Gaat net de telefoon van mijn vriend af, probeert Eef hem uit zijn jaszak te pakken komt ze opeens met een pak sigaretten aan... Dit is echt de derde keer dat ie zegt dat ie gestopt is en het gewoon buiten me om doet... ik heb de afgelopen weken meerdere malen aan hem gevraagd of hij weer rookte, want tja zwanger dus ben net een bloedhond qua geur, maar hij ontkende het en vond het van mij tegenvallen dat ik hem niet vertrouwde... voelde me gewoon schuldig dat ik zo argwanend was.. Het gaat me niet om het roken, dat heb ik hem de keer hiervoor ook al gezegd, ik vind het goor, maar ja, het is zijn lijf. Het gaat me om het liegen, gewoon glashard in mijn gezicht. De keer hiervoor was ik er al klaar mee, toen trof ik hem achter in de tuin aan, terwijl hij dus dacht dat ik op bed lag... stom dat het badkamer raampje openstond.. We waren toen bezig met zwanger worden, ik leefde zo gezond als het maar kon, voelde me zo verraden toen... maar we hebben het toen uitgepraat met de belofte dat hij er eerlijk over zou zijn. En nu weer.. heb gewoon geen trek meer om er boos om te worden, heb geen zin meer om met hem te praten.. klinkt misschien heel zwaar, maar mijn hart voelt gewoon gebroken, we zijn al bijna 12 jaar samen, gaan in februari trouwen, een prachtig meisje en een kleintje onderweg.. waarom ben ik het niet waard om eerlijk tegen te zijn..
Ik kan me je gevoel helemaal voorstellen hoor! Maar...misschien voelt hij zich erg wel vreselijk schuldig over en durfde hij je niet teleur te stellen. Neemt niet weg dat liegen echt helemaal verkeerd is! Enne... Dus niet aan jezelf te twijfelen he?!
Ik kan me goed voorstellen dat je enorm pissig ben Het gaat idd om de eerlijkheid. Als je hierover al tegen je vrouw moet liegen, waarover dan nog meer? Je vertrouwensband word zo wel beschadigd
oei, ik vind je wel heel dramatisch ws vind je vriend het zo erg en schaamt hij zich zo en is hij zo bang voor je reactie dat het nu zo gaat het is absoluut niet fijn om verslaafd te zijn en te falen en dat dan gelijk openlijk toe geven. ik zou hem toch meer steunen in zijn pogingen om te stoppen, dit jaar word het nog vergoed om met behulp van de huisarts te stoppen
Ik ken je gevoel wel een beetje! mijn vriend was ook gestopt! meerdere malen aan hem gevraagd of hij echt niet rookte... nee dat deed hij ook niet en ik moest m vertrouwen! Vorige week zag ik dat hij bij de sigarenboer was geweest (afschift) bedrag eraf van een pakje sigareten. Hij kon nu niet meer ontkennen! Ik was zo boos dit is ookal de 3e keer dat hij liegt over roken!!!!! Ik maak er niet een big deal van! Niet in de buurt van die kleine joongen, roken doe je buiten! het is zijn lichaam wat jij ook zegt! Maar t liegen is erg!! Succes en sterkte!
Misschien moet je je reactie omdraaien: van boosheid in behulpzaamheid. Als je vriend wil stoppen is er blijkbaar iets dat er voor zorgt dat het hem niet lukt om te stoppen. Vraag wat hij van jou nodig heeft. Dan zal hij misschien eerlijker zijn richting jou. Zie zijn gedrag als een reactie van een verslaafde: hij mag van jou niet roken maar het lukt hem niet om te stoppen, dus liegt hij er over. Als jij dan vervolgens boos wordt als je ontdekt dat hij wel weer rookt, zal hij alleen maar verder van je af komen te staan. Bied hem je hulp en een luisterend oor aan.
