Joh, geef gewoon op dat jullie meegaan/komen. Het duurt nog een paar maanden. Mocht je voor die tijd besluiten toch niet mee te willen, dan melden jullie (of jij) je gewoon weer af. Dat geeft echt niet hoor. Er zullen wel meer mensen zijn die op het laatste moment (door ziekte of zo) afzeggen. Je loopt nu erg op de dingen vooruit en voelt je onbegrepen terwijl de wereld er in december misschien alweer heel anders uitziet. (sowieso lijkt het me een goed plan om met je schoonouders te bespreken dat jullie graag willen dat ze wat meer rekening houden met jullie RRR ideeen)
dit zou voor mij al reden genoeg zijn om niet heen te gaan. (wij hebben gelukkig wel allebei rijbewijs, dus ik rij in dit soort gevallen dus 's nachts terug.) als hij het niet voor jullie over heeft om nuchter te blijven en naar huis te rijden, kon ie van mij de boom in. Dan gaan we niet!
Nu moeten jullie niet denken dat hij zit helemaal lazerus drinkt hoor! Maar aan die 2 drankjes zit je zo natuurlijk! Hij is er heel makkelijk in: 'Dan bestellen we toch een taxi?!' Ik twijfel nog steeds, maar denk dat ik gewoon maar meega. Op de voorwaarde dat schoonzusje de aankomende weken af en toe een avond oppast, zodat we even kunnen zien hoe het gaat. Niet dat ik schoonzusje niet vertrouw (in tegendeel), maar Fiene wil heel slecht slapen bij anderen en sinds kort door niemand anders in bed gelegd worden dan door mij. Mochten die 'proefavondjes' en drama worden wat dat betreft(dat ze echt de hele avond alleen maar een huilende baby hebben), weet ik genoeg! Ik hoop erop dat ze zo goed aan schoonzusje (en haar man en kindjes) went, dat ze daar ook gewoon goed gaat slapen! Stiekem begin ik er nu toch wel een beetje zin in te krijgen! Niet zozeer het feest, met al zijn collega's heb ik niet zoveel, maar vooral de nacht/ochtend! Lekker doorslapen zonder dat je bedacht moet zijn op de kleine meid die wakker wordt, uitslapen, rustig ontbijten. Heerlijk! Toch heb ik wel een beetje een schuldgevoel naar Fiene, dat ik het überhaupt ga doen (en haar 'dump') én dat ik er zo over denk. En denk dat het evengoed heel moeilijk gaat worden om te gaan slapen in de wetenschap dat Fiene 30km verderop in een bedje ligt (tenminste, daar hopen we op ).
ik vind het geen dumpen hoor, dat vind ik zo'n rare kreet. Het is fijn dat je langzaam maar zeker aan het idee gaat wennen en het lijkt me voor jullie ook hartstikke fijn als jullie schoonzusje ook een goede band krijgt met jullie dochter
nee dat denk ik ook niet hoor Ik las (mijn interpretatie) in je posts dat je man je redelijk onder druk zette om toch te gaan en je gaf aan dat je dan wel 's avonds heen wil gaan en dan 's nachts terug en als hij dat dan niet wil omdat ie dan niet kan drinken, dan kon ie wat mij betreft de boom in. Ik vond het namelijk een mooi alternatief. Ik vond ook dat je natuurlijk ook je relatie niet moet vergeten nu je een kindje hebt, maar je mag beide wel wat toegeven, dat moet niet van 1 kant komen. En zo las ik dat een beetje Maar als het goed gaat met schoonzus is het natuurlijk superleuk om ff een nachtje lekker met z'n 2-en weg te gaan. Dus ik duim voor je dat het goed gaat!
Helemaal mee eens, je bent natuurlijk nu ineens niet alleen maar moeder en je man vader. Jullie zijn in eerste plaats man en vrouw, want hieruit is jullie kindje ontstaan lijkt mij. Juist nu is het belangrijk dat jullie samen jullie volwassen relatie goed en leuk/spannend houden en ja daar horen avonden/weekendjes zonder kinderen bij. Moeilijk ja (ik heb 2 kids en weet er alles van de eerste x loslaten) maar heel belangrijk. Succes met het nemen van je beslissing.
