Lola, ah bahd dat is geen leuk nieuws. Ik kan me voorstellen dat je je meisje dit wilt besparen. Ik ben de afgelopen dagen ziek geweest. Niet zo erg dat ik op bed lag maar flink belabberd, ik hing tegen griep aan of zo. Verder druk druk druk, tussen de gewone dingen door kom ik niet goed toe aan extra klusjes en al helemaal niet aan mezelf. Ik ben en blijf zo moe, bah. Vandaag ben ik Quinten een keer extra gaan wegen bij het CB, dit omdat hij van de bovenlijn op de groeicurve bij geboorte was gezakt naar de onderlijn. Gelukkig zakt hij niet verder, hij weegt nu 6390 en blijft daarmee op de onderlijn. Ik kon de wvk niks vragen want die was ziek maar ik vind het wel goed verder zo, Quinten is happy en blijft nu een lijntje volgen. Morgen weer werken, bleeeeeegh. Maar meteen woensdag weer vrij moeten nemen want mijn zus kon iets anders niet bolwerken en heeft de tante-dag moeten laten vervallen deze week. Ze is overspannen en trekt het allemaal niet meer goed. Helaas geen plek op het KDV voor een extra opvangdag, komt rottig uit zo vlak na de vakantie met overvolle mailbox.
Hè Natas, wat naar, zo'n opmerking. Daar ga je je lekkerder door voelen! Pff, wat een tact. Vervelend dat je ziek bent. Komt nooit uit, maar na een vakantie is idd wel dubbel vervelend op je werk. En lastig dat je zo moe blijft. Toch maar aan toe geven, verzetten heeft weinig zin. En het is ook logisch, met die gebroken nachten. Sterkte ermee! Quinten weer goed gegroeid, lees ik, dat is wel fijn. Dombo, de dochter van m'n vriendin heeft ook al een tijdje een brilletje en dat gaat prima. Ik denk dat ze op die leeftijd ook wel kunnen snappen wat het "nut" ervan is. En ze hebben echt leuke brilletjes voor kinderen tegenwoordig, staat best hip. K en ik hebben ook allebei een bril, maar hij heeft + en ik heb -, dus misschien heft dat elkaar op en hoeft krummel niet? Lola, zo'n beugel lijkt me erg vervelend. Au! Dat klinkt toch wel als grof geweld, zoals dat vroeger bij jou ging. Ik hoop echt dat het minder erg is nu, door elke dag twee kleine stukjes te draaien. Maar dan nog.... brr, dat klinkt echt niet leuk. Hoop dat het meevalt. Over tandartsen gesproken: ik zat vorige week maandag ineens met een stuk vulling in m'n mond, dus dinsdag bellen en donderdag kon ik terecht. Tot dan geen pijn. Alleen wat ongemak omdat zo'n gat natuurlijk een erg fijn plekje voor voedsel is om in te blijven steken. Maar goed, niets aan de hand dus. Donderdagochtend vroeg lag ik in die stoel, verdoving gehad, tandarts alles eruit geboord, schoongemaakt en nieuwe vulling erin gezet. Toen ze klaar was, zei ze dat ik er nog wel enige tijd last van zou kunnen hebben, omdat ze nogal dicht bij de zenuw had gezeten. Donderdag en vrijdag viel het nog wel mee, maar in het weekend was de pijn echt heel verschrikkelijk. Ik ben beide nachten wakker geworden van de pijn, pijnstillers waren blijkbaar uitgewerkt. Ik ben zaterdag speciaal voor Ibuprofen naar de supermarkt gereden omdat Paracetamol niet meer hielp en ik heb zondag minstens twee keer de maximale dagelijkse dosis gehad. En nog steeds voelde ik het! Vandaag dus maar weer geweest. En nu doet het dus nog weer meer pijn, want de tandarts heeft een aantal testjes gedaan om te kijken of er gevoel in zat. JA dus Maar goed, op de foto was dus niets te zien en volgens de tandarts kan het nog wel even duren. Het moet wel langzaamaan minder worden. Als dat niet zo is, of het wordt steeds erger, dan mag ik terugkomen en dan gaan ze de zenuw doodmaken (ofzoiets). Is ook wat: ga je zonder pijn heen, kom je met pijn terug. De bedoeling was toch andersom? :x
Wat wel grappig was vandaag, was dat M haar kdv-leidster even was vergeten dat ze sinds september op dinsdag alleen 's ochtends komt en haar dus doodleuk in bed gelegd had. Haha, ze ziet mij en ineens dringt het tot haar door. Grappig was dat. Gelukkig sliep krummel nog niet. Nu wel
Natas, wat gaat dat toch hard, zo'n vakantie, je eerste werkdag is al weer aangebroken. Wat balen joh, dat je zo moe blijft. Die gebroken nachten zijn echt niet fijn. En als je daarbij ook nog eens grieperig wordt ... helemaal niet fijn. Beterschap voor je zus! Hoop dat ze zich snel weer beter voelt en dat het volgende tante-dagje wel wer door mag gaan. Hinke, auwie. Normaliter zou je inderdaad met minder pijn bij de tandarts weg moeten gaan. Beterschap.
