Knap van je dat je het zo goed hebt kunnen verwoorden! Heb het met tranen gelezen, zo herkenbaar voor mijzelf in veel opzichten! Alleen heb ik de stap nog niet durven nemen om hem zo 'definitief' uit ons leven te zetten. Ik hoop dat het opsturen van de brief helpt om het voor jezelf af te sluiten! Sterkte meid!
Mijn vader leeft al 18 jaar niet meer.. ik kan geen deuren dichtgooien, zaken afsluiten... mijn advies? Doe het niet. Hou de deur op een kiertje maar bepaal je grenzen en leef je eigen leven. Op een dag is hij er helemaal niet meer en dan heb je niets te kiezen!
Hoi cygnet2, Ik weet wat jij denkt/voelt mijn man zijn vader en stiefvader leven niet meer. Dus ik snap wat jij voelt. Echter is mijn gevoel heel moeilijk/anders. Ik zal het wat uitgebreider maken: Mijn vader kijkt al sinds mijn geboorte niet naar me om. Hij was er wel maar ik werd "genegeerd" Kortom hij is er nooit geweest op het jaartje van afgelopen x na! Het klinkt misschien heel lullig wat ik ga zeggen en ik wil hier niemand mee voor zn hoofd stoten ( dus mocht dat gebeuren sorry alvast ) Maar ik zie hem niet meer als mijn vader en tuurlijk doet het me wat dat ik hem niet meer zie maar het is meer de waarom als dat het me om hem gaat. Sorry als ik iemand daar mee kwets want dat is echt niet mijn bedoeling
Hey meis, ik zeg: opsturen! Laat je vader het maar uitzoeken en zeker geen papieren ondertekenen! Een levensverzekering, waarvoor?? Lekker laten! Een vader hoort geen verdriet te brengen in het leven van zijn kinderen. Ik weet hoe je je voelt, ik heb ook het contact met mijn vader verbroken. Om bijna dezelfde reden: hij zocht geen contact of verzon smoesjes waardoor hij z'n (enigste) kleinkind niet kwam opzoeken. Hij flikte hetzelfde bij mij en mijn zusje toen wij nog kinderen waren. Ik heb hem al meerdere malen vergeven en kansen gegeven en nu is het gewoon klaar! Ik zit daar niet op te wachten en wil alleen mensen in mijn dochters leven die ook werkelijk om haar geven.
Nee ik onderteken niks maar dit is een levensverzekering voor mij en mn broertje klein bedrag maar toch iets. Dit is gespaard van onze geboortes tot ons 18e jaar. Hij heeft daar de polis papieren van opgestuurd.
Meis wat erg voor je,dikke knuf! De brief is duidelijk zat!dus die kan je gewoon sturen als je er aan toe ben.
Wat een pijnlijk verhaal zeg. Niks van te begrijpen, van die man die eigenlijk jouw vader heet, maar niet voor je is. Ik zeg: opsturen die brief!
Hebben wij dezelfde vader?? Mijn vader is net zo, en ik heb het er ook heel moeilijk mee gehad toen ik m'n kinderen kreeg en ging trouwen. Het gaat nu beter, heb het grotendeels achter me gelaten. Het hoeft niet meer, hij is mijn vader niet meer. Maar soms, bijv toen mijn lieve schoonvader in juli overleed, denk ik er nog wel veel aan. Het doet pijn dat hij mij het gevoel geeft niet gewenst te zijn, niet interessant te zijn, en nog meer pijn dat hij ook zijn kleinkinderen niet wil leren kennen. Als jij die brief wil versturen, zou ik dat ook zeker doen! Anders blijf je misschien toch met dat gevoel rondlopen van wat als? Knuf voor jou!
wat vreselijk weet niet zo goed wat voor tip ik moet geven , opsturen of niet opsturen. wilde je veel sterkte wensen en vind het knap dat je zo mooi en duidelijk kunt schrijven. wow wat mist die man veel...
hey lieverd! je heb nog een zus! hier net z'n verhaal hij weet het hij weet dan hij 2 klein kinderen heeft en hij laat niets horen. het klinkt hard maar als hij nu voor mijn voeten dood neer zou vallen stap ik er overheen. ik zou zeggen sturen die brief laat hem het maar lezen en reageerd hij kun je alstijd jou mening erop geven simpel!
Persoonlijk zou ik de brief alleen opsturen als je van jezelf denkt dat je het trekt als je er geen respons op terug krijgt..als het je helpt het af te sluiten,zou ik het doen.
Ohh nee ik verwacht ook geen respons.. En ik heb de brief eigenlijk in een opwelling geschreven en later zei iemand je moet m opsturen.. Maar k durf t niet :S
Knap dat je dit durf te delen met ons. Stuur m op, al is t alleen maar dat hij nu weet hoe jij je voelt. Succes!
Ik zou hem ook opsturen. Weet hoe je je voelt, maar in dit geval gaat het om mijn moeder. Heeft je vader misschien een vriendin die hem bij je weg houdt? Het zal wel opluchten als je hem verstuurd hebt denk ik, alleen het is idd klote als je de reden niet weet waarom hij niet reageert. Sterkte!
Ik weet niet precies waarom, maar kan het niet zo zijn dat je vader ziek is en deze keuze bewust heeft gemaakt ? Weet natuurlijk niet gehele situatie, en ook niet hoe hij was toen jullie wel contact hadden ? Misschien ook door die papieren die hij opstuurde, dat ik dat gevoel ineens krijg.. ik weet het niet.. zou het kunnen ?
Ik vind dat als je de brief stuurt (en daar heb ik echt begrip voor) dat je dan ook de verzekeringspapieren moet mee sturen en dus de verzekering niet moet accepteren. Bestaat hij niet meer voor je dan moet je ook niets van hem aannemen. Dat lijkt me simpel. Weet je.. ik weet gewoon niet zo goed wat je met de brief wilt bereiken. Je wilt geen reactie, je wilt eigenlijk alleen maar laten weten dat het een waardeloze vader is. Dikke kans dat hij dat zelf ook wel weet en wat schiet je er mee op.. Je hebt alleen maar kans dat je er ooit een keertje op terug moet komen. Waarom laat je het niet gewoon zoals het is. Dat je je hart sluit voor iemand is toch al voldoende? Waarom een brief sturen als je geen reactie wilt krijgen? Mijn vader was geen lieverdje en ik zou hem (terecht) een heleboel kunnen verwijten. Het heeft geen zin nu hij dood is maar het had ook geen zin toen hij nog leefde. Ik heb mijn eigen leven en ik bepaal hoeveel ruimte daar voor hem in was. Het is voor mij tegenstrijdig: je verwijt dat hij geen belangstelling voor je heeft maar je wilt wel dat hij de brief ontvangt. En als dat niet belangrijk is.. dan is het schrijven toch al genoeg geweest? Maak een mooi vuur en gooi 'm daarin in of breng 'm naar de zee... Biologisch kan je niet van hem af maar 'vader' (of nog mooier: papa) is een titel die je moet verdienen. Hij verdient 'm niet.. begin dan ook geen brief met die aanhef!
Dan is hij zeker al 24 jaar ziek Nee even zonder gekheid mijn vader heeft nooit echt naar mij om gekeken. Dus ziek is hij niet. Ja in zn hoofd