Ik begrijp dat het misschien wat dramatisch overkomt.. en ik heb hem de verleden keer ook al aangeboden om hem te helpen.. en de keer daarvoor... Ik laat me gewoon niet recht in mijn gezicht liegen, we zijn al zo lang bij elkaar.. ik heb hem ook niet aangevallen toen ik het rook, gewoon eerlijk gevraagd en gezegd dat ik het wel begreep dat het moeilijk was, zolang hij er maar eerlijk over was.. een keer of vier zelfs sinds de laatste keer dat ik hem echt "betrapt" had..
snap je helemaal...tgaat niet om het roken maar om het liegen/verzwijgen...zeker als je al zo lang samen bent
lijkt mijn man wel. Vond ook een keer een pakje in zijn tas terwijl hij zo trots vertelde tegen iedereen dat hij gestopt was. Ik heb het maar geaccepteerd,hij wil gewoon niet stoppen,of kan het echt niet. Het is voor je man ook wat hoor een zwangere vrouw
Eens! En waarschijnlijk weet hij hoe jij zal reageren, want na 12 jaar kent hij jou ook goed genoeg Waarschijnlijk denkt hij: waarom lukt het me toch niet om te stoppen? Juist nu? Ben ik dan zo'n mislukking dat nu mijn vriendin zwanger is, het me alsnog niet lukt om te stoppen? Vergeet niet, het is wel een verslaving he....probeer het los van jezelf te zien. Hij kan niet stoppen voor jou, voor jullie dochter en voor jullie ongeboren kindje. Hij moet het voor zichzelf doen en het zelf doen. Ik kan het weten...ben zelf ruim een jaar geleden gestopt met roken en heb het af en toe nog moeilijk.
ik snap dat je pissed of bent...maar in mijn oren klinkt het alsof hij in een strijd is om te stoppen...als je verslaafd bent is dat heel moeilijk...ik ben jaren verslaafd aan roken geweesd en nu dik 3 jaar gestopt... net wat je zegt je ruikt het, dus geef hem aan dat je wilt dat hij zn ruggegraat aan je toont...en je niet iets probeerd wijs te maken terwijl je beter weet...het is uiteindelijk zijn probleem..sterkte!!!!
ik merk dat hij steun krijgt van de (ex)-rokers.. het is voor mij ook wel makkelijk praten, heb alleen een chocolade kerstkransjes verslaving.. en ben idd een hormoontje.. Ik vind gewoon eerlijkheid zo belangrijk..
Oh nee hoor! Probeer alleen maar te zeggen: Oordeel niet te hard, hihi! Eerlijk zijn is ook belangrijk! Maar betrek het niet op jezelf joh!
Nou ik snap je heel goed. Zeker dat ie dan ook nog durft te beweren dat jij hem tegenvalt qua vertrouwen.. Draait ie het nog om ook om jou het slechte gevoel te geven ipv andersom. Ik heb dus ook echt een bloedhekel aan liegen. Mijn vriend stopt en begint ook al 10 jaar (op het moment weer gestopt), maar als ik het vraag als ik een vermoeden heb (nav een sigarettenpeuk in de tuin) grijnst ie een beetje/verontschuldigt ie zich. En dat hoeft helemaal niet, ik vind het prima dat ie rookt, moet ie lekker zelf weten. Maar hij zal nooit keihard in mijn gezicht zeggen dat hij niet weer rookt. Want dat zou ik m wel kwalijk nemen.
Ik snap je helemaal! Mijn vriend heeft dit jaren geleden ook een paar keer geflikt en idd net wat jij zegt: Het liegen! oooh wat kon ik daar boos om worden! Gewoon recht in mijn gezicht met een heel lul verhaal er omheen. Hij is er nu gelukkig vanaf, maar wat hebben wij daar het eerste jaar van onze relatie vaak ruzie over gehad zeg.
Ik snap je ook. Het is gewoon heel erg dat hij niet eerlijk is. Ook al kan hij niet stoppen, het was fijn geweest als hij het eerlijk tegen je gezegd had toch?? Maar betrek het niet op jezelf lieverd. Natuurlijk ben jij het waard om eerlijk tegen te zijn.