Als ik dan je eigen woorden moet gebruiken is je kind dus eigenlijk nooit vervelend maar ben jij vervelend als ouder zijnde ?
Nee, dat lees je verkeerd. Het is helemaal niet altijd mijn schuld. Bepaalde situaties wel ja, ik moet ervoor zorgen dat hij veilig is. En hij leert echt wel van zijn fouten en weet dat hij ze maakt. Het is niet zo zwart/wit als wat jij eruit haalt. Jammer is dat. het is moeilijk uit te leggen op deze manier, als jullie alleen die dingen eruit halen. Daar draait het namelijk niet om.
Nee, ook ik vertoon gedrag. Ik zou jou nu bv vervelend kunnen noemen maar jij vertoond nu duidelijk gedrag dat voorkomt uit bepaalde gevoelens die jij hebt
Dat kan je ze tot een bepaalde leeftijd niet leren, simpelweg omdat ze die vaardigheid missen. Ouders hebben er tegenwoordig de kracht niet voor om erbij te gaan zitten en samen te spelen. Op gegeven moment kunnen ze zich opeens zelf vermaken, daar kan je wat sturing aan geven, maar je hoeft van een baby of dreumes niet te verwachten dat het zich gedurende langere tijd (als jij kookt bijv.) zichzelf vermaakt. En als het dan iets sloopt, krijgt het een tik op de vingers of het moet op de strafbank, want het mag niet. Vast heel duidelijk wat het nu verkeerd had gedaan. Niet dus. Als je het avondeten voorbereidt als je kind zijn middagdutje doet, heb je al veel gewonnen. Hier ook tijden lang een moeilijk uurtje voor het eten, dus zorgde ik dat papa thuis was als ik het eten afmaakte en wat ook hielp was zo'n minikeuken met alles erop en eraan, hij was toen 1,5. Nou, dat was wel mooi hoor, alles net zo mogen doen als mama! Inmiddels is hij 2,5 en staat hij op een i kea-trapje naast me de groente te snijden.
Hou toch op zeg! Mijn zoontje zit al een half uur achter mij een puzzel te maken. Doet hij prima alleen, net zoals hij prima alleen kan fietsen in de speeltuin terwijl ik lekker in het zonnetje zit. Ik vind het onzinnig dat jullie uit mijn verhaal halen dat hij niet alleen kan spelen. Praat ik tegen een muur ofzo?
@ Vlinder: Nogmaals je manier van afleiden is echt heel leuk bedacht, maar bij onze 4 jaar oude dochter hoef ik niet met die dingen aan te komen zetten.. Twee jaar terug zou dat prima gewerkt hebben, maar nu niet. Uhm.. Sorry? Het is niet aan mij te oordelen over mijn eigen kind? Je mag je kind naast lief, slim, grappig toch ook weleens vervelend noemen? Pfoe.. Je doet meteen alsof ik haar over het algemeen een vervelend kind vind. Nee, haar gedrag is soms onuitstaanbaar en daarmee is ze voor dat moment heel erg vervelend. En een kind kan gewoon best een keer bewust vervelend zijn.. Daar hoeft echt helemaal niet altijd een diepere achterliggende oorzaak voor te zijn.
Ik reageer toch niet op jou ? Ik reageer op n4th4li3, ik vind dat zij gelijk heeft over dat kinderen alleen horen te spelen, heb niets gezegd over hoe jij het zegt of hoe het in jou tekst staat.
En je hebt gelijk over dat je je kind niet vervelend vind, dat is die van mij ook nooit, die van mij is namelijk af en toe stront vervelend, dus niet gewoon vervelend. Als je tegenwoordig hoort wat een vierjarige leert op het schoolplein qua taal en daar mee thuis komt dan gaan je oren suisen, en als je na 100x nee gezegd te hebben nog steeds de zelfde dingen hoort dan vind ik ze enorm vervelend. Er is niets mis mee om te zeggen dat je kind wel eens vervelend is.
Nou idd, AL 4. Nee, ik heb geen idee waar ik over praat want ze is wel een jaar ouder dan mijn zoon. Wat een drogreden. Ik ga mijn kind als hij 4 jaar is, echt niet anders behandelen dan nu. Ik zal met hem meegroeien, dat zeker. Maar mijn ideeën over opvoeden zullen in grote lijnen hetzelfde blijven. Darlagirl, die quote die jij weer quote was direct op mij gericht. Dus vandaar dat ik ook op jouw reageerde. Want op wie reageer jij anders als je zegt dat een kind ook alleen moet leren spelen?
