Dat is ook zo... mijn moeder is zo'n wandelend raadsel, zat afgelopen jaar tussen een aantal behandelaars in, en nergens een duidelijk antwoord. Lang verhaal verder, maar je wordt er best moedeloos van als jij in zo'n categorie 'diagnose onbekend' valt (of misschien nog erger: zo'n zeldzame ziekte dat niemand je kan helpen omdat er niet in geinvesteerd wordt...). RM, ik had het hier ook niet gezegd, vond het niet zo gepast met waar jij allemaal doorheen gaat Ik gun het je zo, een mooie gezonde zwangerschap na twee keer deze ellende.
@Evenstar: tja, that's life nu eenmaal.... die dingen gebeuren allemaal naast elkaar. Dus gewoon komen melden hoor. Ik vind het regelmatig wel even heel moeilijk, zeker momenteel even, want ik word -oneerbiedig gezegd- op dit moment werkelijk waar doodgegooid met zwangeren en baby's in m'n omgeving. Dus veel het gevoel van: waarom zij allemaal wel en ik niet? Maarja... die vraag zelf is niet zo zinvol, en voor de rest is het dan maar aanleiding om m'n verdriet er weer eens uit te janken. Gaan we er maar van uit dat het daarvan ooit wel over gaat en ik dan overal weer wat beter tegen kan... Maar goed: jij mag er met jouw mooie nieuws toch ook gewoon zijn. Hoe moeilijk soms ook voor mij, het is zoals het is. En uiteindelijk is het maar goed dat er ook mensen blijven met goed nieuws, want als er helemaal geen goed nieuws meer te melden zou zijn, zou het wel helemaal een trieste wereld worden
Evenstar, gefeliciteerd! Het was dus toch zo, ik zei op het andere forum al dat ze daarom vast weigerde! (wel vreemd dat dat dan maar 1 keer was, maar ik ga er gewoon vanuit dat ik gewoon een heel goed voorgevoel had) Rozemarijke: Als jij volgend jaar zwanger bent, mag je het hier elke dag opnieuw komen vertellen, en dan zal ik je elke dag heel uitbundig feliciteren!
Haha, en dan allemaal duimen en bidden voor een modelbaby die deze keer wel vlot door gaat slapen, (met vlot bedoel ik met een paar maanden en met doorslapen bedoel ik dan enkel een late avondvoeding en dan rond 6-7 weer.... voor alle duidelijkheid ), en geen gezondheidsklachtjes heeft en gewoon mijn gezondheid erft, (Thirza heeft haar gestel duidelijk van manlief, die heeft hooikoorts en mijn schoonvader astma: allemaal gerelateerd aan KMA). Nouja, 1 voordeel: een tweede komt er op z'n vroegst rond de tijd dat Thirza naar school gaat en dan hebben we daar dus wel weer alle tijd voor.... (OK, daar zit ook een nadeel aan, maar daar focussen we maar even niet op).
hahaha, was jij dat? Er waren er meerdere die het gezegd hebben, en teruggerekend moet ik precies mijn ei hebben gehad die dag. Alsof ze het wist, en dacht "mama, ga jij nou maar een broertje of zusje maken, dan slaap ik wel zonder borst vandaag" RM, dat is dan weer het voordeel van het nadeel inderdaad - dan heb je alle tijd voor baby #2. Eerlijk gezegd snap ik uberhaupt niet hoe mensen het doen met twee piepjonkjes na elkaar, en hadden wij ook wat langer gewacht als ik jonger was. Ik ben geen bejaarde hoor. Slechts 31. Maar ik wil er misschien 3 en graag voor 35
Oeps.... Ik heb begrip voor je verdriet en je gevoel, maar om doodgooien en pril babygeluk nu in 1 zin te noemen vind ik hier tussen alle verse zwangeren wel meer dan oneerbiedig! Beetje respectloos terwijl iedereen zo respectvol een meelevend met jou is! Zo'n opmerking raakt mij en ik ben niet eens zwanger.
Beetje minder mag jij ook wel zogelukkig. Ik ben het met je eens dat het niet helemaal een weloverwogen woordkeuze zou kunnen zijn, maar laten we er niet meer van maken dan Rozemarijke er waarschijnlijk mee bedoelt. Daarvoor kennen we haar goed genoeg toch?
