ik zie ze denken 'ach, je hebt tenminste al een kind'

Bedankt Suus! Jouw voorbeeld over hoe het (uiteindelijk) ook kan gaan is altijd in mijn gedachten! Ik moest laatst nog aan jou denken toen ik met 'jouw' lijst in het ziekenhuis stond en me op 300 dingen wilde laten prikken Gelukkig werkte de gyn mee. Helaas (tja, wat is helaas) kwam er niks uit...
Jij heel veel geluk toegewenst met je kleine meisje! Geniet er van!

 

Ha BB, dat er niets uit die hele lijst kwam, betekent niet dat er niets is hè. Bij mij kwam er eigenlijk ook niets uit, behalve dan dat stollingsprobleem, maar daar kreeg ik allang medicatie voor. Dus uiteindelijk was de 'educated guess' in Gent dat het een immuunprobleem was, en is het met de prednison wel gelukt. Maar dat wist je allemaal al natuurlijk .

Liefs, Suus

 

Mensen gaan vaak al proberen je op te peppen terwijl jij nog midden in je verdriet zit, en dat voelt idd als dat je verdriet er niet mag zijn.
Maar in werkelijkheid leven ze dus juist wel erg met je mee, maar maken gewoon de verkeerde opmerkingen. Dan helpt het vaak wel om dat te zeggen. Dat je weet dat ze het lief bedoelen, maar dat je vooral een arm om je schouder wilt, een knuffel, een schouder om op te huilen.... en dat die woorden dan later wel komen. Dat je nu alleen even hoeft te weten dat ze snappen dat je verdrietig bent.

En tuurlijk zijn er altijd mensen die gewoon het inlevingsvermogen van een pantoffeldiertje hebben... Helaas

 

Allebeide keren dat ik in het ziekenhuis las (1e x besparende operatie eileider door een BBZ , 2e keer verwijderd door een BBZ) kreeg ik ook opmerkingen als: "Gelukkig hebben jullie al een kindje!".

Ja gelukkig.... Ik ben ook enorm blij dat we haar in ons leven hebben. Maar dat soort opmerkingen helpen helaas niet op het moment dat je ligt bij te komen van een narcose. Dan ben je nog zo bezig met de droom die in duigen viel. Want dat is het vaak ook he? Of het nou je eerste, tweede of vijfde kindje is. Op het moment dat je positief test begint (weer) die droom....

Desondanks denk ik wel dat er verschil zit in al moeder zijn en dan een miskraam krijgen of nog geen moeder zijn en dan een miskraam krijgen. Ik prijs mezelf wat dat betreft dus wel gelukkig dat we de ellende pas na de eerste hebben gekregen.

Prijs mezelf echter nog iets gelukkiger als een tweede ons ook nog gegund is.

x Kweenie

 

'Want dat is het vaak ook he? Of het nou je eerste, tweede of vijfde kindje is. Op het moment dat je positief test begint (weer) die droom....'

Heb je helemaal gelijk in Kweenie! Ook al word je na een miskraam voorzichtiger, ik denk dat het toch als vanzelf gaat dat je weer gaat dromen na zo'n positieve test...

 

Nou, echt wel! En daar gaat je verdriet ook om en dat is niet minder idd bij een eerste, een tweede of een vijfde.
Denk wel dat als je nog geen kindjes hebt, de vraag of het uberhaupt wel zal gaan lukken, veel scherper zal zijn, maar het verdriet om het verliezen van een kindje is niet minder...

 

Meiden heel herkenbaar. Na het verlies van ons eerste dochtertje en 2 miskramen zeggen meerdere mensen tegen ons je hebt tenminste al een gezond dochtertje. En dat is helemaal waar! Ik zeg dit ook heel vaak tegen mezelf, puur om keer op keer te beseffen wat we al hebben en hoe gelukkig we met en dankbaar voor haar zijn.

Maar...dit haalt de wens naar nog een kindje niet weg, maakt de wens wellicht alleen maar groter. En het doet niks af aan het verdriet dat we alweer 2 jaar aan het proberen zijn zonder resultaat. Ik moet zeggen dat ik ook het verdriet heb voor mijn dochtertje omdat ik haar zó graag een broertje of zusje zou willen geven. Dat aspect speelde niet mee bij het zwanger worden van een eerste kindje.

Daarbij wil het niet zeggen dat als je eenmaal een kindje hebt gekregen dat t dan nog een keer mag lukken en goed zal gaan. Ik ken meerdere verhalen van stellen waarbij het door verschillende omstandigheden niet meer gelukt is.

Maar...toen ik ons eerste dochtetje net was verloren, lukte het een vriendin niet zwanger te worden van een 2e. Ze zat in ronde 9. Toen heb ik wel gedacht en ook tegen haar gezegd je hebt iig een gezonde, levende dochter! Besef hoe rijk je bent!! Dus ik heb ook aan die kant gestaan en daarom zeg ik dit ook heel vaak tegen mezelf!

 

Net als Lobi zeg ik het ook altijd tegen mezelf.. ik heb tenminste een gezond kind rondlopen. Het scheelt ook wel voor mezelf dat hij er is. Dat ik wéét dat ik toch wel kinderen kan krijgen.

Maar de wens voor een 2e, voor een 3e is niet minder dan de wens voor een 1e.. sommige mensen vergeten dat een beetje.

Ze zullen het wellicht als een troost bedoelen.. en veel mensen weten niet hoe het is, zoals je zelf ook merkt. Heb ik zelf ook gemerkt. Je verliest het vertrouwen in jezelf na meerdere miskramen en je verliest je toekomst. Vooral na het verstrijken van de weken, steeds meer..

Knuffel, ik weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen, ken alleen het gevoel helaas.