Dit schoot ook in mijn gedachten.Wat geeft hem het recht jou te bedreigen??? Hij heeft een enorme plaat voor zijn kop en heeft volgens mij zijn keus allang gemaakt.Het is nu aan jou om voor jezelf te kiezen en niet langer de tweede viool te blijven spelen!!!! Pik dit niet langer meer en weg bij die kerel!! Je kindjes redden het ook prima zonder hem hoor,zij hebben jou toch??!! Veel sterkte en go for it!
Ik vind het wel overduidelijk dat hij verliefd is op haar en waarschijnlijk is er ook al meer gebeurt dan hoort tussen 2 vrienden. IK zou wel naar die eet afspraak gaan en dan gewoon op tafel gooien hoe jij er over denkt! sterkte
al met al lijkt hij banger om zijn vriendschap kwijt te raken dan om de relatie met de moeder van zijn kinderen en liefdespartner. ik vind dat echt heel erg voor je. Ik zou ook tijdens dat etentje alles eerlijk op tafel gooien dat je je niet prettig voelt op deze manier.dat er betere en duidelijkere afspraken gemaakt moeten worden en misschien kun je haar vragen om wat afstand te nemen
Er is al veel over gezegd, maar ik wil toch nog even opmerken dat een opmerking als: "dan maak ik je het leven zuur" , toch niet in een normale, goede relatie thuishoort? Echt, ik kan mij niet voorstellen (in welke context dan ook) dat mijn vriend zoiets tegen mij zou zeggen! Je hebt een relatie omdat je van elkaar houdt en dus ook respect hebt voor elkaar en daar horen dit soort opmerkingen echt niet thuis naar mijn mening. Als mijn vriend ooit zoiets zou zeggen (???) dan ben ik gelijk weg. Het zegt volgens mij echt iets over de manier waarop hij in de relatie staat en dat hij dus blijkbaar vindt dat hij jou het leven zuur kan/ mag maken (lijkt mij nu niet iets wat je tijdens een relatie doet). Er is 1 ding wat ik mij altijd voorhoud: Ik ben geen liefdadigheids doel. Iemand is met mij omdat hij van me houdt en als het om andere redenen is (bang om mij alleen te laten, bang mij te kwetsen, bij gebrek aan beter etc.) ben ik veel liever alleen (hoe moeilijk dat ook zou kunnen zijn).
Je vraagt je af of je tweede bent. Ik denk van wel. Want als je hem zou vragen om te kiezen tussen haar of jou, dan ben ik bang dat hij zonder aarzelen voor haar kiest. En zulke onzekerheid verdien je niet bij je man. Kom op zeg...hij is toch in een relatie met jou EN jullie kinderen?! Misschien WIL je hem niet voor het blok zetten op deze manier, maar leg hem wel duidelijk uit dat het niet alleen om jou gaat, maar om jullie gezinnetje. Hij verkiest haar dan namelijk ook boven het samenleven met zijn kinderen. Ik zou wel naar dat etentje gaan, en alles op tafel gooien. Laat hen zich maar nader verklaren...
Dit gaat echt veel te ver! Mijn man had hier niet mee hoeven aankomen want hij had per direct mogen vertrekken. Dat je een goede vriendin hebt oke niks mis mee, maar haar op de eerste plek zetten, jou lekker maken met hoe geweldig ze is bla bla, en ook nog dreigen. Ammehoela!!!! Meis kies alsjeblieft voor jezelf want hij maakt misbruik van je!
Weetje, Ik zou niet gelijk zeggen daar is de deur. En ik denk dat dat dit voor TS ook niet realistisch is. Ze is zwanger van de 2e. Kijk, het is natuurlijk echt van de zotten dat iemand zo'n relatie heeft met een "vriendin" Ik zou ook stikjaloers zijn en mij op de 2e plaats gezet voelen, en dat zou ik hem ook zeker laten weten.. maar gelijk het gat van de deur.. nee dat lijkt me niet de juiste oplossing. Vooral niet omdat je samen 2 kindjes hebt en je toch wel van hem houd. Kijk op het moment dat hij echt vreemd zou gaan..dan is het gelijk einde verhaal.. maar ik denk dat het beter is als je hem een brief schrijft. met al je gevoelens erin.. en ook dat je dit niet doet om hem te pesten maar er echt een rotgevoel aan overhoud. Ik neem aan dat hij niet alleen maar een klootzak is maar ook nog wat gevoelens voor jou heeft. Het is in dit geval niet eens meer relevant wie er gelijk heeft of niet. Ook al ben jij wat TE jaloers (wat ik niet vind) en doet hij echt helemaal niets.. JIJ krijgt er een rotgevoel door.. en jij strest erover.. dat zou al genoeg rede moeten zijn voor hem om niet alleen afstand te nemen.. maar ook op zijn mond te letten met wat hij over haar zegt. Hij zal dit toch echt moeten gaan inzien, anders maakt het de relatie op den duur toch kapot. dat van die zwangerschap was echt een (#$)@# opmerking.. maar waarschijnlijk gezegd in de heat of the moment. Probeer het te redden meid.. lukt dat niet kan je altijd nog weggaan en weet je voor jezelf dat je echt ALLES hebt geprobeerd.. en inderdaad op ten duur met de vriendin gaan praten. ze snapt je vast. succes en een knuffel!
