hahahaha en moet je schrijven dat je ZOON al sinds zn tweede 2 oorbellen heeft.... Nee.... je bent mn NIET-buddy... Nou is het moeilijk in te schatten bij mij.. vroegste 39+1 laatste 41+5 dus tja...
dat vind ik dus ook.... heel veel die ik hier niet hoor.... ECHT helemaal niet... maarja je hebt ook heel veel maart-topics....
@Cupido: bij mijn dochter ben ik ook 4 dagen in het ziekenhuis geweest (in Nl, door mijn hoge bloeddruk) en daarna nog 4 dagen kraamhulp. De eerste dag kraamhulp was een arrogante, domme gans, die gelukkig meteen vertelde dat de komende dagen iemand anders kwam. En de nieuwe kraamhulp was geweldig, het klikte goed en...ze was ook gespecialiseerd in borstvoeding. Ze heeft mijn bv uiteindelijk op gang gekregen. Dus ik heb daar goeie ervaring mee Ik heb ongeveer dezelfde ervaring met bv als jij. Ik heb ingetrokken teleps, mijn dochter wilde niet echt zuigen, en de eerste dagen was alles een drama. In het ziekenhuis was al 2 keer een lactatiedeskundige langsgekomen, van alles geprobeerd, tepelhoedjes, kolven, aanleggen etc en zelfs zij heeft de laatste dag gezegd dat ze dat niet graag toegeeft, maar dat ik beter met flesvoeding kan beginnen want mijn tepels zijn niet gemaakt voor bv. Thuis, door de geweldige en geduldige kraamhulp, is het wel gelukt. Maar....ik heb 3,5 maand lang pijn geleden. 2 x een borstontsteking gehad, de pijn in mijn teleps was elke keer bij de aanlegen minutenlang alsof ik gepijnigd met gloeiend ijzer werd en het was echt geen pretje. Maar ik wilde volhouden. Ik ben wel steeds meer gaan kolven (ook niet leuk, net een koe aan de melkmachine) maar dat was minder pijnlijk. Achteraf, nadat alle oxytocine weg was uit mijn lichaam, en ik meer helder ging nadenken, heb ik mezelf voor gek verklaard en ik heb gezworen nooit meer bv te geven. Maar nu...wil ik het toch proberen. Zeker met een zorgenkindje, is bv het beste. En lukt het niet, ok, maar ik wil het wel geprobeerd hebben. En als het weer zo'n pijn doet, ga ik echt niet 3,5 maand door, hooguit 3,5 week Misschien een goed idee voor je om met een lactatiedeskundige te praten. Maar wel eentje die zich niet blindstaart op "het moet".
Naomi, zal eens kijken bij de C&A. Loop ik gelijk ook de H&M binnen. Een maat groter is een optie, maar doet me nu wel een aan hobbezak denken. Moet van het weekend maar eens gaan passen.
iig 3... maart hier dan... maart bij bevallingsclubs en maart na MMM..... Vind ik ook jammer.... ik vraag me eigenlijk ook af (misschien dom van me.. ) wat het verschil is tussen zwanger zijn na de MMM en "gewoon" zwanger... ja misschien meer controles...
@cupido: de C&A hier in roosendaal heeft geen positiekleren hoor heb hem via wehkamp besteld maar komt van de C&A af snap je hihi.
@ Cupido hier ook een maat groter qua jas en nee het is geen hobbezak haha. Vind juist vaak die positiejassen er zo lelijk uitzien. @ Rens, begrijp heel goed hoor dat je een pakje hebt gekocht, zeker nu met al die stress erbij. Tuurlijk is het niet goed maar ja dat weet je zelf ook wel. @ Stephanie klinkt lekker dat broodje van je @ Seth, zijn inderdaad veel topics maar ook veel mensen schrijven bij meerdere mee.
Seth ik klets zowel hier als in het topic zwanger na de MMM, maar de meesten die daar zitten zitten ook hier (Gabrielle, Foxy, Anne, ik). Dat topic is toen ontstaan omdat het hier in het begin zo vreselijk hard ging en niet bij te houden was voor een aantal mensen. En ja ik ben zwanger na de MMM, maar het enige wat er anders is/was is dat ik met 6 wkn al mn 1e echo bij de Gyn heb gehad, daarna gewoon over gegaan naar de vk dus niets geen verschillen meer.
gabrielle voor borstvoeding heb je echt een hele truckendoos... heb hier ook 2x borstontsteking gehad... eerste keer echt hoge koorts... en kon mn arm niet eens bewegen... Zo eigenwijs als ik was, "zelf" opgelost... * auw* (nu trots.. ) was trouwens beetje mn eigen schuld, door de drukte (al meer kinderen hebben) nam ik weinig tijd om borsten te controleren... mee te wrijven en verschillend posities aan te nemen.... (kant waar kinnetje wijst, wordt beste leeg gedronken...) Ik wilde eigenlijk helemaal geen bv geven, en heb nu 10,9,5 en 9 maanden bv gegeven...(ivm allergieeen) Als je echt wil... (en je baby ook) komt het wel goed..
