Hee meiden, hoe gaat het met jullie? @Sharmilla: is er nog iets uit je urinetest gekomen? En @Belle: houden je goede dagen aan? @Senna: kun je al iets meer eten? @Jazzlyn: hoop dat jij ook weer een paar goede dagen hebt! Voor de rest ook veel sterkte!
De misselijkheid blijft. Overgeven is nu vooral ochtend. Urine was gelukkig goed en ik drink ook weer goed. Vanavond begin ik met accapuntuur. Ik belde voor een afspraak te maken gister en ze zei oh we zitten komende week helemaal vol. Dus ik zeg waar ik last van heb, zij gelijk, oh nee dan kan je echt niet zolang wachten. Dus vandaag na sluitingstijd gaat ze behandelen. Vond ik zo lief hihi. Oh en ben vandaag jarig maar vier het helaas niet door hoe ik mij voel vind ik wel echt jammer. Heb wel een hoop sms-en, whatsapp's, FB berichten en pings gekregen. Wel heel leuk. Hoe gaat het met de rest van de meiden. Zijn er hier meiden met ervaring accapuntuur?
Rosao: hier lijkt de HG verleden tijd. Ik heb nu precies een week niet meer gespuugd en de misselijkheid begint af te nemen. Heerlijk. Voor het eerst weer een cappuccino gedronken vandaag. Blijf het wel eng vinden en ben bang voor een terugval, maar ik kan duidelijk aan mijn algehele gevoel merken dat er wat veranderd is. Zo fijn! Alsof ik onder een steen vandaan kom. Nu m'n energiepeil nog omhoog! Sharmila: gelukkig dat jouw urine goed was. Dan weet je het in elk geval aan de goede kant van de lijn te houden. En van harte gefeliciteerd met jouw verjaardag!! Zuur hè, dat je je zo rot voelt dat dat soort dingen er dan bij in schieten. Goed dat je met acupunctuur begint!! Ik ben er zelf afgelopen week mee begonnen (beter laat dan nooit). Ik weet niet of het helpt maar ze zegt zelf hele goede dingen te kunnen doen voor mensen met HG. Met mij ging het uit zichzelf al beter maar ze gaat mij ook helpen om weer wat meer energie te krijgen. Ik ben er blij mee.
Heerlijk dat het beter met je gaat! Bij mij duurde het een paar weken voor ik weer op krachten was en weer echt wat energie had! Het gevoel van onder een steen vandaan komen ken ik inderdaad ook en de angst natuurlijk. Ik geef nog maar zelden over maar heb nog een hoop dingen die me herinneren aan overgeven en die sla ik nog steeds over. Probeer een beetje te genieten van je beter voelen! Hebben jullie ook een hele lijst (in je hoofd) met producten die 'prettig' overgeven en dingen die echt vreselijk zijn? Rijst vind ik echt heel naar tenzij je heel veel hebt gedronken.
Belle wat ontzettend fijn voor je dat het minder is geworden! Hopelijk blijft het nu weg die rotmisselijkheid!! Sharmila gefeliciteerd, hopelijk werken de naaldjes en word het gauw minder. Rosao, volgens de assistent is het afvallen niet zo heel erg. Alleen opletten op uitdrogen. A.s woensdag een groeiecho, en daarna controle. Gaat nog steeds niet zo lekker tot een uur of 16.00. Dan gaat het iets beter maar nog steeds moeite om eten binnen te houden. Drinken gaat ok (als het maar na 16.00 is) Vanm orgen weer op de weegschaal.. en ben nu lichter dan in week 22. :S Beetje gek.. Buik word wel groter.. alleen van mijzelf blijft niet veel over. Nu scheelt het dat ik niet superdun was en wel wat vet had.. maar das zo langzamerhand ook op.
