Ik reis regelmatig met het OV en het valt me op dat vele mensen gewoon niet meer opstaan voor oudere, mensen die slecht te been zijn, zwangere of ruimte maken voor een kinderwagen/rolstoel. Doen jullie dat nog wel of niet meer? Ben benieuwd naar jullie ervaringen en meningen hierover.
Ja doe ik wel, voornamelijk voor oude mensen, maar om eerlijk te zijn heb ik het ook nog niet meegemaakt met een hoogzwangere of jonger iemand die slecht ter been was. Ik reis de laatste tijd eigenlijk nooit meer met het OV, maar toen ik dat nog wel deed werd ik er regelmatig om uitgelachen. Ik geloof dat ik dat nóg erger vind dan het feit dat ze niet opstaan voor die mensen...
ja - maar mijn ervaring is wel dat veel mensen best willen opstaan als je het gewoon vriendelijk vraagt. Mijn idee is ook wel, dat jongeren ook met respect behandeld willen worden en als ze ervaringen hebben opgedaan waarbij dat niet gebeurd is (dus als ze op wilden staan ze nog een sneer mee kregen ofzo- dat het niet snel genoeg gebeurde of dat er niet eens een dank je of blijk van waardering af kon) dat ze volgende keer ook zoiets hebben: Dan niet.. ik wacht wel... Mijn man kan daar ook best fel op zijn.
Ja, ik sta wel op (al ga ik al een hele tijd nooit meer met het OV eigenlijk). Kleine moeite toch. Maar het viel mij ook wel, toen ik hoogzwanger was van Milan ging ik elke dag met de trein naar de universiteit, maar echt niet dat er dan even iemand opstond hoor.
Ik wel, behalve in de zwangerschap omdat ik zelf dan moeite heb met staan. Overigens is er voor mij heel vaak niet opgestaan, hoe dik mijn buik ook was en hoe ik ook strompelde. Alle mensen zijn met zichzelf bezig he.
Ja, uiteraard. Het lijkt me niet meer dan normaal dat je op staat voor iemand die slecht ter been is (bejaarden, gehandicapten, hoog zwangeren, etc.). Overigens viel het mij wel een klein beetje tegen hoeveel mensen er voor mij opstonden tijdens mn laatste werkweken en dat terwijl ik echt een MEGA buik heb. Soms zag je ze gewoon wegkijken in de hoop dat iemand anders eerder zn stoel aanbood en zij dat niet hoefden te doen . Maar uiteindelijk kon ik wel altijd zitten . Wat ik wel altijd moeilijk vind is de leeftijd inschatten van "bejaarden". Ik heb ook wel eens een dame beledigd door haar mn stoel aan te bieden, terwijl ze denk ik achteraf toch wat jonger was dan ik haar inschatte .
Ja altijd opgestaan.. zelfs toen ik 40 weken zwanger was opgestaan voor een oudere dame, geen hond (ja sorry hoor) die ook maar opstond. Ook bij de bankjes bij de bushalte in de stad. Moest op het laatst nog een paar keer naar de stad om de laatste spulletjes te halen en stond daar dan nog te wachten met mn tassen en dochter omdat er geen degelijk iemand is die opstaat voor je, en nog way dat ik het ga vragen.
veelal zie ik mensen praten, slapen, uit het raam kijken, lezen, internetten.. enkele kijken je aan van 'oh jij staat daar' en dat is het. Denk dat ook de mentaliteit heerst dat het OV duur is en je in verhouding lang moet reizen, dus iedereen graag wilt zitten omdat ze vinden dat ze daar voor betalen.
je voelt je ook aardig bezwaard als je het gaat vragen.. straks vraag je het aan iemand die ook niet goed kan staan oid. En als het op die manier moet..