Ik denk dat het verstandig is er eens achter te komen hoe hun er samen bij zitten. Dus als ze hebben afgesproken, ga eens onverwacht kijken. Dan ben je meteen zeker van de zaak en kan hij zich er niet meer onderuit lullen. Hun hebben samen een dubbelleven ofzo.... Of ik zou haar gewoon bellen of onverwachts bezoeken en erover praten. Wie weet...
Ik vind het heel pijnlijk om te lezen dat jij zoveel van hem houdt en dat je die liefde niet terug ontvangt . Meisje...hoe kan iemand die zegt je leven zuur te zullen maken om wat voor reden dan ook echt van je houden? En in mijn ogen is het feit dat hij zo heftig reageert op jouw reactie op hun "vriendschap" een bevestiging van wat jij allang vermoedt -> dat het (iig voor hem) meer is dan alleen vriendschap. Een oude verliefdheid die weer is aangewakkerd. Ik zou nog eenmaal proberen met hem hierover te praten. Praat dan vanuit je eigen gevoel, als je hem gaat "beschuldigen" (tussen aanhalingstekens, want zo zal hij het zien) gooit hij natuurlijk gelijk de deur dicht en is het gesprek over. Als hij niet voor de volle 100% voor jou wil/kan kiezen....tja...dan moet je denk ik maar eens goed gaan nadenken over wat jij eigenlijk waard bent voor hem. Sterkte, ik vind het een hele rotte situatie en leef met je mee. KNUF!
Als ik moet kiezen tussen een vriendschap en mijn man, dan is de keuze heel erg snel gemaakt. Without any doubt!
Keer die vent gauw eens buiten meid. Durf de waarheid te zien en kies voor jezelf, je kinderen en een gelukkig leven.
Het is al zo ver dat jij al geloofd dat het aan jou ligt, alleen omdat hij dat zo vaak tegen je heeft gezegd. Probeer het er nog eens over te hebben en vraag waar je staat in zijn leven, en zeg erbij dat dit meespeelt in je overweging om hem te verlaten, ondanks dat je nog zoveel van hem houdt. Misschien weet hij wel dat je toch niet weg gaat, en doet hij daarom zo. Eens kijken wat hij doet als het menens wordt. Heb je eventueel een adres waar je heen kunt? Ouders, vrienden? Anders zul je hem een tijdje weg moeten sturen.
Klopt, ik heb mijn ex meerdere kansen gegeven en hoe meer kansen ik hem gaf, hoe verder hij ging. Ah ja, ik bleef toch bij hem en nam hem toch altijd terug. Uiteindelijk heeft hij een dikke stamp onder zijn hol gekregen en uhh, wat voelde het goed hem dan te zien schrikken en smeken!
... Wat een.. *piep piep piep piep*.. Wat anderen ook al zeggen; je hoort geen 2e keus te zijn. Jij, je kindje en jullie ongeboren kindje horen op nummer 1 te staan !! En nee, hier heb jij niets in gedaan. Je man moet wakker geschud worden. Jou bedreigen, en zeggen dat je je zeker hebt gesteld.. Jij hoort geen 2e keus te zijn. Maar 1e ! En als hij dat niet in ziet is dat erg, erg triest.. Ik kan je niet zeggen wat je moet doen.. Want ik heb niet in deze situatie gezeten. Wel ken ik mijzelf en weet ik dat ik zo'n situatie niet zou trekken.. Wat anderen ook al zeggen; ga met die vriendin (en evt haar man erbij) praten. Maar wees dan ook eerlijk. Want alleen zo kan zij inzien wat haar omgang met jouw man met jou en je gezin doet. En kan zij, als ze d'r hersens op een goede plek heeft zitten, afstand nemen van je man.
Daar gaan we weer: mensen geloven echt dat het goed kan gaan een platonische relatie tussen man en vrouw, wij zijn "beste vrienden". Dat kan dus helemaal niet op lange termijn. Hij wil gewoon van 2 walletjes eten en dat doet ie ook. Gewoon zeggen: niet meer alleen weg met haar maar als stelletjes wat afspreken. Dáár ging het nl fout: ze spraken samen met z'n 2en af.
Mooi gezegd! Meid het klinkt niet als een gelijke volwassen relatie, Misschien nog een afspraak maken bij de therapeut en hem nogmaals laten weten hoe je er over denkt. Wat ik eigenlijk het meest zorgelijk vind is dat je in je eerste post zegt dat jullie ruzie tot een gevecht kwam. Dan zou ik allang weg zijn geweest en zéker met een beebje in mijn buik. Sterkte!
Heb je volgende week geen herfstvakantie zodat je na eerst een gesprek misschien kan zeggen dat je even tot jezelf wilt komen en ergens heen gaat?? Laat het niet te ver gaan, want hij zal zonder actie van jou kant echt niet stoppen met haar te sms`en en weet ik niet wat. Moet je er misschien niet een familielid bij betrekken ivm slaande ruzie??? Je kan wel wat bescherming gebruiken volgens mij. Heeft die vriendin ook kinderen en een goede relatie met haar man? Wens je veel sterkte, maar pas op jezelf en op je kind.