Bevallen vs keizersnede

Ik vond het herstel van de keizersnee echt tegenvallen.
je mag 6 weken niet tillen of autorijden, niet handig met 3 kids!
ik heb volledige ontsluiting gehad voor de ks dus weet niet ho ehet zit met na-weeen.
Als ik de keus heb kies ik voor een vaginale bevalling (en mijn vaginale bevalling was met vacuum...)
das 3 dagen beurs van onder en daarna herstellen. ks duurt echt veeel langer...
Maar ik heb niet een jaar last gehad van mn heupen en bekken, hoewel ik in de zwangerschap er wel last van had...

Succes met kiezen!

 

ik DENK dat je zo totallos was door de zwangerschap , ik ben ook 2 keer gewoon bevallen en had daarna ook nog heel lang ( na de bevalling van de oudste zelfs 4 jaar ) last van mn bekken en heupen en denk niet dat de bevalling mijn lijf meer geweld aangedaan heeft dan de hele zwangerschap .

 

Ik heb 5 wk geleden een keizersnee gehad en vond het meevallen hoor. Tuurlijk is het heftig de eerste dagen, vooral veel last van je buikwond maar daar krijg je goede pijnstilling voor. Lastig dat je 6 wk weinig mag maar daar kom je ook wel overheen. Nu soms nog last van gevoelige buik als ik teveel doe maar al met al gaat het goed. Je moet jezelf in acht nemen en vooral veel rusten in begin, dan komt het echt goed!

 

maar moet je van gyn of jezelf kiezen voor een KS?

ALS het zo makkelijk was zou ik zelf bevallen en niet kiezen voor KS maar das mijn ding

 

Ik heb nu 2x een geplande KS gehad, bij de eerste ging het herstel aanzienlijk sneller dan bij de 2de.
Naweeen ken ik wel en goed ook. Bij de 2de nog veel heftiger, volgens mn gyn wordt dat na iedere zwangerschap ook heftiger.
Ik had bij de 2de behoorlijk BI en dat is nu nog niet volledig hersteld. Verder heb ik nog steeds geen gevoel in mn buik, wat ik als erg vervelend ervaar.
Persoonlijk zou ik kiezen voor een normale bevalling, want als je al lichamelijke problemen hebt duurt het herstel na een KS ook langer dan bij iemand die een "gezond" lichaam heeft.

 

Ik heb zelf een ks gehad, en het is me echt heel erg tegengevallen. Het herstel was pijnlijk en lang, bovendien heb ik de ks zelf als traumatisch ervaren. Ik zou er heel wat voor geven om deze keer vaginaal te mogen bevallen.

In jouw geval heb je al een "zwak" lichaam. Het herstel van een eventuele ks zal waarschijnlijk nog moeizamer gaan dan bij iemand die verder helemaal gezond is.
Daarnaast sluit ik me aan bij degene die hierboven schreef dat het leed wellicht al geschied is.

 

Ik zou me vooral even goed laten voorlichten door de artsen over de belasting van je lichaam bij een normale bevalling en een keizersnee. Ik neem aan dat zij het best kunnen inschatten wat beter voor jou is.

Ik heb een geplande keizersnee gehad en vond het 100% meevallen. Ik heb de eerste nacht (ondanks de morfine) veel naweeen gehad maar bijna geen last van de wond zelf. Dag 2 stond ik onder de douche en de 3e nacht was ik zelf met mn zoontje in de weer.Na 2 weken voelde ik me weer hersteld. Die 6 weken niet tillen/weinig doen etc heb ik niet nodig gehad. Ook heb ik helemaal geen rug of bekken(bodemspier)klachten gehad.

Aangezien het tillen van een dreumes van 12 kilo wel lastig zal zijn, geef ik overigens deze keer de voorkeur aan een vaginale bevalling (denk ik).

Succes!

 

Jij denkt het niet nodig gehad te hebben, maar je litteken wel. Deze weken niet tillen etc zijn er voor om je hechting goed te laten hechten. Als je wel zwaar gaat tillen dan loop je het risico dat het litteken scheurt.

 

waarschijnlijk raak je hierdoor alleen maar meer in de war, tegenstrijdige verhalen, ik zou eens een goed gesprek met de gyn hebben en alles goed bij elkaar afwegen.

een ks is een groe buikoperatie en je kunt op voorhand niet zeggen hoe je herstel hiervan zou zijn. je mag ind niks naar een ks niet tillen niet stofzuigen, niet dweilen etc. ivm je buikwond.

ik ben de eerste keer normaal bevallen heb dit als zeer traumatisch ervaren, ik ben hier ook gescheurd en geknipt, mijn meissie lag toen op de intensive care dus tijd om te herstellen en goed uit te rustten had ik niet, daarbij had ik mijn eerste zwangerschap heel veel last van mijn bekken.