hoi meiden, mag ik mee kletsen met jullie? ben nu 9 weken zwanger van onze 2e en heb ook HG. met de 1e ook erg ziek geweest maar met medicatie thuis kunnen blijven. is ook nooit gezegd dat het een naam had. tot ik nu dus al met 8 weken in het ziekenhuis kwam met uitdroging omdat ik helemaal niets binnen kon houden. ik gebruik nu zofran smelttabletten 8 mg 3x daags. die gebruik ik sinds gisteren. na mijn ziekenhuisopname kreeg ik smelttabletten 4 mg 3x daags maar die hielpen na enkele dagen niet meer. groetjes
Krumfrum: allereerst gefeliciteerd met de komst van je tweede kindje! Jammer dat je nu zo beroerd bent en dat je al in het ziekenhuis hebt gelegen. Hopelijk heb je een vorm die niet te lang duurt. Kun je inmiddels alweer wat eten/drinken binnenhouden? Krijg je veel hulp met jouw oudste? Veel sterkte in elk geval! Sellie: het duurt dus nog wel even qua energie. Ik ben zwanger van een tweeling, zal je zien dat ik net enigszins hersteld ben en dat dan de zwangerschap zwaar begint te worden Nee hoor, ik ben allang blij. Het is ook best snel gegaan ineens. Bij mijn dochter ging het veel geleidelijker en heb ik nog best lang om de zoveel dagen in de ochtend gespuugd. Zelfs dat heb ik niet meer. Joehoe joehoe. Ben zo blij. En opgelucht. Senna: ze houden jou nog wel extra in de gaten omdat je een groeiecho krijgt? Hopelijk is alles goed.
hoi, vandaag gelukkig wel wat binnen kunnen houden. vooral vanmorgen was een wereld van verschil met de afgelopen dagen. hoop het zo komende week beetje vol te houden want mijn zoon heeft zijn eerste schoolweek dus daar wil ik als moeder wel zelf bij zijn natuurlijk. het halen en brengen. oja ben in een week tijd 2,5 kg afgevallen en dat staat gelukkig nu al enkele dagen stil. zijn er meer meiden die zofran gebruiken? merk dat ik erg veel hoofdpijn er van krijg over mijn hele hoofd en mijn hoofd ook laat aanvoelen als een soort wattenbol zeg maar. vooral nadat ik iets gegeten heb. ook ben ik extreem veel moeier na het eten. vanmiddag gaan liggen en toen ik op wilde staan weer enorm misselijk (maar niet gespuugd !!!). dus nu net na het eten (helaas wel gespuugd) weer dat gevoel maar durf niet zo goed te gaan liggen.
ey meid. je hebt het gevonden. Wat fijn dat je vandaag wel wat binnen heb kunnen houden. Heb je ook al iets van water ijsjes geprobeerd?
jou verhaal geeft me hoop. Oh wat hoop ik dat ik rond de 12e-16e week ook kan zeggen dat ik alleen af en toe de ochtend nog een keertje moet spugen! Ook hier 2ling zwangerschap, eerste zwangerschap en moeilijk in binnen houden. Dinsdag en woensdag was hell weer, alles kwam er elk half uur uit. En dan de do+vrij zo honger dat ik daar dan weer gek van word. Nu gaat t aardig... maar ik ben nu al voorbereid op een terug val.
ey BB Begon me al zorgen te maken om je. Hier ging het ook beter bij mij 2 dames tussen de 14 en 16 weken met medicatie wel.