Ik heb een positiejas van Esprit, op mp gekocht. Ben er erg blij mee, al is ie nu nog wel aan de grote kant Na mn zwangerschap gooi ik hem zo weer op mp!
Nou Seth, ik hoop dat je niet boos wordt, maar zwanger zijn na de MMM is toch anders. Als je jaren lang hebt gevochten, gehoopt en gewacht hebt voor een zwangerschap, en je uiteindelijk beloond wordt met een zwangerschap, voelt dat toch heel anders dan al die zwangerschappen die 'zomaar' ontstaan. Begrijp me niet verkeerd, elke zwangerschap is een wonder, en elke baby bijzonder. Maar MMM moeder onder elkaar 'weten' of 'voelen' wat het is om eindelijk zwanger te zijn! Ik neem het je niet kwaalijk, maar zo'n reactie als de jouwe kan vele andere MMM moeders in wording wel kwetsen. Zeker als onder je handschrift staat dat je zwanger bent van een 4de.
is het niet mogelijk om de topics "samen te voegen".... als toch veel al op meerdere plaatsen schrijven.... of zou dat onmogelijk zijn... of zou het dan weer te druk worden...
Gabrielle, dat klinkt inderdaad aardig als mijn leed dat bv heet. Hier ook al die hulp gehad. Ook een lk die zei dat de kans van slagen zo klein was dat het voor mij misschien beter was dat ik stopte. Zelfs dat drong niet door, ze zei namelijk dat er nog een kans was. Ik zie nu weer die gek voor me die ik toen was. Ik twijfel zo ontzettend. Inderdaad die pijn. Bij mij deed kolven zelfs pijn. En de hoeveelheid melk die eruit kwam was dan ook niet om over naar huis te schrijven. Ik noemde het m'n goud. Eerst mama's goud en dan dat aanmaakspul Maar dat jij dan ook weer twijfelt... zouden het toch die verdomde hormonen zijn die weer gaan roepen dat het beste voor je kindje is. **diepe zucht**
Seth ik vind dat ieder voor zich moet weten waar ze mee willen schrijven, als mensen er behoefte aan hebben melden ze zich vanzelf. Bij deze zijn Cupido en ik elkaars buddy!
Vooroordeel.... ik weet namelijk wel hoe het voelt om te horen te krijgen dat je niet op een normale manier kinderen kunt krijgen... en het verdriet wat daar aan te pas komt... mijn vorige partner is overleden aan aplastische anemie... hij heeft als behandeling toen een beenmergtransplantatie en stamceltransplantatie... vooraf aan zo'n proces zitten juist BESTRALING en CHEMO'S....!!! Wij hebben dus zijn zaad moeten laten invriezen... en wisten al dat het IVF zou gaan worden..... (hebben toen nog geprobeerd om snel voor chemos' zwanger te worden) Erg veel verdriet heb ik daar toen van gehad, omdat ik dus juist in die tijd aan kinderen wilde beginnen.... De behandeling wilde ze pas doen als hij minimaal een jaar genezen was verklaard dus weg droom, vroeg aan kinderen beginnen!!! Daar zit je dan in EMC tijdens bezoek uur... en naast ons lag een gozer ook met aplastische anemie..... tegenover een oudere man, met hodgkin...... stappen twee vrouwen met 2 maxi-cosi's binnen... ben jankend weg gelopen....... Wij hadden een contract met het ziekenhuis opgesteld waarin stond dat zijn zaad vernietigd zou worden in geval van overlijden... (wij gingen er toen vanuit dat hij zou blijven leven... overlijden met aplastische anemie is zeldzaam!!) Toen hij hoorde dat ze hem opgaven, heeft hij nog gevraagd of wij het contract zouden moeten wijzigen, zodat ik toch na zijn overlijden zijn kind zou kunnen baren.... heb toen gezegd: " dat een kind ook zn vader nodig heeft" (kijk als het anders loopt is het anders) 5 maanden na zijn overlijden kwam ik mijn huidige man tegen,... 5 weken later bleek ik door de pil zwanger... dus ... ook al hebben vrouwen tig kinderen... je weet nooit welk verdriet er aan vooraf is gegaan, dus houd je voorbarige opmerkingen graag voor je....
aanvulling: mijn "opmerking" wass bedoelt als vraag..... zet er niet voor niets bij "misschien dom van me"...