@Nai: jammer meis. Ik merk ook dat ik wat zorgvuldiger post, maar ergens vind ik het wel jammer dat ik het gevoel heb dat ik niet meer alles kwijt kan hier. Ligt niet aan iemand in het bijzonder, maar meer aan de verdrietige omstandigheden dat Mill en Ppver nog steeds moeten berichten over witte tests of ongi's en zo. Dat is zo ongelooflijk verdrietig, dat je je eigen dingen daar tegenover als nogal knullig ervaart. Ook al is mijn eigen verdriet om werk en zo groot. Ik deel het niet meer allemaal hier, zoals ik anders zou doen.
door twitter even in het busje... En flabbergasted fem bezwangerd!! Van harte meis. Mil, je weet dat ik aan je denk! Nai, ik snap het wel, ik ben hier ook zelden meer. De meiden waar ik een klik mee heb spreek ik via andere kanalen als twitter. Voor de rest geld voor mij vooral dat ik aansluiting mis met zwangerschapspagina. Er komt bij ons geen tweede kindje meer, hoe jammer ik dat ook vind en heb dus eigenlijk niet veel meer met baby's en zwangerschappen. Behalve natuurlijk met die van de meiden waar ik een klik mee heb, net als van vriendinnen in real live. Ik ben dus eigenlijk al ongemerkt uitgestapt en hoop een aantal van jullie nog regelmatig te spreken zoals we al deden! Kling, ik ben wel benieuwd naar je toespraak! Eerste emotie is de eerlijkste!
Wat goed en eerlijk verwoord Lau! Hier merk ik idd ook wel dat zwangerschappen en baby's ook verder van me af gaan staan, omdat wij ook geen beebwens meer hebben, en Fem is al weer ruim 2. Ik leef nog graag mee met de meiden uit de bus en dat is oprecht, maar ik voel ook inderdaad niet meer die emoties van voorheen als ik over zwangerschappen, kwaaltjes, echo's en bevallingen lees, zelfs over baby-mijlpalen. Daar wil ik dan wel eerlijk in zijn. Maar ik begrijp absoluut wel de emoties die dan bij de betrokkenen leven en ben oprecht blij als zij dat ook mogen beleven. En dus ook oprecht verdrietig als het mis gaat of niet wil lukken. @Lau: echt, 100% besluit (noodzakelijk?) voor geen brusje Finn? KNUFF!!! @Kling: ook benieuwd naar je toespraak! @ppver: hoe is het daar? @andere busbeebs? Geldt voor jullie dezelfde reden voor afwezigheid? Ik ben gewoon benieuwd. Want ik mis het wel. Durf maar geen chocopiemels meer naar binnen te werpen, maar gewoon effe ouwehoeren was altijd erg gezellig....
hier minder aanwezig door moeheid en mannetje is deze week weer beginnen werken samen met heel wat geregel van papieren om met alles in orde te zijn
Tja, dat is dan wel 1 nadeel: dit soort nieuws komt niet heel snel op twitter/facebook. Dank je wel! Ik wist nog niet dat het bij jullie definitief is dat er geen broertje/zusje voor Finn kan/mag komen Hele dikke knuf daarvoor! Ik kan me heel goed voorstellen dat er op zwp dan eigenlijk niks meer te zoeken is voor je. Wat ik erg mis dat er de luchtige vrolijke gesprekken konden vloeien... Niks vloeit nu meer. Het is allemaal kortaf en allemaal heel zwaar. Op twit en facebook plaats ik zelf nu juist eigenlijk meer de luchtige dingen, omdat ik daar niet in alle openbaarheid de zwaardere dingen wil bespreken. En dus ben ik ook schuldige aan het 'zware' van in de bus. Of de leegte in de bus, want ook ik ben er erg weinig. Ik lees wel vaak bij (is ook zo gedaan met die drieeneenhalvezin per week) maar voel de fut niet om te reageren. Behalve dan bij zoiets heftigs als de miskraam van Milla, alhoewel ik dan ook eigenlijk wel weer whatsapp prefereer. Het is wel duidelijk te merken dat de "ik kom niet meer in de bus" cyclus steeds vaker voorkomt. Jammer, maar aan iedereen de keus. Ik zou zelf niet die deur dichtgooien. Ik kom soms minder, soms meer. Maar om de deur dicht te doen vind ik niet nodig. Bovendien voelt het gewoon echt niet-kloppend tegenover milla en ppver. Misschien moeten we soms wat dieper graven en verder zoeken, maar de bus is inmiddels wel een begrip en een plek waar we allemaal welkom zijn. Ook als je hebt aangegeven niet meer te komen
Juud, helaas noodzakelijke beslissing, ik wil wel anders maar mijn lijf kan geen zwangerschap meer aan. Klingel, dacht al dat het weer een of andere afkorting was waarvan ik het bestaan niet ken...
