Hai, Als mijn kindje na zijn laatste flesje in slaap is gevallen leg ik hem in zijn eigen bed. Maar elke nacht wordt hij weer wakker en dan staat hij op bed zodat ik hem oppak en in mijn eigen bed stop. Ik doe dit altijd, elke avond weer omdat ik het zielig vind dat hij dan wakker is midden in de nacht. Maar zodra hij bij mij op bed ligt dan slaapt hij meteen en heel de nacht door. Ik wil zo graag dat hij op zijn eigen bed blijft slapen... maar dat lukt niet echt. Weet niet zo goed wat ik moet doen...
Damiana, waarom moet hij eigenlijk perse in zijn eigen bed? Ik vraag dit omdat als ik die vraag weleens stel aan andere moeders, ze het vaak eigenlijk zelf niet zo goed weten. En in dat geval zeg ik: waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? Maargoed, dat is hoe ik het zie hoor, ik ben een overtuigd samenslaper, misschien heb jij er wel heel duidelijke ideeen over.
Ik vind het heerlijk als hiij bij me slaapt, maar soms wil ik ook lekker draaien in mijn eigen bed, soms lig ik zowat op het randje van mijn bed omdat meneertje zo dicht tegen me aanligt terwijl hij ook een fijn bedje heeft waar hij veilig in kan slapen.
Als je het niet prettig vind, waarom laat je hem dan niet in zijn eigen bedje? Blijft hij huilen, of is hij gewoon wakker? Misschien valt hij wel weer gewoon in slaap.
Maar wat vind je het minst leuke; dat hij wakker wordt 's nachts en je er dus uit moet en hij je misschien mist en jij hem ook of dat je (een beetje?) beperkt bent in je bewegingsvrijheid 's nachts? Aan die bewegingsvrijheid kan je natuurlijk ook iets doen... Maak van zijn ledikant een co-sleeper en leg hem daar of aan die kant van je bed zodat hij zeker niet uit je bed kan vallen.
Ik ben een voorstander van kindjes in hun eigen bed. Ik heb ook een (sex)leven met mijn partner en het bed is van ons. Ze mogen er altijd even inkruipen als ze Ziek zijn, bang zijn of smorgens als ze wat eerder wakker zijn maar ze slapen uiteindelijk in hun eigen bedje. Wat mijn advies is; terug neerleggen en uitleggen dat het donker is en iedereen slaapt. Net zolang volhouden tot hij toegeeft. Je zal wat gebroken nachten hebben maar dat is omdat je het hem zelf aangeleerd heeft. Hij denkt nu, hee ik ben wakker en hij gaat staan zodat hij bij jou kan slapen. Hij ziet dit als een gewoonte dus het zal je wat nachtrust kosten om deze gewoonte te breken. succes!
Ik vind het eigenlijk meer zielig voor hem dat hij 's nachts wakker is. En zo in zijn bedje zit te rollen en kruipen en staan terwijl iedereen slaapt... Ik vind het ook helemaal niet erg dat hij in mijn bed ligt hoor dat zeker niet, maar soms wil je toch wel even je eigen bed voor jezelf. Zijn bedje naast die van mij heb ik, het plakt zowat aan mijn bed... maar dan nog... helpt niet echt. Hij ligt nu fijn te slapen in zijn bedje... maar ik weet zeker dat hij morgenochtend bij me wakker ligt is standaart.
Thanks meid. Ik heb zeker gebroken nachten het is soms erger dan toen ik zwanger was. Ik heb trouwens geen partner, maar ja als hij dit blijft aanhouden dan krijgt zijn vader het moeilijk als ik dadelijk een week weg ben.
Ik zeg niet dat ik het niet prettig vind, ik vind het heerlijk om mijn mini bij me te hebben, maar soms heb ik behoefte om eens lekker goed en fijn te liggen in bed, en is het gewoon fijn als hij dan in zijn eigen bedje ligt. Ook gewoon veiliger. Ik laat hem niet in bed omdat hij dan begint te kletsen, staan en doen, midden in de nacht, dat lijkt me dan niet de bedoeling. Vandaar dat ik hem dan bij me leg zodat hij weer fijn verder kan slapen. Maar het zou wel fijn zijn als hij heel de nacht in zijn eigen bed doorslaapt.