pfff, soms kan mezelf ni tegen houden.ben net te snel voor mijn morele remmen. heb het wel impulsief geplaatst als een grapje.sorrie...wil natuurlijk niemand beledigen of zo..
Tjemig, als het zo moet hier. Ik heb geprobeerd eerlijke tips te geven voor moeders met vragen over hun kindjes, vanuit hoe ik het ervaren heb. En als ik dan de laatste reacties lees over labels plakken, allen maar met zichzelf bezig zijn en dit soort dingen als hierboven dan ben ik hier wel klaar. Het lijkt de middelbare school wel. Veel plezier allemaal verder nog, een paar pagina's terug staat wel vermeld hoe ik denk dat je het beste met een heel slim kind om kunt gaan.
Nee volgens mij wil je dat ook niet (maar kon de toegevoegde waarde niet plaatsen ). Ik vond dat we hier voor het eerst in lange tijd eens een aardig gesprek hebben over hoge intelligentie / begaafdheid maar deel nog altijd de mening dat je je bezig moet houden met het welzijn van je kind en niet met het label ansich. Het is eigenlijk gewoon heel fijn als je zelf en je kinderen binnen het normale van Nederland vallen.. scheelt een boel 'gedoe' @Juul... laat je toch niet uit het veld slaan door één impulsieve reactie.
Goed op dit moment zit ik dus midden in alle onderzoeken met mijn kind (die de onderzoeken dus ondergaat) en ik vind het fijn om hier even mijn hart te kunnen luchten. Kylian is eerst door de psychologe/orthopedagoge geobserveert in de klas. Daarna is hij 3 ochtende bij haar geweest (elke ochtend duurde 1.5 tot 2 uur al naar gelang hij het volhield) Dus dat is in totaal ongeveer 5 tot 6 uur lang dat hij zijn IQ testen heeft gedaan. De school heeft een vragenlijst ingevult en ik heb er een paar opmerkingen bij gegeven. Zo hadden ze aangekruist dat hij zich jong gedroeg om een paar vragen verder aan te geven dat hij zich als een minivolwassene gedroeg. Hij kauwde op niet eetbare dringen (pffffff kijk eens in een gemiddelde klas en tel de kinderen die hun potlood/pen in de mond heeft) Hij was niet altijd populair bij zijn klasgenoten (jeetje draait het daar nu al om dan) om een paar vragen verder aan te geven dat hij wel geliefd was in de klas. oja en hij volgde regels te strikt op, nou mijn broek zakt er van af hoor. Ik bedoel regels zijn regels en daar hou je je aan. Kylian kent gewoon alle verkeersborden en als hij dan op een trampoline een plaatje ziet van een rood rondje met daarin een paar schoenen met een dikke rode streep erdoor dan weet hij dat hij er niet met schoenen op mag en doet dit dan ook niet (ook niet stiekum) is dat dan zo raar?? Gisteren had hij weer zwemles, de bodem stond op 30 cm en ze moesten op hun rug drijven. Kylian kon zich niet ontspannen en deed het met opgetrokken knieën . De badmeester zei dat hij zich moest ontspannen en languit moest gaan liggen omdat er niets kon gebeuren. Waarop Kylian hem even uitlegd dat je ook in ondiep water kunt verdrinken
Je zoontje is ruim 5? Sorry, maar ik snap de strekking van dit verhaal niet in combinatie met zijn leeftijd. Waarom wordt je kindje onderzocht? (Wat was de aanleiding? Autisme?). En zo te horen, heb je een vrij stupide school uitgezocht. Tijd om een andere te zoeken met dit soort antwoorden. Ja toch?