Ja ik sta ook op in de bus.Mits het normaal gevraagd word.Woensdag met konijntje naar de dierenarts.Ik zit op de plek voor zwangeren/mindervalide.Konijntje paste in vervoersbox naast me.Komt oud vrouwtje naast mijn stoel staan.Kijkt mij aan, maar vroeg niks.Zegt ze ineens: Mag ik daar niet zitten ik heb het in me benen.Ik schuif op en zeg u mag wel naast me komen zitten.vervoersbox nam ik op schoot.Zegt ze: Je kan hem ook ergens anders inde bus neerzetten (ze bedoelde me konijn).Nee zeg ik ik hou hem liever vast.Begint ze een heel gesprek over wat een huisdier kost.Ik reageer niet begint ze erover dat ze ook al 80 is, en dat staan moeilijk is, want ze is niet de jongste meer.Jongeren begrijpen dat niet.GRRR.Er is genoeg plaats, ook de plaats aan het andere gangpas is voor mindervalide.Ga daar dan zitten.Nee perse op mijn plaats zitten.Dan ben ik zo`n trut die haar plaats niet afstaat maar wel het bankje naast haar aanbied.
Ja daar ben ik dan weer koppig genoeg voor.. haha. Verder was ik ook wel goed ter been hoor maar vind het gewoon zo ontzettend egoistisch dat mensen je aan zitten te staren zonder zich af te vragen of zo iemand misschien wil zitten of gewoon schijt hebben?
Als ik zie dat iemand moeite heeft met staan, bied ik mijn plaats wel aan. Maar een dikke buik of grijze haren zijn op zichzelf nog geen reden om niet goed/lang te kunnen staan. Soms kun je het niet aan iemand zien, of ze goed kunnen staan. Dan vind ik het de normaalste zaak van de wereld dat iemand het vraagt. Als iemand zich blijkbaar nog goed genoeg voelt om uitgebreid te gaan winkelen, kan ze toch ook wel een kwartiertje in de tram staan? Zo niet, dan vraagt ze maar om m'n plekje. Mag ze zo hebben.
Ik sta altijd op voor ouderen en mensen die slecht ter been zijn. Dit terwijl ze dit nooit bij mij hebben gedaan, maar ja, ik ben de ander niet! En waar ik zo'n godsgruwelijke hekel aan heb, zijn die mensen die hun tassen bivakkeren op de stoel naast ze, en dan de kop weg draaien als je daar wilt zitten...... Hou dat ding lekker op je schoot of op de grond.
ik stond op op het moment dat er echt geen plek meer was.. ik ga dus niet opstaan op het moment dat er nog wel een plekje vrij is, maar bijv. achteruit. En dan wordt je ook kwaad aangekeken hoor, maar het gaat er niet om hoe ze zitten maar dat ze zitten!!! Verder werd ik na mijn keizersnede, toen ik afhankelijk was van OV omdat ik niet met de auto mocht, ook regelmatig aangekeken van "sta eens op".. maar ik zat niet voor niets in de bus en nee, je zag het niet aan me, maar ik had gruwelijk veel pijn en dat zie je ook niet altijd. Maar normaal zou ik dus wel opstaan als het even kan hoor.
Vind dit overigens ook weer zo'n typisch Hollands probleem. In het overgrote deel van de wereld is het echt enorm asociaal om niet direct op te staan voor een oudere of een zwangere.
Ja hoor ik sta op voor mensen die minder goed kunnen staan als ik. Sommige mensen hebben het denk ik ook niet zo in de gaten en blijven zitten dus dan is vragen geen probleem toch. Soms blijven kinderen ook zitten,maar dit vind ik voor de ouders om er iets over te zeggen. Laatst was ik in Spanje en moest ik met mn dochter in mn handen blijven staan en de kinderen vertikte het gewoon om op te staan.Toen heb ik even de ouders aangekenen.Toen mocht ik gaan zitten.Want 10 min staan met kind in de bus vond ik niks. Vooral niet als ze eigenlijk niet opgepakt willen worden.
hier dus een nee stememr, puur om het feit dat het voor mij lichamelijk ook niet halabaar is om te staan in de bus, als ik niet zou kunnen zitten dan wacht ik liever een busje. En nee je vragat niet zeker niet als je jong bent heb je enig idee hoe mensen dan reageren