Inez, de volgende tante-dag over 2 weken moet wel doorgaan want anders heeft mijn zus toch echt een probleempje. Haar probleem heb ik nu mijn probleem gemaakt, we hebben een harde afspraak dat de opvang niet zo maar kan vervallen. Hinke, ah gats van naar dat je nu zo'n pijn hebt. Sterkte!
Bedankt dames! Het gaat iets beter, maar dat kan ook door de pijnstillers komen. Natas, goed dat je daar duidelijke afspraken over hebt. En dat je voornemens bent om het niet jouw probleem te laten worden/blijven. Wel goed dat je dat kunt met je zus! Wij hadden vandaag ondanks mijn kiespijn een geweldige dag. Manlief heeft de afgelopen weken zoveel uren gemaakt en dat mag hij compenseren met vrije dagen. Vandaag zijn we dus lekker met ons drietjes naar de dierentuin in Emmen geweest. Heerlijk weer en toch lekker rustig, dat is het fijne van zo'n doordeweeks dagje. Vanmiddag werd het wel wat drukker (tja, woensdag), maar natuurlijk nog steeds niet extreem. En krummel keek weer haar ogen uit. Maar uiteindelijk was de glijbaan het allerleukst (haha, die hebben we op het pleintje achter het huis ook!).
Hinke, fijn dat het weer wat beter gaat. En ja, de speeltuin in de diverse dierentuinen doet het hier ook altijd goed.
Update : gisteren waren we druk met kindjes, tuin bijhouden, boodschappen etc, met Quinten zijn 1ste keer in de stoel en hapjes wortel geven, een half uurtje met m'n kop in de zon zitten en vanaf 16.30 mijn familie hier om de verjaardag van m'n zus te vieren, uit eten geweest. Vandaag de verjaardag gevierd van mijn stiefkleinzoontje Geno in het Dolfinarium. Dat viel een beetje in het water want mijn stiefdochter is vannacht ziek geworden, Geno en zijn papa kwamen later. Het was er drrrruk!! Niet normaal meer, ik ben nu kapot hahahaa! Maar erg leuk, vooral de dolfijnenshow was super. Morgen flink aan de slag in huis en met de was, daar loop ik ernstig mee achter.
Erg leuk maar dodelijk vermoeiend zo'n dagje uit. Ben je al weer een beetje bijgekomen? Wij zijn momenteel druk aan het schilderen. Voor het aankomende buienfront zullen we het schilderwerk zeker niet afkrijgen, maar ik gok op nog veel mooie najaarsdagen waarop nog flink wat metertjes gemaakt kunnen worden. En verder ben ik al weer een paar weken in de avonduren druk bezig met de nieuwe website. Ik probeer hem deze maand nog online te krijgen. Ik kan er alvast over verklappen dat de site een behoorlijke metamorfose zal ondergaan.
Natas, dat klinkt wel als een leuk dagje uit! En dat voelt dan toch anders moe dan moe van werken. Bij mij tenminste wel! Ik hoop dat je snel weer wat fitter bent, kan me voorstellen dat je er spuugzat van wordt. Bevalt het je verder wel op je werk? Dombo, leuk, je website vernieuwen. Gaat vast veel werk in zitten. En aan het schilderen. Ik hoop dat je inderdaad nog een paar mooie dagen hebt om het af te maken. Hier valt het overigens nog mee met de regen. Paar spatjes, meer niet. Wel traantjes net. Kind ligt net op bed, is nog wat aan het teuten en ik hoor haar als het ware wegzakken, komt er een helikopter over. Flink kabaal en ondanks onze dubbele glazen en goede isolatie (trein rijdt voor het huis langs en die horen we niet) ook binnen goed te horen. Kind overstuur Maar gelukkig was het snel weer over. Wel een wit koppie. Ik hoop dat ze nu wel even een paar uurtjes slaapt. Mijn kiespijn is bijna over. Het voelt nog steeds gek, alsof de vulling toch niet helemaal goed zit en af en toe heb ik ook nog echt pijn, maar de continu zeurende pijn is wel weg. Verder gaat alles hier z'n gangetje. Beetje saai eigenlijk
Werken ... o ja, dat is ook zoiets vermoeiends. Hinke, bah, kiespijn nog steeds niet helemaal over. Gelukkig gaat het nu wel veel beter. Helicopters daar kun je inderdaad goed van schrikken. Die krengen maken een behoorlijk kabaal. Heeft ze nog wel even geslapen?