ha senna, ja gevonden inderdaad. schreef hier ook in een topic over zwanger worden (heel kort want 1e ronde aangeteld). zo goed het gisteren ging zo anders begon vanmorgen. nu nog steeds enorm misselijk en kan niet eens denken aan eten. toch gedwongen een crakcertje en kopje thee naar binnen gewerkt. ben nu alleen thuis met mijn zoon van net 4. dus van rust komt ook niets helaas. over uurtje is mijn man weer thuis dus dan kan ik weer terug naar bed. morgen hele dag alleen met mijn zoon dus moet vandaag de energie sparen zeg maar. meiden, hoe doen jullie dat met de negativiteit die jullie voelen? ik ben normaal heel positief maar nu dus echt niet meer. heb ook het gevoel dat we voor niets zo ziek zijn en dat er iets met de baby gebeurd. en ook het gevoel dat ik het nooit ga halen en enorm faal als moeder tegenover mijn 1e. krijg al die negatieve dingen gewoon mijn hoofd niet uit. zie het gewoon niet meer zitten. en dan ben ik pas 9+3 wkn zwanger. hoe gaan jullie daarmee om? ik vind het heel erg moeilijk me zo te voelen. geniet ook totaal niet van het zwanger zijn helaas. terwijl het kindje zo gewenst is heb ik nu meer zoiets van jeetje ja hallo moesten wij zo nodig een 2e kindje, doe dit niet nog een keer als het mis gaat. baal daar zo enorm van naar mezelf toe omdat ik normaal dus echt niet zo ben. zonder hormonen en zonder ziek zijn al weken zie ik altijd overal iets positiefs in.
Belle, die groei echo stond al omdat het kindje aardig groot was. Dat is niet door de hg . Krumfrum, ik ken zofran niet? word je er ook moe van? Ik moet ook weer nadenken over meds, had hiervoor primperan maar daar werd ik echt een zombie van. Dat negatieve gevoel herken ik heeel erg goed. dat had ik ook heel erg rond die termijn. (en nu af en toe nog wel, maar het is nu gewoon aftellen dat maakt het makkelijker) Probeer veel over je hg te praten en te delen hoe je je voelt.. Bezigbijtje, hoop houden hoor.. bij de meesten is het ook zo dat het beter gaat na 16 weken! Maar er zitten enkele gevallen tussen waarbij dat niet zo is helaas..
Ik ken je gevoel ook heel erg. Soms zelf gedacht of er niet gewoon iets mis kon gaan dan was het ziek zijn tenminste over. Toch ging het voor mijn gevoel wel goed komen met de baby. Daar probeerde ik me aan vast te houden. Ook vond ik dat ik nu al een geboren moeder moest zijn omdat alle voedingsstoffen naar het kind gingen en ik niets voor mezelf overhield. (klinkt arrogant maar ik moest echt iets positiefs zoeken om me aan vast te kunnen houden). Rond de negen weken was inderdaad ook een dieptepunt voor mij want je doet zo je best en het gaat zo rot. Ik heb toen met mezelf afgesproken dat dit mijn eerste en laatste kind zou zijn de volgende zou een geadopteerd kindje worden. Probeer lief tegen jezelf te zijn want je kunt hier niets aan doen. Je doet je best om alles goed te doen ook met je zoon. Maar die paar maandjes/weken ziek zijn van jou is hij straks helemaal vergeten joh! Als je je beter gaat voelen kun je het allemaal weer anders doen! Nu moet je gewoon aan jezelf denken. Nu het met mij beter gaat merk ik ook dat zelf ik zoiets heb van wat is nou die paar maanden...... en zou over een paar jaar ook graag een tweede willen. Een paar weken terug had ik dat niet verwacht!
Bij mij ging het toen ook beter. Het was niet ineens over en alles weer goed hoor maar langzaam werd de misselijkheid minder en kreeg ik weer krachten terug. Wat rot dat dit bij jou niet het geval is!
