had gister een feestje van een zwangere vriendin ( 34 weken) en was best gezellig maar ooow wat heb ik me zitten ergeren aan haar omdat ze gewoon continu zat te paffen ik vind dat zo verschrikkelijk om te zien. ik weet dat ze kan stoppen want ze is al eerder paar maanden gestopt geweest toen ze niet zwanger was... mijn mond jeukt dan om wat te zeggen maar heb het uiteraard niet gedaan. maar echt kan daar niet tegen. geen gezicht. ik zat er 13 weken zwanger tussen heel de dag en ik voel me nu al schuldig tov mn kleintje in buik. ( wel buiten trouwens hoor) ik hoop maar dat het kindje er niets aan overhoudt. sorry moest het even kwijt
bizar hoe ego mensen zijn he..niet denken aan de gevolgen voor hun baby maar hun eigen verslaving belangrijker vinden...(en nu niet aankomen met een verslaving is niet zomaar te stoppen want dan moet je niet aan kids beginnen :X) toen ik 20 weken was (vorige zw schap) hadden we een verjaardag en daar was een meisje dat helemaal ging lopen miepen dat ze niet meer werken kon omdat ze al 6 weken zwanger was en ze wilde haar kind niet in gevaar brengen... dat snapte ik al niet..maar ze zat wel te paffen als een gek...wij zaten toen buiten en toen het na een uurtje te koud werd heet mn man me thuis gebracht omdat ik niet in een huiskamer vol paffers wilde zitten...iedereen verontwaardigd,....ach ze weten niet beter denk ik dan maar....
ik kan dat ook niet begrijpen ik zal eerlijk zeggen ik rookte ook, toen ik er achter kwam dat ik zwanger was gelijk gestopt. want ik vind het ook niet kunnen en nee het is niet makkelijk maar ik vind Ukkie belangrijker
Precies, als je dat er al niet voor over hebt, wat dan wel..? Ik was misschien een meut hoor, maar toen ik zwanger was ging ik ook als ik ergens buiten zat en er zat iemand te roken daar niet bij in de buurt zitten. En nu de kleine er is trouwens nog steeds, op verjaardagen vraag ik vooraf of er gerookt wordt, als dat wel zo is, dan blijft ie lekker thuis met papa. Vinden heel veel mensen ontzettend aanstellerig, maar ik vind het gewoon niet nodig dat hij in de rook zit.
AFSCHUWELIJK! Laatst zag ik ook een zwangere vrouw in de koopgoot lurkend aan een sigaret. Ik wist echt niet wat ik zag!! Ik ben gestopt met lopen en heb haar nagestaard omdat ik het niet geloofde.... waar ik me het meest over verbaas is dat die mensen zich niet schamen. Als ik nu zou willen roken en drinken dat zou ik dat stiekum thuis doen....
Vies he? Laatst moest ik weer naar het ziekenhuis voor controle en toen ik naar binnen liep stond daar ook een hoogzwangere vrouw te roken. Ze zag er echt beroerd en ziek uit uit, alsof ze opgenomen was en dan toch roken. Dan ben je echt niet goed bij je hoofd hoor Idd als je dat al niet over hebt voor je kind...
Helemaal eens met EdN, als je het al niet voor je kind overhebt om geen gif in jouw en zijn lijf te stoppen, wat heb je dan wél voor je kind over? Ik vind het echt een schande, rokende zwangeren, en ik heb (hoe kortzichting het misschien ook is) echt meteen een stuk minder respect voor zo iemand. Ik rookte ook voor ik zwanger werd, maar moest er zodra ik positief testte meteen niet meer aan denken, voelde me schuldig en kon het niet over mijn hart verkrijgen. Mijn man zegt wel eens dat hij het knap vindt dat ik meteen zo radicaal gestopt ben, maar ik vind het niet meer dan normaal om dat te doen. Dat dóé je toch gewoon als er iemand in je buik zit, iemand die jij daar graag wil hebben, iemand die gaat groeien op wat jij met je lichaam doet? Ik kan er met m'n kop niet bij en ik snap héél goed dat je (TS) je echt hebt zitten opvreten tijdens dat feestje.
Heb ook een tijdje terug op een feestje een hoogzwangere vrouw getroffen die maar bleef roken. Haar excuus: Als ik stop, raak ik zo gestrest, dat is nog veel slechter voor dit kindje.....
Door blijven roken vind ik niet kunnen. Ik ben gestopt toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Ik moet wel zeggen dat het nu best moeilijk is om eraf te blijven, zeker omdat het kindje naar je idee al helemaal volgroeid is, enz... Ik heb eerlijk gezegd de laatste weken wel een paar keer gerookt, als ik op ene verjaardag was of er was visite die rookte (dan stiekem even eentje meeroken) Maar verder rook ik nog steeds niet. Ik hoop wel dat ik er vanaf kan blijven, maar ben bang dat het wel erg moeilijk gaat worden als de kleine geboren is en ik dus enkel nog voor mezelf stop....
ja dat excuus heb ik wel vaker gehoord. Sterker nog, het schijnt (maar ik weet natuurlijk niet of dat zo gezegd is) dat een verloskundige dat zelf ooit tegen iemand heeft gezegd die ik ken. Ik kan het me nauwelijks voorstellen, maar misschien rookt die verloskundige zelf? Heb zelf 15 jaar gerookt maar ben 2 jaar voordat ik zwanger raakte gestopt. Snap heel goed wat een verslaving is, en dat het dus best moeilijk is om te stoppen (ook al wil je graag omdat je net zwanger bent); maar snap niet dat sommige zwangeren het niet eens proberen.