Ja, hahahhaa, werken kan best vermoeiend zijn Mijn werk is best aardig hoor. Niet super, maar ook niet slecht. Het is nu de combi met het vele nachtbraken wat mij opbreekt. Die kiespijn duurt lang zeg Hinke. Quinten moet nog niks weten van hapjes eten. Hij heeft nu 3x worteltjes gehad maar hij vindt het letterlijk en figuurlijk 3x niks Zou met de smaak te maken kunnen hebben, ik ga morgen of overmorgen courgette proberen. Maar ik denk dat het meer te maken heeft met de textuur. Hij werkt zowat alles met z'n tong weer naar voren, en als er al wat binnen komt kokt hij het er weer uit.
Het duurt inderdaad vaak wel even voor die kleintjes zijn gewend aan vaste voeding. Gisteren hebben op school Mega Mindy en Mega Toby de directeur geholpen met het openen van de boekenweek. Erg leuk gedaan. Vervolgens waren er nog 2 jonge mannen die abseilden langs de gevel van de school en zij kwamen daar in de klas van Alyssa nog wat over vertellen. Grappig was, dat 1 van die jongens de zoon van de juf is en zij aan de kids uit de klas vertelde dat dat haar kindje was. Vandaag kwamen kinderen uit groep 5 voorlezen aan de kleuters, geweldig hoe dat ging. Volgende week komen ze nog een keer, de juffen en meesters wisselen volgende week allen een uurtje van klas om daar over hun superhelden te vertellen en maandag brengen alle klassen bij toerbeurt een bezoekje aan de lokale boekhandel. Donderdag wordt de boekenweek weer afgesloten door middel van een tentoonstelling van kunstwerken van de kids over hun superhelden.
hallo meiden! sorry dat ik even inbreek in jullie topic/club maar ik weet niet waar ik mijn vraag anders moet plaatsen om de mama's die wat ouder zijn te bereiken...Ik heb namelijk een vraagje aan al wat oudere mama's die toch een tweede kindje hebben gekregen: ik ben nu bijna 39 jaar alweer (al schijn ik erg jong te lijken haha!) en wij hebben een lief, leuk, gezond, druk mannetje van 15 maanden. het is een druk, hectisch jaar geweest voor mij met name met een pasgeboren kindje, borstvoeding tot voor kort (en tot op heden 's nachts veel eruit moeten voor hem), parttime werk en een behoorlijk zware studie en stage (in de psychische gezondheidswereld). bovendien is mijn man muzikant en is vooral in de avonduren weg en slaapt ook tot laat in de ochtend. wat dat betreft sta ik er vaak alleen voor wanneer ik thuis ben. ik heb er dit jaar voor gekozen om een jaar mijn studie stop te zetten. wij wonen in Griekenland maar zijn van plan om volgend schooljaar (als ik een baan kan vinden) naar Nl te gaan. daar zal ik in eerste instantie de hoofdkostwinner zijn... nu to the point: ik (mijn man ook hoor) zou erg graag een broetje of zusje voor onze kleine willen, maar...er zijn veel 'maren'; ik ben niet (biologisch) jong meer, het zal weer een KS worden, (ons kindje is met 35 weken en nog wat geboren, 10 dagen couveuse, ik een beginnende pre eclampsie dus kans daarop is niet uitgesloten), en het is nu al zo druk met de kleine hahaha! ik zou als ik niet al 'zo oud' was graag wachten tot ons ventje 3 jaar is en wat zelfstandiger is, naar de peuterspeelzaal zou gaan etc...maar ja...hoe langer we wachten. ik heb overigens afgelopen maand mn eerste menstruatie na de Bv periode van bijna 15 maanden gehad (ik gaf nog wat Bv toen ik ongesteld werd) dus theoretisch zou het kunnen...ik zit alleen erg te twijfelen. ik zou het heel graag willen nog een kindje maar dan wel weer een jaar ongeveer Bv geven. dat was best zwaar allemaal...en de situatie is niet heel makkelijk met naar Nl gaan etc. hoe hebben jullie dit gedaan met (een wens voor) een tweede en al wat ouder zijn?graag ervaringen en misschien ook wel positieve verhalen? bedankt alvast!