Ik zou wel gaan hoor . Heerlijk man ! Je dochtertje slaapt toch savonds !! En ik denk dat je het juist wel moet forceren anders wordt het alleen nog maar moeilijker want geloof me als ze ouder zijn gaan ze huilen als je weg gaat . Lekker doen en gewoon genieten dat je een avond er tussen uit bent . En mee nemen zou ik ook niet doen . Het komt echt wel goed mijn vriend en ik zijn ook een heel weekend weg geweest toen Sam 4,5 maand was en het was heerlijk om weer even ongestoord van elkaar te kunnen genieten . Je moet eraan denken dat je naast moeder ook nog partner bent en snap best dat je vriend het niet leuk vind als ie niet mee gaat . Let it go , je angsten .. Want die angsten blijven . Zelfs als ze ouder en zelfstandiger zijn . Denk ook aan jezelf ! X liefs muis
Gewoon niet doen als je je eigen er niet prettig bij voelt. Het is toch geen verplichting om mee te gaan. Je man moet dat ook maar begrijpen dat je er moeite mee hebt om haar zolang te moeten missen. Ons dochtertje is ook nog nooit ergens een nacht wezen slapen zonder dat wij er waren, vinden vast veel mensen raar maar als het niet goed voelt, gewoon niet doen. Wat heb jij aan zo een feest als je liever ergens anders was...
nou sorry hoor dit vind ik wel een beetje kort door de bocht... dus je moet hem maar opzadelen met jou angst om je kind alleen te laten? Hij heeft toch gewoon een feestje,. logisch dat je dan wat wilt drinken.. vind ik niks raars aan . Als je nou hoog zwanger bent vind ik het wat anders, maar nu zou het dus betekenen dat je nooit meer wat kan drinken. Ik zou mijn man dat echt niet gaan verbieden dan hoor dan zou ik zelf thuis blijven.
@winniethepooh Dat heb je goed geinterpreteerd hoor! Hij zette me gisteravond ook onder druk en wil(de) inderdaad geen compromis sluiten. Op dit moment zegt hij: Óf we gaan allebei het hele feest (ook de nacht dus) óf we gaan allebei niet. Hij werd gisteren in de loop van de avond gelukkig wel wat begripvoller.
Je zegt zelf al dat het elk jaar is en dat je altijd meegaat. ik kan me voorstellen dat je man het erg belangrijk vind voor jullie/zichzelf dat je meegaat. Hij is ook vader geworden, maar ziet waarschijnlijk wel in dat jullie als partners/geliefden ook tijd nodig hebben.
Haha...ik ben bang dat dit toch niet zal lukken. Niet om gemeen te doen hoor, maar je bent zo gewend om vaak wakker te worden en als je wakker wordt heel 's ochtends vroeg, dan sta je te springen om naar je meisje te gaan hoor! Tenminste, zo ging het mij af (en ik herken heel veel in je verhaal, dus ik vermoed dat het bij jou ook zo zal gaan). Maar, veel succes in je beslissing! En als je toch nu besluit om mee te gaan, maar je diepongelukkig bent kort voor het feest, dan ga je gewoon niet mee. Als je man je dan in dikke tranen ziet, dan zal hij ongetwijfeld alsnog begrip voor je hebben.
Meid geloof me nou, echt, GAAAA MEEEEE..... zekerdeweten dat als je er bent je echt heerlijk geniet! even nergens op letten gewoon lekker even jezelf zijn ipv mama. ik ken je gevoelens wel ik had het ook moeilijk toen wij weg gingen voor het eerst. maar geloof me als ik zeg dat je gaat genieten als je er eenmaal bent!! het is ZO goed voor je relatie, zeker na een zwangerschap ........ even lekker samen een drankje doen, samen slapen, en even uitslapen...... probeer je gewoon over je angst heen te zetten, en je erop in te stellen dat je mee gaat. en tuurlijk kan er wat gebeuren, maar dat kan ook als ze straks op de PsZ zitten, of op school, of later op kamers. die angst moet je van je af gaan zetten. En wat betreft dat taxi verhaal. fijn toch dat hij zo denkt? als er iets gebeurd spring je in de taxi en je bent zo thuis. Ik hoop voor je dat je eruit gaat komen. Ik weet alleen zeker dat het heel goed voor je is even lekker een avond genieten!
