Toen wij begonnen waren wij echt de enige in onze hele omgeving. "Kinderen? Neeee joh nog lang niet!" zei iedereen. Inmiddels vliegen de zwangerschappen me om de oren. De laatste tijd elke week 1! En ze komen steeds dichterbij...nu ook een goede vriendin. Het wordt echt steeds moeilijker om uberhaupt nog te kunnen reageren op dergelijk nieuws. Want ook al denk ik verstandelijk van "het is leuk voor ze" (en dat meen ik dan ook echt!), mijn lichaam en mijn hormonen reageren er gewoon direct op. Mijn hart bonst in mijn keel (je ziet het letterlijk kloppen), ik krijg kotsneigingen en ik klap compleet dicht. Slapen kan ik dan al helemaal niet meer. Dus al wil ik normaal reageren, het lukt me gewoon niet. Het zit echt te diep en doet te zeer. Inmiddels weten de meeste mensen om ons heen het, wij zijn er heel open over, en dat vind ik wel fijn. Echter, er zijn altijd mensen die je niet zo goed kent op je werk of op feestjes die ineens kunnen vragen of je kinderen wil of dat je zwanger bent (ik heb een echte opgeblazen pcosbuik, voor de rest wel slank, dus ik lijk wel zwanger). Dat vind ik dan zo enorm confronterend. En onbeleefd om te vragen trouwens!
jaja er zijn bijzondere mensen, mijn collega is er een van Zo das niet niks, van de broer van je vriendin, al 2 jaar bezig en dan geen oorzaak te vinden, frustrerend. Die gun je het dan echt he
Hoi hoi Ik snap jullie gevoel. Hoewel ik wel bewust was dat het niet per direct raak hoefde te zijn (vriendin van mij deed er 8 maand over), vind ik het nu toch best vervelend. Manlief dacht dat het wel zo gebeurt zou zijn en wilde daarom persee niet hebben dat ik voor ons huwelijk zou stoppen met de pil. Nu ik vanmorgen ongesteld ben geworden, baalde hij toch ook wel dat hij er zo over dacht. Voor de bruiloft droomde ik dat een andere vriendin van ons zwanger zou zijn, bleek 2 maand later ook echt zo te zijn. Vond het na de droom al vervelend maar toen het echt bleek te zijn baalde ik helemaal. Had zo gehoopt dat we het ronde kerst bekend konden maken, maar helaas, het was niet zo bestemd denk ik dan maar. Nu ben ik toch een beetje down en is werken een lastige taak Naja vanavond verjaardag van een buurvrouw, zij wil ook gaan stoppen met de pil, zul je zien dat zij eerder zwanger is dan ik :x
@Brondy: nog geen man overboord hoor: het is nog geen kerst.... Enneh, snap dat elke maand ongesteld worden een teleurstelling is, maar kop op: je hebt nog maar 3 of 4 rondes gehad!
@Girafje: niet gaan vergelijken hoor, elk verdriet is verdriet. Daar bestaan geen weegschaaltjes voor...
Dat is ook wel zo, zitten nog maar in de 4e ronde maar toch, we hadden gehoopt op een huwelijksreis baby Eneuh het is nog geen kerst, maar ik wil het liever niet voor de 12 weken echo vertellen en deze valt daar nu sowieso na, dus vandaar...
Wij vertellen het altijd wel vroeg. Als het mis gaat, wil je dat toch op z'n minst ook aan je ouders vertellen, dus die kun je dan net zo goed met kerst al goed nieuws vertellen, als je dan toch al zwanger bent! (Dat je mensen die wat verderaf staan, het nog even niet vertelt, is logisch natuurlijk).
@Zaterdag: (Zo das niet niks, van de broer van je vriendin, al 2 jaar bezig en dan geen oorzaak te vinden, frustrerend. Die gun je het dan echt he[/QUOTE]) Dank je! Dan gun je het ons ook haha, vanaf september 2009 bezig, en al vele onderzoeken gehad, maar tot nu toe geen enkele aanleiding waarom het niet zou lukken. Zelfs een kijkoperatie gehad, waar niets uitgekomen is. Dat is wel fijn, maar van de andere kant; als er iets mis zou zijn zouden ze het misschien kunnen fixen, nu blijft elke maand er een te veel... Wij hebben onze hoop gevestigd op volgende week (NOD), want de maandag daarna moeten we weer terug naar de gyn om te bespreken wat de volgende stappen zijn. Duimen jullie met mij mee dat die afspraak niet nodig zal zijn??
@ Mieps: Ik ga heel hard voor je duimen dat de afspraak met de gyn niet nodig is voor de vervolgstappen, maar wel voor een mooie echo Voor jou is zeker elke maand er weer 1 te veel!
Girafje snap heel goed wat je bedoeld, maar las het hier ook al ergens anders. Er staat gewoon een jaar voor om zwanger te worden. Doordat je vaak leest, oh al binnen 2 maanden zwanger, ga je aan jezelf twijfelen. Terwijl je niet wil weten hoeveel mensen er in jullie directe omgeving ook bezig zijn waarbij het niet lukt, maar het verzwijgen. Zelf hebben wij het meegemaakt dat in de tijd dat het niet lukte en lees dat is bijna 5 jaar via de mmm meegemaakt dat mijn man zijn enige broer (ik ben enig kind) 3 kinderen heeft gekregen. En hij heeft hier nooit rekening mee gehouden, met onze gevoelens. Ik snap als je een kindje wil, dat alles te lang duurt. Maar hoelang jullie nu bezig zijn is heel normaal. En tja wat is een mens zijn zwakte geduld. Succes, nog even geduld en dan zul je straks merken ben je er minder gefocust mee bezig is het zo raak!