Hier heeft de kinderwens, mijn kinderwens voornamelijk, het gewonnen van alle rationele redenen om niet aan een 2de te beginnen. Op m'n 44ste ben ik bevallen van ons zoontje, mijn man is 56 (voor hem is het 't 4de kind), onze dochter is nu net 3 geworden. Het is zwaar, abosluut. Twee kleintjes, dat is aanpoten. Hier ook lang BV aan de 1ste en nu weer aan de 2de, ik werk parttime en mijn man meer dan fulltime, onze baby wordt ook heel veel wakker 's nachts, mijn moeder is dementerende en ik moet veel voor haar doen, geen mensen die even bij kunnen springen, etcetera. Maar : je doet het gewoon. OK, op m'n tandvlees en met de wallen tot aan mijn knietjes zo langzamerhand, maar het is 't zo waard! Ik hou mezelf ook voor dat dit een fase is, straks als ze iets ouder zijn en meer in hetzelfde ritme zitten wordt het makkelijker. Update'tje : Hier 2 kindjes die niet lekker zijn. Quinten is verkouden, heeft verhoging en is wat hangerig. Danique heeft echt koorts, pijn in haar keel, is voor haar doen heel rustig en stil (wel ook heel lief, ah gosh 't meissie). Quinten kan morgen misschien wel naar het KDV maar ik denk Danique niet. Weet nog niet hoe ik dat op ga lossen.
jeetje ja, dat klinkt als aanpoten! maar als je je erop instelt dat je een zware fase doormaakt die later minder zwaar wordt...ik denk ook dat een tweede minder onzekerheden meebrengt omdat je die bij je eerste wel erg hebt. alles is dan nieuw! zo stel ik het me voor tenminste...ik ben nu net pas weer op orde qua lichaam voel ik en daar wil ik dan ff van genieten haha! maar het kriebelt wel en metname de zwangerschap vond ik zooooo mooi en de Bv ook! dat wil ik echt nog een keer meemaken!!!alleen de timing is dus niet zo handig...(zie mijn verhaal) helemaal omdat ik in eerste instantie degen ben die geld in het laadje moet brengen...(mijn man is Griek en zal niet meteen werk vinden als muzikant...) maar ja, we zullen wel hulp krijgen van familie/ouders en dat is goud waard! voor jou is het wel zwaar als je ook de zorg voor je moeder draagt...heel veel sterkte en nu met je kindjes, hoop dat ze snel weer beter zijn! en bedankt dat je de tijd hebt genomen voor een reactie!
Hoi Mukkie, Ik ben het heel erg eens met Natas: als het je vurige wens is, maakt de rest niet uit. Bij mij ontbreekt die vurige wens tot nu toe. En zelfs als ik bedenk dat ik niet veel tijd meer heb, raak ik niet paniek. Maar het heeft bij mij ook lang geduurd voor de wens naar nr. 1 kwam, dus ik vind het niet gek. Jij schrijft dat je man vooral graag een broertje/zusje voor de kleine wilt. Ik denk dat je echt goed moet bedenken wat je zelf wilt. En zolang je alleen maar rationele praktische bezwaren kunt bedenken zonder dat je daarbij OOK denkt: maar ik WIL het toch... dan zou ik er dus niet aan beginnen. Maar je moet het zelf beslissen. groetjes, Hinke
Hè bah, Natas, het zit je weer niet mee! En zielig voor je kindjes. Het heerst ook wel heel erg, ik zit ook te snotteren en manlief was vant weekend ziek, echt met koorts. Gelukkig heeft krummel nog nergens last van. Wel lastig, zieke kindjes als je aan het werk moet. Ik hoop dat je iets voor Danique kunt regelen!
Goh, wat leuk dat ze daar zoveel aandacht aan besteden! Goed hoor! Haha, ik stimuleer alles wat het lezen stimuleert . Op kdv van krummel hadden ze het er ook maar druk mee. Gisterochtend hadden ze voorleesontbijt en dat doen ze donderdag nog een keer. Heeft krummel even mazzel dat ze sinds kort ook op maandag komt, mag ze er twee keer van genieten! Wij moesten zondag op verjaardag bij meisje van vier en zaterdag bedacht ik ineens dat we natuurlijk leuk een boek konden geven. Dus krummel en ik naar de boekwinkel (papa lag dus ziek op bed "papa is heeeeel warrum" vertelde ze aan iedereen). En natuurlijk heb ik ook een boek voor haar gekocht. En ze kreeg een poster en een boekenlegger. Kind was helemaal blij. Ik zit dus nu te snotteren en ik vind het niet leuk Hoop dat het hierbij blijft..... Vanavond hebben we oudergesprek op kdv. Komt overbuurmeisje voor het eerst oppassen. Dat vind ik wel spannend. Maar ja, krummel ligt als het goed is gewoon te slapen en overbuurvrouw houdt een oogje in het zeil, dus het komt vast goed.