Oh ik kan me dat gevoel juist heel goed voorstellen, en kan me daar echt niet door gekwetst voelen hoor
als ik er even iets van mag zeggen... kijk ik ga ook niet helemaal hier blij komen praten over mn zwangerschap..omdat ik rekening hou met bij in dit geval RM... voel me bij voorbaat al lullig... maar aan de andere kant denk ik...als je niet wilt : "doodgegooid" worden...dan is op een forum lezen, natuurlijk ook niet handig...mits je je tot de topics houdt waar je even geen confrontaties tegenkomt... in real life kan ej het helaa sniet tegenhouden...maar ik snap dat het onwijs pijnlijk is... evenstar gefeliciteerd
Ik bedoel ook in real life, dat er momenteel ongelovelijk veel zwangeren om me heen zijn, echt niet normaal. Hier op het forum mijd ik bewust de hoeken over zwangerschap en beperk ik me tot m'n vaste clubjes en wat losse onderwerpen. Af en toe durf ik het wel aan, maar dat wisselt nogal per dag enzo. En je moet je absoluut niet tegen laten houden om hier over je zwangerschap te komen vertellen. Zo moet het echt niet zijn. Ik ben echt wel mans genoeg om dat te kunnen dealen, alleen gaat dat soms wel met hele heftige emoties gepaard. Ja, nouja, dat is nu eenmaal zo, daar verander je weinig aan en als ik dat niet trek, kom ik dus ook even niet op plekken waar ik er alleen maar mee geconfronteerd word. Omdat het elke keer wel voelt als knock-out geslagen worden dan. Ik kan dus ook eigenlijk niks met je kritiek, Zogelukkig. Ik ga volgens mij heel respectvol met anderen om, wens alle zwangeren volgens mij niets anders dan alle goeds en als jij op 1 term van mijn kant, die niet eens over anderen en hun ding gaat, maar over mijn emoties, dan ineens gaat doen alsof ik dat niet doe, dan vind ik het echt jammer dat je juist op zoiets pijnlijks me dan ineens zo hard gaat vallen. Getuigt van weinig inlevingsvermogen, vind ik.
Fafje ik vind juist wel dat je blij moet komen praten over je zwangerschap, jullie kunnen er toch ook niets aan doen! Iedereen heeft toch gewoon recht op zijn emoties en jullie net zo goed! Ik zou het eerlijk gezegd een beetje raar vinden dat je dat hier niet zou kunnen zeggen. Straks is Rozemarijke (hopelijk) weer zwanger, en daar wordt dan toch ook weer gewoon over gesproken? Zou een beetje vreemd zijn als jullie je moeten inhouden, en dat zegt ook niemand gelukkig
Naast raar zou ik het ook juist pijnlijk en heel oneerlijk vinden. Het is, hoe pijnlijk ook, altijd nog prettiger als ik zelf regie houd over wat ik wel en niet trek, in plaats van dat anderen zichzelf onzichtbaar gaan proberen te maken ofzo... Verder: ik zou nooit zomaar de emoties hebben gepost die ik gepost heb, maar heb enkel gereageerd op evenstar die aangaf moeite te hebben haar blijdschap hier te posten, door even een blik te geven in hoe ik daarin sta. De zin die zogelukkig eruit heeft gehaald, wordt op die manier wel erg uit z'n verband gerukt en ik hoop dus dat jullie 'm vooral binnen het totale kader van mijn post willen blijven lezen...
nee oke, maar als er even veel wordt gesproken met jou rozemarijke...ga ik niet ineeeens binnevallen met ja hoiiii zwnager en dit en dat.. maar juist dat real life lijkt me echt zo heftig voor je/jullie...kan me ehct voorstellen dat je je omgeving ehct als een baby attack ziet...elke zw die door de natuur wordt afgebroken is heel heftig..maar jij hebt met 14 wkn (voorbij de magische grens van 12wkn) en 11wkn je kindje verloren...ik kan mij niet voorstellen hoe jij je nu moet voelen...en dna al dat gedoe met die onderzoeken...jeetje....dus ik val je ook nie aan...of wil er ook nie mee zeggen dat ik zo graag over mn zw praten...maar dacht heel even dat je het ook hie rop het forum zo zag!! (btw, wat doe ik hier...ik geef -nog geen- bv hihii ik ben maar een stille meelezer )
Nou, zo had ik dat wel gedaan, eerlijk gezegd was ik juist blij dat je het precies zo zei als dat je het voelt. Zo zou ik het ook voelen denk ik, en ik zou het zelf ook fijn vinden als daar een klankbord voor mag zijn.