Op n4th4li3, ik quote haar toch ? toch niet jou ? als ik het tegen jou had gehad dan had ik jou wel gequote. Ik ben het eens met de stelling dat kinderen alleen moeten kunnen spelen, daarmee zeg ik toch niet dat jij iets anders hebt gezegd ? Of zie jij je naam er tussen staan ?
Jammer dat jij je kind strontvervelend vind en noemt. En ik ben bekent met wat kinderen op het schoolplein horen hoor, is voor mij geen nieuws. En ja, daar zitten schokkende dingen tussen. Ik kies ervoor om op een andere manier te reageren. Ik vind namelijk dat er wel iets mis is met het feit dat jij je kind strontvervelend noemt. Want als jij niet wil dat je kind nare dingen zegt, moet je zelf ook het goede voorbeeld geven. En om terug te komen ontopic. Als jij niet wil dat je kind een ander kind een tik verkoopt, moet je het zelf ook niet doen.
Haar reactie was op mijn stukje. En het was nog eens een heel suggestieve reactie ook. Dat jij het daarmee eens was, was voor mij voldoende reden om ook op jou te reageren. Maar laten we het alsjeblieft bij de belangrijke dingen houden. Dit wordt echt een nutteloos gesprek als we steeds naar zijpaadjes springen.
Ik heb het toch ook niet over dat jij je kind niet alleen laat spelen? De conclusie uit mijn verhaal was dat een kind zich best weleens mag vervelen, baldadig zijn en z'n grenzen opzoeken. Ik ga erop uit, ben creatief, ben er voor ze als ze me nodig hebben, maar wordt ook weleens boos (hier even ter verduidelijking: niet slaan, schreeuwen oid maar een time-out op de gang). Hij mag best weten dat er bepaalde dingen zijn die je gewoon niet mag, en dat daar een consequentie aan vast zit. Ik hoop dat ik het een beetje verduidelijkt heb, schrijven is nooit zo als je het zegt
@ Vlinder: Ik zei al dat een ieder zijn/haar kind op moet voeden zoals hem of haar goeddunkt. Ik beweer niet dat jij niet weet waar je het over hebt omdat je zoon een jaar jonger is. Ik zeg alleen dat het voor mijn dochter niet zo zou werken om zoals het vb. was het brood eten leuker te maken. Maargoed dat blijft erg offtopic gaan zo Ik blijf een sporadische tik op de vingers geen probleem vinden. En dat het daarmee leert dat het anderen mag slaan vind ik geen vergelijking. Ten eerste is het geen slaan en ten tweede is de relatie mama-kind, kind-ander kind totaal anders + dat er het begrip is dat het het gevolg is van een gedraging.
Doe niet alsof ik mijn kind dagelijks een tik geef, in die afgelopen ( bijna ) 5 jaar is het 2x voorgekomen. Hier in huis word niet gescholden, mijn kind neemt het over van andere onopgevoede kinderen die het wel op het shoolplein roepen. En ja ik vind mijn kind vervelend als ik al 100x op een normale manier heb uitgelegd dat iets niet mag en hij gaat door. Vlinder, je moet niet zo moeilijk doen, sorry hoor .. Zo en nu ga ik mijn ondeugd uit school halen Of mag ik ondeugd ook al niet zeggen
Ik zet hier je reactie nog even bij, je quote mij: "Ik heb voor een kind gekozen dus dan moet ik daar mijn tijd insteken." En begint vervolgens een heel relaas over dat jij meer bent dan alleen moeder. Dat wat ik zeg, niet opgaat voor jouw omdat jij meer bent dan moeder. Dat is zelf spelen een crime zou vinden. Want waarom zou jij dat anders aan mij uit willen leggen? Alsof ik het daar niet mee eens ben? Dat vind ik suggestief.
Ondeugd vind ik wel een leuk woord, ik hou wel van ondeugende kinderen namelijk en vind dat helemaal niet negatief klinken Maar je kind vervelend noemen is negatief, ik kies ervoor dit niet te doen. Dat mag jij moeilijk vinden, ik vind het eerder fijn