Ik vind het zelf niet het probleem dat ze ons zoontje heeft vastgehouden. Het gaat ons om de manier waarop. Het is allemaal achter ons rug gedaan. Familie weet hoe ernstig de ruzie is. twee dagen daarvoor heeft manlief nog een gesprek gehad met z'n moeder. Sm had aangeboden structureel 1 hele dag te willen oppassen. Manlief wilt dit niet. Hij kan haar moeilijk vertrouwen door wat er in het verleden is gebeurd. Hij heeft 2 dagen ervoor bij d'r aangegeven, dat zijn vertrouwen in haar nog steeds niet hersteld is om z'n kind een hele dag aan haar toe te vertrouwen. Dat kon ze begrijpen. En dan haalt ze 2 dagen later dit uit.
het gaat de manier waarop het gebeurt is .. ik zou er ook ontzettend pissed om worden... maar goed wij hebben al 1.5 jr geen contact met mijn vriend zijn familie ....
Wat een lef zeg.. Mijn haren zouden er ook van overeind gaan staan. Wat denken ze wel niet, ik wordt echt pissig als ik dit zo lees, dit kan je toch niet maken?? Oooh sommige mensen:x:x Ik zou denk ik voorlopig echt even geen contact willen om daarmee duidelijk te maken dat jullie op deze manier niet met elkaar om willen gaan. Als dit goed duidelijk is(na een maandje ofzo..) dan kan je rustig beginnen met wat contact zoeken en dan je zoontje maar niet meer alleen laten daar. Die kans is verkeken. Als ze daar over gaan zeuren zou ik zeggen, graag of helemaal niet. Weet je wat het is, het begint met dit soort dingen en eindigt met stiekem dingen influisteren, stiekem lik slagroom(shhhhhht niet tegen papa en mama zeggen hoor!) en dan krijgt je zoontje toch echt een stukje opvoeding mee waar jullie niet achter staan. In mijn ogen gaat het niet om wát er concreet is gebeurt, maar om het bewust dingen doen buiten jullie om en dat verborgen willen houden. Dat gaat dus veel verder!!! Ik vind echt dat je in je recht staat om boos te zijn, als ze stiekem dingen doen, maakt niet uit wat maar gewoon om het stiekem, gaan ze (willens en wetens) echt tegen jullie normen en waarden en opvoeding in. Daarmee beschamen ze jullie vertrouwen keihard. Naja, dat vraagt in mijn ogen ook om een duidelijke en harde actie terug, ter bescherming van je zoontje. Succes en vertrouw op je gevoel!
Ik heb niet alle reacties gelezen dus weet niet wat er al gezegd is etc. Maar ik zou mijn man laten beslissen en hem hierin steunen, want als het puntje bij paaltje komt is het zijn familie, en alles wat jij hem nu influisterd gaat tocb verkeert; de familie zal die kaart altijd opgooien, en wat als er dikke ruzie ontstaat tussen je man en de familie omdat ie gedaan heeft wat jij het liefst zag gebeuren?? Met dit soort dingen neem ik liever een stapje terug en neem mijn positie achter mijn vriend in. Natuurlijk geef ik ookwel adviesen, zo ergerde ik me dood aan dat mijn schoonmoeder zo raar deed, tegenover ons, onze zoon, ze wou niet eens meer meedoen met feestdagen. Ik heb mijn vried toen tussen neus en lippen eens gevraagd of hij niet vond dat zijn moeder een beetje depri overkwam en of hij niet eens langs zou gaan. Hij kwam terug en vertelde dat zn moeder ontzettend gehuild had en zich veel beter had gevoeld. Maar ik bemoei me verder niet met dat soort zaken, zou het erg vinden als ik tussen hem en zijn familie in kwam te staan.
Ik ben het hier wel mee eens. Misschien zal ik het wat anders verwoorden.. Ik snap jullie reactie heel erg goed. Ik zal hier ook heel kwaad om kunnen worden.. Maar aan de andere kant.. ze hebben het niet kwaad bedoeld denk ik. Knuffelen is niet slaan.. Het is toch ook aandoenlijk dat je schoonzusje ondanks het conflict met je man toch even wilde knuffelen met jullie zoontje. Jammer dat het achter je rug om gebeurd.. en terecht dat je daarover kwaad bent. Maar als jullie daar overheen stappen... Dan denk ik niet dat je zoontje als ware speelbal is gebruikt.