Tja, sorry, maar ik vind het echt een achterlijke redenatie dat je op een feestje hoort te drinken... Je kan het toch gewoon bij 2 drankjes houden, zodat je nog mag rijden als het moet? Alsof het niet gezellig kan zijn zonder dat je veel drinkt... Ik weet dat er veel mensen zijn die zo denken, maar ik kan er met m'n hoofd niet bij. Sterker nog: Ik heb daar zó'n afkeer van! Ik drink ook regelmatig een wijntje, maar dat is omdat ik dat lekker vind en niet vanwege de alcohol. Als een feest gezellig gemaakt moet worden met alcohol, lijkt het mj gewoon een super slecht feest
ja nou dat kan ieder een eigen mening toch? ik vind feestjes zonder drank ook leuk. Maar ik vind het ook gezellig om wat te drinken...... je wordt wat losser vind ik.
@muis26 Maar ik ga wel! Denk ik nu tenminste En mocht ik 's morgens heel vroeg wakker worden en écht naar m'n meisje willen, dan gaan we gewoon!
Totaal mee eens als je moet drinken om het gezellig te maken vind ik dat je een probleem hebt, of je bent gewoon een enorm saai persoon haha Ik vind man en vrouw tijd ook belangrijk maar ik zie niet in waarom je altijd van huis moet om "man en vrouw" samen te kunnen zijn, je kan dat prima ook met je kids erbij of in de avond thuis, juist als je weg moet om dat te kunnen zijn vind ik niet erg gezond klinken. Kijk een feestje als deze kan gewoon heel erg leuk zijn maar het moet voor jullie allebei goed voelen als je NOG niet er aan toe bent kan dat ook, je MOET het niet alleen omdat je ook nog man en vrouw moet zijn, daar heb je heel je leven nog voor denk ik dan. Ik denk als je het goed kan regelen dat het hartstikke leuk kan zijn voor jullie maar zo niet; ook geen ramp dan volgend jaar weer opnieuw proberen Volg gewoon je eigen gevoel hierin dat is wat telt...
De eerste keer dat wij weggingen was onze zoon nog geen 1 jaar dat was onze trouwdag (maar was bij opa en oma) ook meteen de volgende ochtend racen in de auto terug hihi en de tweede keer was ie bijna 2 gingen we naar een musical dus kon ie echt niet mee, toen zouden we overdag er ook aan plakken maar we wilden allebei graag terug, toevallig waren we naar Tarzan geweest en dat liedje "jij woont in mijn hart" draaiden we in de auto en we zijn lekker naar huis toe gegaan we konden ons ventje nog niet te lang missen hihi Je moet het gewoon idd op het moment zelf kijken, ik houd zelf ook niet van altijd maar wegbrengen omdat papa en mama plezier moeten hebben heel veel dingen kan je ook met zn allen doen en soms niet en dan kies je een fijne oplossing maar het HOEFT nooit als je niet wilt..
mijn zoontje was bijna 9 maanden toen hij voor het eerst uit logeren ging. Ik heb er een tijdje tegenop gezien maar vond het uiteindelijk heerlijk. Hij sliep bij mijn ouders 1 uur rijden verderop, en we hadden een bruiloft op een boot, waardoor we niet eens weg konden gaan. Dus eerlijk gezegd kan ik ook je man wel begrijpen. Maar je moet wel kijken naar iets waar je je fijn bij voelt, qua oppas. Dat is heel belangrijk.
Ik zou niet gegaan zijn als ik jou was.. je bent er naar mijn idee gewoon nog niet klaar voor, en dat geeft niets.. maar ben bang dat je dan de hele avond /nacht aan het piekeren bent.. Hier ging L. na 3 weken een nachtje logeren bij mijn ouders, na het kraamfeest.. pff wat vond ik het moeilijk en heb er menig traan om gelaten en zou het (mocht er ooit een volgende keer komen) nooit weer zo doen, luister naar je gevoel..