@pluk: hmm apart dat ze zichzelf zo tegenspreken... maar dat zal de betreffende onderzoeker wellicht ook opvallen. vind het wel apart dat ze dat zelf niet gemerkt hebben bij het invullen? @regels: hier worden regels ook gewoon braaf opgevolgd zoals het hoort. Niet 100% maar in de gevallen dat ze het niet doet... is het bijna altijd met betrekking tot het zelf pakken van snoep of iets te drinken. (wat ze van ons gewoon moet vragen) dus ja.. ook in mijn wereld is het normaal. Maar merk dat het bij veel kinderen (ouders!) toch anders werkt.. dacht zelf eigenlijk altijd dat het meer een kwestie was van in hoeverre ouders over het algemeen de regels wel/niet afdwingen En tja. die badmeester.. ik heb hem hier even stiekempjes uitgelachen. Al zou ik zelf mijn weerwoord wel klaar hebben... maarja ik heb dan zo'n zelfde aapje dat dat ook zou kunnen zeggen. "Ja dat klopt, maar ik ben erbij en zorg dat het niet gebeurd"
er gebeurd toch ook niks? badmeester was er gewoon bij. en bij de meeste scholen hoort de badmeester niet bij de school maar bij het zwembad. niet meteen je oordeel klaar he zelfs jij bent normaal niet ZO kort door de bocht cygneth
Mijn zoontje is net 5 jaar en 2 maanden en ik geloof niet dat er nog andere kindjes in zijn zwemklas zitten die zich beseffen dat ze ook in water van 30 cm kunnen verdrinken. Sterker nog er zijn er een paar bij die ook zo in het diepe springen hoor zonder de gevolgen ervan te overzien. Onze zoon wordt onderzocht op zijn IQ (waarvan wij en zijn leerkrachten vermoeden dat die verhoogt is) en omdat zijn leraar vermoede dat er een autistisch aanverwante stoornis zou kunnen zijn. Iets waar wij ons niet in kunnen vinden omdat wij thuis geen problemen met hem ondervinden. Wat betreft de school, fijn dat jij aan de hand van een paar opmerkingen over een vragenlijst al kunt concluderen dat ik een stupide school heb uitgezocht.
Ik had het niet over de badmeester maar de antwoorden op de vragenlijsten voor de school.. Pluk was daar duidelijk nogal verbolgen over.. lijkt mij iets zeggen over je schoolkeuze anders begrijp ik je verhaal niet (te dom denk ik) Mijn oordeel heb ik niet zo snel klaar maar ben wel sceptisch Het rigide volgen van regels en borden is een mogelijk symptoom van een stoornis in het autistisch spectrum dus vandaar dat ik daar naar vroeg. Pluk.. mijn zoontje van drie weet dat je in 20 cm water kunt verdrinken. Hij weet alleen niet precies wat verdrinken inhoud.. het zegt mij dus niet zoveel.
Sorry, 't is een erg lang (ego)verhaal geworden. Sla het gerust over als het je niet boeit. Ik zag ergens een vraag over 'superintelligente' mensen en hun werkomgeving, of die altijd zo spannend is. En over problemen met het vinden van een partner die je boeit. Nou vind ik mezelf wel heel slim, bij superintelligent frons ik mijn wenkbrauwen. Mijn IQ ligt boven de 140, en ik scoor op alle assessmentonderzoeken in de bovenste 10% van academisch niveau. Dus met mijn 'testintelligentie' zit het wel goed. Maar in mijn omgeving kom ik zát mensen tegen die echt nog wel wat slimmer zijn, of op zijn minst op hetzelfde niveau zitten. Hoog sensitief ben ik niet (wat is dat in vredesnaam?) en heel creatief ook niet. Dus of ik mij nou aangesproken moet voelen met die vraag, ik weet het niet. Laat ik zo arrogant zijn, en er toch maar op antwoorden. Ik heb na de middelbare school (gymnasium met 9 eindexamenvakken) gekozen voor de TU Delft. Dat is een omgeving waarin je omringd wordt door mensen met hoge tot zeer hoge IQ's, een buitenbeentje ben je dus allerminst. Daarna ben ik in de consultancy gaan werken. En ook dat is een omgeving waarin intelligentie een van de basis-criteria is om uberhaupt een sollicitatiegesprek te mogen komen voeren. Dus ook in deze omgeving zijn er slimme mensen in overvloed. Werken voor een baas? Nooit een probleem mee gehad, maar mijn bazen hoorden doorgaans ook tot de slimste jongens van de klas. Als ik iemand boven me kreeg die in mijn ogen een middenmoter was, ging ik wel op zoek naar andere mensen om mee samen te werken of te sparren. Is me altijd gelukt. En iemand hoeft niet superintelligent te zijn, om over kwaliteiten te beschikken waar je veel van kunt leren. Een partner vinden? Eerst wel vriendjes gehad op de universiteit (slimme jongens dus) en nu al 13 jaar samen met een voormalige collega (ook een slimme jongen dus). Wij grappen er wel over dat hij altijd 2 punten lager scoort dan ik, behalve toen ik zwanger was. Hij is overigens veel creatiever dan ik, en ik heb meer doorzettingsvermogen, we vullen elkaar dus heel goed aan. In de kroeg ben ik inderdaad nog nooit iemand tegengekomen die mij voor langer dan één avond kon boeien, maar dat is in mijn ogen dan ook echt niet de plek om een partner te zoeken. Er zijn écht meer dan genoeg mensen met een hoog werk- en denkniveau te vinden om een leuk leven te kunnen hebben. Maar dan moet je wel in de omgevingen terecht komen waarin je die mensen tegenkomt. Als kind moet je daar een beetje geluk mee hebben (kom je uit een familie die allemaal slimmeriken zijn, heb je een juf die er goed mee uit de voeten kan dat je sneller gaat dan de rest, zit het in je karakter om zelf op zoek te gaan naar uitdaging), als puber en als volwassene draait het om je eigen keuzes; wat zoek je op, en waarom. Ik zou doodongelukkig zijn geworden op de MAVO of HAVO, dat weet ik zeker. Maar dat is ook nooit in beeld geweest voor mij.
