Ik heb nee gestemd. Het is hier nog nooit voorgekomen, omdat het simpelweg niet nodig is/was. Maar dat wil niet zeggen dat ik het nooit zal doen. Misschien moet het ergste van de peuterpuberteit nog komen, en zal ik me op een dag ook even niet kunnen beheersen...who knows... al streef ik er wel naar om het gewoon niet te doen, het lijkt me geen bevredigende manier van opvoeden.
Mijn broer en ik kregen vroeger trouwens wel af en toe een tik, maar dan wisten we ook precies waarom. Je kreeg hem niet zomaar... En beide hebben we geen trauma o.i.d. Je hebt tikken, en je hebt tikken, denk ik dan maar. Zal een andere ouder ook echt niet veroordelen dat hij/zij het wel doet.
We hebben het idd niet over mishandeling, maar ook niet over een klein tikje op de vingers... het gaat in dit topic om een tik op de vingers of de billen uit onmacht. Dus omdat je boos bent en zelf ook niet meer weet wat je dan moet doen. En als het niet erg is, waarom voelen zoveel mensen zich er dan schuldig over? Waarom verontschuldigen mensen zich dan tegenover hun kind voor de tik? En waarom zie ik dan in zo veel topics langs komen dat mensen kwaad worden als hun ouders hun kind een tik op de vingers geven? Als dat een normale opvoedkundige praktijk is, waarom zou je er dan boos over worden? Je wordt toch ook niet boos als je ouders je kind mondeling terecht wijzen (ik tenminste niet).
Bij mijn 4-jarige heel af en toe, simpelweg omdat dat het enige is dat werkt. Bij mijn 2-jarige nooit, is niet nodig. Zij is al voldoende onder de indruk (voorlopig) als ik mijn stem verhef.
ik kan me overigens wel voorstellen zoals mensen als blup dat die daar heel erg op tegen zijn door hun verleden.
ik twijfel om te reageren... heb haar 1 keer pets op dr kont gegeven en daar had ik spijt van ik opende een toppic en werd bijna als mishandelaar uitgemaakt verbaas me ook dat de poll uitwijst dat meer wel een keer doen dan niet! en ik pak mijn dochter wel eens in haar arm dat ze moet luisteren geen blauwe plekken ofzo hoor! maar dat valt ook onder mishandeling? wand volgens veel is een tik op de vingers al mishandeling en die krijgt ze hier ook wel eens... gisteren nog na 6 keer waarschuwen stond ze met een kilo kaas bij mijn vader in de keuken nou dan geeft ik een tikje (kan het geen slaan noemen)
Hier nooit een tik voor de bibs, vreselijk vind ik dat! Is ook niet nodig vind ik en er wordt zelfs gezegt dat het niet werkt om je kind een tik te geven. Een teken van onmacht vind ik het.....
Waarschuw 2x en dan is het naar de gang mét uitleg. Bij iemand (kindje of volwassene) pijn doen is het meteen gang plus uitleg. Ook al moet ze tig x terug op de gang, ik zie dat het uiteindelijk meer baat heeft. Buiten, bij vrienden en of in winkels etc zetr ik der ook met gemak even apart net zoals thuis.
Ja, soms gaan ze zo ver dat ik ze een tik geef, het komt niet regelmatig voor gelukkig. Rustig blijven vind ik belangrijker maar ook dat lukt me niet altijd.
