Bij mij werd bloed en zo afgenomen maar alvast behandeld alsof het kraamvrouwenkoorts was. Omdat het onderzoeken van het bloed te lang zou duren en ze snel wilden behandelen. Later bleek uit mijn bloed dat het daadwerkelijk kraamvrouwenkoorts was. Volgens de arts nogal middeleeuwse ziekte daar ben je dan weer klaar mee. Wat ik vooral eng vond is dat ik zo ziek het ziekenhuis binnenkwam dat het me niks interesserde wat ze zouden doen. Als ze me maar met rust lieten en me lieten slapen. En dan de hele tijd roepen: "blijven we even wakker! Wel erbij blijven he." Het liefste had ik dat mijn man en zoontje (toen 5 dagen oud) zouden vertrekken naar huis. Kan ik me nu niks bij voorstellen
Heeel erg herkenbaar!!! Idd bij mij werd t ook gezegd, middeleeuwse ziekte, en: "als je in de middeleeuwen leefde was je eraan overleden..." Ik was zo ziek, alles deed zo'n zeer, ik zei: geef me maar een spuitje, laat me maar gaan en dan te bedenken dat je een prachtige dochter hebt, pff absurt he
Bij mij werd 37,5 als beginpunt gehouden van de 24 uur. Maar mocht dan ook niet erboven komen, want dan begonnen ze weer opnieuw met tellen
Het bleef tussen de 36.9 en 37.3 ongeveer. In begin ben je ook dwangmatig aan het tempen Ben je zooo bang weer koorts te krijgen. Hoe gaat het nu met je?