Naar aanleiding van een topic dat hier eerder door iemand geopend was over een hond die ze al 11 jaar had zijn wij ook eens goed gaan nadenken over ons lieve hondje... Na lang wikken en wegen hebben we besloten onze lieve hond weg te doen. Ze is net een jaar en ontzettend lief voor onze kindjes, maar wel veel groter geworden dan de fokker eerst zei, die zei dat het een kleine hond zou blijven, maar er bleek iets meer herder in te zitten dan de kleinere rassen die er doorheen zitten.. Het doet echt ontzettend veel pijn!! Maar onze hond zette laatst haar poot op onze dochter neer (waarna ze moest huilen, mijn schoonmoeder paste op en die had niks in de gaten, maar mijn man kwam toevallig beneden van het thuiswerken en zag het) en dat was voor mij de druppel, ze zou onze dochter nooit opzettelijk pijn doen, maar zoals ik in een topic hier eerder ook al las zoekt mijn dochter de hond constant op. Ik zou het mezelf nooit vergeven als er iets ergers was gebeurt. Verder ben ik toch na veel nadenken weer begonnen om mijn school af te maken moet nog een jaar, maar dochterlief moet over een paar maanden als ik 40 uur stage moet lopen waarschijnlijk wel naar een opvang en ik vind het zo sneu om onze hond dan de hele dag thuis te laten. We hebben geen familie/vrienden die op kunnen passen. Ook is ze net gesteriliseerd en heeft ze gedrags/energieverandering ondergaan. Ze heeft nu zo ontzettend veel energie, ik kan nu 3 dagen per week 1 x per dag lang met haar wandelen en dat probeer ik dan ook, maar het lukt niet altijd en daarbij komt dat ze dan nog heel veel energie over heeft... en dat alle uitrenplekken weggehaald zijn behalve eentje langs een drukke 70 weg (welke idioot dat heeft bedacht weet ik ook niet) ik heb het idee dat ze hier niet heel gelukkig van wordt... We hebben op mp naar een goed thuis gezocht en gisteren zijn er mensen komen kijken. Ze hebben 4 kinderen van 8,9,10 en 15 jaar en wonen op een boerderij met 120 hectare grond en een grote deel. Ze blijft een huishond en zal ook gewoon in de woonkamer slapen etc, maar overdag mag ze lekker rondrennen over de boerderij. Het is wel echt een droomplek voor haar denk ik... en dat was ook de doorslaggevende reden voor ons om het wel te doen... hoe vaak komt zo kans nou langs? En het klikte heel goed tussen de hond en de familie en tussen ons en de familie. We mogen altijd langskomen wanneer we maar willen stiefzoontje moest sowieso een keertje in de zomer komen om in het hooi te spelen en mee te rijden op de tracker etc... dus dat was heel heel positief! en eigenlijk is dat toch wel de belangrijkste reden, dat ze een plekje vindt waar ze lekker kan ravotten en al haar energie kwijt kan!! Maar het blijft zo ontzettend moeilijk deze lieve hond heeft mij door mijn zwangerschap geloosd als het ware. Ze was net 6 weken toen ze bij ons kwam. Een paar vraagjes: -Heeft iemand nog tips om dit te verwerken, hiermee om te gaan en een leuke herinnering te maken? -Mijn stiefzoontje is 5 jaar dus met hem willen we ook iets moois maken als herinnering voor Ronja... -Weet iemand verder hoe het gaat met hechting van een hond? -Ze is nog maar 1 jaar, maar zal ze ons missen etc? -Misschien ook nog tips om het voor haar makkelijker te maken? We brengen haar vrijdagavond weg... We hebben het er echt heel moeilijk mee en ik zit niet te wachten op hele vervelende antwoorden... zouden jullie dat willen respecteren? Bedankt alvast... Dit is onze lieve hond...
als eerste ik snap dat het moeilijk is. sterkte met dit moeilijke besluit. wat mischien zou werken voor de overgang van de hond is dat die mensen een deken of handdoek met hun geur erop breng zodat ze vast kan wennen aan de nieuwe geur. op de andere vragen heb ik helaas geen antwoord ik zou gewoon nog genieten de tijd die je hebt
heeii meis, ik heb geen ervaring met honden"afgeven" dus kan je helaas geen tips geven, ma ik wilde even zeggen dat ik het erg moedig van je vind dat je deze stap hebt gezet en ik denk dat Ronja het erg naar haar zin gaat krijgen op de boerderij!! Ook is het een fijn idee dat je altijd even naar haar toe kunt gaan om weer even te knuffelen sterkte met afscheid nemen en vergeet niet dat je een goeie keuze hebt gemaakt! xxx
Mooie hond hoor. dat ten eerste. Verde misschien een mooie foto van jullie en de hond op canvas? of van je stiefzoontje en Ronja? Wel goed dat je er voor kiest om de hond de ruimte te geven die ze nodig heeft. Het lijkt me idd moeilijk, veel succes idg met het wegbrengen. Wel lief van die anderen mensen dat jullie nog langs mogen komen.
