrietig van worden, als mijn moeder of schoonmoeder zich zo zou opstellen. Dat zou ze dan ook echt mogen weten, en ik zou echt verlangen dat ze wat meer haar best zou doen. En anders maar niks.
Wat je ook van je moeder vindt en welke dingen ze ook doet...vind t toch ergens niet zo netjes dat je zo over haar schrijft op een forum, of ben ik de enige?
Hier schrik ik toch wel van; ik hoop wel dat jij jouw zoontje hiertegen beschermt!! Ik zou haar niet meer bij hem in de buurt laten als ze zo doet
Tja, ik vertel enkel waarheden hoor. Die ze ook dondersgoed weet van mij maar het komt niet aan bij haar. Oh en ik heb het eigenlijk alleen over het heden of heel recent. Anders had ik dingen kunnen schrijven die 100x erger waren.
Als ik het merk dan draai ik hem met zijn gezicht naar mijn schouder. Van haar af dus. Zodat hij niet overstuur raakt. Vind ik niet nodig.
Ik moest ook even e.e.a. uitpluizen ik dacht eerts ook dat hjij haar als vaste oppas wilde, las later dat ze ergens heeft gesolliciteerd. Ik weet het niet, als je een onbestemd gevoel hebt over je moeder, zij je zoontje niet graag ziet, zij in staat is de kinderbescherming te bellen zonder reden en jij daar over in angst agat zitten, zou ik het contact verbreken (iig. tijdelijk...) Ik zou daar niet mee om kunnen gaan, iemand die gevoelsmatig totaal niet te vertrouwen is. Probleem is denk ik wel, dat je moeder ws. al haar hele leven zo is. En dat je niet beter gewend bent. Maar ik zou toch ernstig nadenken over haar gedrag en of jij dat wel verder trekt.
Klopt inderdaad. Ik ben niet anders gewend. Het is veeeel erger geweest en toen heb ik ook het contact tijdelijk verbroken. Maar ik ga kijken hoe dit vorderd. Mijn zoontje heeft veel problemen gehad en huilde heeeeel veel. Daardoor hangt hij nu behoorlijk aan mij. Als dit door blijft gaan zoals nu dan stop ik het nog voordat mijn zoontje doorkrijgt dat hij minder gewild is.
Sorry dat ik het moet zeggen maar jouw moeder komt bij mij niet helemaal geestelijk gezond over. Als jij jouw moeder in staat acht om te proberen het voogdijschap over jullie dochter te krijgen als het niet gaat zoals zij wil, is dat niet gezond en niet zoals een moeder hoort te zijn voor haar kind. En dat ze zo eng loopt te lachen naar je zoontje en het "leuk" vind dat hij begint te huilen, vind ik heel erg creepy. Ik zou verhuizen en niet laten weten waar zodat je zelf kan bepalen in hoeverre je contact wilt.
Ik heb geen contact met mijn moeder om ongeveer dezelfde redenen. Je vertelt vast een hele hoop niet, maar ik merk dat er nog veel en veel meer aan de hand is. En ik begrijp je daarin... Het enige verschil is dat ik ooit het contact verbroken heb en besloten heb dat ik haar hoe dan ook nooit meer wil zien en nooit meer wil spreken. Ze heeft me nog 1x gebeld toen ze hoorde dat M. geboren was (na 3,4 jaar niet met elkaar gesproken te hebben) en wou weer contact. Ik verwachtte al zo'n belletje en had me gelukkig voorbereid op wat ik zou zeggen. Ik heb haar uitgelegd dat ik haar niet vertrouw, dat ik denk dat ze tot alles in staat is en dat ik nu een gezin heb en M. moet beschermen voor haar. Ik heb een paar weken voor die telefoongesprek echt nachtmerries gehad.. Dan zag ik elke nacht weer dat ze ergens ineens tevoorschijn kwam en M. meenam. Nadat ik mijn hart had gelucht was ik echt opgelucht. Ik had er een einde aan gemaakt en het was nu klaar. Hoe graag ik het ook zou willen, ik moet M. voor haar beschermen. Dat kan helaas alleen op deze manier. Ik denk dat je het er met haar over moet hebben met alle gevolgen van dien. En wat ze daarna over je praat in de hele stad moet je dan niet horen.. Dit kan toch niet zo? Ze wilt alleen je dochter, laat je zoon expres huilen, praat en roddelt over je bij anderen en het ergste; Je bent bang dat ze tot alles in staat is. Dat zegt toch al genoeg.. Zo hoort een kind toch niet over haar moeder te denken... Ik heb het er erg moeilijk mee gehad om geen contact met haar te hebben, vooral nu ik zelf moeder ben. Maar ik ben als de moeder van M. verplicht om haar te beschermen.. Ik hoop dat je eruit komt, want dit is niet niks! *Knuffel*
Ik vind het niet kunnen hoe jou moeder tegen jou kinderen doet, jij kan dan misschien niks aan het gedrag van je moeder doen, MAAR jij kunt wel zorgen dat je moeder die kans niet meer krijgt. Ik snap dat het je moeder is, maar jij zal als moeder voor jou kinderen moeten zorgen. En dat houdt in dat ze zich veilig en gewild moeten voelen bij de mensen die jij toelaat in jullie/hun leven. Jou zoontje kan hier mentaal last van krijgen maar je dochter ook. Het is voor grote zus niet makkelijk en leuk om te zien dat oma niet van haar broertje houdt (als ze dat namelijk wel doet dan gedroeg ze zich niet zo) Wij hebben dit vroeger ook gehad en wij hebben heel veel wrok gehad ten opzichte van onze ouders, waarom ze ons daarheen lieten gaan terwijl we niet gewenst waren alleen mijn jongste broer. waarom werden wij niet beschermd daar tegen. Wij hadden het gevoel daardoor dat ook onze ouders meer hielden van jongste broer...nou kan je vertellen dat dat niet leuk is om op te groeien. Later toen we ouder waren heeft onze jongste broer zelf aangegeven het altijd verschrikkelijk te hebben gevonden om daar heen te gaan omdat hij het niet leuk vond om te zien hoe oma met ons omging. Ook hij had er dus erg last van gehad. Ik hoop dat je de juiste keus maakt voor al jou kinderen voor nu en de toelomst.