Mijn persoonlijke ervaring is dat specialisten en dietisten vaak niet volledig op de hoogte zijn van de meest recente onderzoeken en richtlijnen. Waar baseer jij het op dat die 40% voor iedere peuter 'een feit' is? Het voedingscentrum baseert haar richtlijnen toch echt wel op wetenschappelijk onderzoek. Bij het Voedingscentrum zijn de volgende beroepsgroepen vertegenwoordigd: dietisten, voedingskundigen, levensmiddelentechnologen (wetenschappers dus), beleidsspecialisten en campagnemakers. Aldus Wikipedia. Dus zo onderontwikkeld zijn ze daar vast niet om onzin te verkondigen. "Voor 1-4-jarige kinderen wordt een voeding aanbevolen met 25-40 energieprocenten vet. Uit voedselconsumptieonderzoek blijkt dat de vetinname van 18 maanden oude kinderen gemiddeld 27 energieprocenten bedraagt. Dit houdt in dat een (groot) deel van de kinderen minder vet inneemt dan wordt aanbevolen, waardoor de inname van essentiële vetzuren onder druk kan komen te staan. Een voeding met een laag vetgehalte doet ook het risico van peuterdiarree toenemen." De keuzes die ik maak voor voeding voor mijn dochter zijn op basis van gezondheid, haar persoonlijke eetgedrag en groei, haar karakter en haar gebit. Niets zwart/wit.
Ik heb er zeker niks op tegen, zo lang het inderdaad maar wel afgerekend wordt. Maar weet je waar ik dan weer aan denk? Als ze gaan jengelen om iets wat ze willen hebben, en je geeft toe door het te geven, blijven ze dit dan niet keer op keer doen? Dan zou je de kleine iedere keer iets moeten geven om hem dat half uurtje in de supermarkt stil te houden.. Dat lijkt me ook weer erg vervelend. Maargoed, ik heb geen kids, dus kan hier verder niet echt over oordelen. ^^ Nu ik dit topic lees schiet me wel ineens iets te binnen wat iemand die ik ken ooit heeft gedaan bij haar zoontje, en dat vond ik wel heel grappig. Ze liep met haar zoontje in de supermarkt, en die wilde perse iets hebben maar mocht het niet van mama. Gevolg: kind gaat huilen, stampen, op de grond liggen. Je kent het wel. Mama's reactie hierop was er naast gaan liggen en precies hetzelfde doen. Kind wist niet wat hem overkwam en heeft het ook nooit meer gedaan. (en ja, dt was nog vóór de tijd van die reclame waarin dat ook gebeurde ) Edit: Oke, ik had dus niet het hele topic gelezen voordat ik reageerde en zie dat mijn reactie nu best wel heel stom over komt! *schaam*
In het geval van een peuterpuber zou dat dus betekenen dat je je kind nooit meer zijn zin geeft. Hier ligt dat maar net aan de manier waarop. Als mijn zoontje dwingt of hysterisch om iets vraagt, krijgt hij zijn zin niet. Maar vraagt hij het netjes en normaal, dan vaak wel. Sommige ouders zijn zo autoritair dat ze altijd "nee" zeggen. Ik hoef me dan ook niet af te vragen hoe het komt dat hun peuterpuber de hele dag "nee" zegt. Dat ligt echt niet aan de leeftijd hoor!
Hier is de manier van vragen idd ook bepalend. Wordt het gewoon netjes en lief gevraagd én past het wat mij betreft wel in het eetpatroon van die dag, vind ik het geen probleem als Lucas bijv. een stukje kaas of worst krijgt in de supermarkt. Maar bij dreinen/dwingen? Nope... Overigens bij netjes vragen ook niet altijd hoor, als hij al genoeg op heeft, is het gewoon 'nee'. Maar dan zeg ik meestal wel: 'dat heb je heel netjes gevraagd, goed gedaan' of iets in die trant...
Klinkt niet echt gezellig dit.. Ik geef mijn dochter geen eten wat niet betaald is, en ook niet vlak daarna. Thuis openmaken is mijn stelling. Niet klooien in de buggy of auto, tenzij we een lange rit maken natuurlijk, dan heb ik een doosje rozijntjes oid mee, ja als ze iets krijgt, kaas worst of brood ook oke. Als we iets kopen wat voor thuis is, krijgt ze dat niet onderweg. heeft niets met autoritair te maken. Dan is mijn pak koek op als we thuis zijn
Was ook niet bedoeld als gezellig. Het is bedoeld zoals het er staat. En je kan wel alles uit zijn verband rukken zeg! Ik heb het over die mensen die de HELE dag NEEEEEE lopen te roepen tegen hun kind (dus niet alleen aangaande dit onderwerp). Dat is behoorlijk AUTORITAIR ja. Ken jij ze niet?