Geef Ronja haar eigen spullen mee...daar zit een voor haar bekende geur aan en dan voelt ze zich niet zo 'verloren'...
ik wil je graag sterkte wensen. kan me indenken dat dit echt een verlies is. Wel fijn dat je weet dat ze op een goede plek komt met veel ruimte.
Bedankt voor de lieve reacties, de plek en de mensen waren ook echt doorslaggevend hoor we hebben wel tegen elkaar gezegd dat we haar alleen weg wilden geven aan mensen die veel ruimte hadden. En toen kwamen opeens de boerderij mensen en hun ruimte is 240 keer zo groot als was wij hier hebben .. en idd een fijn gevoel dat we altijd langs mogen komen, ze wilden mijn stiefzoontje ook echt inwijden op de boerderij
Een mooie foto op canvas werd al genoemd, dat is een leuk idee. Voor w.b. de hechting: ik heb een hond in huis genomen via afstandsbemiddeling (werkte zelf in een asiel en deze mensen belden met het verzoek om een nieuw thuis voor hun hond te vinden.) Mijn hond kwam op een dinsdagavond en nadat zijn 1e bazen weg waren, ben ik een flink stuk gaan wandelen met de hond. Daarna lekker in zijn eigen mand (!) laten slapen en toen was het goed. Dit was in 2001 en inmiddels ligt diezelfde hond nu te ronken in zijn mand naast me Sterkte meid en goed dat jullie een fijn thuis hebben weten te vinden. Dat is een grote verantwoordelijkheid als hondeneigenaar immers.
Dat zeg ik niet ik heb alleen geen zin in discussies als had dan nooit een hond genomen etc. dat weet ik ook wel maar op dat moment hadden we er goed over nagedacht het is alleen allemaal anders gelopen...
Sorry maar ik begrijp dit gewoon niet zo goed. Je plaatst nu je verhaal met de vraag of er alleen vriendelijke reakties geplaatst kunnen worden. Ik begrijp dat het heel vervelend is je hondje weg te moeten doen maar jullie hebben hem pas een jaar.... Je had toch kunnen voorzien dat als je zwanger bent en een hondje koopt het lastig combineren is met een opgroeiend klein kindje. Je wist toen toch ook dat je nog stage moet gaan lopen en het een probleem zou worden? De reden waarom ik zo reageer is omdat we ook op het punt stonden een hond te kopen. We hebben nu een week een leenhond in huis van onze vriendin die 2 weken met vak is. Hoewel ik het heerlijk vind, vind ik het ook behoorlijk plannen en rekening houden. Dingen die we van te voren ook als probleem hadden gezien maar het nu extra beleven. Ik ben dus blij als hij volgende week weer weg is. Maar ik ben wel van mening dat als je voor een dier kiest je er voor moet zorgen en niet na een jaar moet denken dat het toch niet in je leven past. Maar fijn dat jullie hond een goed huis gevonden heeft
ik zal alleen advies geven, lieve reactie kan ik niet geven. een tip voor de nieuwe eigenaar: zorg met de overdracht dat de hond goed wordt uitgelaten in het nieuwe gebied door de nieuwe eigenaar, voordat deze zijn nieuwe huis betreed. laat de kinderen, bazin/baas eerst het nieuwe huis en als laatste de hond. als de mensen nog een andere hond hebben, eerst kennis laten maken op neutraal terrein. als herindering idd canvasdoek of door een dierenfotograaf speciale foto's laten maken. edit: sterkte voor de hond, let op laat het voorlopig met rust +/- 6 maanden, die tijd heeft de hond nodig om zijn nieuwe roedel te accepteren. onthoud waarom je deze keuze neemt, niet om je aan te vallen, maar denk niet over een jaar ohhh wat is het stil in huis, laten we weer een hond nemen... zodat je over 2 jaar weer in dezelfde situatie beland. nogmaals niet om je aan te vallen, maar vaak genoeg meegemaakt, mensen doen afstand van een hond, en na een jaar hebben ze een nieuwe hond. dat vind ik pas zielig....
Ben het wel eens met twinkelstar en nonnie26! Ik snap dat het een moeilijk besluit is en vind het wel goed en fijn voor de hond dat jullie een goede plek hebben voor haar. Hier ook honden eigenaar van DRIE honden zelfs. Twee chihuahua's van 3 en 2 jaar die erg graag blaffen. Hier door liggen wij al maanden met de buurman overhoop, maar ik persoonlijk zou mijn honden nooit weg doen! En aangezien we hard op zoek zijn na een oplossing maar die helaas nog niet hebben gevonden slapen de hondjes nu op maandag, dinsdag en donderdag bij mijn ouders thuis en op woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag zijn ze hier thuis. De dagen dat ze hier zijn kunnen we echter niet zonder hun weg vanwegen het geblaf dus! Daarbij hebben we ook nog een golden retriever van een 1 jaar die enorm veel beweging nodig heeft! Maar geen haar op me hoofd dat er een van de honden weg zou moeten om wat voor reden dan ook, ook al betekend dit dat we momenteel heel erg beperkt zijn op bepaalde dagen waar we heen gaan of willen! Wij hebben ook goed na gedacht over of we een hond zouden nemen en ook over de tweede en derde. We weten ook dat hier ooit een kleine hopelijk bij komt en dat situatie altijd kan veranderen! Maar... echter zal ik nooit me honden weg doen, hier zijn de honden net zo belangrijk als mijn vriend of ik & straks ook net zo belangrijk als de kleine! We zullen dus altijd allemaal samen moeten (leren) leven. Maar nogmaals fijn dat je in ieder geval een fijne plek heb voor de hond!