Bezigbijtje: de kans is best groot dat je je met een week of 2 heel langzaam iets beter gaat voelen. Ja, en met alleen 's ochtends spugen ben je al een heel eind. Gelukkig heb ik momenteel zelfs dat niet meer. Krumfrum: hoe herkenbaar wat je schrijft, ik had het bijna zelf zo kunnen zeggen. Die negatieve/depressieve gevoelens heb ik ook heel erg gehad. En dan heb ik ook nog eens een man die dat versterkte omdat hij mij het gevoel gaf (en ook zei) dat ik te weinig deed etc etc. Heel vervelend. Ik heb heel wat traantjes gelaten de afgelopen periode. Senna: oh, dus het is eerder het tegenovergestelde. Maar jouw kleintje heeft het dus duidelijk erg goed in jouw buik? Is er sprake van dat je niet natuurlijk zou kunnen bevallen of eerder ingeleid zou moeten worden dan? Sellie: ik heb een hele goede rest van de zwangerschap gehad bij mijn dochter toen het spugen eenmaal verleden tijd was. Waar andere vrouwen het steeds zwaarder kregen, voelde ik mij juist steeds beter en sterker. Ik had ook niet een hele grote buik en amper kwaaltjes. Toch heb ik de heftigheid van de HG moeilijk uit mijn geheugen kunnen "wissen" en durfde ik het pas sinds een half jaartje weer aan. En stiekem denk ik nu wel eens: had ik niet beter een aantal jaren kunnen wachten ipv 1,5 jaar. Wat doe ik mijzelf aan? Ik heb nu wel veel beter op mijzelf gepast aan het begin van de zwangerschap. Geen schuldgevoel naar mijn werkgever en hulp vragen waar nodig. Dat heeft het wel dragelijker gemaakt. De website van Rosao heeft daar ook toe bijgedragen. Je kunt je in bepaalde mate ook wel voorbereiden. De misselijkheid wordt er niet minder van, dat is dan wel weer jammer
dank je wel !!! want dit gevoel heb ik dus ook afgelopen nacht gehad. voelde me zo schuldig. maar kreeg het gevoel niet weg. van mijn 1e was ik meteen verliefd op dat witte bolletje op de echo en nu ligt de echo van de 2e ergens in een boekje te liggen. heb er geen echt gevoel bij meer en daar stoor ik mezelf aan. voel me soms zo hopenloos mislukt sinds een paar dagen.....maar ja wil niet het zeurmens zijn voor de omgeving.
Belle, ben iig heel blij voor je dat het bij jou beter is! De baby doet het heel goed gelukkig. De vorige keer ook bevallen van een grote jongen, en dat ligt gewoon in de genen waarschijnlijk. (grote vader en ik ben zelf ook vrij lang) Dus de baby pakt alles zeg maar en voor mijzelf blijft er niets over Buik is echt mooi formaat maar mijn eigen lichaam mager geworden. Met 20 weken zagen ze dat ze boven aan de groeicurve zit. Ik neem aan dat ze haar niet tot 40 weken laten zitten want wil liever niet van een 9 ponder bevallen, dat gaat nooit lukken. Ik neem aan dat ze geen rekening houden met de moeder w.b de HG? Bedoel dat ook al zou ze niet groot zijn dat ze eerder inleiden omdat ik mij zo zwak en slecht voel.. En Sellie voor jou natuurlijk ook. Bij mij ging het van week 20 t/m 25 ook erg goed en ineens weer misselijk en spugen.
was met mijn kindje ook dat hij groter was dan gemiddeld. onze kindjes zijn eigenlijk kleine parasietjes alles van ons afpakken. ben niet zwanger maar wil toch nog heel graag een vierde
Dit komt echt zo vaak voor bij vrouwen met HG, hoor het echt heel vaak! Je jullie zijn dus echt geen zeurpieten of slechte moeders!!! Je voelt je gewoon heel erg rot, dan is het niet raar als je wilt dat dat weg is. En vooral als je nog maar kort zwanger bent is het moeilijk om dat te blijven bevatten. Je merkt immers niets van het zwanger zijn en alles van het ziek zijn. Mij hielp het heel erg om het als twee dingen te zien. Ik kreeg een kind (joepie) en ik was ziek (bleeehhhh). Ik was blij om een kindje te krijgen, maar het zwanger zijn kon me echt gestolen worden.