wanneer ze hun zin niet krijgen zijn ze echt verdrietig hoor, ze hebben nog geen genoeg brain in hun hoofd om hen te helpen zodat ze de impulsen stop kunnen zetten door gedachten en zelfbeheersing.het is geen theater die ze spelen.
Ik zie dat juist andersom. Ze wil haar dochter uitleggen waarom iets niet kan, en niet klakeloos NEE roepen, of nog erger 'omdat ik het zeg'
Maar goed dat iedereen zijn/haar kinderen op eigen passende manier opvoed. Ik heb hier ook een heerlijke pittige dame en als mensen tegen me zeggen: zo, dat is een pittige meid, heb je vast veel mee te stellen, dan zeg ik: maar wel een hele leuke Wij luisteren naar haar, geven veel positieve aandacht, spelen veel samen, laten haar razen, betrekken haar overal bij, maar soms wil ze echt niet luisteren en is niet voor rede vatbaar: hier helpt op de gang staan prima als ze iets heeft gedaan wat echt niet kan. Even huilen, daarna een welgemeende sorry en een heerlijke kus en knuffel! En idd als ze moe is telt alles wat zwaarder en is haar lontje gewoon wat korter. Dit weten we nu en houden we rekening mee. Vooral alles ; zelluf doen' geeft hier wel eens strijd: za KAN echt nog niet alles zelf. Wij willen dan helpen en dit mag vaak niet eens: dat vinden we hier wel eens lastig, We willen graag helpen maar door haar frustratie wordt ze ineens een stuk minder gezellig, iemand hiervoor tips? Succes iedereen en geniet vooral van die kleintjes!
Ik vind uitleg geven juist wel belangrijk!! Anders zal je kind nooit leren waarom iets wel of niet mag. Als mijn kind bijv. zomaar over straat rent, zeg ik toch ook niet: Niet zomaar oversteken! Maar geef ik juist uitleg: Niet oversteken zonder mama, dat is gevaarlijk, er rijden auto's en die kunnen jou aanrijden. Maar merk dat wij op meerdere punten van opvoeden niet eens zijn. En dat is prima, ieder zn eigen ding natuurlijk!
Een paar opmerkingen: - Waarom grijpt je man in door haar op te tillen? Hierdoor krijg je het 'good cop-bad cop' idee. Jij bent begonnen met de discipline om haar iets bij te brengen in deze situatie, en moet dat dus afmaken. Zo krijgt ze gemengde signalen. - Ik zou haar laten gillen. Wel een beetje vervelend bij je man op het werk, maar je hebt uitgelegd waarom ze geen snoepje mag, een alternatief angeboden, en als het dan nog niet goed is moet ze maar even in haar sop gaar koken. Op de gang op het werk op zo? Maar goed, da's mijn mening
de voorbeelden die jij geeft vind ik simpeler en ik zou het ook zo zeggen. je zegt niet zo iets van, oversteken doen wij niet want we kunnen onder een auto komen etc... ik zeg niet dat er geen uitleg moet komen maar de zinnen puur taalkundig simpeler moeten zijn.
ook als het kind goed is qua taalontwikkeling is het voor haar kennelijk moeilijk om op het moment van een krachtige impuls(snoep alarm) goed te luisteren. kortere krachtigere zinnen zouden volgens mij beter werken.
nou adi; sorrie maar ik ben degene die hier als de eerste van de reageerden zei dat je niet 'nee' moet roepen en niet het gevoel moet geven dat moeder alles bepaalt. wat ik zeg in mijn reactie is dat het simpeler moet zijn op zo een moment. ik vind haar reactie op het kindje dat snoep roept veel te ingewikkeld. ennnn op haar leeftijd is het belangrijk om te sitimuleren dat het kindje zelf vragen stelt, of daarover na denkt. mama snoep! je krijgt nu geen snoep schat waarom dan niet? omdat deze snoep te hard is voor je(of we gaan zo pannekoeken eten)
De meningen zijn nogal verdeeld zie ik. Misschien leg ik voor haar dingen wel te ingewikkeld uit. Ik leg wel altijd alles uit. Zoals in het voorbeeld met oversteken. Ik leg altijd uit dat ze niet zomaar de straat op mag rennen omdat er auto's rijden en die dan boem tegen je aan kunnen rijden en dan krijg je au. Zoiets... Vaak moet ik ook wel heel erg om haar lachen hoor. Gisteravond was ik ook weer met haar bezig. Toen kwam mijn man thuis en die vroeg aan haar hoe het met haar ging. "Goed", zegt ze, "maar mama is vervelend". @Juul75: - Waarom grijpt je man in door haar op te tillen? Hierdoor krijg je het 'good cop-bad cop' idee. Jij bent begonnen met de discipline om haar iets bij te brengen in deze situatie, en moet dat dus afmaken. Zo krijgt ze gemengde signalen. Ze waren even op mijn werk en omdat ze begon te gillen en te schreeuwen pakte hij haar op om weg te gaan en intussen zei hij dat het niet leuk was dat ze zo schreeuwde. Hij deed dus absoluut niet lief tegen haar over zo. En het was een beetje lastig dat ze zo deed op mijn werk, omdat er mensen aan het werk waren (bellen met klanten e.d.).