Fem, goed verwoord! Heb trouwens jou tel nr niet meer, jij mijne wel? Dan kun je volgende keer whatsappen bij zulk nieuws De zwaarte komt ook door al mijn sores en ik merk juist dat ik vaak niet schrijf onder het mom van daar heb je haar weer met haar ellende. Ik gooi de busdeur nooit definitief dicht juist om gebeurtenissen als mila of de 4daagse dan is het prachtig en steunend dat we elkaar hebben! En fem zie juud, helaas definitief, heel verdrietig over geweest en nog steeds af en toe maar het zou onverantwoord zijn...
Ik mis dat dus ook enorm! Ik maak me om dezelfde reden misschien ook wel schuldig daaraan. Goed punt! Ik ben het volledig met je eens dat je altijd terug mag komen. En ik vind ook zeker dat de bus moet blijven, totdat... ja altijd eigenlijk!
Tjeee meis, dat is echt K*T.... Wanneer definitief gehakt? In die zin van; in hoeverre daalt het al? Hoest verder trouwens? En natuurlijk met Finn? Doorslaapnachten beperkt tot 3? En uitslagentechnisch en zo? Knufferdeknuff voor jou!
Ik ga je zo ff pb-en, dan hebben we elkaars nummer weer Ik geef er wel een waarschuwing bij: ik ben een telefoonhork. Ik ben 'm altijd kwijt, hoor 'm altijd te laat, zie berichtjes makkelijk pas 2 dagen later, enz Weet je, die zwaarte van ieders sores, die moet er ook eerst uit. Zonder het afreaschrijven van je sores kom je niet bij het luchtige wat eronderdrukt (dat is een typische klingliaanse verspreking ) ligt. We gaan misschien juist niet diep genoeg meer. Eerst de zooi eruit, dan de lol naar boven. Die zwaarte moet moeten we doorheen bijten. Bakstenen van de schouders schrijven. Onderbuik luchten. Daarna zijn we lichter en kunnen we luchtiger lachen. Ik vind het heel kut voor je Het is nog eens een extra klap op al je eerdere klappen...En als ik dan foto's zie van jou en de kleine van je zus...pffff dat komt wel aan hoor! Je hebt er niks aan: maar echt: dikke knuf!
Keuze is definitief gemaakt nadat is gebleken dat er flinke slijtageplekken zitten in knie, heup en rug. Bovendien heb ik weer last van mijn bloeddruk en hartritmestoornis. Het zou voor mij lichamelijk een te groot risico zijn en daarbij komt dat ik met mijn en finn zijn gezondheid de zorg niet aan kan, die belasting zou naar lauman niet fair zijn, die doet nu al zoveel. We weten dit nu zo"n 2 maanden maar hebben eerst een lange weg er naar toe afgelegd dus het verdriet erom is redelijk gezakt maar komt regelmatig boven met 5 zwangeren in directe omgeving, maar ik heb een prachtig nichtje om ook van te genieten! Finn gaat redelijk goed, vrijdag dagje ziekenhuis gehad, nieuwe lch plekken of staffylokokkenbacterie dat horen we dinsdag. Dit keer gezicht en billen. Hij had er erg last van maar nu gaat het alweer stuk beter. Inderdaad pas 3 nachten op een rij maar de afgelopen 2 nachten maar 1x wakker dus ook vooruitgang! Ook hier een knuffel voor jouw besluit!
Tja, dan wil ik toch ook even reageren. Reden van mijn vake afwezigheid.......mis de luchtigheid hier. Ik wil weer kunnen ouwehoeren, zonder bij elk woord dat ik opschrijf na te moeten denken. Om te moeten denken...wie kwets ik nu weer? Ik lees wel netjes mee, maar voel vaak niet de behoefte om te reageren. Wat ik toch erg jammer vind.
Knuff voor Finn!!!! Enne, mijn besluit is lang niet zo beladen als dat van jou hoor. Eigenlijk bijna luxe: 2 gezonde kids, jongen en meisje, waarom zouden we nog meer willen? Daarnaast is mijn HS wel beetje bij mij extra doorslag: nog meer prikkels en emo-betrokkenheid... Knuff voor jouw dubbele gevoelens!
Bij mij speelt eerlijk gezegd toch ook wel mee dat er meer meiden in de bus zijn gekomen als waar de meeting mee hadden en ik merk aan mezelf dat ik overwegend toch veel minder binding heb met diegene die niet vanaf het begin meeschrijven. Dat is verder niet persoonlijk maar je kan tenslotte niet met iedereen binding hebben. Ik merk dat de oorspronkelijke buspassagiers meer en meer verdwijnen en met hen ben ik de bus ingestapt en gemeet en heb ik dus meer gevoel bij... Ik hoop niet dat dit verkeerd valt want zo bedoel ik het niet, dit is puur namens mijzelf en is mijn eigen gevoel en niet bedoeld om iemand aan te vallen pfff daar gaan we weer vooraf verdedigen... Nu lekker naar bedje!