*sommige puders zijn zo autoritair dat ze altijd nee zeggen* staat er. Ik neem aan dat dat over het eten ging waar we het over hadden. dat jij het ineens over alle andere dingen hebt kan ik niet weten toch?! en iedereen weet dat peuters 'nee' roepen, heeft mi niets te maken met als je als ouders nee zegt. Vreemde conclusie dat..
Nee zo bedoelde ik het niet. Nu ik het terug lees, begrijp ik wel dat het misschien zo over kwam. Mij ging het ook echt over het 'zeuren' en 'jengelen' om iets, niet zoals jij zegt netjes vragen, want begrijp heel goed dat je dan echt niet altijd nee zegt. Dat zou ik zelf ook niet doen. En ik begrijp wat voor ouders je bedoeld, heb ze erg vaak meegemaakt op mijn vorige werk, en vond het ook nooit gek dat die kinderen overal 'nee' op zeiden inderdaad.
Of dat zulke kinderen juíst extreem heftig reageren als ze iets niet mogen. Het valt me op als ik in de supermarkt loop en ik hoor soms hoe moeders tegen hun kindjes te keer gaan "zit niet te zeuren ect ect', dat die kinderen de hele wandelgang in de supermarkt vervelend zijn. Ik weet natuurlijk niet wat er vooraf aan is gegaan. Maar het gaat mij dan vooral om de toon van de ouder tegen het kind. Respect komt van 2 kanten denk ik dan.
Tja hoe weet je nu wanneer het van de supermarkt is? Ik neem vaak voor onderweg waar ik dan ook maar ben eten en drinken mee.. En als ik mijn boodschappen ga halen (met 3 kids voor heel de week) ben ik dus wel even in de winkel Maar goed de leeftijden zijn 6 ,3 en 1 Die van 6 en 3 krijgen dus eigenlijk nooit iets uit de winkel want die zijn druk met spelen..of meehelpen met inladen en krijgen genoeg worstjes en kaasjes haha En als ze dorst hebben heb ik vaak wel een pakje ofzo bij..maar goed die verkopen ze natuurlijk ook daar... En de kleinste van 1,5? die weet al bij de bananen (ingang) dat ze daar liggen en dat hij er graag eentje wil..dus voor hem maakt het niet uit of hij uit de schap komt of uit mijn tas..als hij er maar eentje krijgt..dus daar kan ik nu op inspelen..maar dit heb ik niet altijd bij me! dus JA soms krijgt hij een banaan of druifjes van mij die ik NOG niet betaald heb..En die ik wel altijd netjes afreken..en NEE daar snapt hij nog geen hol van! Alleen dat hij daar dan zin in heeft..en ik geef het echt niet omdat hij gaat schreeuwen of dat ik nog een uur moet rondlopen daar..maar gewoon omdat ik het niet raar vind en ook niet zou weten waarom wel? Mijn andere 2 kids kan ik het wel duidelijk maken en begrijpen dit ook dus dan snap ik dat je daar moeite in stopt! Maar daarvoor? mij niet gezien ik ben ook vlot zo'n moeder die ergens met eigen drinken gaat zitten..omdat ik niet wil dat de kleinste al gelijk aan die rotzooi moet in een flesje! en nee ook daar schaam ik mij niet voor
Ik doe het nooit, maar laatst had mijn dochter zo ontzettend veel honger dat ik alvast een broodkorstje uit de zak had gehaald..
Je doet t dus wel?! T is dan niet: ik doe t nooit, maar ik DEED t nooit Ja nood he, soms is t nood, soms bewust, soms gesoannen sfeer etc etc etc er is vaak wel een reden
haha idd beetje tegensprekend maar goed we doen allemaal wel eens iets wat we 'normaal' niet zouden doen of net even niet het goede voorbeeld is..maar met een beetje normen en waarden maken we meestal wel de goede keuzes..en zijn het vaak andere die zich ergeren...en tja dat boeit mij ook niet zo! het geluk van mijn kinderen gaat toch echt voor
o ik doe het wel hoor. Ik wist helemaal niet dat veel mensen dit not done vinden. Ik heb als scholier ook achter de kassa gewerkt en mensen deden dat zooooo vaak. Ik zie ook niet waarom niet, ik betaal het toch. En over zin geven. Emma krijgt vaak wel iets hoor als ze het lief vraagt (natuurlijk niet als ze voor de derde keer om een koekje komt vragen ofzo) maar ze vraagt iets altijd lief. "mama alsjeblieft drinken?" Als ze hysterisch gaat doen krijgt ze het idd ook niet.