knap van je hoor! Zodra jij je grenzen aangeeft voel jij je beter. En als ik zo lees verdien je dat ook wel.. Wat hij ook zegt jij bent niet gek!!! Knap dat je zo rustig blijft
Door zijn boosheid en jou steeds neer te zetten als een jaloers iemand bevestigd haast voor mij dat hij meer in haar ziet. Ik vind zijn gedrag erg kinderachtig. En het slaat nergens op wat hij over jou tegen haar zegt. Je bent zijn partner, moeder van zijn kinderen. Het is echt respectloos hoe hij jou behandeld. Je hoort ten alle tijden voor je gezin te kiezen. Jammer dan voor die vriendin, maar hier gaat je relatie van kapot. Het lijkt haast alsof hij dat ook wil. Heel knap van je dat je zo rustig bent gebleven. Laat hem maar naar jou komen en bewijzen dat jij en het gezin heel belangrijk voor hem zijn. En dat hij dat niet zomaar kan laten schieten voor een "jeugdliefde".
ik heb echt respect voor je hoe je dit aan heb gepakt!! ik hoop voor je dat jullie dit uit kunnen praten en hij hiervan leert. ben heel benieuwd hoe je etentje zal gaan en vind het knap van je dat je dat nog wil. en over dat jij jaloers zou zijn, hoe jij dit aanpakt ook door die vriendin op te bellen en zo open te zijn vind ik je alles behalve jaloers!
Ik wil niet stoken, maar ik denk wel dat je voorzichtig moet zijn met je vertrouwen in haar. Er is niets zo egostrelend als een gebonden man die overduidelijk voor je valt, en die dan lekker aan een lijntje houden. Ik zou never nooit aannemen dat dit voor haar puur platonisch is, want als vrouw voel je van mijlenver dat een man op je valt. En misschien doet ze concreet niets met die wetenschap (als in: vreemdgaan), maar ze speelt wél met hem en zijn gevoel. Ik vind het wel heel knap van je dat je je zo kwetsbaar hebt opgesteld naar haar toe, en dat je zo duidelijk voor jezelf opkomt naar je man toe.
Ik lees nu deze reactie....en ben er stil van. Vertrouw op je intuïtie meid... ik eet mijn hoed op als hier niet meer aan de hand is.
Ik heb dit verhaal vanavond tijdens het eten aan mijn man verteld, en hij vindt je man echt een hork! Wat wij ons afvroegen, vind háár man het allemaal maar goed dat jouw man zo vaak met haar omgaat? Want hij is daar toch ook niet bij?
Ik maak een diepe buiging voor je. Als hij mensen als stront wil behandelen, laat hem dan vooral lekker verder zoeken.
Heel moedig om dat zo te doen. Ben wel benieuwd hoe het nu gaat. Of jullie er rustig over hebben kunnen praten etc. Hopelijk heeft je man ook nog eens nagedacht over zijn rol in het geheel en komen jullie er samen uit.( wel nadat hij 1000 maal sorry heeft gezegd voor de botte opmerkingen ) al was je ziek van jaloezie, reden te meer voor hem om met jou te bespreken hoe jij je er dan wel prettiger bij zou voelen.
Ik vind het erg knap van je meid, het is idd moeilijker als je er zelf middenin zit. Heel goed dat je nu voor jezelf kiest Volhouden!!