Ja, ego's..... ik heb t bij mijn zus gezien, die bleef zelfs blowen. Kindje moest na bevalling gewoon afkicken...en nu is t jochie 9jr later moeilijk opvoedbaar, autistisch.....wat niet betekend dat dat miss ook was gebeurd zonder die troep. Maar goed, voorkomen is altijd beter....genezen is in dit geval onmogelijk
ohh herkenbaar..ik was zwanger samen met nog een meid en we waren op een verjaardag van een gezamenlijke vriend maar zij rookte gewoon vrolijk alsof het niks was...ze stak nog net niet de 1 met de ander aan... het zag er zo onnozel uit! Ik erger mij daar ook aan.
Erger me er ook groen en geel aan... Weet nog goed dat ik op kraamvisite ging bij mijn schoonzusje (rookte meer als pakje per dag) Arme voldragen kind was maar 2100gr, gewoon NOG LICHTER dan mijn zoontje die door PE/HELLP te vroeg ter wereld kwam met 34 weken. En nu vindt ze het gek dat dr kinderen zo druk zijn etc. (wordt nog steeds flink doorgepaft in huis, auto etc) Walgelijk vind ik het.... Probeer dan op zn minst zo min mogelijk te roken of zo... Smoesjes kennen we nou allemaal wel... (zelf ooit ook gestopt, had nog niet eens zo'n goede reden als zwangerschap en weet dus dat t een kwestie van discipline is)
Ik heb laatst in een boek (9 maanden wonder) gelezen: Als de moeder rookt, dan kucht de baby in de baarmoeder Ja, is ergens ook wel logisch. Ik rookte voor mijn zw niet veel (ong 3 per dag en dan 's avonds buiten als mijn zoon op bed lag. Heerlijk zo de dag afsluiten.) en daar kon ik enorm van genieten. Ook tijdens stress situaties is een sig. heerlijk. Maar sinds ik zwanger bent rook ik ook niet meer. Soms verlang ik nog steeds zooooooooooooo naar een sig. maar doe het niet En als ik het er erg moeilijk mee heb, dan vertel ik mezelf het zinnetje: als mama rookt, kucht de baby. (dat helpt wel) Ook heb ik geweldige vrienden. Als wij daar op visite komen (voor een verjaardag of zomaar) dan gaat iedereen (ja echt iedereen, want ze roken echt allemaal) naar de bijkeuken om te roken zodat onze zoon er geen last van heeft. Lief he En bij ons thuis gaat iedereen gewoon naar buiten.
Toen we aan kinderen wilden gaan beginnen ben ik gestopt met rokjen. Niet meer dan normaal. Als je een kind wilt moet je je verantwoordelijkheid nemen. Maar alcohol blijven drinken tijdens de zwangerschap vind ik net zo erg als roken! Die piepkleine hersentjes in de groei marineren in de alcohol is zo verschrikkelijk slecht. 'Een glaasje kan wel!' wordt er dan gezegd. Een glaasje kan ook niet! Alcohol heeft een verwoestend effect op de hersenen van volwassenen, laat staan op die van een ongeboren kind. Wij zijn ontzettende wijnliefhebbers maar ik heb niet meer gedronken sinds ik weet dat ik zwanger ben.
Ik geloof het echt niet hoor, dat er artsen en verloskundigen zijn die dat zeggen. Dat is gewoon een smoes. Ik heb hier weleens een discussie over gehad met een vriendin. Toen ben ik het eens gaan opzoeken en het slaat echt nergens op. De stress van stoppen met roken is niet zo hevig dat het schadelijk is voor je kind. De stress heb je ook niet de hele dag door, maar met momenten. Als je wel rookt heb je precies dezelfde stress, omdat je lichaam dan ook behoefte heeft aan die sigaret. Ontwenning duurt ongeveer 2 weken terwijl als je doorrookt je die stress blijft houden. Dikke vette slechte smoes dus. En dat vind ik ook het ergste. Dat een vrouw rookt tijdens de zwangerschap moet ze zelf weten (het is mijn kind niet), maar hou op elke keer smoesjes te bedenken waarom het niet erg is. Geef in ieder geval toe dat je niet goed bezig bent! Toch? Heb zelf ook gerookt hoor! Maar ben er helemaal klaar mee door de zwangerschap. Ik heb toch alles over voor m'n kind? Dus ook niet roken.
Maar dat is toch waar rokers het allerbeste in zijn... smoezen verzinnen om toch maar vooral hun gedrag goed te praten. Dus waarom zouden ze daar mee ophouden op het moment dat ze zwanger zijn. Ik kan het weten want ik heb jaren flink gerookt. Het is waar wat je zegt over stress; een roker heeft de hele dag stress! Zodra die sigaret uit is begint het nicotine niveau in het bloed al weer terug te lopen en moet er eigenlijk weer een nieuwe worden opgestoken. Het duurt maar 6 dagen voordat je lichamelijk ontwent bent... Best kort als je dat vergelijkt met de duur van een zwangerschap.
Dit kan echt niet... toen we ook maar het idee hadden dat we wel eens zwanger konden zijn, ben ik gelijk gestopt. 2 weken later had ik mijn positieve test. 9 maanden lang ervan af gebleven. Maar ook nadat mijn zoontje geboren was ben ik niet meer begonnen. Nu mis ik het niet eens meer... Ik ben alleen maar blij dat ik gestopt ben. vanaf de dag dat ik gestopt ben is het hier ook een rookvrij huis geworden. Mijn vriend vond het niet erg om buiten te roken. Nu is zelfs hij inmiddels gestopt.