Ik ben een beetje opgebrand. Van de week ontzettend ziek geworden na een hap van een broodje shoarma. Als ik alleen al terug denk aan dat broodje... blegghh zou zo weer kunnen. Dochterlief zit niet echt in een leuke fase en ik merk dat ik er minder goed tegen kan. 4 dagen in de week werken en een man die 3 avonden naast zijn fulltime baan van huis is breekt me ook even op. Bah gewoon even een baalmoment.
Frenzy, jeetje, dan schrik je inderdaad! Kwam je niet op je buik terecht? Dit is een van de redenen waarom ik een poosje niet heb gereden, maar nu het allemaal wat groter is voelt het vertrouwder. Je beeb zit goed beschermd. Neem maar even goed rust, want dat is voor je lichaam altijd ff een optater, zeker nu! En jammer dat je niet eerlijk kunt zijn tegen je VK. De mijne vond het prima dat ik nog reed... Oh, ik lees het al... Jammer... Gabrielle... Geen woorden meis... Ik bid voor je! Rens, ik begrijp je boosheid en het gevoel van oneerlijkheid, maar probeer inderdaad ethische dingen als God e.d. niet te veel in het negatieve te trekken. Anderen hebben daar juist troost aan. Steph, is het voor jou niet eens tijd om even aan hem een paar weken stilte te vragen? Spreek af dat je het laat weten als er bijzonder nieuws is (medisch ofzo) en anders houdt hij zich even stil. Op die manier heb jij in ieder geval even de mogelijkheid dingen af te sluiten, je hoop 'op te geven' (alhoewel die hoop op een gewone, goede relatie natuurlijk geen verkeerde hoop is, alleen met hem misschien wel...) en ook tegen mensen in je omgeving eerlijk te gaan zijn. Je zult het toch moeten afsluiten, en op deze manier blijf je boos en verdrietig. Na zo'n periode van rust kun je vast ook beter beslissen waar je hem wel en niet bij wil hebben bijvoorbeeld! Cupido, knuffel!! Hier gaat het verder goed, alhoewel ik merk dat ik na van die drukke ochtenden (heen en weer fietsen, werken, peutergym, even hier even daar) 's middags toch wel moe ben. En mijn kleine meisje slaapt niet meer 's middags, dus dat breekt me wel op. Pfff, ik wou dat mijn vent vast thuis kwam... Maar goed, 's avonds maar weer bijtanken...
Gentle, hier dus ook een peuter die weigert te slapen in de middag en dan ook nog vroeger wakker wordt in de ochtend.
Godzijdank slaapt die van mij nog tussen de middag. Maar ik merk ook dat ik echt niet zo'n hele leuke moeder ben op dit moment. Begin me weer eens echt in mezelf te keren (had ik bij mijn vorige zwangerschap ook) en dan is alles al snel te veel.
Klop snel af, hier was het ineens voorbij. Ik ben niet te genieten, dus herken wat je zegt dat je nu even niet zo'n hele leuke moeder bent. Ik weet het ook van mezelf, maar kan er niets tegen doen. Heb mijn man al gewaarschuwd dat hij maar een rolletje duck-tape en behang mee moet nemen.
Nog 3 kwartier haha.. ben best zenuwachtig maar heb er ook veel zin in, lekker naar ons meisje kijken! Heb trouwens in een ander topic waar ik meeklets fotoos van onze babykamer tot nu toe geplaatst, als je nieuwsgierig bent moet je maar even op mijn berichten zoeken
@frenzy, Je hummeltje is nog goed beschermd hoor, ik denk niet dat je je daarover zorgen hoeft te maken. Wat ben ik jaloers dat je nog gewoon kan rijden... Ik ging regelmatig paardrijden (heb wel geen eigen paard), maar moest daar absoluut mee stoppen, al van toen we nog met iui bezig waren... zowel de fertiliteitsarts toen als mijn gyn hebben het mij direct verboden... Niet voor de schokken of voor het vallen, maar wel voor àls je tijdens het vallen iets zou breken ofzo, zit je in de rats met medicatie/verdoving/... Maar toch kriebelt het... Een jaar ertussenuit is wel erg lang, ik hoop maar dat ik er nog op durf volgend jaar!
