ja, dat snap ik idd ook, maar een kindje van die leeftijd ziet nog niet dat zn moeder niet goed voor hem is. Die beseft alleen dat hij gescheiden van zn moeder wordt. Het komt later pas dat hij zal begrijpen dat het beter is. Daarom zei ik: ik vind het zielig.
Dat mag je vinden, jeugdzorg had ook spullen kunnen meenemen toen ze het jochie ophielden lijkt me of nu een koerier/taxi in schakelen om het af te halen. Dit is een reactie op het verzoek van de moeder die nu bij buren aanklopt om het te regelen.
Ik zou vragen of je het tel.nr. van de vader mag en hem kan bellen hierover. Misschien heeft hij wel helemaal geen trek in die spullen. Of kan hij ze zelf halen. Als ze al gedeeld ouderschap hadden, staat daar natuurlijk al een kamer met ene bed, maar een kind kan wel heel veel waarde hechten aan zijn eigen spulletjes, maar is dit een bus vol? Ik dacht meer aan een beer en en auto ofzo. Mijn eerste gevoel zei ook; doen, maar ik kom zelf uit de hulpverlening en weet dat je beter een gepaste afstand kan bewaren in dit soort zaken.
jeugdzorg doet dat niet he...ze zorgen ervoor dat het kind in een veilige omgeving terecht komt. als de moeder of wie dan ook wilt dat het kindje zijn spullen bij zich heeft dan moet ze daar idd zelf voor zorgen. tuurlijk mag het kind wel zijn knuffel ofzo meenemen maar zoiets als in deze situatie dat ze de hele kamer van het jongetje wilt verhuizen, daar helpt jeugdzorg niet bij.
Ik zou het zeker niet doen! Vader kan deze spullen halen en of jeugdzorg kan hier bij ondersteunen. Van deze vraag komen de volgende vragen en voor je het weet is mevrouw kind aan huis en zitten jullie er mee. Ze heeft zelf de verkeerde keuzes gemaakt. En ja ik ben hulpverleenster en ja daar zijn wij voor en niet je buren. ( in dit geval )
Ik ken de situatie niet, maar jeugdzorg kan bemiddelen, zal niet voor taxi spelen. Het feit waar moeder van verdacht wordt, klinkt zeer ernstig, ik weet niet of er contact mag/kan zijn tussen pa en ma.
Daar ben ik zeker zelf nog bij hè... Ik heb totaal niet de intentie om haar bij me binnen te laten. Het gesprek heb ik vannochtend ook gewoon aan de deur gevoerd. Hoe heftig het ook was. Natuurlijk heeft ze zelf keuzes gemaakt en niet ik. Ik kan niet zeggen of ze verkeerd zijn geweest, ik ben daar helemaal niet bij geweest. Als zij aan mij vraagt of mijn man die spullen voor haar weg wil brengen ga ik niet gelijk 'nee' zeggen, dat kan ik gewoon weg niet. Want als iedereen 'nee' zegt en haar in haar sop laat gaar koken, wat moet ze dan...? Je hebt toch ook nog zoiets als burenhulp of ben ik te naief?
Ik vind het heel nobel van je, maar je lieve naiviteit kan je ook parten gaan spelen. Rond 5 december kan je misschien voor Sinterklaas gaan spelen, vraagt ze je of je en pakje weg kan brengen. Enz. Ik ken de situatie niet, maar waak daar een beetje voor!
Ik ken de situatie niet maar dit kindje was gewond dus ik neem aan dat ze niet gewoon thuis waren toen ze het kindje ophaalde maar bijv. In het ziekenhuis. Het uithuis plaatsen van een kindje moet op een rustige manier gebeuren, in zo'n situatie is er echt geen tijd om alle spullen in te pakken en een complete kamer te verhuizen. Buiten dat is BJZ er voor het kind (incl eerste levensbehoefte zoals levelingsknuffel, kleertjes en lievelingsspeelgoed) en is het niet de verhuisservice. Grote kans dat papa al een hoop spullen heeft aangezien hij daar geplaatst is. Zelf zou ik zeggen, best om spullen naar vader te brengen als je er de middelen voor hebt, een grote auto oid. Maar alleen met tussenkomst van BJZ. Nu zijn het deze spullen, straks is er wat anders....
Ja, ik zou het doen om het jongetje te helpen. En wat betreft de buurvrouw. Ze wordt ervan verdacht, maar is het ook echt zo. moeilijk. Ik heb een verhaal gelezen in tijdschrift 'vriendin' dat heeft me behoorlijk aan het denken gezet. Eerder dacht ik altijd, maar goed dat ze de kinderen weghalen. Maar bij deze vrouw was de kinderbescherming opgestookt door haar ex en waren verhalen verkeerd geinterpreteerd en verdraaid. De moeder was vroeger misbruikt en is hiervoor bij een psychiater geweest, had dit al lang achter zich gelaten. Maar toch hebben ze dit euvel gebruikt in het rapport. Uiteindelijk na heel veel moeite heeft ze de kinderen terug gekregen. Dit spookt echt telkens door mijn hoofd als ik dit soort dingen lees. Maar goed, dat was een beetje offtopic.
absoluut waar dit soort verhalen hoor je ook helaas. Toch zou ik verder wel afstand bewaren. spullen brengen oke, alleen voor het kindje, maar verder in mengen nee. Het kind word niet voor niks uit huis geplaatst lijkt me. Dan is de verdenking wel al heel ver toch? ook dat ze vast heeft gezeten ervoor. Als ze geen bewijs hadden had ze nioet zo lang vast kunnen zitten. (of had ze niet die maanden vastgezeten dat ze achter liep op gas?). Heftig hoor. Ik vind het voor het kindje heel erg dat hij dit mee moet maken. Hopelijk zit hij nu wel op een veilige plek waar hij veel liefde en veiligheid krijgt.