Nu heb ik ook gekozen voor een keizersnede en ik heb nog een peuter van 2,5 rondrennen, maar ik zou het zo weer doen, mijn herstel verloopt goed ik huppelde al naar 4 dagen goed rond, ja ik ben wel moe maar dat was ik de eerste keer ook, ik heb wel flinke naweeen gehad maar niet te vergelijken als bij mijn bevalling, ik heb ook wel last van mijn buikwond maar dat had ik ook van mijn knip en scheur, en dat ik beperkt ben das wel heel vervelend ja, 6 weken niks doen, maar ik doe langzaam steeds meer je voelt zelf wat wel kan en niet.
ik ben goed hersteld en heb absoluut geen spijt van mijn keizersnede, ondanks dat ik er zo tegen op zag en hele rampsenario's in mijn gedachten had, ik heb het als heel positief ervaren.

 

Ik heb ook een keizersnede bij mijn eerste gehad en eerlijk gezegd is me dat alles meegevallen! ik was op voorhand overal bang voor: catheter, ruggenprik, napijn maar eerlijk is eerlijk, eigenlijk was ik nog het meest verbaasd dat ik zo snel opknapte! De eerste dag had ik het idee overreden te zijn door een vrachtwagen, tweede dag kon ik al douchen en daarna ging het snel beter. Nooit last gehad van de wond, litteken etc. Nu ligt de tweede in stuit, dus waarschijnlijk weer een keizersnede, maar eerlijk gezegd vind ik het wel prima. Zou eerder opzien tegen een normale bevalling!

 

Ik heb drie weken geleden een ks gehad en het is mij meegevallen (maar ben nooit gewoon bevallen, dus kan niet goed vergelijken). Je krijgt zeker in het begin voldoende pijnmedicatie, dus ik heb niet heel erg veel pijn gehad. Later kan je paracatamol nemen tegen de pijn indien nodig. Alleen lachen, hoesten en je verslikken is echt hel in het begin...
Ik heb geen naweeen gehad en heb ook niet veel gevloeid.
De eerste keer uit bed en douchen is even moeilijk, maar zodra je begint met rustig aan bewegen merk je dat je al snel mobieler wordt. Thuis moet je het zeker in het begin rustig aan doen, maar je merkt snel genoeg als je iets teveel doet, dan krijg je een pijnlijk/trekkend gevoel aan de wond (ik vooral aan het eind van de dag). Luister gewoon goed naar je lichaam en probeer je rust te nemen.
En wat betreft de catheter; inbrengen voelt even ongemakkelijk, uithalen voel je niets van; het hoort er bij ik zou me daar niet te druk over maken.
Sterkte!

 

Daar heb je gelijk in! Ik heb zelf ook rustig aan gedaan hoor, maar ik bedoelde meer dat ik me niet 6 weken ziek, slecht of beperkt heb gevoeld. Sowieso een goede reden om het zware werk uit te besteden .

En wat de catheter betreft: die werd bij mij ingebracht na het zetten van de ruggenprik op de OK dus die heb ik niet gevoeld. Het verwijderen (op dag 2) was niet pijnlijk (vond ik).

 

de eerste was een ks en dat viel vreselijk tegen. ik had tijdens de zwangerschap heel veel last van BI en heb al een leven lang rugklachten. De operatie was zeer traumatisch en het feit dat ik mijn kindje niet op mijn buik heb gehad vond ik ook heel erg. het herstel ging zeer moeizaam. de naweeen waren heel erg, ik heb anderhalf keer de maximale dosis pijnstillers gehad en stond nog steeds op de kop. tijdens de operatie is er een klem verkeerd gezet, waardoor een buikspier beschadigd is geraakt. ik heb 2 maanden amper kunnen bewegen en heb veel hulp nodig gehad.

de tweede was een ingeleide natuurlijke bevalling, omdat mijn lijf op was van de BI en rugklachten. ik heb een angststoornis en dwangmatigheden en ben vreselijk in paniek geraakt door een weeenstorm, van het zetten van de prik tot het ter wereld komen van mijn zoontje was ik slechts 2 uur bezig. ook had ik een subtotaal ruptuur. Toch vond ik deze bevalling tig ker beter dan de eerste. ik had mijn zoontje bloot op mijn buik en dat was zo heerlijk. ook het herstel ging vele malen sneller, ondanks de ruptuur.

De derde was een geheel natuurlijke bevalling van een paar uurtjes. wel weer een paniekaanval, maar aangezien ik letterlijk (!!!) nog maar tien minuutjes in het ziekenhuis was toen dochterlief geboren werd, mag dit amper een naam hebben. iets ingescheurd en een vlot herstel.

nu weer last van BI, maar ik hoop echt echt echt dat ik natuurlijk mag bevallen haha. Het feit dat mijn lijf het zelf doet en je niet afhankelijk bent van een heel operatie team geeft een fijn gevoel. ik vind het heerlijk om de kleine meteen na de geboorte bij me te hebben, is gewoon belangrijk voor mij. en al met al ging het ehrstel steeds vlotter dan na de operatie. het is tenslotte wel echt een hele zware buikoperatie.

Ik zou gewoon rustig afwachten wat de gyn te vertellen heeft. een ha kan hier eigenlijk niet echt iets zinnigs over zeggen vind ik persoonlijk. Laat je rustig voorlichten, denk er over na en volg je gevoel! dat laatste is ook heel belangrijk. En linksom of rechtsom, het kleintje komt uiteindelijk toch wel ter wereld succes er mee