Ik heb ja gestemd ondanks dat ik nog geen kids heb. En er zullen er nu vast een hoop zijnd ie zeggen 'hoop dat ze die nooit krijgt' . Ik vind dat je een kind best een tik op de billen of de hand mag geven soms. Heeft gewoon ook weinig met onmacht te maken in mijn ogen. Maar dat is mijn mening. Ik heb vroeger ook regelmatig een tik voor de kont of een tik op mijn hand gehad. Vooral als ik weer eens met mijn fikjes over het aanrecht kriebelde en daar heet water of wat ook stond. Daarnaast heb ik ook zoiets van na drie keer niet luisteren is het maar voelen. Ik heb echt een schijthekel aan ouders die de hele tijd zitten 'nee schat niet doen, niet doen hoor, nee dat mag niet.'. Alsjeblieft zeg. :S
dan moet de titel anders geformuleerd worden. Want de titel heeft het alleen over een tikje. Nogmaals, ik vind er niets mis mee. Het moet geen gewoonte zijn natuurlijk en het mag al helemaal niet ernstige vormen aannemen. Maar ik vind een tik beslist niet erg. Dat het niet zou werken is grote onzin. Ik kan ook genoeg kinderen opnoemen waarbij het naar de gang sturen of het idiote 'ga maar even nadenken' bankje niet werkt.
Dat is onzin. Als je consequent bent van begin af aan dan zal je met een kind van 8 echt geen problemen hebben. Overigens heb ik als 10-jarige nog wel eens een tik gehad. Ben er niet slechter van geworden hoor. Ieder zijn ding, maar ik vind het niets erg. Vind het erger dat mensen zichzelf zo geweldig pedagogisch vinden met hun supernanny goeroe gebeuren terwijl die kinderen regelmatig de grootste etterbakken uithangen. Nee, niet allemaal natuurlijk. Maar dat geldt ook voor die kids die wel eens een tik krijgen .
Ik sluit me helemaal bij je aan Ook hier nog geen kinderen, maar dat eeuwige : niet doen liever, wat zei ik nou, nee niet doen hoor...daar worden ze echt niet beter van Heb vroeger ook weleens een tik gehad omdat ik weer eens een keertje alle keukenkastjes had leeggehaald en moeders al 10x had gezegd dat ik dat niet mocht doen...en echt ik ben er een beter mens door geworden!! mijn ouders hebben al het respect op de wereld verdient en gekregen
Ja, soms wel eens een tik op hun handje gegeven als afleiden en tig keer waarschuwen niet werkte. Ik kreeg vroeger nog wel eens een pak slaag voor mijn kont, daar had ik het vaak zelf naar gemaakt hoor, zat dan gewoon te etteren en te kijken hoever ik kon gaan. Ik kan er niet mee zitten.
jij ook al.... hier is paar keer waarschuwen en dan hoek in of gang op. bij sommige dingen (bv 100x gewaarschuwd te hebben toch nog een snoepje pakken, in de buurt van heet glas komen of wat dan ook) dan volgt handje wegpakken en NEE zeggen OF een tik op de vingers. Gewoon dat hij het voelt. 1x heb ik hem een klap op zijn kont verkocht, puur uit onmacht idd maar later op de dag (moesten werken en kdv) een gesprek met hem gehad en mijn excuses aangeboden.... hij houdt nog steeds van me, echt een mamas kindje. Tik op de vingers komt hier weliswaar niet meer veel voor, maar in geval van.... doe ik het dus wel. En nee ik ben geen kindermishandelaar
HIer ook niet aan de orde geweest, ik zeg nooit nooit. Quinn is een lastige doordrammer en haalt soms echt het bloed onder je nagels vandaan, maar heb het tot nu toe kunnen redden op de gang zetten, negeren, weigeren, en weg lopen kunnen redden. Ik denk dat het ook voor iedereen anders is, wat de grens is, wat bij een he tbloed onder de nagels vandaan halen is, is bij de ander een irritatie. Zolang je bewust bent met wat je doet, waarom je het doet, niet dagelijk gebeurd, geen schudden, harde klappen enz is, zal er geen kind slechter van worden
Er zit nog zoveel tussen de twee uiterste die je nu noemt. Ik ben ook niet voor om alleen maar te zeggen dat iets niet mag, maar je kunt hem ook uit de situatie halen. Of iets weg zetten, of hem even in de gang zetten... Of weet ik veel wat nog meer... Ik vind dat je je kind geen goed doet als je je overwicht uit een tik moet halen, heeft ie toch geen goed voorbeeld aan op de creche of op school? Oh, dit kindje pakt steeds mijn speelgoed, nou dan geef ik hem naar een tik...