Ook ik had het graag met kerst willen vertellen en bij mij spant het nu net erom maar dan moet het deze maand dus ook echt raak zijn zeg maar het liefst afgelopen maand al maar dat is ook bij mij helaas niet gelukt misschien deze maand maar dan moet ik idd vroeger vertellen dan de 12 weken en dat vond ik ook erg jammer...maar goed nieuwe kansen nieuwe ronden ik ben nu eigenlijk ook in ronde 4 in de eerste een vmk gehad helaas...dus nu maar afwachten op de volgende rondes... Liefs
@ Rozemarijke Het liefst wil ik het ook mijn en vooral zijn ouders niet eerder vertellen dan na de termijn echo. Vertel het liever een hele goede vriendin, zodat als het mis gaat ik bij haar kan uithuilen dan bij mijn souders. Die doen altijd met alles zo overdreven, dat kan ik niet zo goed hebben. Maar goed tis ieder voor zich natuurlijk. @ danty wat vervelend dat je een vmk gehad hebt. Hopelijk is het wel weer snel raak. Wat je zegt, nieuwe ronde nieuwe kans.
Ik wacht wel tot de 12 weken echo voordat iedereen in mijn omgeving het mag weten. Denk dat ik mijn ouders en broer/zus inlicht na een goede eerste echo bij de vk.
Hoi Wij zijn ook ruim een jaar bezig...En ondertussen is ook iedereen zwanger. Maar tot een week of 3 geleden had ik weinig tot geen last van dat mensen in mijn omgeving zwanger waren. Maar 3 weken geleden had ik 2 kraamvisites achter elkaar en bij 1 van die kraamvisites vertelde een vriendin zwanger te zijn. Dit was de eerste keer dat ik het lastig vond. Kon wel janken (niet gedaan, want zat op een kraambezoek met een erg blije vriendin die zwanger was). Was ook daarna erg afwezig wat iedereen ook gemerkt heeft. Dus dagje daarna een hele lieve kaart gekocht voor vriendinnie en ben in die week nog langs geweest. En we hebben het er ff over gehad. Was erg fijn. Een week later vertelde een andere vriendin zwanger te zijn (2de) en toen had ik weer geen vervelende gevoelens. Kan het ook goed met iedereen over zwangerschappen hebben enzo. Waar ik wel tegen aan loop is, tegen wie ga je ondertussen zeggen want er ligt wel een verwachtingpatroon en mensen vragen het ook gewoon en soms is het lastig een dat om te reageren en dan ligt het wel eens op het puntje van mijn tong om te zeggen: WE WILLEN WEL MAAR HET LUKT NIET!!!!!! Maar aan de andere kant heb ik ook geen zin dat iedereen er straks naar vraagt....lastig hoor!
O, hier weet iedereen het zo'n beetje wel, en nu dus ook dat we verplicht even moeten wachten (je mag niet zwanger zijn als je een hysteroscopie krijgt en daarna krijg ik 6 weken een spiraaltje). Als ik het er niet over wil hebben, zeg ik dat gewoon.....
Ja was ook echt balen alleen het stomme was dat ik eigenlijk op mijn ongi aan het wachten was nadat de implanon eruit gehaald was en helemaal niet dacht dat ik zwanger was en het duurde zolang het worden dat ik dacht HA HA ik gooi er wel een testje tegenaan en die was positief en nog 2 anderen en toen was ik zo blij....en een week erna was het afgelopen dus het was allemaal zo dubbel ik dacht word eerst ongi en daarna pas gaan proberen...Achja zoals ik vaak zeg Nieuwe ronde, Nieuwe Kansen Maar ik hoop ook dat het snel raak is want schaam me dood dat ik gewoon merk dat ik zwangeren zie of mensen om me heen die vertellen dat ze zwanger zijn dat ik dan verdrietig word en denk ik wil ook...mja je moet helaas wachten op moeder natuur denk ik Liefs
Lukt mij ook niet hoor denk ik zeg nu wel maar ken mezelf als ik een kadootje voor iemand koop bijv en dan is die pas een week later jarig dan geef ik het vaak dezelfde dag nog als die jarig is hahaha dus nee kan het moeilijk voor me houden dus dat gaat hem niet worden om het zolang voor me te houden hahha maar ga wel me best doen als het zover is hahaha lIefs
Ik kan je zo goed begrijpen. (nu niet zeggen ja maar jij bent zwanger) Ook ik zat in het schuitje. schoonzusje werd zwanger collega's werden zwanger en ondertussen liep ik a bij de gyn. Ben blij dat ik de stap heb genomen naar het zh. Na 2 behandelingen met clomid was ik zwanger. Er komt echt een dag dat je een posi test in handen hebt. Probeer posi te blijven ondanks alle tegenslagen. Hoe moelijk het soms ook is. als ik weer ongi was kon ik alle kopjes wel uit de kast trekken. Heel veel succes! Hopelijk mag het wnder snel gebeuren
Ik bedacht me altijd maar dat ze het niet expres deden en aangezien er veel mensen niet wisten van onze poging en de tijd die verstreek kon ik het wel ergens van me af zetten. Nadat we het vertelden reageerden veel mensen met de vraag of het niet verschrikkelijk moeilijk is om al die andere zwangeren te zien. Mijn antwoord was er altijd op dat mijn tijd vast ook wel komt en ik het een ander niet kwalijk neem en ze ook een kindje gun aangezien ik dus meemaakte hoe het is als het niet vanzelf gaat en weet wat voor verdriet erbij komt kijken. Zelfs al lijkt het onverwachts kan het nog zijn dat die mensen juist ook problemen hebben gehad,oordeel niet te snel en denk daar maareens goed overna dan zul je sommige dingen anders gaan zien.