was helemaal geen kennis tentoon, het was in feite een goed grapje hoor, maar niemand heeft het door zo te zien omdat unamuno's werk hier onbekend is denk ik dan. tja, is echt geen middelbaar school leerstof...misschien was het te fijngedacht. ik moest nu heel even opkomen voor unamuno. arme man toch. ik ga nu echt weg.
Dat ouders (mensen, want niet alleen ouders hebben dat) steeds meer bevestiging zoeken en niet meer zelf kunnen "nadenken" valt mij ook wel heel vaak op. Mensen lijken helemaal niet meer te vertrouwen op hun gevoel. Jammer is dat, want niemand kent je kind (in principe) zo goed en kan het zo goed inschatten als dat je zelf kan. Misschien zouden mensen vaker aan het zelfvertrouwen moeten werken in plaats van aan het verkrijgen van labels (en dergelijke) voor zichzelf en hun kinderen? Persoonlijk ben ik ook wel van mening dat, als je zo reageert op de vragenlijst en dergelijke, dat je je schoolkeuze onder de loep moet leggen. Zelfs al komt er uit de onderzoeken niets naar voren, als ik me zo zou voelen tegenover en school, dan zou ik verder kijken. Verder vind ik het ook een heel fijn gesprek/ fijne discussie, al moet ik zeggen dat ik sommige reacties ook best aanvallend vind. Alleen kan het natuurlijk allemaal heel anders overkomen dan dat het bedoelt is.
De mijne beseft wel degelijk dat hij onder water niet kan ademhalen en dat het dus niet uitmaakt hoe diep het water is. Maar het is ook van zichzelf uit al een heel voorzichting jongentje. Wat betreft school Tja in mijn ogen is het gewoon raar dat je aangeeft dat een kind zich jong gedraagt terwijl je ook aangeeft dat het zich als een minivolwassene gedraagt. Maar hey misschien is het in de ogen van de psychologe wel heel duidelijk, weet ik veel. In mijn ogen is dat gewoon raar en naar mijns inzien functioneert onze zoon in mijn ogen gewoon heel logisch en normaal. Maar ja voor het zelfde geldt heb ik ook een autistisch aanverwante stoornis en valt mij daardoor het gedrag van mijn zoon niet op. De dingen die anderen opvalt is - een fascinatie voor klokken, weegschalen en nummers - er regelmatig voor kiezen om alleen te spelen - het strikt opvolgen van regels Ons vallen die niet op - het ene kind heeft een autotik en die van ons een tik voor klokken - wij zijn ook erg op ons zelf, hij kan motorisch wat minder goed meekomen met de rest dus ik kan me voorstellen dat je er wel een keer de buik van vol hebt als iedereen je voorbij rent en je altijd de laatste bent. - eh ja dat wordt ook van hem verwacht in huis dus dan is het toch logisch dat hij dat op school ook doet.
@karoke: ah gelukkig.. toch nog iemand die mijn reactie leest en in geval van medische zaken of iets dergelijks.. kan ik me voorstellen dat je graag hoort wat een ander vind. maar bijv. die enorme berg topics over wat voor speelgoed te kopen... dat vind ik ronduit raar Is het voor andermans kind.. ja ok, lastig. Maar je eigen kind WEET je toch wat hij/zij kan? ik lees namelijk vooral mee voor de discussie an sich.. niet omdat ik of dochter of man of wie dan ook hierbij in gedachten heb. ken wel redelijk wat hb-ers.. en feit dat ik daar goed mee overweg kan zegt wellicht iets maar zoals eerder gezegd.. je hebt slim, slim en slim wel valt mij op dat een hoop hb-ers (die ik ken althans) hun opleiding niet afmaken en vervolgens op een lager niveau dat ze theoretisch zouden kunnen terecht komen.