Ik heb mijn vriendin belooft dat ik voor haar een stukje wil schrijven voor in het babyboek van de baby die er nooit zal komen. Klinkt misschien ingewikkeld maar ik ga er verder niet te veel over uitweiden omdat het voor haar heel persoonlijk is natuurlijk. Kort gezegt zal zij nooit moeder worden terwijl ze wel van jongs af aan een sterke kinderwens heeft. (dit heeft overigens geen medische reden) Ze is nu bezig met een babyboek om straks figuurlijk en letterlijk dat "boek" te kunnen sluiten. Ze heeft niet echt wensen van wat of waarover ik moet schrijven, het is wel fijn als het een positieve bijdrage is (de situatie op zich is natuurlijk al droevig genoeg). Ik zat zelf te denken aan een gedichtje over wensen hebben en houden maar veel verder kom ik daar ook niet mee dus vandaar mijn vraag hier... heeft iemand een tip hoe dit aan te pakken en als je zelf ongewild kinderloos bent wat zou je dan fijn vinden?? (als er toch behoefte is aan meer info doe ik via pb maar liefst wil ik proberen om zo zelf een richting te hebben waarin ik weer verder kan gaan borduren) Alvast heel erg bedankt voor het meedenken!
poeh wat een vraag tja er zijn wel genoeg mogelijkheden om via een andere weg in te slaan, ??? maar anders bijv allemaal leuke uitspraken van kinderen in het algemeen bijv ik moet poppen ik moet poepen of andere dingen dat ze iets geks maken van een woord misschien op internet te vinden , verder vindt ik het een moeilijke vraag ook voor je eigen om dat te doen voor haar ??? gr jmm
Het eerste wat in mij opkomt is dat ik een stukje zou schrijven gericht aan de baby. Dat hij zo gewenst zou zijn,dat het oneerlijk is dat hij er niet is, dat hij goede ouders zou hebben gehad, dat er veel strijd voor geleverd is (neem ik aan) en dat uiteindelijk papa en mama accepteren dat hij er alleen maar is in hun hart en in hun dromen. iets in die trant... kun je daar wat mee?
hmm moeilijk. Aan de ene kant denk ik iets over een stukje dat ze een fantastische moeder geweest zal zijn, maar misschien is dat voor haar te confronterend. Aan de andere kant misschien een stukje over haar persoonlijk en even kort dat het een moeilijk moment voor haar is, maar dat ze zonder baby ook een geweldige toekomst tegemoet zal gaan, met die wens diep in haar hart. Maar dat klinkt ook weer zo hard. Misschien is het een idee om een paar leden te pb en die ongeveer hetzelfde meemaken.
Heftig hoor! Ik moest wel gelijk denken aan een prachtig onderschrift van één de meiden op dit forum. Ik weet de precieze tekst niet (ben net een tijdje bezig geweest om het te zoeken, maar dan zal je het net niet tegenkomen). Het gaat in ieder geval om de baby, de nog niet geboren is, maar aan de andere kant toch geboren is, in haar hart. Steeds als ik het lees, ben ik toch wel even stil. Als ik het vind, kom ik er op terug! Veel succes en sterkte met deze lastige maar ook erg mooie "taak".
Helemaal eens met MamaMarije! Als een het kindje schrijft dat hij of zij erg gewenst zou zijn geweest en dat je het jammer vindt dat hij of zij geen kennis heeft mogen maken met fantastische ouders, geef je de ouders een compliment en maak je het wat minder zwaar. Ik zou denk ik ook zeggen dat ik het zelf jammer vind dat ik hem of haar nooit echt zal kunnen knuffelen.
Ja dank je, er is idd veel strijd voor geleverd door mijn vriendin....helaas niet door haar partner.... Off topic... zie nu je onderschrift en bedenk me dat ik idd nog oude kraammaterialen heb liggen.... ff opslaan dus die link... Edit.. oeps geen oude maar ongebruikte dus haha
Goed dat je aan BabyHope denkt! Ontopic: jeetje, dan is het helemaal vreselijk... krijg kippenvel bij de gedachte. Ik hoop voor je dat je een mooi stukje kunt maken en dat je vriendin het ook echt af kan sluiten voor zover dat mogelijk is!
Is dat niet confronterend voor diegene? Vind dat moeilijk... Heb daar nl wel aan gedacht maar weet zo ook niemand die hetzelfde meemaakt.
vandaag besefte ik ineens dat ik al jaren een kind heb,Je zit in mijn hoofd en in mijn hart.Al die tijd ben je er geweest, zonder ook maar 1 dag aanwezig te zijn.Dag en nacht denk ik aan jou,maar voor nu nemen we even afscheid.. dit is het onderschrift van wendyrichard.... mooi... maar triest.
Ik weet wel iemand die in ongeveer eenzelfde situatie zit, maar ik weet niet of zij het vervelend vindt als ik haar naam hier neerzet
Geef mijn gebruiksnaam maar door aan haar als je wil dan kan ze zelf beslissen of ze me kan en wil helpen.
Dit zou ik dus niet doen Het gaat toch over het kindje dat er nooit zal komen? Niet over wat kinderen van anderen allemaal voor grappigs zeggen. Dat is toch niet persoonlijk? En het zou mij juist kwetsen, in een persoonlijk boek aan mij, over mijn kinderwens. Dan zou ik juist met dat soort dingen in dat boek niet geconfronteerd willen worden. Ik zou een stukje schrijven over hoe graag je had gezien dat je vriendin moeder werd, en dat je het kindje zo ontzettend welkom was, ook bij jou. Misschien nog iets over hoe dapper je vriendin is geweest, dat ze trots mag zijn op zichzelf.
Ik snap je reactie maar in het boek van mijn vriendin zou het wel kunnen denk ik (idd naast iets meer persoonlijks van mij) ze heeft nl ook een geboortekaartje gemaakt en ingeplakt (waar normaal gesproken de naam in het geboortekaartje zou staan staat nu JIJ), het is echt een babyboek zoals ik dat ook heb voor mijn kids maar dus voor een fictief kindje...