Sorry als ik het niet helemaal begrijp, maar hebben je ouders nu aan aangegeven dat ze niet meer op je 1e kindje willen passen? Of gaat het straks om het oppassen om 2 kindjes tegelijker tijd?
Ik vind het ook een beetje een warrig verhaal, maar dat zal komen doordat TS een beetje overstuur is. Snap ik ook wel, want als je iets wordt beloofd (door wie dan ook) mag je er van uit gaan dat de belofte ook wordt nagekomen. En anders is goed overleg zeker niet te veel gevraagd. Waardeloos voor TS dat ze geen kant op kan. Ik ben nu zwanger van mijn eerste kind en wij kunnen ons wel 4 dagen kinderdagverblijf veroorloven. Vind ik een luxe, want dit geeft een bepaalde onafhankelijkheid. Het soort onafhankelijkheid wat ik hoop door te geven aan mijn eigen kinderen. Je voedt je kinderen immers op om ooit op eigen benen te staan en dat je ouders je helpen door bijvoorbeeld eens op jouw kinderen te passen vind ik een mooi gebaar, maar meer dan dat mag je er niet van maken vind ik. Zij zijn grootouders, jij bent de moeder. Ik lees ook dat je een zus hebt. Ik snap best dat je ouders een beetje terughoudend zijn nu. Zij voelen de bui natuurlijk al hangen en ik kan me voorstellen dat ze niet zitten te wachten op nog een keer kinderen opvoeden, maar dat ze lekker opa en oma willen zijn. Echt waardeloos voor je en ik hoop echt van harte dat het wordt opgelost, maar probeer je ook even in hen te verplaatsen. En neem wat ik zeg en wat anderen hier zeggen alsjeblieft met een korrel zout, want je zo opwinden kan echt niet gezond zijn voor jou en je kindje. Veel sterkte.
TS: hebben jouw ouders duidelijk gezegd: "als er een tweede kind komt passen wij daar ook op", of hebben ze alleen beloofd om op je dochter te passen als jij werkt? Want daar zit wel een verschil in vind ik. Verder vind ik dat je opa's en oma's noooooit kunt verplichten op te passen. Maar dat meer in algemeenheid.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was van de tweede zeiden ze zelf dat ze t kei leuk vonden en dat ik me om oppas niet druk moest maken.. Zouden zij met alle liefde en plezier doen. Dus ik had zoeits van nou superrrr fijn alleen maar.. Dus alles was netjes geregeld.. Tot gister.. Ze hebben het zelf aangeboden.. @ iefie ja klopt was gister echt overstuur en boos.. En heel erg teleurgesteld dus als ik nu terug ging ik echt van de hak op de tak.
Als ze zelf beloofd hebben om op te passen, kan ik me wel voorstellen dat het heel rauw op je dak valt. Gisteren kwam dat niet helemaal uit je verhaal naar voren. Ik zou het ook nog eens met je ouders bespreken en vragen waarom ze nu ineens niet willen oppassen. Kan me niet voorstellen dat ze jou zo laten vallen. Veel sterkte en succes.
Ik zou dan ook erg nieuwsgierig zijn naar de reden waarom ze het nu niet meer willen en toen je net zwanger was wel, daar zit toch immers maar een maand of drie tussen. Waarom zijn ze van gedachten veranderd? Misschien is het verstandig dat boven tafel te krijgen waarbij je hun mening natuurlijk wel respecteert. Dan weet je in elk geval wat er speelt en zou je er mogelijk nog iets aan kunnen veranderen waardoor hun mening toch nog een beetje wijzigt.
ik begrijp uit je verhaal niet goed of je ouders terugkrabbelen wbt het oppassen op je tweede kindje, of dat ze ook niet meer op Gilani willen passen? Je zou anders bijvoorbeeld alleen opvang voor je tweede kindje moeten zoeken (absoluut niet handig met wegbrengen, snap ik), maar dat zou al een behoorlijk stuk in de kosten schelen. Ik hoop dat jullie eruit komen!!
Dat is t m juist, ze hebben geen reden! Heb me voorgenomen er morgen naartoe te gaan en vragen wat ze nu echt precies willen en duidelijkheid.. dan kan ik ondertussen iets anders gaan regelen.
Ik snap dat dit ineens rauw op je dak komt, deze stress is wel het laatste wat je kunt gebruiken. Ik heb bewust gekozen voor opvang op een kdv, ouders kun je nooit helemaal oprekenen, wat doe je als ze op vakantie willen of al;s ze ziek zijn? Je kunt niet zomaar thuis blijven van je werk...op een dagverblijf hjeb jre de zekerheid dat je kindje altijd terecht kan...en de hele discussie dat opvang duur is is zo overtrokken. Als jullie geen mega dik salaris hebben wordt er zo'n groot deel vergoedt! En als je wel veel verdiend betaal je meer zelf, t is in verhouding! Idd een medisch dagverblijf of gastouder zou meer bij je situatie passen ivm de speciale zorg voor je dochtertje.
Kan me goed voorstellen dat het verkeerd valt bij je. Als er is gezegd dat ze zouden oppassen en nu ineens niet meer zou ik ook wel even flink de balen hebben. Echter is dat ook weer een een nadeel als je je ouders laat oppassen, het is ook hun recht op het op te zeggen. Is een medisch kinderdagverblijf niks voor je? Misschien kun je daarvoor subsidie ofzo krijgen, dan scheelt weer in de kosten natuurlijk en je bent er verzekerd van dat je kindje gespecialiseerde hulp krijgt als ze een aanval krijgt.
Jada, je hebt gelijk. En ik ben er ook van overtuigd dat alles goed komt! Ga vanavond naar mijn ouders en met hen erover praten. Aan een medisch dagverblijf had ik nog geen eens gedacht, ga gelijk eventjes zoeken! Bedankt.
Snap goed dat je boos bent hoor! Zij hebben gezegd dat ze wilden oppassen, ook op de tweede, dus dan ga je daar van uit. Bij veel kdv's heb je best een wachtlijst, dus je zit er niet op te wachten dat je met 19 weken zwangerschap ineens op zoek moet naar opvang! Vind de manier waarop ze het je vertelden ook niet zo netjes. Ze hadden ook kunnen zeggen: "wij merken dat we genieten van de rust, nu we niet hoeven op te passen en willen toch liever niet meer oppassen. Zou je op zoek willen gaan naar andere opvang? Dan blijven wij oppassen, tot je iets gevonden hebt?" Kijk, dat komt al heel anders over! Succes vanavond! Rustig blijven. Dankbaar blijven voor het feit dat ze zo lang op je dochter hebben gepast. (Beetje slijmen kan nooit kwaad! ) Hopelijk kunnen jullie een goed compromis vinden.