Respect!Knap gedaan hoor.. Ook denk ik dat je een beetje te goed van vertrouwen bent,dus pas op(hier bedoel ik ook die vriendin mee).Volgens mij vertellen ze elkaar alles dus is het raar dat ze hier niet iets vanaf wist. Sterkte meid want dit zal een moeilijke periode voor je worden
Alweer thanks voor de reacties. Intussen hebben we een goed gesprek gehad samen. Echt heel er fijn. Respectvol en volwassen. Maar ik voel me niet veel beter vandaag. Hormonen? Ik sta helemaal op m'n kop en voel me zelfs een beetje depresief, bah. Dat komt ook wel door de reacties van zijn broer en schoonzus die ik gisteren terug kreeg. 'n man was daar gaan praten. Die voelde ook niet zo positief aan mijn adres. Het valt me vooral zo tegen, omdat ik dan hoop dat juist je naaste die wat dichter bij je staan je in zo'n moeilijke tijd wat na kunnen staan. Het is allemaal zo kort door de bocht en hoe ik er onder ben lijkt dan minder belangrijk dan hun afgebakende mening. Ik voel me zo alleen. Nu heb ik vanmorgen mijn man gebelt en vertelt dat het niet zo lekker ging en of hij even tijd voor me had. Uitgesproken over dat het me zo'n pijn doet wat broer en schonzus hadden gezegd en de uiteindelijke conclusie van hem was of we dan wel naar het etentje moesten gaan, want gisteravond dacht hij dat we op de goede weg waren. Wat mis ik nu dan? Later belt hij me op en vraagt hoe het met me gaat en ik geef aan dat het niet zo lekker gaat. De gastvrouw had geinformeerd bij hem of het etentje nog doorgaat. En daar gaat hij haar nu over terug bellen. Waarom neemt ze dan geen contact met mij op? Ze weet toch wat er aan de hand is. Nu gaat hij haar weer bellen. Waarom kom ik er dan niet eerder op om dan te zeggen dat ik wel bel, straks had hij ook maar beperkte tijd voor mij en ik vind ook niet dat hij belde om naar mij te informeren. Hij belde omdat zij een smsje had gestuurd. Ik word helemaal gek van mezelf. Dit lijkt wel een #$*! soap. Nu zit ik te denken om hem terug te bellen en haar zelf te bellen. Wat een zooi. Sorry dat ik jullie een beetje als dagboek en uitlaatklep gebruik, maar het helpt me zoveel!
Fijn dat jullie een goed gesprek hebben gehad, maar denk dat je je zo voelt omdat het allemaal natuurlijk niet niks is (en de hormonen komen daar ook nog eens bovenop).. Ik snap niet dat je zwager en schoonzus hier reacties over geven naar jou toe, is toch iets waar jullie samen (al dan niet met vriendin en man) uit moeten komen? Hopelijk heb je iemand in de buurt die je een beetje op kan peppen en je laat voelen dat je niet alleen bent.. Vind dat je heel goed met de situatie omgaat en in zulke stressvolle tijden is het heel normaal dat je dingen achteraf bedenkt als aanbieden dat jij haar belt. Misschien kun je haar alsnog bellen en haar ook vertellen dat je liever had gezien dat ze dit direct aan jou had gevraagd ipv aan hem?
Ik heb hem gebelt of hij haar al had gebelt. Dat was nog niet het geval. Ze had nog even geen tijd had ze gesmst en ze zou laten weten wanneer wel. IK heb gezegd dat ik het vervelent vind dat hij haar weer zou bellen en dat ik niet snap dat zij mij niet even had gesmst dan. Hij zei; jij wilt niet bellen. ik zei dat ik dat wel wil en dat ik hun samen niet vetrouw ook na al het vertrouwelijke dat hij met haar over mij heeft gewisselt. Dan moet ik maar bellen, zegt hij en dan gaat het etentje niet door en moet ik ook maar even vertellen dat ik zwanger ben, want dat weten ze nog niet. Nou, dat doe ik dan maar. Wat een $%zooi.
Apart verhaal. Ik zou het ook nooit goedkeuren dit. Maar ik zou haar in dit geval ook niet vertrouwen. Ze weet nu wat er speelt en neemt toch contact met hem op. Als ze echt nix slechts bedoeld, zou ze jullie nu met rust laten om er samen uit te komen. Of het contact via jou laten lopen.
Ik vind het ontbreken van respect. Snap het ook niet echt. Lijkt wel of ze het allemaal niet zo serieus opneemt ofzo.