ik ben het met bovenstaande reacties eens!!!! jullie hadden er denk ik wel wat beter over na kunnen denken voordat jullie een hond in huis namen!!! ik vind dit echt super zielig!!! als ik jou zielig vind zet ik jou toch ook niet uit huis en plaatst ik je ergens anders waar je het goed hebt!! hier is onze hond echt een familielid van ons!!! is ons kleine babytje!! dus ik kan er echt niet bij met mijn hoofd dat mensen dit doen!! sorry voor de negativteit....
ik kan me ook niet voorstellen dat je je hond weer weg doet maar daar vroeg je verder niet om. vind het goed van jullie dat je er alles aan doet om de hond een beter leven te gunnen maar onthou wel dat de hond heel erg aan jullie gehecht is en dat die er niets van gaat snappen. misschien ben ik wel te wantrouwend hoor maar gaan jullie ook nog met eigen ogen kijken waar je hond terecht gaat komen? er zijn nu eenmaal heel veel praatjesmakers in de wereld en straks komt ie in de broodfok terecht. als het allemaal echt zo is als dat ze zeggen dat is dit natuurlijk wel een supermooie oplossing!
Even voor de duidelijkheid iedereen mag zijn of haar mening vertellen daar is een forum voor en als dat op een respectvolle manier gebeurd vind ik dat niet erg, maar in andere soortgelijke topics werden mensen echt aangevallen en uitgemaakt voor de gemeenste dingen... Daar zat ik niet op te wachten vandaar het berichtje erbij. Nog even een korte verduidelijking: toen we de hond kochten, wist ik nog niet dat ik zo snel weer naar school zou gaan, dat lag over een jaar of 3 pas in de planning. School ging echter 'moeilijk' doen en als ik het nu niet zou doen zou ik de voorgaande 3 jaar weer overnieuw moeten doen. De doorslaggevende reden om de toen nog pup wel te nemen was toen we daar kwamen (om te kijken!) we allemaal verhalen hoorden van die mensen in de trant van als ze niet luisteren moet je ze gewoon met het ijzeren ding van de riem slaan etc. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dat beestje daar te laten. @Fidel 2010 we zijn zeker niet van plan snel weer een hond te nemen, we hebben nu in ieder geval afgesproken dat we een ander huis moeten hebben en het jongste kind minimaal 5 moet zijn, maar bovenal dat we er genoeg tijd voor moeten hebben en die tip van een leenhond nemen vond ik wel erg goed! @allemaal: Het is op dat moment een verkeerde beslissing geweest en een tip voor mensen die erover denken een hond aan te schaffen wacht tot je niet meer zwanger etc. bent want de hormonen hebben bij mij in dit geval wel mijn capaciteit om er goed over na te denken aangetast. Ik snap jullie reacties ook goed, de vorige keer dat ik een soortgelijk topic zag dacht ik ook arme hond en dat zou ik nooit kunnen... De hond is onderdeel van ons gezin, mijn stiefzoontje heeft zo'n beetje een broer/zus verhouding met haar, dat maakt het des te moeilijker maar dit is niet zomaar even uit de lucht komen vallen...
Bedankt voor je reactie we brengen haar zelf weg, de mensen zijn gisteren hier geweest om te kijken of het klikte en vrijdag brengen we haar weg. Ik heb ook gevraagd of we nog een keer langs mochten komen (met het oog op bedriegers zeg maar) en we weten straks dus of het adres klopt. Veel plezier morgen trouwens
Weet je.. Je kunt het ook gewoon onderschat hebben, zo'n hond.. Niet iedereen heeft beschikking over een leenhond en hoe goed je er ook over nagedacht hebt, het kan gaan tegenvallen. Helemaal als er ineens zo'n kleintje bij komt. En ts voelt zich er ook rot over, maar wat moet je dan? Het beestje maar een beetje laten rondlopen zonder dat je tijd en aandacht voor het beestje hebt? Wij hebben drie katten en dat waren mijn kindjes, maar sinds eef er is staan ze echt niet meer op de eerste plaats, de welzijn van mijn kind gaat boven alles en je kunt ook net een hond hebben die niet goed met je kindje om kan gaan, hoeveel training je er ook in stopt. Wat moet je dan, je kind verkopen? Wij hebben altijd jachthonden gehad, ben gek op ze en vind het mooi dat een aantal zo op komen voor het beestje, maar ts doet zo haar best om een goed alternatief te vunden dat ik daar ook veel respect voor heb. Maak een fotoboekje, geef zijn speelgoed mee.. Zorg dat hij goed terecht komt..