Tja als je zo denkt weet je niks van uithuisplaatsingen. Ik zal je eerlijk zeggen dat ik blij ben als ik al weet of een kindje 'gegeten' heeft (en het liefst nog welke melk bv moedermelk of flesvoeding en welk merk), dat het eigen kleren aanheeft (dus niet alleen een luier of de kleren van moeder bij een baby) of het enige allergieen heeft. De kindjes hier hadden de kleren aan die ze aanhadden. Een jongetje had wel kleertjes aan maar had zeker maat 74 en zat in een maillot maat 56 gepropt en een romper maat 62 en een luier maat 2 (misschien heb je dan enig beeld bij wat ik in die luier aantrof voor vreselijke ellende). In de rest van zijn tasje zaten de kleren van een meisje (roze broekjes van hello kitty maat 62 en een vaag t-shirtje maat 92). Maar de plaatser vertelde mij dat moeder echt dit voor het ventje had ingepakt. Soms is het gewoon niet mogelijk door de crisissituatie om normaal in te pakken, door emoties niet, doordat de uithuisplaatsing op een andere omgeving plaatsvindt (in het ziekenhuis, op school, bij de buurvrouw, bij oma etc etc etc) of gewoon door de begaafdheid van ouders die denken dat het gewoon zo goed is.
Ik vind je een topmens!! 'Jij kan enorm waardevol zijn en als ik het zo lees weet je prima de balans te bepalen tussen wat nuttig is en wat loslaten is.
Nee gelukkig heb ik geen ervaring met uit huis plaatsingen, helaas wel vaak genoeg negatieve verhalen over jeugdzorg gelezen en op tv gezien (kassieres met een havo diploma, die in dienst komen bij jeugdzorg zonder diploma's en dan mogen beslissen over een kind zn situatie Jippie, dan ben je mooi klaar als ouder) Dr wordt nu ook verwacht dat de moeder zelf de spullen inpakt en afleverd. Wat denk je hoe het is als moeder aan de deur staat bij vader om de spullen af te leveren hoe dat voor het jochie is? Tis toch een kleine moeite om iemand bij de moeder langs te sturen en de ingepakte spullen dr weg te halen, kunnen ze direct even een check maken hoe het met de moeder gaat...of wordt die niet meer begeleid omdat ze in de ogen van jeugdzorg de dader is?
Wie zegt dat moeder deze spullen MOET brengen? Of ik lees er overheen maar ik zie het echt nergens? En nee Jeugdzorg begeleidt moeder niet. Heeft niks te maken met het al dan niet dader zijn. Jeugdzorg is zoals de naam al zegt voor het kind. Jeugdzorg kan wel van moeder verlangen om bv behandelingen te ondergaan zodat er bv gewerkt kan worden aan terugkeer. Maar als praatpaal dienen om psychische bijstand te leveren. Nee daar zijn ze niet voor. Dat er soms gezinsvoogden zijn met ogenschijnlijk het IQ van een borrelnootje, begrijp ik (een daarvan kwam ook hier enige tijd over de vloer). Maar dat ze achter de kassa (bij wijze van spreken neem ik aan dat je bedoelt) vandaan geplukt worden dat is niet waar. Ze moeten wel een gerichte opleiding doen. Daarnaast is sinds de zaak van Savanna en het meisje van Nulde een andere werkwijze. Dergelijke beslissingen worden niet meer eenzijdig genomen door een gezinsvoogd. Deze moet dergelijke situaties aan het team of tenminste de teammanager voorleggen. Op deze manier zit er een extra check in de zaak en wordt de zaak door het team gedragen en is er niet een meer de zwarte piet. Dat heeft tot gevolg dat de werkdruk ook enigzins (voornamelijk gevoelsmatig) kan afnemen want het is hoe dan ook een zware beslissing om een kindje uit huis te halen.
Wie anders dan de moeder dan? Zij krijgt toch het verzoek om spullen aan te leveren..vast niet met het verzoek daarbij om het via buren te regelen. Dr is ooit eens een verborgen camera programma geweest waar idd mensen de verantwoordelijkheid kregen over een gezin zonder gerichte opleiding. Deze mensen zaten achter de kassa bij de supermarkt en werden aangenomen omdat ze wel eens hadden opgepast en "ervaring" hadden met kinderen, aupair en dergelijke. Maar goed we gaan nu behoorlijk off topic, Sorry TS
@nicoletta vind het heel mooi dta je pleegouder bent. Lijkt me soms erg heftig als ik je reactie zo las. Fijn dat een kind bij jou een veilige haven kan vinden