O ik zo me ook helemaal opvreten geloof ik. Je ziet helaas tegenwoordig steeds meer dat kinderen dingen van hun ouders/broers etc overnemen en helaas niet altijd op de positieve manier. Ken genoeg kinderen die de hele dag andere kinderen duwen en uitschelden,dan vraag je je af waar een kind van 7 dat vandaan haalt.... tot je paps tegen komt.
Dit vind ik bijna een belediging voor ouders die kinderen hebben met een beperking oid. Tuurlijk wordt je eigen 'ik' mede bepaald door de opvoeding die je hebt gehad, maar kinderen hebben ook nog een soort van eigen karakter. Dit vind ik dus wel erg zwart wit gezien, vooral omdat je ze vaak niet kent.
Ik denk ook niet dat ze het bedoeld naar de ouders met een kindje met een beperking...Dat staat natuurlijk helemaal los van de ouders! Ik merk het ook op mijn werk, waarvan ik de kindjes wel heel goed ken, dat ik bepaald gedrag heel goed kan koppelen aan ouders, waardoor ik hun gedrag ook beter snap....
Dat kan hoor, maar het zou me ook zo kunnen voorstellen dat als je als ouder met een kind met ADHD of zoiets, deze zin leest en dan denkt, wat?! Het staat nogal kort door de bocht namelijk.
Ze keek me schaapachtig aan en zei "kom maar jantje/pietje/keesje we gaan wel ergens anders spelen" tja.......
Tjonge zeg, sommige van jullie kunnen echt van een mug een olifant maken.. 1 iemand struikeld over de titel, en ineens gaat het licht ook aan bij diegene daarna. Iemand begint over een mogelijke beperking, en iedereen praat over een beperking! Het is gewoon bloedirritant als een kind zich zo gedraagt in de winkel. Een winkel is geen speel plek, en al helemaal niet een plek om met je step naar binnen te gaan. Ouders hadden het kind, of in de kar kunnen zetten, thuis met 1 van de ouders kunnen laten, of gewoon regels stellen: jij blijft naast papa en mama lopen en dan mag je gezellig helpen met de boodschappen in de kar te doen ( Of zoiets ) Plus dat de reacties van de ouders zoals ts het beschrijft ook niet helemaal geweldig zijn natuurlijk. En vader zal zich zeker geen held hebben gevoeld, maar vader komt mij eerder over als iemand met een beperking, want wie gaat in godsnaam een kind duwen???? Dat is kleutergedrag.. En helemaal als een kind op een stepje staat. Als er een topic over zoiets maar dan over ouderen in de winkel op duikt, zijn de ouderen asociaal of krengerig. Maar van kinderen/ouders mag zoiets nooit gezegt worden lijkt wel.
O, o, wat kunnen we het toch weer goed voor een ander invullen... kinderen die zich misdragen in een winkel vind ik ook bloedirritant, maar ik vind het nog irritanter als mensen met dat vingertje gaan wijzen en vertellen hoe het WEL moet. blehh...
Na 3 van die leeftijd (gehad) te hebben.... Inclusief eentje met een beperking en een speciaal geval waarvan we niet weten wat er is maar ik me soms toch echt het een en ander afvraag A: moment opname B: kind heeft verjaardags muts dus zal vast wel lekker druk zijn door die tijd van het jaar C: Als een kind in welke leeftijd dan ook mij irriteerd op zo'n manier en de ouders reageren niet of niet voldoende dan hoort hij het van mij wel...in mindere of meerdere mate van boosheid (vreemde ogen dwingen en dat houd ik daarbij in mn achterhoofd) Waar ik het wel mee eens ben is dat stepjes e.d. niet in een winkel thuis horen. Niet gewoon, niet als je jarig bent en zelfs niet als je hem op die dag dat je jarig bent gekregen hebt. Of het kind nou een beperking heeft of niet...corrigeren kan altijd hoor. Dat het kind in eerste instantie dan vreemd of niet sociaal of wat dan ook reageert....tja dat kan. Maar dan horen de ouders erop in te spelen. Geloof me die van mij hebben ook heeeeeel wat vage dingen uitgespookt (en ondertussen kan ik er om lachen maar toen ECHT niet!). Maar om DIT soort dingen voor te zijn hield ik ze bij me EN ging er geen potentieel problemen veroorzakend speelgoed mee naar waar we heen gingen (geen favo speelgoed naar plekken met veel kinderen....geen stepjes mee naar mogelijk drukke omgevingen zoals dus een winkel, etc.) Maargoed dan nog heb je ouders die opvoedkundig niet zo sterk zijn...of denken van ach een keertje moet kunnnen....en dan blijkt het niet te kunnen. Gebeurt iedereen wel eens toch?!
En weer word er een struikelblok gevonden, ja hoor! Ik wijs helemaal niet met mijn vingertje, ik geef alleen een paar voorbeelden! aangezien er zoveel ouders zijn die zeggen: Ja maar mijn popje wil niet in de winkelwagen, of mijn popje wil dit of dat niet. Ik geef alleen aan wat eventueel andere opties hadden kunnen zijn. Maar, ga zo door! Zo kun je uit iedere tekst wel iets halen.
Een kind moet lekker kind zijn. Kind wilt altijd spelen, ongeacht welke plek. Ik was een vervelende kind en m'n zus was een lief kind. Ik kreeg vaak op m'n donder. Ik vroeg erom, ik weet ik doe lekker stout. Als ik in de situatie was. Verander ik mezelf in een kind. Mijn kind ligt te slapen en het andere kindje wilt haar aaien. Dat vind ik ontzettend lief. Ik zou me niet druk om maken. Kijk dat de ouders zo reageren, elke cultuur en elk mens is anders. Ik weet dat bij sommige landen dat het heel gewoon is om een kind een pak slaag te geven. Zolang het niet mijn kinderen is het ok. Als de kind echt mishandeld wordt door z'n ouders dan bel ik gewoon de kinderbescherming.
Vind het allemaal wel heel erg meevallen eerlijk gezegd. Als jou kindje straks 3 is, en wat andere al zeggen een vervelende leeftijd kan zijn... hoop ik dat jou kindje altijd braaf lief naast je loopt en dat jij altijd 100% van de tijd "correct"bent Sorry hoor, maar ik lees dus dat het jochie jarig is en dat hij superblij is met zijn ws net gekregen step... dat hij dan niet voor jou logisch en lief reageerd tsja.. erg vervelend, en steppen in de winkel ook niet ok maar vind het echt wat overtrokken
Als je goed leest, lees je dat ik ook geen kwaad woord over dat jochie schrijf.......Ik heb het over de ouders....en nu vraag ik of het topic op slot kan, want m'n hele verhaal wordt uit z'n verband getrokken. Beetje jammer!