Frenzy lees iets over gevallen van een paard... schiet me iets te binnen... had jij nu ook rhesus c negatief?? weet t ff niet meer... (dement) maariig met rhesus D negatief, moet je toch een spuit na een klap ofzo...?? meen zo iets gelezen te hebben... hoe zou dat zitten met C dan?? Heeft je vk daar wel aangedacht??
@ Sasjuh- Spannend hoor, ben benieuwd, we horen het straks wel... @Dutjes - De oudste wil absoluut geen dutjes meer doen, terwijl ze vaak wel erg moe is (natuurlijk altijd rond etenstijd). De jongste heeft nog wel behoefte aan dutjes, dus probeer ze toch altijd samen een dutje te laten doen zodat ik ook even wat uurtjes rust mee pak, en meestal even mee dut. Maar meestal zit dat er niet in. De jongste vaak alleen een dutje, ik kijk wel Gekke is dat ik overdags zooo moe ben, maar 's avonds lang blijf zitten en niet naar bed te krijgen ben.
Waarom heb je dat niet eerder gezegd...?? als je wilt wennen....... mag je ze best alle 3 een dagje lenen hoor... hahahahahaha.... p.s. als het tegengevallen is met 4 kids... hoor/lees ik het liever niet...
@De minder leuke moeders: hier nog 1.... Aangezien ik 'thuisblijfmoeder' ben, vind ik het best wel eens zielig voor mijn zoontje... Kan gewoon heel weinig hebben. Zo ben ik bijvoorbeeld al een paar keer tegen hem uitgevallen, omdat hij nooit normaal de trap op klimt, maar altijd 10 keer achterom kijkt, op het smalste stuk gaat staan, of gaat lopen geinen. Ergens zit daar ook een stukje angst in, dat we een keer samen van de trap donderen... Maar nog meer dan een niet-leuke moeder, ben ik op het moment een niet-leuke hondenbaas.... Ik heb echt geen geduld met dat beest. Met uitlaten luistert hij niet, loopt weg, heb hem zaterdag weer ergens uit een achtertuin moeten plukken, en de afgelopen twee ochtenden had hij overgegeven toen ik beneden kwam.... Dan is mijn geduld heeeeel snel op (veel sneller dan normaal).
Misschien... (?) kun je hem juist beter wel gelijk zien.... Fut heb je dan wellicht niet... maar wellicht heb je wel ooit gehoord van de "kraamtranen"... je bent dan vaak nog labieler als net na de bevalling... fijn die hormonen... eerst heb je last MET, dan opeens als het peil opeens zakt.... en voordat het boeltje weer normaal is, ben je een jaar verder.... (of weer zwanger in mijn geval.. )
Haha, nee joh... hartstikke meegevallen. Ze zijn er nog, en heb zelfs tijd om op zwangerschapspagina te lezen. de jongste ligt een dutje te doen en die andere 3 vermaken zich prima hebben mij helemaal niet nodig voor vermaak Maar het is ook ooit wel anders geweest Gelukkig nu lekker middagje met de kinders!
Baaldagen.. en momenten hebben we allemaal wel eens... Een volgende zwangerschap is gewoon zwaarder... en als je dan ook nog eens ziekjes bent... is het gewoon TE veel... Merk hier ook dat ik soms een "te kort lontje" heb... geduld opbrengen is momenteel (vooral met peuterpuber dochter) erg moeilijk..... voetbalvrouw???
haha zo herkenbaar... Hier ook van die leipe kids die allemaal klimmen en lachen en kwallen op de meest gevaarlijke momenten. Dan komt er bij mij ook ooit een brute moeder ergens diep van binnen uit waarvan ik niet wist dat ze er was En zo'n viervoeter hebben we ook. En die is dan vaak makkelijk doelwit voor zo'n hormonenbom als ik ooit ben. Maar als ie 's avonds tegen me aan kruipt op de bank dan zeg ik het hem wel, sorry dat 't vrouwtje zo'n bitch kan zijn. Hond heeft veel te voorduren, was eerst alleen, en nu al 2 kids verder... en een derde op komst en is er zo leuk en lief mee. Eigenlijk dus ook wel trots op 'm.