Hmm mja wij zouden zeggen "nee je krijgt geen snoepje, deze snoepjes voor grote mensen" of iets in die trant.. maar ze is dan ook gewend weinig snoep te krijgen.. dus ziet er geen enorm drama in als ze een keertje geen snoep krijgt. heel simpel maar toch geen "omdat ik het zeg" maar "ik vind dat niet leuk" of "ik vind dat eng" is ook een reden he.. en klinkt beter dan "omdat ik het zeg" terwijl het in feite gewoon hetzelfde is
Je bedoellt snoep in de winkel? Sorry, maar ik vind het wel liegen. Of smoesjes verzinnen. Een kind van twee heeft gewoon behoefte aan eerlijkheid en duidelijkheid. Als mijn zoontje erom zou vragen (hij heeft geen notie van snoep) zou ik uitleggen waarom hij dat niet mag. Ik hoor moeders heel vaak zeggen: "nee, dat mag niet van mama", maar dat vind ik zo onbevredigend! Als ik mijn zoontje uitleg waarom iets niet mag, zegt hij meestal: "oh ja!". Vlak voor het eten wou hij gisteren nog rozijntjes, dus ik zei: "we gaan bijna avondeten". "Oh ja!". Je kan heel goed communiceren hoor met peuters van 2!
@zogelukkig: het is eigenlijk heel simpel en duidelijk hoor.. kind komt met papa op werk van mama bij mama op werk staan er snoepjes op de balie. (voor klanten, voor collega's.. doet er niet toe) en ze krijgt ze gewoon niet en gaat dan rellen. papa zegt: hoho.. die onzin doen we hier niet, kom we gaan. Hij tilt dr op en wil weggaan... Waarna ze harder gaat huilen omdat ze naar mama wil.. en bij mama is ze stil. Maarja.. de lol is er dan bij zowel paps als mams wel af natuurlijk.
De snoepjes had ik niet thuis, maar staan op de balie van mijn werk, waar mijn man met dochter even langskwamen gisteren. Ik weet zeker dat mijn dochter het allemaal echt wel begrijpt, ze accepteert het alleen niet. Dat is het probleem. Hoe jij bovenstaande omschrijft, zo doe ik het ook altijd, alleen reageert mijn dochter heel anders dan jouw zoontje. Zij zegt echt niet "Oh ja!". Zij zet het op een gillen en schreeuwen...
bedankt saskia, mooie uitleg, dat bedoelde ik nou net!!!hahaha ok; ik moet het ff uitleggen denk ik. waarom en hoe het werkt. nee zeggen we niet zo vaak, waarom? omdat dat woord juist de nee fase heftiger maakt. hoe minder 'nee' tegen kind en hoe minder 'nee' terug van het kind! kijk, je zegt weinig mogelijk nee, niet omdat het kindje met een uitleg beter snapt dat het nee nee is, dat ze haar zin niet zal krijgen. wanneer n kind iets wilt op deze leeftijd is dat heel erg impulsief, impuls gaat niet weg doordat ze het snapt waarom niet. je wilt het kind leren zelf te beheersen. want er is nog geen zelfbeheersing en juist een iets nieuws erbij gekomen= het zelf van het kind, en daarbij de eigenwil, dat is een heftig, krachtig gevoel. dat ze iemand is met eigen wil. maar er is nog niet een sprake van zelfbeheersing. waarom? omdat 'het zelf' nog aan het ontwikkelen is. omdat de hersenen nog in bouw is en aan het aanpassen, 'de ik' van het kind is in vorming, de eigenwil krijgt ruimte, moet getoetst worden, aan het werk gezet. pas na een ruime tijd begint zelfbeheersing. hechting met moeder is zo belangrijk omdat het kind bij een heleboel functies aan haar moeder leunt. mama is haar externe zelfbeheersing, haar impulsbeheersing. je brengt dus de eigenwil in balans met impulsbeheersing. een lange uitleg werkt niet omdat tijdens een impulsief moment werkt een spontane reactie. daarom maakt niet uit of je kind snapt waarom wel of niet, de punt is dat ze heel even 'stopt' dat impuls tegengewerkt is. de tijd zal steeds langer worden en het kind geduld op bouwen om even naar moeder te luisteren en vragen stellen, een vraag over uitleg stellen etc. moet ff zoontje op po zetten pfff
Ik snap het. klinkt heel logisch allemaal. Ik was even met mijn zusje aan het Whatsappen, ze werkt op een KDV en had het over "een koude douche geven" gehad. Dat wordt dus echt niet aangeraden, maar daar waren we het hier ook al over eens geloof ik. Bovenstaand verhaal noemde zij ook.
hahah, koude douche is kindermishandeling is iets voor de inrichting. sorrie, maar ik zeg echt niets in deze richting, dit begint een beetje melig te worden. een normaal kind kan met n paar duidelijke zinnen van mama impuls weg werken hoor.
Ik zal je wel weer niet begrijpen. Maar besef je wel dat niet elk kind het zelfde is.??? Jou zoontje zal dan een makkelijk meegaand kindje zijn. Die hg is. Andere kinderen zijn dat niet en die gaan wel dwars tegen de regels en het nee in. Kortom dat jouw zoon het niet zo doet wil niet betekenen dat andere kinderen het niet zouden doen. En ook gevoelige kinderen hebben korte antwoorden nodig niet dat ellendige blijven uit leggen. Stel gevaarlijke situatie kind steekt in eens over. Ga je dan eerst praten of grijp je meteen in. Deze vragen moet je je zelf eens goed stellen. T.s dat met dat snoepje op het werk zo herkenbaar. Jij zegt nee je man zegt nee en is duidelijk we gaan niet zeuren en gaan weg. Kind denk he ga even huilen en het toch nog eens bij mama proberen. Tuurlijk doen ze dat daar voor zijn het kinderen die nog alles moeten leren. Jou kind klinkt niet zo abnormaal hoor en ook je manier van handelen niet je gaat er steeds meer vaardigheid in krijgen het begeleiden van je kinderen en als je soms wel eens een foutje maakt dat maakt je als moeder alleen maar menselijk.