Bedankt meid voor je reactie. Betreft schoonfamilie probeer ik me altijd er buiten te houden. Het is zijn familie en hij moet het met ze uitzoeken. Laatste jaren doe ik niks anders dan de boel te sussen tussen hem en zijn fam. Sinds vorig jaar duidelijk gemaakt aan ze dat ze ik me er voortaan niet meer mee ga mengen en niet de zaken voor hun ga oplossen. Ondanks dat mijn schoonzusje bij het modder gooien mij niks heeft bespaard heb ik tegen m'n man al gezegd dat hij een keuze moet maken hoe hij verder wilt met z'n zusje. Wat zijn keuze ook zal zijn ik zal me daarop aanpassen. Daarom vind ik het nu ook zo moeilijk. Ene kant wil je het juiste en verstandige doen en je buiten houden. Anderzijds is het wel je kind, die nu toch betrokken bij is. Dan gaan je moederlijke gevoelens ook knagen.
ik zit ook nog in de knoop met mijzelf hoe ik op deze gebeuren moet reageren. Als ik het bekijk zoals je boven omschrijft dan denk ik.. ja het is inderdaad maar even knuffelen en vasthouden. Lees ik de laatste alinea dan begin ik al te koken van binnen haha. Ik kan niet zeggen wat ik het meest kwalijke eraan vind. Ergens ben ik wel geschrokken van hun manier van denken. Bedoel ik zou dit andersom dus echt nooit bij iemand gedaan hebben. Ik ga de ruzie niet uitlokken. Het is hun kind en wat ik ook doe, daar wil ik de instemming van de ouders wel in hebben. Bedoel het zijn wel zijn/haar ouders. Het knaagt dat ze ons gewoon even aan de kant hebben geschoven zo van .. mooi ze zijn buiten en nu doe ik even mijn ding.. Zo komt het over bij mij. Uit hun reacties praten ze dit ook niet tegen maar ze bevestigen het juist. Ik maak me wel zorgen om de toekomst. Ik wil niet hebben dat ons kindje het beeld krijgt dat hij bang moet zijn voor ons.
het verhaal krijgt een vervolg.... Net na een weekje dat ik alles een plekje had gegeven en s'nachts weer rustig kon slapen (kan dingen nooit goed van me afzetten) krijgt het een onverwachte vervolg. Allereerst sm is onlangs langs geweest. Ik heb het onderwerp niet meer aangekaart. Denk dat haar zoon wel duidelijk is geweest hoe hij er over denkt. Doet me goed dat ze alsnog de stap heeft gezet om haar kleinzoon weer op te zoeken. Denk dat ze ook wel wilde peilen hoe zij uit dit geheel is gekomen. Overigens is het niet vanzelfsprekend dat sm langs zou komen. Sm die ik nu inmiddels heb leren kennen, die laat gerust weken niks meer van zich horen, helemaal als ze vindt dat ze niet fout zit. Ondanks alles ik heb mijn grootouders nooit gekend, daarom wil ik juist dat mijn zoontje zijn grootouders wel leert kennen. In het telefoongesprek waarin we er dus achter zijn gekomen. heeft schoonzusje aan het einde van het gesprek ons ook "uitgenodigd" voor haar verjaardag afgelopen week. Haar letterlijke woorden waren: ik vier volgende week mijn verjaardag. bij deze zijn jullie ook uitgenodigd. Want tja ik wil later niet te horen krijgen dat ik jullie niet heb uitgenodigd" duidelijker kan je niet zijn... Manlief heeft netjes bedankt en aangegeven dat wij niet komen. Nu heeft ze dus kennelijk alle kindjes een snoepzakje gegeven. Mijn zwagertje heeft ze dus het snoepzakje voor R meegegeven. Uiteraard komt mijn schoonfamilie daarmee bij mij aanzetten. Ik weet gewoon niet wat ik hier mee aan moet. Schoonfamilie betrekt mij altijd bij dit soort dingen want ik ben schijnbaar makkelijker en niet zo hard. Ik snap ook niet wat ze hiermee wilt bereiken. Ze wist dat wij niet kwamen. En in dat snoepzakje zit alleen maar snoep die kindjes vanaf een oudere leeftijd mogen eten en drinken (snoepkettingen, kauwgum, zure matjes). Zit niks tussen voor R. Ondertussen wilt ze wel weten wat we met het snoepzakje hebben gedaan via zwagertje dus.. Nemen we het niet aan, dan zijn wij verkeerd want we betrekken ons kind er bij... Hmm waarom zijn wij degene die altijd datgeen moeten doen dat verstandig is..Ondertussen kunnen andere ons bespelen zoals ze dat willen (ok ff tot 10 tellen) Heb in ieder geval tegen m'n man wel gezegd dat hij maar eens een beslissing moet nemen betreft zijn zusje en op welke manier hij met haar verder wilt. Ik vind het gewoon niet leuk zoals het nu allemaal verloopt en dat zij nu ons kindje op allerlei manieren erbij betrekt. Als ze zo graag haar neefje er bij wilde dan had ze ons ook op een vriendelijke wijze kunnen uitnodigen zoals" vind het jammer dat het allemaal zo loopt maar wil graag hebben dat R wel op mijn verjaardag komt/bij is. weer een lang verhaal geworden. sorry meiden moest het ff kwijt